جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

کار شلینگ متأخر (در سال 1809 و پس از آن) با نیچه مخالف به نظر می رسد: یکی رمانتیک، ایده آلیست و مسیحی، دیگری دیونیزیایی، ضد ایده آلیست و ضد مسیحی. با این حال، گفت‌وگوی بسیار معنادار و آموزنده‌ای بین شلینگ و نیچه درباره موضوعات عقل، آزادی و دین وجود دارد. هر دوی آنها فلسفه خود را با نقدی مشابه از سنت غربی آغاز می کنند که از نظر آنها بیش از حد دوگانه، عقل گرا و ضد ارگانیک است (از نظر متافیزیکی، اخلاقی، مذهبی، سیاسی). در پاسخ، آنها امیدوارند که دیدگاهی زنده تر از واقعیت را القا کنند که در آن درک جدیدی از آزادی در مرکز توجه قرار گیرد. این آزادی را می توان از طریق رویکردی مناسب به دین آشکار و تقویت کرد، رویکردی که نه دین را از عقل جدا می کند و نه آن را تابع عقل می کند. دین، دیگری گفت‌وگو با عقل است، دینی که تلاش‌های ما را برای پیمایش مستقل در جهان تازه و جان می‌بخشد. شلینگ و نیچه با انجام این کار، راه های جدیدی را برای تفکر درباره (رابطه بین) آزادی، عقل و دین باز می کنند.

ترجمه ماشینی : این مشارکت پیشگامانه و روشن در زمینه پر جنب و جوش اخلاق فضیلت بر کار تأثیرگذار هیوم و نیچه تمرکز می کند و دیدگاه های تازه ای را در مورد فلسفه های آنها و گزارشی قانع کننده از تأثیر آنها بر توسعه اخلاق فضیلت ارائه می دهد. * متنی نوآور که حوزه اخلاق فضیلت را فراتر از نظریه پردازان اخلاق باستانی حرکت می دهد و کار اخلاقی بسیار تأثیرگذار هیوم و نیچه را از منظر اخلاق فضیلت بررسی می کند * هم به اخلاق فضیلت و هم به درک تازه ای از اخلاق هیوم و نیچه کمک می کند. * به طرز ماهرانه ای شکاف بین فلسفه قاره ای و تحلیلی را پر می کند * به طور واضح نوشته شده و به وضوح سازماندهی شده است، به دانش آموزان اجازه می دهد بر روی هیوم یا نیچه تمرکز کنند * نوشته یکی از مهمترین چهره هایی که در اخلاق فضیلت امروزی نقش دارند.

هیدگر معتقد است که سوژه بازنمودی در اصل سوژه‌ای است که در بازنمایی موجود را اراده می‌کند. به‌طوری‌که بسط دامنه‌های بازنمایی انسان و رسوخ او در واقعیت با بسط اراده و اظهار اراده او در عالم نسبت مستقیمی پیدا می‌کند. او فکر می‌کند که اراده معطوف به قدرت نیچه درواقع چیزی جز اظهار ذات سوژه بازنمایاننده نیست که تا پیش از نیچه ناگفته مانده بود. بااین‌حال پس از نیچه و به‌واسطه افتادن در ساحت تکنولوژی که مسیران از رهگذر نیچه و کل غرب هموار می‌شود، انسان دیگر نه سوژه بازنمایاننده، بلکه به بازنموده‌ی اراده برای اراده بدل شده و خود را درون نظام‌های بازنمایی عظیمی پیدا می‌فهمد. از این جاست که این مقاله فهم هیدگر از وضعیت تکنولوژیک عصر فعلی را نه در مقام وضعی تازه و جدا از اوضاع پیشین، بلکه به‌عنوان حوالت وجود، در نسبت با غربِ رومی همچون افقِ حقیقت در مقام استیلا و بازنمایی تفسیر می‌کند. بر این اساس تکنولوژی در اصل ناظر بر وضعیت انسانیت معاصر است آن‌هم چنان‌که بر موجودات و خود را منکشف می‌کند. این انکشاف ذیل نظام‌های بازنمایی‌ای کار می‌کند که در وهله اول بجای آنکه موجودات را تبدیل به منابع مصرف نماید، با عزل خودآیینیِ از او، سوبژکتیویته‌اش را سلب می‌کنند. چنین رخدادی انسان را از کانون روایت عالم به نفعِ نیروهای تکنولوژیکی که مظاهر گوناگونی از سیاست تا فرهنگ و رسانه می‌توانند به خود بگیرند، کنار می‌زند.

ترجمه ماشینی : مقدمه پیتر گی ترجمه و تصحیح والتر کافمن تفسیر مارتین هایدگر، آلبر کامو و ژیل دلوز صد سال پس از مرگش، فردریش نیچه تأثیرگذارترین فیلسوف عصر مدرن باقی مانده است. نوشته‌های پایه نیچه متون کامل پنج اثر مهم نیچه را از اولین کتاب تا آخرین کتابش جمع‌آوری می‌کند: تولد تراژدی، فراتر از خیر و شر، درباره تبارشناسی اخلاق، مورد واگنر، و اکسه همو. این جلد که توسط محقق بزرگ نیچه والتر کافمن ویرایش و ترجمه شده است، همچنین دارای هفتاد و پنج قصیده، گزیده هایی از مکاتبات نیچه و انواعی از پیش نویس های Ecce Homo است. این یک راهنمای قطعی برای طیف کامل اندیشه نیچه است. شامل یک راهنمای گروه خواندن کتابخانه مدرن است

ترجمه ماشینی : والتر کافمن در این جلد دوم از سه‌گانه‌ای که سهم برجسته‌ای در فلسفه، روان‌شناسی و تاریخ روشنفکری دارد، سه شخصیت اصلی دوره مدرن را انتخاب کرده است که درک ما از انسان بودن را به‌طور اساسی تغییر داده‌اند. تفاسیر او از نیچه، هایدگر و بوبر زنده، قابل دسترس و نافذ است و در بهترین سنت علمی دیدگاه های پذیرفته شده را به چالش می کشد و تجدید نظر می کند.

ترجمه ماشینی : این کلاسیک معیاری است که تمام کتاب های مدرن درباره نیچه با آن سنجیده می شود. هنگامی که والتر کافمن آن را بلافاصله پس از جنگ جهانی دوم نوشت، اکثر محققان خارج از آلمان، نیچه را تا حدی دیوانه، بخشی پیش‌نازی و تقریباً کاملاً غیرفلسفی می‌دانستند. کافمن تقریباً به تنهایی نیچه را بازسازی کرد و آثار او را به عنوان یکی از دستاوردهای بزرگ فلسفه غرب معرفی کرد. کافمن در پاسخ به افسانه‌ها و ضدافسانه‌های قدرتمندی که در اطراف نیچه به وجود آمده بود، روایتی صبورانه از زندگی و آثار او و استفاده‌ها و سوءاستفاده‌هایی که نسل‌های بعدی ایده‌های او را به کار بردند، ارائه کرد. او بدون نادیده گرفتن یا کم اهمیت جلوه دادن زشتی بسیاری از اعلامیه های نیچه، آنها را در چارچوب کلیت کار خود و نمونه های متضاد به دست آمده از خواندن مسئولانه کتاب هایش قرار داد. مثبت تر، او ایده های نیچه در مورد قدرت را به عنوان یکی از دستاوردهای بزرگ فلسفه مدرن ارائه کرد، و استدلال کرد که تصور او از "اراده به قدرت" یک عذرخواهی خام برای ادعای خود بی رحمانه نیست، بلکه باید به همان اندازه عمیق نیچه مرتبط باشد. ایده هایی در مورد تصعید او همچنین نیچه را به عنوان پیشگام روانشناسی مدرن معرفی کرد و استدلال کرد که کلید درک فلسفه کلی او این است که آن را واکنشی علیه مسیحیت بدانیم. بسیاری از محققان در نیم قرن گذشته با برخی از تفاسیر کافمن مخالفت کرده‌اند، اما این کتاب به‌عنوان یکی از تأثیرگذارترین گزارش‌هایی است که تاکنون درباره هر متفکر بزرگ غربی نوشته شده است.

ترجمه ماشینی: تعداد کمی از فیلسوفان به اندازه نیچه بسیار خوانده شده یا دچار سوءتفاهم شده اند. در این کتاب، تزارینا دویل تلاش می‌کند نشان دهد که روش‌شناسی مشخصاً مبتنی بر کانتی در مرکز رویکرد نیچه به معرفت‌شناسی و متافیزیک قرار دارد. نویسنده به طور مشاجره ای ادعا می کند که هر دو نوشته های اولیه و متأخر نیچه را می توان به عنوان پاسخی به تمایز ساختاری-تنظیمی کانت در سطح معرفت شناسی و به برخورد او با نیرو و علیت کارآمد در سطح متافیزیک درک کرد.