جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : نیچه، پدرخوانده فاشیسم؟ نیچه چه وجه اشتراکی با این ایدئولوژی قاتل دارد؟ نیچه که اغلب به عنوان «اشراف‌سالار رادیکال» روح توصیف می‌شود، از فرهنگ توده‌ای متنفر بود و تلاش کرد تا اوبرمنش را پرورش دهد که دارای ویژگی‌های ذهنی استثنایی بود. چنین متفکری چه وجه اشتراکی با دستکاری فاشیستی توده ها برای اهداف شوونیستی که استقلال فرد را در هم می شکست، می تواند داشته باشد؟ سؤالی که در دل این مجموعه نهفته است این است که نیچه چگونه به «افتخار» مرگبار به‌عنوان فیلسوف رایش سوم دست یافته است و آیا چنین ادعاهایی توجیهی دارند؟ آیا منطقی است که او را مسئول وحشت آشویتس بدانیم؟ ویراستاران مجموعه‌ای از دیدگاه‌ها را ارائه می‌کنند که تلاش می‌کنند تا ابهام و غنای اندیشه نیچه را رعایت کنند. مشارکت‌های درجه یک فیلسوفان و مورخان برجسته نگرش‌های نیچه نسبت به یهودیان، یهودیت، مسیحیت، یهودستیزی و ناسیونال سوسیالیسم را عمیقاً بررسی می‌کنند. آنها از نوشته های نیچه به دلیل تمایلات فاشیستی و ضدیهودی بازجویی می کنند و در نظر می گیرند که چگونه توسط فاشیست هایی که نیچه را پدرخوانده فکری خود می خواندند، می خوانند. چیزهای زیادی در نیچه وجود دارد که به طرز نگران‌کننده‌ای ضد برابری‌طلبی و ضد دموکراسی است، و نوشته‌های او درباره یهودیان قابل تفسیرهای متفاوت است. با این حال تأکید او بر فردگرایی و تحقیر ناسیونالیسم آلمانی و یهودستیزی، او را در تضاد شدید با ایدئولوژی نازی قرار داد. نیچه که در اینجا ظهور می کند، پیامبر غم انگیز خلاء معنوی است که جنبش های توتالیتر قرن بیستم را ایجاد کرد، متفکری که به بهترین وجه آسیب شناسی فرهنگ اروپای پایانی را تشخیص داد. نیچه جرأت داشت به ورطه نیهیلیسم مدرن نگاه کند. این کتاب به ما می گوید که او چه یافته است. مشارکت کنندگان عبارتند از مناهم برینکر، دانیل دبلیو. کانوی، استنلی کورنگولد، کرت رودولف فیشر، ژاکوب گولومب، رابرت سی هولوب، برل لانگ، ولفگانگ مولر-لاتر، الکساندر نهاماس، دیوید اوهانا، رودریک استاکلبرگ، ماریو اسزناژدر، جفری وایتیت. S. Wistrich و Yirmiyahu Yovel.

ترجمه ماشینی : این کتاب رویکرد جدیدی به یکی از شخصیت‌های اصلی در فلسفه غرب ارائه می‌کند. این کتاب مهم جدید نظریه اخلاقی فردریش نیچه را در پرتو کارهای اخیر انجام شده در فلسفه ذهن بررسی می‌کند. کریگ داو مسائل مربوط به اراده آزاد، ارتباطات، روشی که در آن ما خود را می سازیم، و پیامدهای همه اینها برای اخلاق را بررسی می کند. نیچه پس از رد آنچه «فرضیه روح» می نامد، با مشکلی روبرو می شود: چگونه احساس وحدت و تداوم را که اکثر ما به عنوان هویت خود تجربه می کنیم، توضیح دهیم؟ این مطالعه با تکیه بر کارهای اخیر در علوم شناختی و فلسفه ذهن. نشان می دهد که پیشنهادات آزمایشی نیچه در اواخر قرن نوزدهم توسط تحقیقات اواخر قرن بیستم پشتیبانی شده است. با این استدلال که کار انجام شده در فلسفه ذهن توسط پل چرچلند و دانیل دنت به روشن شدن آموزه اخلاقی مثبت نیچه کمک می کند، "کبوتر" در ادامه نشان می دهد که کار اخیر به اندازه کافی در مورد مفاهیم اخلاقی فکر نکرده است، در حالی که نیچه قبلاً دقیقاً این کار را انجام داده است. . این یک کمک مهم و اصلی به یک بحث جاری است.

ترجمه ماشینی : نیچه زمانی خود را «بودای اروپا» معرفی کرد و در طول زندگی اش بودیسم علاقه زیادی به او داشت. در حالی که او از تفکر بودایی پیروی می کرد و آنچه را که به عنوان توهم دو سر وجود و خود می دانست، دنبال می کرد، اما خود را مدافع پاسخی به بحران نیهیلیستی متعاقب آن می دانست که کاملاً مخالف بحران همتای هندی او بود. آنتوان پانائوتی در این کتاب به بررسی روابط عمیق و پیچیده بین دیدگاه‌های نیچه و فلسفه بودایی می‌پردازد. او مدل‌ها و نظریه‌های روان‌شناختی را مورد بحث قرار می‌دهد که زیربنای اخلاق ظاهراً متضاد «سلامت عالی» آن‌ها است و دوگانگی ظاهری بین تأیید زندگی دیونوسی نیچه و نفی زندگی بودایی را منفجر می‌کند، و برای پاسخی بدیع و ترکیبی به چالش فرمول‌بندی یک پست پایدار استدلال می‌کند. -اخلاق نیهیلیستی کتاب او دانشجویان و محققان فلسفه نیچه، تفکر بودایی و مسائل متافیزیکی، وجودی و اخلاقی را که با نابودی خداباوری پدیدار می شوند، مورد توجه قرار خواهد داد.

ترجمه ماشینی : پل میکلوویتز از طریق مطالعه دقیق و تأملات تفسیری، دیالکتیک های کلیدی در پدیدارشناسی روح هگل را بررسی می کند تا با خنثی شدن نظام کلیت هگلی که توسط نیچه افتتاح شد، کنار بیاید. میکلوویتز در تفسیر خود از پدیدارشناسی نشان می‌دهد که چگونه هگل به طرز ماهرانه‌ای ساختارهای روایی را دستکاری می‌کند، حتی در حالی که آنها را انکار می‌کند. میکلوویتز با ردیابی پیامدهای خودتضعیف نهفته در استراتژی بازسازی پدیدارشناختی گذشته‌نگر هگل تا رسیدن به خودآگاهی آن‌ها در شخصیت مرکزی نیچه از زرتشت، استدلال می‌کند که هگل میراثی مشکل‌ساز برای فیلسوفان باقی می‌گذارد و ادعا می‌کند که به «خردهای جامع دست یافته است». دانستن مطلق، و این که نیچه با تضعیف اقتدار فیلسوف پاسخ می دهد.بنابراین پرسش های متافیزیکی در روایاتی که خودآگاهانه با کنایه به میانجی گری می شوند، مجدداً فرموله می شوند و حل می شوند: آنها تبدیل به «فرامدها، الزامات فلسفی می شوند که صریحاً خلقت خود را تصدیق می کنند و جهانی بودن آنها را زیر سؤال می برند. . در بررسی دیدگاه پساآخرالزمانی و ضد هگلی نیچه، میکلوویتز بر این گونه گفت زرتشت تمرکز می کند و تفسیر جدیدی از «بازگشت ابدی» در پرتو خصلت مشکل ساز تکرار ذاتی ساختار روایی اشراق متافیزیکی ارائه می دهد: پروژه هگلی غیرمشابه نیچه، «بازگشت ابدی» مابعدالطبیعه، پیشنهاد می کند که فلسفه را نه به عنوان منبعی منحصر به فرد واقعی از آموزه، بلکه به عنوان آزمایشی نمونه در فراداستان خدمت کند. در نهایت، میکلوویتز همچنین به طور مختصر برخی از تأثیرات «پست مدرن» این تاریخ فکری و پیامدهای آن را برای گفتمان نظری فلسفه بررسی می‌کند - که پایان آن (به معنای تلو) در هگل به پایان رسید. حس مرگ یا نابودی) که نیچه اعلام کرد.

ترجمه ماشینی : چرا نیچه ادعا کرد که «در خون نوشته است»؟ چرا هایدگر پس از جنگ جهانی دوم در مورد مشارکت خود در حزب نازی سکوت کرد؟ صدای هولدرلین و صدای دیگر شاعران قدیمی‌تر چگونه در فلسفه منعکس شد؟ Words in Blood، Like Flowers بیانی کلاسیک از فلسفه قاره ای است که به طور انتقادی تلاقی شعر، هنر، موسیقی، سیاست و اروتیک را در کاوش قدرتی که بر ما دارند درگیر می کند. این جلد با تمرکز بر سه شخصیت کلیدی - هولدرلین، نیچه و هایدگر - طیف وسیعی از مطالب، از یونان باستان تا فراز و نشیب‌های سیاست دوران ما را در بر می‌گیرد و به این پرسش‌ها و پرسش‌های دیگر در چارچوب هرمنوتیکی و تاریخی آنها نزدیک می‌شود. این کتاب با استفاده از متون اولیه و طیف وسیعی از منابع علمی به زبان‌های فرانسوی، آلمانی و انگلیسی، کمک مهمی به کهن‌ترین نزاع‌های فلسفه نه تنها با شعر، بلکه با موسیقی و عشق شهوانی است.

ترجمه ماشینی : دیوید ای. کوپر دیدگاه های آموزشی نیچه را به تفصیل توضیح می دهد، به شکلی که برای متخصصان آموزشی و همچنین فیلسوفان ارزشمند خواهد بود. در این عنوان که اولین بار در سال 1983 منتشر شد، او نشان می دهد که چگونه این دیدگاه ها با بقیه آثار نیچه، و با دغدغه های فلسفی مدرن اروپایی و آنگلوساکسون ارتباط دارند. از نظر نیچه، هدف از آموزش واقعی ایجاد افراد خلاقی بود که مسئولیت زندگی، باورها و ارزش های خود را بر عهده بگیرند. ایده آل او اصالت انسانی بود. دیوید ای کوپر نقد نیچه را در برابر پس زمینه فرهنگ آلمانی قرن نوزدهم قرار می دهد، اما در عین حال نگران است که بر تأثیر آن بر اندیشه و سیاست آموزشی اخیر تأکید کند.

ترجمه ماشینی : آیا هگل و نیچه متضاد فلسفی هستند؟ آیا فیلسوفان قاره‌ای قرن بیستم را می‌توان به عنوان هگل یا نیچه دسته‌بندی کرد؟ در این کتاب الیوت وکیل، هگل و نیچه را در گفتگو با یکدیگر قرار می دهد و رابطه آنها را به گونه ای ارزیابی می کند که پیچیدگی آن را تأیید می کند. حقوقدان ادعای هگل و نیچه مبنی بر پیوند فلسفه و فرهنگ را بررسی می کند و معانی مختلف "فرهنگ" را در آثار آنها توضیح می دهد - به ویژه، تقابلی که هر دو متفکر بین فرهنگ کهن و مدرن ایجاد می کنند. او مواضع آنها را در مورد شکست فرهنگ مدرن و در مورد نیاز به توسعه مفاهیم عامل راضی ارزیابی می کند. این سهم اصلی حقوقدان است که بر حساسیت روانشناختی که پروژه هر دو فیلسوف را آگاه می کند، تمرکز کند. او با سبکی به طرز تحسین‌آمیزی روشن می‌نویسد و میراث مداوم اندیشه‌های هگل و نیچه را در آدورنو، هابرماس، هونت، جسیکا بنجامین، هایدگر، دریدا، لاکان و باتلر دنبال می‌کند.

ترجمه ماشینی : نیچه و فلسفه از دیرباز به عنوان یکی از مهم ترین گزارش های فلسفه نیچه شناخته شده است که به دلیل ترکیب نادری از دقت علمی و تفسیر تخیلی تحسین شده است. با این حال، این چیزی بیش از یک کار مهم در مورد نیچه است: این کتاب مسیر جدیدی را در اندیشه پس از جنگ باز کرد. در اینجا دلوز نشان می‌دهد که چگونه نیچه شیوه جدیدی از تفکر را آغاز کرد که از دیالکتیک به عنوان یک روش می‌شکند و از محدودیت‌های خود فلسفه می‌گریزد. (جلد 12، شماره 5)