جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: در مرکز موج علاقه کنونی به دین در میان فیلسوفان قاره ای معاصر، اعترافات آگوستین قرار دارد. این جلد با دورنمای دریدا در پس‌زمینه، خوانش‌های تحریک‌آمیز آگوستین توسط هایدگر، لیوتار، آرنت و ریکور را در بر می‌گیرد. دریدا خود ریاست بر مقالات فیلسوفان اصلی قاره‌ای و دانشمندان آگوستین شناخته شده بین‌المللی را بر عهده دارد و درباره آن اظهار نظر می‌کند. در حالی که مطالعات درباره و درباره آگوستین به عنوان یک فیلسوف فراوان است، هیچ یک به آثار او از دیدگاه پست مدرن منحصربه‌فرد نزدیک نمی‌شوند، که هم ارتباط مستمر آگوستین و هم طنین‌های مذهبی در پست مدرنیسم را نشان می‌دهد. این کتاب که در محل تلاقی فلسفه، الهیات و مطالعات دینی قرار دارد، مورد توجه محققان و شاگردان آگوستین و همچنین علاقه‌مندان به بحث نیروبخش بین فلسفه، دین و پست مدرنیسم خواهد بود. مشارکت کنندگان عبارتند از جفری بنینگتون، فیلیپ کاپل، جان دی. کاپوتو، الیزابت آ. کلارک، هنت دو وری، ژاک دریدا، ژان بثک الشتاین، ریچارد کرنی، کاترین مالابو، جیمز اودانل، مایکل جی اسکنلون، و مارک ویسی. مجموعه ایندیانا در فلسفه دین -- مرولد وستفال، سردبیر عمومی

ترجمه ماشینی : این پروژه خود را در سنت الهیات مسیحی قرار می دهد که به دنبال تفکر در مورد تفکر خود از خدا بوده است. با این کار، سنت انجام این تفکر را با توجه به موقعیت معاصر ضروری دیده است. بنابراین، این پروژه این خط فکری را با اندیشیدن به تفکر خدا در چارچوب معاصر انجام می دهد. تز پروژه این است که الهیات بداهه است. این پایان نامه از طریق تجزیه و تحلیل ایده همسویی هم در الهیات و هم در بداهه پیش می رود. این پروژه ماهیت الهیات را به عنوان بداهه با تجزیه و تحلیل ماهیت همسویی در تفکر الهیات بیان می کند و اینکه چگونه این امکان را برای الهیات باز می کند. سه مرحله گسترده وجود دارد. اولی گامی فلسفی است که دو چیز را به انجام می رساند: اول، بیان وضعیت کنونی الهیات در دنیای پسا متافیزیکی و دوم، طرحی از ایده همسویی از طریق تحلیل آثار مارتین هایدگر و ژاک دریدا. . مرحله دوم در بحث پروژه، بررسی موسیقی بداهه و روشی است که هماهنگی در تفکری که در این فرم موسیقی رخ می دهد، کار می کند. ثالثاً، این پروژه با ارائه روشی از تفکر برای الهیات در پرتو تحلیل همسویی در دو مرحله اول، چرخشی آشکاراً الهیاتی ایجاد می کند. نتیجه دوگانه است. ابتدا، این پروژه کار دیوید تریسی را در مورد قطعات الهیاتی در نظر می گیرد و از آن برای نشان دادن کثرت اشکال موجود در تفکر الهیاتی استفاده می کند. این امر، ثانیاً، منجر به تحلیلی از قدیس آگوستین هیپو و ساختارشکنی او از شکل الهیاتی می شود. او این کار را از طریق هرمنوتیک عشق انجام می دهد که منجر به کثرت اشکالی شد که برای تفکر الهیاتی استفاده می شد زیرا هدف الهیات - خدا - این کثرت را ایجاب می کرد. هدف نهایی این پروژه پیشنهادی برای روشی برای تفکر در الهیات است که با کثرت اشکال لازم برای اندیشیدن به خدا هماهنگ باشد.

ترجمه ماشینی : هدف این پایان نامه ایجاد درک جدیدی از نحوه عبور هدیه عشق از فاصله بین معنای مورد نظر تثلیث و غیرممکن بودن آن دلالت - برای ما - است. به عنوان مثال L. Gioia، M. Hanby، P. Kolbet، L. Ayres) و De Trinitate را نه به عنوان مدلسازی متافیزیکی از تثلیث در خود، بلکه به عنوان مطالعه عقلانی حدود دلالت الهیاتی تفسیر می کند. هنگامی که در پرتو درک آگوستین از رابطه بین هرمنوتیک و تبدیل، و تأکید بر مأموریت‌های پسر و روح خوانده می‌شود، دترینیتیت توضیحی از دگرگونی انسان‌شناختی انسان به سوی یادآوری، درک و عشق به خدا ارائه می‌دهد. بخش دوم در نظر می‌گیرد. هدیه عشق در پدیدارشناسی ژان لوک ماریون ماریون با پشتیبانی از مفهوم پدیده اشباع شده، توصیف دقیقی از موهبت عشق ارائه می دهد که بر اساس دلیل خود پیش می رود و نه به یک انتزاع مفهومی، بلکه به یک معشوق خاص نزدیک می شود. این موهبت، نفس خود را از خودبنیاد بودنش دور می‌کند، و در عوض به درک موضوعی دعوت می‌کند که به بخشندگی و عشق پاسخ می‌دهد، موضوعی که با استعداد و فداکار است: آدونه. این عقلانیت عشق، تنش کلیدی در کار ماریون را به عنوان تنش بین نامعین بودن و حدود پدیدارشناسی و خاص بودن و بیش از حد مورد نیاز پدیده عشق روشن می کند. بخش سوم محل همگرایی پدیدارشناسی ماریون با درک خود آگوستین از اهمیت عشق است. به وحی تثلیثی تقلیل شهوانی ماریون به دی ترینیتیت توصیفی نمادین از عشقی را ارائه می دهد که به واسطه آن مکاشفه خود خدا برای ما واسطه می شود. عشق پاسخگوی آدونه، مفهوم آگوستین را از انسان به شکلی که با تصویر خدا ساخته شده است، تیزتر می کند و نشان دهنده مکاشفه تثلیث در ایجاد چیزی است که در غیر این صورت برای ما غیرممکن بود: پیشرفت ما در عشق. به نوبه خود، De Trinitate نام مکشوفی را برای ماریون فراهم می کند که می توان با آن خدا را در و از طریق خاص بودن عشق فرا خواند: پدر، پسر و روح القدس.

ترجمه ماشینی : اظهارات ارسطو در مورد اختیار، نه آنقدر برهانی برای وجود اختیار، بلکه بیانگر ماهیت آن است. این گزارش به این بستگی دارد که او تمایز قاطعی بین آنچه ما «اقدام آزاد» و «اقدام داوطلبانه» می‌نامیم، قائل نشود. برای او، این اصطلاحات قابل تعویض خواهند بود. پس ارسطویی می تواند به این نکته اشاره کند که اگر از اعتقاد به اختیار دست برداریم، باید از بسیاری از باورهای طبیعی دیگر نیز دست بکشیم. به ویژه، ما باید از باور به عمل داوطلبانه دست برداریم. به تعبیر ارسطویی، سه شرط وجود دارد (نه دو شرط، همانطور که خود ارسطو ظاهراً گمان می‌کرد)، که هر رفتاری باید آن‌ها را برآورده کند تا به‌عنوان کنش آزاد/ارادی تلقی شود. رفتار (i) نباید اجباری باشد، بلکه باید با قدرت و میل خود عامل انجام شود. (2) نباید از روی ناآگاهی انجام شود، بلکه باید بر اساس دانش مربوطه عمل شود. و (iii) نباید غیرمنطقی باشد، بلکه باید از ترکیب قدرت و تمایل خود عامل با دانش مربوطه عامل ناشی شود. (من) مرا به بحث در مورد گزارش ارسطو از آنچه او kineseis می نامد هدایت می کند. (2) مرا به معرفت شناسی هدایت می کند. (iii) به شرحی از نظریه ارسطو در مورد پروآیرسیس و استدلال عملی به عنوان علت کنش ارادی. توسط akrasia، انتخاب عمدی چیزی که من صادقانه معتقدم نباید انتخاب کنم. به نظر می رسد که این یک عمل ارادی است که آنطور که ارسطو می گوید فعل اختیاری باید ایجاد نشود. اما از سه شرط کنش ارادی که من می گویم ارسطو باید به آن متعهد باشد می توان برای نشان دادن این که اشکال موجود آکراسیا هیچ نمونه مخالفی برای نظریه ارسطو نیست، بلکه مکمل جالبی برای نظریه ارسطو است استفاده کرد. مطالعه من درباره تئوری آزادی آگوستین با بررسی یک متن مهم، de Libero Arbitrio (فصل 5) آغاز می شود. سپس طرحواره ای مشابه با آنچه در ارسطو یافت می شود اعمال می کنم. آگوستین نیز به این ایده وابسته است که تحلیل کنش آزاد، تحلیل کنش ارادی است. او همچنین این دو نوع را با عمل مسئولانه یکی می داند. او نیز معتقد است (1) که جهل معمولاً باعث عدم ارادی می شود، و (2) هیچ عمل ارادی نمی تواند وجود داشته باشد که اجباری باشد یا عامل غیر از این نمی توانست انجام دهد. در آثار متأخر او، این آموزه‌ها اغلب به دلیل علاقه او به گناه اولیه و جبر پنهان می‌شوند (که هیچ‌کدام از موضوعات مورد بحث این تز نیستند). اما آنها همچنان آموزه های او هستند. آیا آگوستین (iii) آموزه‌ای دارد که عمل داوطلبانه باید عقلانی باشد؟ در حالی که او هیچ نظریه ای در مورد استدلال عملی مانند ارسطو ایجاد نمی کند، او نظریه ای درباره حکمت عملی ارائه می دهد. این یکی از ویژگی‌های اساسی تمام خواسته‌های انسان و از این رو تمام اعمال ارادی است که هدف آن سعادت است، که به درستی درک شود با داشتن خیر، یعنی خداوند یکسان است. آگوستین از این نتیجه به این نتیجه می‌رسد که برای توضیح هر رفتاری به‌عنوان یک کنش یا انتخاب اختیاری، لازم و کافی است که برخی خیرها را مشخص کنیم که باید آن را به عنوان هدف درک کرد.

ترجمه ماشینی : پایان نامه ما به چهار بخش اصلی تقسیم می شود. اول از همه، ما شرحی بسیار مختصر از افلاطونیسم، یا بهتر است بگوییم، این جنبه هایی از آن را که بیشتر به ما مربوط می شود، ارائه خواهیم کرد. سپس به همان شیوه محدود، بخشهایی از تعالیم آگوستین، بوناونتورا و دیگران را که عمیقاً بر عرفای ما تأثیر گذاشته اند، مطالعه خواهیم کرد. ما همچنین به بیان کلی آموزه های آکویناس و ویکتورین ها توجه خواهیم کرد. بخش سوم به موضوعاتی در تدریس عرفای انگلیسی می پردازد که برای پایان نامه ای در باب ویژگی فلسفی عرفان آنان ارزش دارد. بخش چهارم و اصلی به آن آموزش از دیدگاه فلسفه می پردازد و سپس با یک نتیجه گیری کلی به پایان می رسد.

ترجمه ماشینی : مونتن به طور گسترده ای به عنوان یکی از مهم ترین شکاکان قرن شانزدهم در نظر گرفته شده است. با این حال، اگر مقالات او را به عنوان یک کل در نظر بگیریم، معلوم می شود که او بیشتر یک متفکر شکاک مانند سقراط یا آگوستین مقدس است تا پیرونیستی مانند سکستوس امپریکوس. او بیشتر به شکاکیت آکادمیک نزدیک است تا به شکاکیت مطلق پیرونیسم. این تز ادعا می کند که علیرغم اکثر تحقیقات مدرن، بزرگترین بدهی مونتن به منابع باستانی به سقراط، افلاطون، سیسرو، سنت پل، سنت آگوستین و پلوتارک است تا سکستوس امپیریکوس. من استدلال می کنم که مونتن با تمایز بین شکاکیت آکادمیک و پیرونی آشنا بود و جست و جوی او برای حقیقت به این معنا بود که او بیشتر با سقراط و سنت آگوستین میل داشت تا سکستوس امپریکوس یا پیرو. او قضاوت خود را بیشتر به تعلیق نینداخت: برعکس، او آن را در هر موقعیتی اعمال می کرد. سنت مسیحی نشانی مهم‌تر از آنچه در ابتدا در مقالات مونتن تصور می‌شد بر جای گذاشت. این بازنگری در شک مونتن منجر به ارزیابی مجدد جنبه‌های مختلف سنت شک‌گرایانه از دوران باستان می‌شود. در این پایان نامه من نشان می دهم که شک مونتن تا حدی با حضور شکاکیت در سنت یهودی-مسیحی، عهد عتیق و در سنت پل، لاکتانتیوس و آگوستین قدیس شکل گرفته است. جریان‌های قدرتمند شک‌گرایی در سنت‌های مختلف در قرون وسطی نفوذ کردند و اگرچه وجود آنها تأیید شده است، اما بدهی احتمالی آنها به دوران باستان یونانی-رومی و تأثیر آنها در بازیابی و انتقال شک‌گرایی در اوایل دوره مدرن هنوز نیاز به بررسی بیشتر دارد. من استدلال می کنم که در بحران شکاک اوایل دوره مدرن، نوشته های سکستوس ممکن است به این بحران دامن بزند، اما آنها آن را آغاز نکردند. من ادعا می کنم که احیای Sextus Empiricus بیشتر یک نتیجه بود تا یک علت بحران شک. با توجه به اینکه شک گرایی بخش اساسی از کل مقالات است، می توان گفت که مونتن بخش مهمی از بحران شک بود، اما شک او توسط سکستوس شکل نگرفت. من در این پایان نامه اصالت مونتن و پیچیدگی اندیشه او را ارائه می کنم، و اگرچه گاهی پیگیری آن دشوار است، دیدگاه او کاملا هماهنگ و منسجم است. مونتن ایده های بسیاری را که پیش از او رفته بودند، در نظر گرفت، گاهی آنها را دنبال می کرد، گاهی راه خودش را می گرفت. مونتنی به امکان دانش واقعی معتقد بود، حتی اگر به سنت سقراط و آگوستین، از دستیابی به آن در زندگی یک نفر ناامید بود. مونتن شکاکی بود که به وجود حقیقت اعتقاد داشت و آن حقیقت را از طریق مقاله جستجو می کرد.

ترجمه ماشینی : این مطالعه اثری از الهیات سازنده است که درک مسیحی باستان از خدا را به عنوان حقیقت برای گفتمان الهیات معاصر بازیابی می کند و به ارتباط آن با مطالعات کتاب مقدس و فلسفه دین اشاره می کند. مشارکت سه جانبه است: اول، این پایان نامه یک روش جدید را برای الهیات سازنده معرفی می کند که شامل توسعه پارامترهای مفهومی از منابع منبع است که سپس در یک پیشنهاد الهیات ترکیب می شود. دوم، به کار بردن این روش در متون گزینشی آگوستین از هیپوس و عهد عتیق مسیحی، کار اصلی را برای کاوش در گزارش های آنها از حقیقت و الوهیت انجام می دهد. سوم، این برداشت مجدداً تفسیر شده و به یک پیشنهاد الهیات سازنده تبدیل می‌شود، که درک خدا به‌عنوان حقیقت می‌تواند قویاً به گزارش‌های حقیقت به طور کلی کمک کند. فصل اول مطالعه من را در حوزه های بحث کلامی و فلسفی قرار می دهد و روش شناسی آن را ارائه می کند. این رابطه آن را با الهیات تاریخی روشن می‌کند و تعامل سازنده با مطالعات کتاب مقدس و زبان‌شناسی شناختی را مشخص می‌کند که بازیابی الهیاتی را انجام می‌دهد و تنش میان رشته‌ای را حل می‌کند. فصل دوم به بررسی نوشته‌های آگوستین درباره اراده آزاد (De Libero Arbitrio)، اعترافات (اعترافات) و درباره تثلیث (De Trinitate) می‌پردازد. این درگیری پارامترهای مفهومی را تولید می کند که حقیقت ریاضی، منطق تثلیثی و محدودیت های معرفتی انسانی را پوشش می دهد. فصل تشنگی به بررسی عهد عتیق می پردازد. تعامل عاقلانه با دانش کتاب مقدس و زبان شناسی شناختی، بیان پیچیده متن عبری از حواس و مفاهیم مرتبط با حقیقت را روشن می کند. از این جا، من پارامترهای مفهومی را که به حاملان حقیقت و ارتباط حقیقت الهی با عشق، هستی، قانون، کلام و حکمت خدا می پردازد، استنباط می کنم. فصل چهارم، پارامترهای مفهومی توسعه یافته در فصل های دو و سه را ترکیب و تقویت می کند. الهیات سازنده حاصل، پیامدهای نزدیک شدن به «خدا به مثابه خود حقیقت» را برای حقیقت به طور کلی مشخص می کند. ارتباط با مناقشات همیشگی در الهیات، همراه با پتانسیل آن برای حل چالش های فلسفی با مطالعه بیشتر مورد توجه قرار گرفته است.

متون مقدس از جایگاه ویژه‌ای در میان ادیان برخوردار هستند. این جایگاه در ادیان ابراهیمی به عنوان ادیان متن‌محور اهمیت مضاعفی دارند و افزون بر منبع اعتقادی باورمندانش، مبنای اعمال و رفتار ایشان نیز می‌باشد. عالمان و متفکران این ادیان نیز به دنبال فهم دقیق و ارائه آموزه‌های دینی از این منابع اصیل و انتقال آن به جامعه دینی هستند. به همین منظور برای فهم نظام‌مند و روش‌مند، نیازمند اتخاذ روشی مؤثر و کارآمد هستند. بر اساس همین اصل، عالمان مسیحی و مسلمان نیز به دنبال تحقق این امر خطیر در خصوص متون مقدس دینی خود بوده و از همان ابتدای ظهور دین خود به آن اهتمام ورزیده‌اند. رساله حاضر نخست در پی یافتن پاسخ به این پرسش است که چه روش‌های تفسیری توسط جامعه دینی مسیحی و اسلامی به کار گرفته شده و مؤلفه‌های اصلی و ویژگی بنیادی این روش‌ها چیست؟ در امتداد تحقق این هدف متوسط، هدف اصلی این رساله بررسی تحلیلی میان روش تفسیری به کارگرفته شده توسط قدیس آگوستین، یکی از بزرگان و چهره‌های مؤثر در عالم مسیحیت و علامه طباطبایی، مفسر معاصر و برجسته اسلامی است. این رساله با استفاده از روش تحلیلی و مطالعه کتابخانه‌ای در گام اول با استقرای روش‌های تفسیری متداول در میان مسیحیت تا عصر قدیس آگوستین و روش‌های تفسیری در میان مفسران اسلامی و ارزیابی آنها و در گام دوم به بررسی و نقد روش تفسیری ایشان پرداخته است. در گام نهایی نیز پس از بیان ارکان مهم در تفسیر متن به ویژه متون دارای منشأ الاهی به این نتیجه رسیده است که هر چند دو متفکر بزرگ مورد مطالعه از روش تفسیر متن به متن و با تکیه بر قرائن داخلی متن به تفسیر متون مقدس خویش پرداخته‌اند؛ شرایط و ویژگی‌های متن مقدس اسلامی یعنی قرآن کریم، راه را برای تحقق تفسیر متن به متن فراهم‌تر و پایبندی به آن را امکان پذیرتر کرده است.

چکیده ماشینی : در سنت آگوستین کرگدن عبارات تحریک‌آمیز در مورد الوهیت فراوان است. او بسیار بیشتر از دیگر پدران لاتین بر اصطلاح «الوهیت» تکیه می‌کند. حتی مهم‌تر از آن، واقعیت زندگی خدایی‌شده در تمام جنبه‌های اصلی ارائه آگوستین از مسیحیت جاری است. دیوید وینسنت مکونی با ردیابی اینکه چگونه خدایی شدن و استعاره های واقعی در سراسر نوشته آگوستین ظاهر می شوند، نسل های خوانش نادرست را در مورد این موضوع مهم پدری تصحیح می کند. اکنون کاملاً در via و کاملاً در پاتریا. این «مسیح کامل» است، توتوس کریستوس، جایی که مسیح و مسیحی از طریق خیریه روح‌القدس و عبادات کلیسا یکی می‌شوند که مردان و زنان را بالا می‌برد و قادر می‌سازد تا در امور خدا مشارکت کنند. این اثر با نشان دادن اینکه چگونه متافیزیک الوهیت در اصل تنظیم شده است، آغاز می شود، زیرا تمام آفرینش تقلیدی از لوگوس است. با این حال، در میان همه مخلوقات، شخص انسان به تنهایی دارای نماد Dei است و به عنوان کسی که برای تصاحب زندگی خدا فراخوانده شده است ظاهر می شود. برای این منظور پسر انسان می شود. مکونی با پرداختن به عبارات آگوستین در مورد الوهیت هم به صورت زمانی و هم به صورت سازنده، آگوستین را در گروهی طولانی از کشیشان و الهیدان مسیحی قرار می‌دهد که جوهر مسیحیت را به عنوان اتحاد کامل و دگرگون‌کننده انسان با خدا می‌دانند."--ژاکت. بیشتر بخوانید...

ترجمه ماشینی : در گفتگوی آگوستین De Libero Arbitrio، گفتگوی او اودیوس استدلالی برای ناسازگاری علم پیشین الهی و آزادی انسان ارائه می دهد، موضعی که ما اکنون آن را «تقدیرگرایی الهیاتی» می نامیم. از آنجایی که این موضع با تعهدات الاهیاتی آگوستین سازگار نیست، او می کوشد تا اشکالی را در استدلال اودیوس آشکار کند. سنت فلسفه تحلیلی مدرن، استدلال های آگوستین علیه جبرگرایی الهیاتی را به اشتباه تفسیر کرده است و در نتیجه، استدلال های او کمتر مورد توجه قرار می گیرد و اغلب نادیده گرفته می شود. آگوستین اغلب به عنوان پذیرنده درک جبرگرایانه از اراده آزاد (به نام سازگاری) توصیف می شود، حتی اگر متن De Libero Arbitrio، De Civitate Dei و چندین ضد پلاژی متأخر چنین دیدگاهی را پشتیبانی نمی کند. تفسیر امیدوارکننده‌تر از استدلال آگوستین این است که او نسخه‌ای از اختیار را تأیید می‌کند که به موجب آن افعال آزاد فقط در رابطه با علیت، اما نه در ارجاع به پیش‌دانش، امکانات جایگزین دارند. او استدلال می کند که اعمال اراده آزاد، علت آن چیزی است که اراده شده است. بنابراین، هیچ از دست دادن آزادی با دانش پیشین از یک اراده متضمن نیست، حتی اگر آن اراده جایگزینی نسبت به پیش آگاهی نداشته باشد. این تعبیر روشی منحصر به فرد برای حل مسئله تقدیرگرایی الهیاتی را در بر می گیرد که دارای فواید گوناگونی است: با دیگر آثار آگوستین هماهنگی بیشتری دارد، از تناقضات مختلف دخالت خداوند در امور انسانی جلوگیری می کند و می توان آن را به نحو ثمربخشی با روش های دیگر حل این مشکل ترکیب کرد. مسئله تقدیرگرایی برای ایجاد یک نظریه جامع از پیش آگاهی، مشیت و اختیار. یک اعتراض شدید به راه‌حل آگوستین این است که یک عامل نمی‌تواند واقعاً آزاد باشد، بدون اینکه توانایی انجام دیگری را داشته باشد، صرف نظر از مفاد پیش‌دانش خدا. من استدلال می کنم که کیفیت مهم و دارای شهود احتمالات جایگزین، آزادی عمل در علیت است. از آنجایی که راه‌حل آگوستین احتمالات جایگزین را نسبت به علیت می‌پذیرد (در واقع دلایل بیشتری برای تأیید این نوع احتمالات جایگزین ارائه می‌کند)، او آزادی اراده قوی را با رد آزادی اختیار در پیش‌دانش به خطر نمی‌اندازد.