جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : آثار ترجمه شده در اینجا به دو موضوع عمده در تفکر قدیس آگوستین (354-430) می پردازد: اراده آزاد و فیض الهی. از یک سو، اراده آزاد انسان ها را قادر می سازد تا انتخاب های خود را انجام دهند. از سوی دیگر، برای مؤثر بودن این انتخاب ها، لطف خداوند لازم است. «درباره انتخاب آزادانه اراده»، «درباره فیض و انتخاب آزاد»، «درباره توبیخ و لطف» و «درباره هدیه استقامت» نظریه آگوستین در مورد مسئولیت انسانی را بیان می‌کنند و آشتی ظریف اراده و فیض را ترسیم می‌کنند. این جلد اولین جلدی است که نوشته‌های اولیه و بعدی آگوستین را در مورد این دو موضوع در ترجمه‌ای جدید از پیتر کینگ گرد هم می‌آورد و خواننده را قادر می‌سازد تا ببیند که آگوستین چه چیزی را به عنوان تاج دستاورد کار خود می‌داند. این جلد همچنین شامل یک مقدمه روشن و قابل دسترس است که خطوط اصلی فکری فلسفی آگوستین را تحلیل می کند.

ترجمه ماشینی : در این کتاب، دغدغه اصلی پروفسور مارکوس با جنبه‌هایی از اندیشه آگوستین است که به پرسش‌هایی درباره هدف جامعه بشری، و به‌ویژه تأملات او درباره تاریخ، جامعه و کلیسا پاسخ می‌دهد. او عقاید آگوستین را به بافت معاصر و سنت‌های قدیمی‌تر مرتبط می‌کند و نشان می‌دهد که چه جنبه‌هایی از اندیشه‌اش را از محیط فکری خود جذب کرده است. آگوستین از این مطالعه به عنوان متفکری ظاهر می شود که "تقدس" نظم مستقر جامعه را رد کرده است و پیامدهای این امر برای الهیات تاریخ در فصل آخر بررسی می شود.

ترجمه ماشینی : در این پایان نامه تلاش می شود تا نشان داده شود که مسئولیت اخلاقی - اینکه یک انسان در حالی که خوب یا بد عمل می کند شایسته ستایش یا سرزنش است - با ایده خدای قادر مطلق و جبر علّی سازگار است. علاوه بر این، مسئولیت انسان در قبال اعمال خود به این بستگی دارد که آنها اعمال او باشند. یعنی اراده دارد، در انتخاب آزاد است و داوطلبانه عمل می کند. فصل اول آنچه را که نویسنده بهترین تعاریف علیت، شانس، اراده، آزادی، جبر، عدم تعین گرایی و ضرورت می داند، بیان می کند که به نظر می رسد فلسفه نظام مند ارسطو عملی ترین است. مفاهیم مسیحی اراده و جبر اولین توضیح خود را در سنت آگوستین دریافت می کنند. در فصل‌های بعدی، رویکرد تاریخی برای بیان نگرش‌های فیلسوفان مختلف به مسائل مربوط به آن استفاده می‌شود. به نظر می رسد این باور رایج است که آزادی (که برای داشتن مسئولیت ضروری است) با جبرگرایی ناسازگار است. اما ارسطو و اسپینوزا نشان می‌دهند که چنین نیست. عدم قطعیت، به جای اجازه دادن به آزادی، آن را غیرممکن می کند، زیرا در این صورت، انسان در معرض شانس قرار می گیرد. اکثر فلسفه‌های بررسی‌شده، ناسازگاری‌هایی با یک الهیات نظام‌مند نشان می‌دهند و اگرچه ممکن است در هر کدام حقایق خاصی یافت شود، اما به‌عنوان بی‌ثمر یا ناتوان از توسعه در جهت مورد نظر رد می‌شوند. نویسنده نتیجه می گیرد که سازگارترین و پربارترین تفسیر از مسئولیت اخلاقی توسط ارسطو و سنت توماس آکویناس ارائه شده است. ارسطو یک نظام فلسفی ثابت به ما می دهد که سنت توماس آن را در پرتو آموزه های مسیحی تفسیر می کند، و به نظر می رسد این فلسفه است که بهترین همبستگی را با آموزه های کاتولیک دارد. از نظر قدیس توماس، این که اراده آزاد است و انسان داوطلبانه عمل می کند، با ایده وجود الهی و قادر مطلق منافاتی ندارد. و ضرورت و مشیت و جبر با اختیار در انسان منافاتی ندارد. هم شانس و هم جبرگرایی، آزادی را در انسان ممکن می‌سازد، به‌ویژه که انسان عقل و عقل دارد تا در مورد روش‌های عمل مشورت کند. از آنجایی که همه اعمال اراده داوطلبانه هستند، انسان ممکن است به دلیل خوب یا بد بودن آنها مورد تحسین یا انتقاد قرار گیرد. او انتخاب دارد و این انتخاب آزاد است تا نتیجه اعمالش به عهده خودش باشد. از آنجایی که این دیدگاه، علیرغم دشواری‌های فراوان، کامل‌ترین به نظر می‌رسد، به نظر می‌رسد بهترین دیدگاهی است که می‌توان در آینده بر آن بنا نهاد.

ترجمه ماشینی : پس از ناپدید شدن در اروپا در بیشتر قرون وسطی، Corpus در ایتالیای رنسانس با اقتدار بیشتری ظهور کرد، به طوری که مارسیلیو فیچینو ترجمه های خود از افلاطون را کنار گذاشت تا به هرمس بپردازد، که اعتقاد بر این است که فلسفه بسیار قدیمی تر است. این مطالعه واکنش‌ها و کاربردهای Corpus Hermeticum را در طول دوره‌ای از ارتدکس مسیحی در اواخر دوران باستان ردیابی می‌کند. آگوستین در قرن پنجم از Corpus استفاده کرد تا باور صحیح مسیحی را از هترودوکسی متمایز کند، به خدایان ساخته دست بشر حمله کرد و از هرمس استفاده کرد؟ کلماتی برای نشان دادن نیرنگ دروغین شیاطین. با این حال، نویسندگان مسیحی پیشین در مورد آموزه‌های Corpus دوسوگراتر بودند. لاکتانتیوس شیاطین هرمس را دشمن خدا می‌دانست، اما از نویسنده اسطوره‌ای به عنوان مرجعی برای اثبات برتری ایمان مسیحی بر نفوذ اهریمنی متوسل شد. جولیوس فیرمیکوس ماترنوس، اخترشناس بت پرست که به مسیحیت گروید، از کورپوس و اقتدار هرمس هم در آثار طالع بینی و هم در کارهای ضد بت پرستی خود استفاده کرد. از طریق بررسی این تفاسیر مختلف، سنت هرمسی می تواند به عنوان ابزاری برای بررسی نه تنها ظهور ارتدکس مسیحی، بلکه شکل گیری مرزهای بین بت پرستی و مسیحی و قدرت رو به رشد ارتدکس مورد استفاده قرار گیرد. Corpus Hermeticum یک نفوذ متقابل از الهیات و کیهان شناسی مصر، یونان و مسیحیت اولیه را نشان می دهد. این مجموعه تغییرناپذیر که به عنوان آینه ای برای تحول فکری مداوم در نظر گرفته می شود، دیدگاه های متغیر متفکران بت پرست و مسیحی را در لحظات حساس تکامل فرهنگی و مذهبی منعکس می کند.