جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : این کتاب که در ابتدا در سال 1975 منتشر شد، نقطه عطفی در تحقیق در مورد ایده آلیسم کلاسیک آلمانی بود، و به زودی خود را به عنوان تلاشی شاد و ارگانیک برای درک اصیل فلسفه هگل، از "پدیدارشناسی روح" تا سلسله سخنرانی های برلین، تثبیت کرد. این جلد اکنون در یک نسخه اصلاح شده و بزرگ شده مجدداً پیشنهاد شده است، با این اعتقاد که هنوز یک نقطه مرجع اساسی برای چارچوب بندی کل یک مرحله تاریخی از منظر علوم ریاضی و طبیعی است. هگل با تعریف فلسفه به عنوان «زمان آموخته شده خود در اندیشه»، پیچیده ترین مسائل کار خود را در یک جمله خلاصه می کند. فکر کردن به زمانش برای او چه معنایی دارد؟ منظور از تناظر ساختار نظام مند و حوزه تحولات تاریخی چیست؟ رابطه بین جغد فلسفه که آگاهانه عصر را تفسیر می کند و خال روح که ناخودآگاه با کار کور خود آن را دگرگون می کند چیست؟

ترجمه ماشینی : پساساختارگرایان هگل را مسئول پیدایش بسیاری از مفاهیم مشکل‌آفرین فلسفه مدرن می‌دانند - اقتدار عقل، خودآگاهی، سوژه دانا. با این حال، به گفته سیمون لومزدن، این خصومت ریشه در یک سوءتفاهم اساسی از اندیشه هگل دارد و حل این تنش نه تنها می‌تواند شکاف بین پساساختارگرایی و ایده‌آلیسم آلمانی را التیام بخشد، بلکه این سنت‌ها را در جهت‌های هیجان‌انگیز جدید نیز سوق می‌دهد. لومزدن با مرور مجدد متون کلیدی فیلسوف، توجه را به فرمول بندی مجدد هگل از مفاهیم لیبرال و دکارتی از سوبژکتیویته جلب می کند و تداومی انتقادی، اما ناشناخته بین پساساختارگرایی و ایده آلیسم آلمانی را شناسایی می کند. پساساختارگرایی هویت خود را در تقابل با ذهنیت آرمانی شکل داد. با این حال، لومزدن استدلال می کند که این مدل در متون هگل یافت نمی شود، بلکه در پذیرش غیرانتقادی توصیف هایدگر از هگل و فیشته به عنوان «متافیزیکدانان سوبژکتیویته» یافت می شود. لومزدن با بازخوانی هگل به عنوان پساکانتی و پسا متافیزیکی، نور جدیدی بر این فیلسوف پیچیده می افکند و در عین حال قرابت های شگفت انگیز بین دو شیوه فکری به ظاهر متضاد را آشکار می کند.

ترجمه ماشینی : بازیابی هگل از نقد لئو سراس، دفاعی از مدرنیته در برابر نقد فیلسوف سیاسی تأثیرگذار اواسط قرن بیستم، لئو اشتراوس، ارائه می دهد. اشتراوس، که تأثیرش بر نظریه سیاسی محافظه کار معاصر به خوبی مستند شده است، زمینه بسیاری از آنچه را که در زندگی سیاسی و اجتماعی معاصر مایل است در فلسفه فیلسوف آلمانی قرن نوزدهم، G. W. F. هگل، کشف کرد. به طور مشخص، اشتراوس هگل را متهم کرد که بزرگترین نماینده تاریخ گرایی و در نتیجه نسبیت گرایی است که اندیشه مدرن را تحت تأثیر قرار می دهد. در نهایت، به گفته اشتراوس، این امر منجر به پوچ گرایی و متوسط بودن عمومی شده است که مشخصه فرهنگ مدرن غربی است. در این کتاب، سارا مک‌دونالد و بری کریگ خوانش اشتراوس از هگل را بررسی می‌کنند و استدلال می‌کنند که در واقع این خوانش نادرست است. برخلاف تفسیر اشتراوس، این کتاب معتقد است که هگل نسبی گرا نبود و در واقع به دنبال نشان دادن سازگاری حقیقت عینی و ابدی با ذهنیت انسان مدرن بود. در عین حال، شیوه‌ای را نشان می‌دهد که در آن اندیشه هگل زمینه را برای دموکراسی‌های لیبرال مدرن روشن‌فکر فراهم کرد و همچنین به گفتگوهای اجتماعی و سیاسی فعلی مرتبط باقی می‌ماند.

ترجمه ماشینی : یکی از مشکلات اساسی در تاریخ فلسفه اخلاق و سیاسی از دوران باستان، توضیح چگونگی پیدایش جامعه بشری و نهادهای مدنی آن بوده است. در تلاش برای حل این مشکل، فیلسوفان ایده قانون طبیعی را توسعه دادند، که برای قرن های متمادی برای توصیف سیستم اصول بنیادی و عقلانی که به طور جهانی بر رفتار انسان در جامعه حاکم است، استفاده می شد. در قرن هجدهم، دکترین حقوق طبیعی، دکترین مربوط به حقوق طبیعی را پدید آورد که در انقلاب‌های آمریکا و فرانسه تقویت شد. بر اساس این دیدگاه، جامعه بشری از طریق اجتماع افرادی پدید آمد که ممکن بود تنها در انزوای پراکنده زندگی کنند و با گرد هم آمدن، به عنوان انعقاد قرارداد اجتماعی تلقی می شدند. در این مقاله اولیه مهم که برای اولین بار در سال 1975 در این ترجمه قطعی به انگلیسی منتشر شد و اکنون به چاپ بازگشته است، هگل کاملاً این تصور را که جامعه عمداً توسط انجمن داوطلبانه شکل می‌گیرد، رد می‌کند. در واقع، او فراتر از این می‌رود و در واقع تأکید می‌کند که قوانینی که در کشورهای مختلف در واکنش به زور، تصادف و مشورت وضع می‌شوند، بسیار اساسی‌تر از هر قانون طبیعت هستند که قرار است همیشه و در همه جا معتبر باشد. هگل در تشریح دیدگاه خود نه تنها از تبیین های تجربه گرایانه هابز، هیوم و دیگران چشم پوشی می کند، بلکه در مرکز این اثر، نقدی گسترده از مواضع به اصطلاح فرمالیستی کانت و فیشته ارائه می کند.

ترجمه ماشینی : تئوری‌های انقلابی از مارکس به بعد اغلب در تلاش بوده‌اند تا تعهدات روان‌شناختی افراد - که به عنوان ایدئولوژیک شناخته می‌شوند - با اهداف اخلاقی یا سیاسی بزرگ‌تر یک جنبش اجتماعی متحد کنند. فرانتس فانون به عنوان یک روانپزشک، نظریه پرداز اجتماعی و انقلابی تلاش کرد تا ایدئولوژیک و امر سیاسی را به هم پیوند دهد. کار فانون هم توضیحی روان‌شناختی از خاستگاه ایدئولوژی می‌دهد و هم به دنبال بازگرداندن فرد به استقلال و عاملیت سیاسی است. این کتاب به بررسی مبانی عمیق‌تر فلسفی پروژه فانون می‌پردازد تا عمق مشارکت فانون در نظریه موضوع و نظریه اجتماعی را درک کند. همچنین نشان می‌دهد که چگونه مدل فانون درک ابعاد سیاسی روانکاوی فرویدی و ابعاد روان‌شناختی نظریه اجتماعی هگل را ممکن می‌سازد. این اولین کتابی است که این دو بعد اصلی اندیشه فانون را به گفتگو می آورد. از موقعیت فانون برای ارائه تفسیر عمیق تری از متون کلیدی در فروید و هگل استفاده می کند و با اتحاد این سه متفکر به خلاقیت هر سه متفکر کمک می کند.

ترجمه ماشینی : این کتاب بسیار خواندنی و جذاب - اولین کتاب از مجموعه سه جلدی درک ذهن انسان - بر سه شخصیت اصلی تمرکز دارد که تصویر ما را از انسان تغییر داده اند. کافمن مفاهیم سنتی گوته، کانت و هگل را به شدت بازبینی می‌کند و نشان می‌دهد که چگونه ایده‌های آنها درباره ذهن توسط ذهنیت‌های متمایز خودشان شکل گرفته است.

ترجمه ماشینی : آیا خودآگاهی شرط امکان برای معرفت است؟ آیا نظریه خودآگاهی کانت ما را به ایده آلیسم استعلایی متعهد می کند؟ نظریه خودآگاهی کانت چقدر قانع کننده است؟ چگونه باید ایده آلیسم ماورایی را درک کنیم؟ جایگزین هگل چیست؟ کانت و هگل زیبایی را چگونه تصور می کنند؟ تصور آنها از زیبایی چگونه با متافیزیک آنها مرتبط است؟ در این مجلد، برخی از مشهورترین کانت و هگل پژوهان جهان به دنبال ارائه پاسخ هستند

ترجمه ماشینی : اگرچه هگل علم منطق را برای فلسفه‌اش ضروری می‌دانست، اما در مقایسه با سه کتاب دیگری که در زمان حیاتش منتشر کرد، تفسیر کمی دریافت کرد. در اینجا فیلسوف استنلی روزن علم منطق را از ابهام نجات می‌دهد و استدلال می‌کند که غفلت از آن عامل شکسته شدن فلسفه معاصر به بسیاری از مکاتب فکری متفاوت و مخالف است. روزن از طریق تجزیه و تحلیل عمیق و دقیق، به مشکلات دقیقی که کتاب نادیده گرفته شده هگل را متحرک می کند و اهمیت فوق العاده آنها برای مفاهیم فلسفی منطق و عقل، روشن می کند. سوال اساسی روزن این است که چگونه عقل گرایی می تواند بر شکاف بین مونیسم و دوآلیسم غلبه کند. مونیسم - که ادعای جوهره ای منحصر به فرد برای همه چیز دارد - در نهایت به نیهیلیسم منتهی می شود، در حالی که ثنویت، که مدعی جوهرهای متعدد و تقلیل ناپذیر است، منجر به آنچه روزن «گفتگوی بی پایان تاریخ فلسفه» می نامد، می شود. او استدلال می‌کند که علم منطق متن بنیادی برای ارائه مفهوم جدیدی از عقل‌گرایی است که ممکن است بر این شکاف فلسفی غلبه کند. استدلال روزن که خوانندگان را از ابتدا تا انتها از طریق کتاب هگل هدایت می کند، در فصلی استادانه درباره ایده در هگل به اوج خود می رسد. روزن با قدردانی کامل از علم منطق و قرار دادن آن در آثار هگل به نوبه خود ابزارهای جدیدی را برای درگیری با معماهای مفهومی که بسیاری از فیلسوفان دیگر را به فاجعه کشانده است، ارائه می دهد.