جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : جان میلز با ارائه اولین بررسی جامع نظریه هگل در مورد پرتگاه ناخودآگاه، حوزه بسیار نادیده گرفته شده هگل را اصلاح می کند. میلز نشان می دهد که ناخودآگاه پایه و اساس زندگی خودآگاه و خودآگاه است و مسئول نیروهای هنجاری و آسیب شناختی است که به رشد روانی دامن می زند. علاوه بر این، میلز نشان می دهد که چگونه ایده هگل از پرتگاه ناخودآگاه از زمان او فراتر می رود و یک مفهوم محوری برای کل سیستم فلسفی او است - سیستمی که درک فعلی ذهن روانکاوانه را ارتقا می دهد.

ترجمه ماشینی : در سال 1828، G. W. F. هگل نقدی انتقادی از یوهان جورج هامان منتشر کرد که مروری بر زندگی و آثار یکی از معمایی ترین و چالش برانگیزترین متفکران و نویسندگان آلمان بود. در حالی که بررسی هگل از زمان ظهور خود جایگاهی مرکزی در مطالعات هامان داشت، هگل درباره هامان اولین ترجمه انگلیسی این اثر مهم است. فیلسوفان، الهی‌دانان و منتقدان ادبی از ترجمه خیره‌کننده اندرسون استقبال می‌کنند، زیرا هامان نه تنها به‌عنوان یکی از چهره‌های کلیدی تاریخ روشنفکری آلمان، بلکه به‌عنوان پیشروی اولیه تفکر پست‌مدرن، دوباره مورد توجه قرار گرفته است. روابط بین روشنگری، ضد روشنگری و ایده آلیسم زمانی که هگل بر نقد هامان از معاصرانش امانوئل کانت، موسی مندلسون، جی.جی. هردر و ف. هگل درباره هامان همچنین شامل مقدمه ای بر بررسی هگل و همچنین مقاله ای درباره نقش دوستی در زندگی هامان، در اندیشه هگل و به طور گسترده تر در فرهنگ روشنفکری آلمان است. پایان جلد، حاشیه نویسی و کتابشناسی گسترده آن است که مطالعه بیشتر فلسفه قرن هجدهم و نوزدهم را به زبان انگلیسی و آلمانی تسهیل می کند. این کتاب هم برای خوانندگان هگل یا هامان و هم برای کسانی که به تاریخ اندیشه آلمانی، فلسفه دین، زبان و هرمنوتیک یا دوستی به عنوان یک مقوله فلسفی علاقه مند هستند ضروری است.

ترجمه ماشینی : بحث های روشنگرانه زیادی درباره فلسفه عملی هگل وجود دارد که بر منحصر به فرد بودن نظریه بیان گرایانه و اجتماعی عاملیت او تأکید می کند، اما تعداد کمی از آنها تشخیص می دهند که این دو جنبه از نظریه اراده هگل برای اجتناب از مشکل سنتی اراده آزاد کافی نیستند. در واقع، می توان به راحتی نشان داد که این مشکل با همان زبانی که برای بیان اینکه چرا نظریه هگل اصلاً نظریه آزادی است، تکرار می شود. تا حدی، این عدم شناخت ناشی از این واقعیت است که هنوز مطالعه ای در مورد نظریه اراده هگل صورت نگرفته است که مشکل را بر اساس پیشینه ادبیات معاصر در مورد اراده آزاد، که در آن نگرانی های اساسی در مورد توضیح پذیری کنش وجود دارد، فرموله کند. بزرگ یومانس با استفاده از تداوم بین دغدغه های معاصر و پیشینیان هگل (به ویژه کانت) ضرورت ارجاع به منطق را برای تکمیل فلسفه عملی خود هگل و دانش مبتنی بر آن نشان می دهد. این مطالعه علاوه بر افزودن قابل توجهی به درک ما از نظریه عاملیت هگل و بازپس گیری اهمیت آن با توجه به تداوم تأمل مدرن در مورد اراده آزاد، همچنین نشان می دهد که منطق هگل می تواند کار فلسفی واقعی روی یک مسئله خاص انجام دهد. اگرچه اصطلاحات منطقی هگل به دلیل نفوذ ناپذیری بدنام است، اما یومانس اصطلاحات هگل را به واژگانی قابل درک تر ترجمه می کند. او همچنین با ارائه مباحث مقدماتی در چارچوب موضوعات محوری هر فصل، هم از نظر مسئله اراده آزاد و هم از نظر توسعه استدلال هگل تا آن نقطه در منطق، به خواننده کمک می کند. یومانس با استفاده مکرر از مثال‌ها، انتزاعی بودن ارائه هگل را به خواننده ارائه می‌کند و موضوع را برای خوانندگانی که برای هگل و همچنین کسانی که به خوبی در کار او آشنا هستند قابل دسترس می‌سازد.

ترجمه ماشینی : این کتاب به بررسی تفسیر هگل از فلسفه عرفانی یاکوب بومه (1575-1624) می‌پردازد که در چارچوب استقبال از بومه در قرن‌های 18 و 19، و برداشت خود هگل از عرفان به عنوان رویکردی فلسفی مورد بررسی قرار می‌گیرد. سه بخش این کتاب ارائه می شود: پیشینه تاریخی مواجهه هگل با نوشته های بومه. توسعه دو مفهوم متفاوت از عرفان در آثار هگل؛ و سرانجام رویکرد هگل به فلسفه بومه، که به تفصیل ارجاعات بومه را هم در نوشته‌های منتشر شده و هم در نسخه‌های خطی مورد بحث قرار می‌دهد. به گفته هگل، بومه «نخستین فیلسوف آلمانی» است. دلیل قرار دادن بومه در همان ابتدای فلسفه آلمان این است که هگل او را با وجود تحصیلات ابتدایی، متفکری عمیق می داند. شیفتگی هگل به بومه عمدتاً به درک عارف از رابطه همزیستی بین خدا و مخالف او، شیطان مربوط می شود: او این را هسته نظری واقعی اندیشه بومه می داند. هگل قصد دارد با تفسیر بومه، محتوای نظری اندیشه خود را از محدودیت های شکل ناکافی و وحشیانه ای که عارف در آن بیان کرده است، رها کند و همچنین بومه را از تعصبات پیرامون نوشته هایش رهایی بخشد و او را محکم در قلمرو فلسفه قرار دهد. و او را از ظلمات باطنی جدا می کند. این کتاب با ترکیب بازسازی‌های تاریخی و استدلال‌های فلسفی، خواننده را در مرحله‌ای مهم در فلسفه آلمان و در نهایت به تحقیق در مورد رابطه بین عرفان و خود فلسفه راهنمایی می‌کند.

ترجمه ماشینی : یک ابزار مرجع ضروری برای دانشجویان و دانش پژوهان تفکر فلسفی مدرن به طور کلی و تفکر آلمانی قرن 19 به طور خاص خواهد بود. بخش اول این جلد به بررسی نوشته های اولیه هگل تا و از جمله پدیدارشناسی روح 1807 می پردازد. بخش دوم به آثار و سخنرانی های بزرگ هگل و همچنین به موضوعات اولیه نظام فلسفی او اختصاص دارد. این کتاب با شرحی جامع از علم منطق هگل آغاز می‌شود و سپس با بررسی‌های مفصلی از فلسفه طبیعت و فلسفه روح از دایره‌المعارف علوم فلسفی ارائه می‌شود. سه بخش دیگر از این جلد به بررسی مفاهیم کلیدی و موضوعات تفسیری، اشکال پارادایماتیک استدلال هگلی و خطوط اصلی تأثیر هگل از اواسط قرن نوزدهم می‌پردازد. این جلد شامل گاهشماری از زندگی و آثار هگل، کتابشناسی منابع اولیه و ثانویه و نمایه ای تحلیلی است.

ترجمه ماشینی : این سخنرانی ها که در سال 2014 در "Càtedra Walter Benjamin" ایراد شد، به بررسی روابط فلسفی بین دو تن از بزرگترین فیلسوفان مدرن آلمانی، گئورگ ویلهلم فردریش هگل و والتر بنیامین می پردازد. نشان داده می‌شود که به‌ویژه پیش‌گفتار معرفتی-انتقادی بنیامین چه ارتباط نزدیکی با برخی از جنبه‌های اساسی متافیزیک و معرفت‌شناسی هگل دارد. با روشن ساختن سازگاری معینی از رویکردهای بین ایده آلیسم آلمانی و نظریه انتقادی اولیه در مورد امکان و ضرورت ایده ها و نظریه های متافیزیکی، این سخنرانی ها نشان می دهد که چرا مدرنیته را نمی توان به سادگی عصر «پسامتافیزیکی» نامید. مابعدالطبیعه نه تنها برای فلسفه برای پرداختن به موضوعات آن ضروری است، بلکه برای آزادی معنوی و عملی انسان، به ویژه در عصر مدرن، ضروری است.

ترجمه ماشینی : ماریا داسکالاکی با مطالعه خود بازسازی نظام مندی از مفهوم عقل را در «پدیدارشناسی روح» هگل ارائه می دهد، که به نیت فیلسوف برای غلبه بر مخالفت یا ضدیت به عنوان مرز غیرقابل عبور فلسفه عدالت می زند. از این حیث، به شدت با تفاسیر گسترده «پدیدارشناسی» که در آن وحدت و ساختار استدلال منطقی اثر زیر سؤال می رود، در تضاد است. نویسنده وظیفه چالش برانگیز درک انتقال بین اشکال آگاهی را بدون تکیه بر یک اصل فلسفی پذیرفته شده جزمی برای خود تعیین می کند. به همین دلیل است که با «تعیین‌های طبیعی» آگاهی آغاز می‌شود، همانطور که خود هگل در مقدمه بیان می‌کند. او در مطالعه خود اشکال آگاهی را تا فصل عقل به تفصیل دنبال می کند و تز حرکت از جوهری به موضوع دیگر و بالعکس را مطرح می کند که در تمام اشکال آگاهی نفوذ می کند. این تز تلاش هگل را - برخلاف کانت و فیشته - برای غلبه بر دوگانگی و ایجاد وحدت عمیق‌تر بین تفکر و هستی بدون توسل به ابزارهای غیرعقلانی روشن می‌کند. نویسنده با پیشنهاد تفسیری بدیع خود، وحدت و دقت منطقی استدلال هگل را در «پدیدارشناسی» به طور متقاعدکننده ای نشان می دهد.