جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : اصطلاح "فلسفه کلاسیک آلمانی" به طور فزاینده ای بر تعریف قدیمی "ایدئالیسم آلمانی" بیشتر می شود. این کاملا درست است، زیرا دومی گمراه کننده است. در واقع فیشته، شلینگ و هگل همراه با کانت هدف غلبه بر ایده آلیسم و ​​رئالیسم را به عنوان مواضع یک طرفه دنبال می کنند. بر اساس این پروژه مشترک، جنجالی بین آنها به وجود می آید که با شعارهای مختلف به اوج خود می رسد. این اثر برای اولین بار رویکردهای مختلف آموزش ایده آلیسم و ​​رئالیسم را ارائه می دهد که تاکنون به طور مبهم در تحقیقات و بر اساس توسعه تاریخی آنها وجود داشته است. پیوستی به فلسفه تحلیلی ارتباط این سؤال را برای فلسفه معاصر نیز اثبات می کند.

ترجمه ماشینی : هگل و فوکو معمولاً در ادبیات به‌عنوان پادپوست معرفی می‌شوند، اما هر دوی آنها مسئله تاریخی بودن دانش را مطرح می‌کنند. این مطالعه این موضوع را با استفاده از مقایسه پدیدارشناسی روح و باستان شناسی دانش تشریح می کند. این نشان می‌دهد که چگونه برداشت‌های آن‌ها به طور انتقادی با نقد کانت از عقل مرتبط است و هم‌گرایی نظریه‌های آنها را با توجه به تکامل دانش روشن می‌کند. هگل و فوکو که معمولاً به عنوان پادپوست در پژوهش معرفی می‌شوند، هر دو سؤال تاریخی بودن دانش را مطرح می‌کنند. این مطالعه این پایان نامه را با مقایسه پدیدارشناسی ذهن با باستان شناسی دانش توسعه می دهد. توضیح داده می شود که هر دو مفهوم تا چه اندازه با نقد کانت از عقل مرتبط هستند و نظریات آنها از چه جنبه هایی به توسعه دانش نزدیک می شوند.

ترجمه ماشینی : هگل و دلوز به خوبی طنین‌ها و ناهماهنگی‌های مختلف بین این دو فیلسوف بزرگ را بررسی می‌کنند. این مجموعه نشان‌دهنده بهترین پژوهش‌های بین‌المللی معاصر در مورد G. W. F. هگل و ژیل دلوز است، و نویسندگان مشارکت‌کننده در فضای هنوز ناشناخته بین این دو متفکر زندگی می‌کنند و به طور جمعی به بیشتر تنش‌ها و طنین‌های اصلی بین ایده‌هایشان می‌پردازند و زمینه‌ای محکم برای آن‌ها فراهم می‌کنند. بورس تحصیلی آینده مقالات از نظر موضوعی در دو گروه سازماندهی می شوند: آنهایی که یک گسست یا تقابل محکم اما ظریف را بین هگل و دلوز حفظ می کنند، و آنهایی که پیوندهای احتمالی، ترکیبات یا هر دو را ترسیم می کنند. همانطور که از این طیف از متون مشخص است، چالش های موجود در درک، ارزیابی، تخصیص و توسعه سیستم های دلوز و هگل متنوع و بسیار زیاد است. در حالی که نه هگل و نه دلوز حرف آخر را نمی زنند، مشارکت کنندگان به خوبی نشان می دهند که طرفداران هر یک دیگر نمی توانند صدای دیگری را نادیده بگیرند.

ترجمه ماشینی : «دکترین ذات» یکی از دشوارترین متون در فلسفه هگل است. به طور معمول، توجه به طور انحصاری بر بخش اول متمرکز بود که شامل نظریه تضاد هگل است. در عوض، این جلد شامل مقالاتی درباره همه بخش‌ها، از جمله ارتباط آنها با منطق قبلی هستی و آموزه‌های ناشی از این مفهوم است. علاوه بر این، دریافت مارکس از اثر را مورد بررسی قرار می‌دهد و در نتیجه کار هگل را کاملاً افشا می‌کند. "

ترجمه ماشینی : تئوری قابل فهم هگل برگرفته از خوانش های تجدیدنظرطلب اخیر از هگل است تا تفسیری جدید و سازنده از کار بسیار دشوار او، علم منطق، ارائه دهد. روسیو زامبرانا سنت تجدیدنظرطلب را با تقطیر نظریه هنجارگرایی که هگل در علم منطق بیان می‌کند، در چارچوب رفتار مشخص خود با منفی‌گرایی، دگرگون می‌کند، و آشکار می‌سازد که چگونه هر دو ویژگی نظام فکری او بر نظریه‌ی قابل فهم بودن او عمل می‌کنند. زامبرانا ویژگی‌های اساسی نظریه هگل در مورد هنجارگرایی را که قبلاً گمان می‌رفت در بحث علم منطق غایب است، روشن می‌کند - چیزی که او آن را بی‌ثباتی هنجاری و دوسوگرایی هنجاری می‌نامد. او نشان می‌دهد که تئوری تعین هگل، فهم‌پذیری را هم ناپایدار، هم نتیجه اعمال و نهادهایی می‌داند که در طول تاریخ اقتدار پیدا می‌کنند و هم از دست می‌دهند، و دوسوگرا، که معانی و ظرفیت‌های متضاد را حتی زمانی که از اقتدار هنجاری برخوردار می‌شوند، تطبیق می‌دهند. به این ترتیب، زامبرانا نشان می‌دهد که علم منطق، توجیه فلسفی تاریخمندی لازم برای فهم را فراهم می‌کند. این کتاب با مداخله در چندین تحول اخیر در مطالعه کانت، هگل و ایده آلیسم آلمانی به طور گسترده‌تر، درک جدیدی سازنده از ارزش جاه‌طلبی‌های سیستماتیک هگل ارائه می‌کند.

ترجمه ماشینی : در پدیدارشناسی روح (1806) هگل غالباً پایان تاریخ را اعلام می‌کند، جایی که «تاریخ» را باید به‌عنوان جستجوی طولانی اهدافی دانست که بشریت همواره در تلاش بوده است. اریک مایکل دیل در این، اولین کتابی به زبان انگلیسی که به طور کامل این دیدگاه ریشه‌دار را نقد می‌کند، استدلال می‌کند که این یک تفسیر نادرست است. دیل خوانشی از خود ارائه می‌کند و نشان می‌دهد که چگونه در طرح‌واره بزرگ‌تر اندیشه هگل قرار می‌گیرد و فضا را برای درک «پایان تاریخ» همانطور که هگل در نظر داشت باز می‌کند. دیل از طریق تحلیلی ظریف از فلسفه تاریخ هگل، خواننده را از تعبیر نادرست رایج «پایان تاریخ» به سوی دیگر عناصر ارزشمند استدلال‌های هگل که اغلب نادیده گرفته می‌شوند و سزاوار ماندن هستند، راهنمایی می‌کند. کتاب او مورد توجه محققان و دانشجویان پیشرفته هگل، فلسفه تاریخ و تاریخ اندیشه سیاسی خواهد بود.