جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : به قول وایشدل فیلسوف آلمانی، فلسفه هگل که روح جهانی را در شخصیت او مجسم می کند، تا حد زیادی می توان به عنوان فلسفه زیبایی شناسی یا فلسفه زیبایی شناسی توصیف کرد. هگل که در سال 1818 در هایدلبرگ شروع به سخنرانی در مورد فلسفه هنر کرد، این سخنرانی ها را تا سال 1829 ادامه داد. هگل با جمع‌آوری یادداشت‌هایی که از سخنرانی‌هایش می‌گرفت، یادداشت‌هایش را دائماً به‌روزرسانی و نظام‌مند می‌کرد. فلسفه هنر هگل به دلیل ویژگی هایی مانند جامعیت، عمق فکری، وضوح و قوام مفهومی، ارزش خود را از دست نداده و به دلیل این ویژگی ها هنوز از آن پیشی نگرفته است. اونور بیلگه کولا از آثار بیست جلدی جمع آوری شده هگل به تحلیل زیبایی شناختی-نظری می پردازد. کولا اگرچه فلسفه هگل را در قالب ادبیات و بر اساس ادبیات می خواند، اما مفهوم زیبایی شناسی را به طور کلی مورد توجه قرار می دهد. در این زمینه، زیبایی شناسی هگل نیز از طریق موسیقی و نقاشی مورد بحث قرار می گیرد. با این حال، هگل ادبیات را که ماده آن زبان است، ارزشمندترین رشته هنری می دانست، زیرا زبان محصول فعالیت معنوی است. در این پژوهش جایگاه محوری ادبیات در حوزه زیبایی شناسی مشخص می شود. کولا در این اثر «برنامه سیستمی ایده آلیسم آلمانی» نوشته هگل در سال 1797 را نیز به طور کامل به ترکی ترجمه کرده است.

ترجمه ماشینی : در اوایل سال 1923، ژرژ لوکاچ در کتاب تاریخ و آگاهی طبقاتی نشان داده بود که هگلیزم مارکسیسم را بسیار فراتر از آنچه که ارتدوکس از قبل تشکیل شده پیشنهاد می‌کرد، و بسیار بیشتر از آنچه در متون موجود در آن زمان مارکس نشان می‌داد، عمل می‌کند. چگونه هگل از چارچوب فلسفه سنتی فراتر رفت و به اندیشه ای دست یافت که گرایش های عمیق آن مفاهیم مارکسیستی خاصی را پیش بینی می کند؟ این پرسشی است که کتاب هگل جوان بر آن تمرکز دارد. مطالعه لوکاچ که در سال 1948 منتشر شد، اما در سال 1938 تکمیل شد، با جاه‌طلبی مضاعف هدایت می‌شود. اول از همه، یک بعد اساسی از برداشت های هگل جوان را آشکار کنید، که مورخان فلسفه، به دلیل روش ها، حتی پیش داوری هایشان، نسبت به آن کور مانده بودند. سپس، و در عین حال، مبانی تفسیر مارکسیستی از فلسفه کلاسیک آلمان را ترسیم کنید. از زمان کار دیلتای (1905)، اما به ویژه از زمان تک نگاری Th. Haering در مورد هگل، که جلد اول آن (1929) به طور کامل به تکامل اندیشه هگل جوان اختصاص داشت، مفسران موافقت کردند که تصویر یک هگل جوان را ترسیم کنند. با دینداری، عرفان یا رمانتیسم. لوکاچ اذعان دارد که این درست است که به دلیل ایده آلیسمش، فلسفه کلاسیک آلمان در کل به جنبش واقعی تاریخ، به معنای مبارزه طبقاتی، بسته باقی ماند. اما درک دیالکتیکی که هگل جوان به آن دست یافته است، اگر ایده آلیستی باقی بماند، با این وجود، مخالف خردگرایی است. از زمان برن، در واقع، هگل هرگز به نام آرمان های انقلاب فرانسه، با استبدادهای سیاسی و روحانی و به طور کلی، با تمام اشکال بندگی ناشی از «مثبت» مخالفت نکرد. در فرانکفورت، او می کوشد تا با معطوف کردن توجه خود به پدیده های تاریخی، اجتماعی، سیاسی و حتی اقتصادی به غلبه بر «مثبت» فکر کند. سرانجام، در ینا، او از طریق تحلیل‌های متعددی که دیالکتیک ماتریالیستی را پیش‌بینی می‌کند، ناسازگاری‌های اقتصاد بازار را برجسته می‌کند و انسان را از ابعاد عینی‌اش درک می‌کند: نیازها، خواسته‌هایش، زبان و کارش. ارائه گسترده هگل جوان توسط مترجمان نیز کتاب را در آثار لوکلچ قرار می دهد و بینش انتقادی ارائه می دهد. لوکاچ در جلد اول هگل جوان، فیلسوف را از دوره برن تا آغاز دوره ینا، از 1793 تا 1801 دنبال می‌کند. جلد دوم از درگیری با شلینگ در ینا تا انتشار پدیدارشناسی روح، در 1807.