جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : هگل تأثیر عظیمی بر جهان مدرن داشته است - مارکس و همه مارکسیسم‌ها از او نوشیدند - و تاریخ‌نگاری را شکل داده است: هر داستانی که معنایی کلی را در تاریخ فرض کند، هگلی است. کار هگل (اشتوتگارت، 1770 - برلین، 1831) نقطه عطف منحصر به فردی در تفکر غربی است، زیرا رویکردی بدیع به آینده تمدن ها، جوامع و تولیدات فرهنگی آنها ارائه می دهد. نویسنده آخرین نظام فلسفی فراگیر بزرگ، هگل ایده آلیسم خود را به عنوان وسیله ای معرفی می کند که نه تنها می تواند گزارشی عقلانی از وقایع گذشته ارائه کند، بلکه می تواند تعیین کند چه چیزی مرتبط و اساسی است و چه چیزی در سلسله بی نهایت حقایق نیست. زیرا واقعیت را ارگانیزم متضادهای دیالکتیکی، و تجلی و تکوین «روح مطلق» می داند که از طریق تاریخ و فرهنگ بشری به بلوغ و خودشناسی می رسد. این جلد شامل دو اثر اساسی درباره نظام هگلی است: تفاوت بین نظام های فیشته و شلینگ (تحلیل آموزه های دو معاصر و متفکر مرتبط در خط ایده آلیسم پساکانتی) و پدیدارشناسی روح که ماهیت هگلی را آشکار می کند. مفاهیمی درباره عینیت بخشیدن به روح مطلق در تاریخ جهانی و بنابراین ساختار منطقی و عقلانی آن. مطالعه مقدماتی توسط Volker Rühle (1955)، استاد فوق العاده در دانشگاه هیلدسهایم (آلمان) و استاد افتخاری در دانشگاه خودمختار مادرید. او همچنین به عنوان استاد مدعو در Universidad de los Andes (بوگوتا)، UNED (مادرید) و در دانشگاه Karlova در پراگ کار کرده است. کتاب‌ها و مقالات او به زبان‌های آلمانی و اسپانیایی به مشکلات فلسفه کلاسیک آلمان، پیدایش و پیامدهای آن تا امروز می‌پردازد.

ترجمه ماشینی : یکی از بحث برانگیزترین و گیج کننده ترین ادعاهای هگل این است که «واقعی عقلانی است و امر عقلانی واقعی است». در این کتاب، یکی از دانشمندان برجسته جهان هگل، ژان فرانسوا کروگان، تحلیل و توضیح کاملی از این ادعا ارائه می‌کند و در طول مسیر، گزارشی قانع‌کننده از زندگی اجتماعی، سیاسی و اخلاقی مدرن ارائه می‌دهد. کروگان با اصطلاح هگل "روح عینی" آغاز می شود، تجلی عمومی عمیق ترین تعهدات ما، هنجارهای الزام آور که وجود ما را به عنوان سوژه و عامل شکل می دهد. او روح عینی را در سه قلمرو بررسی می کند: مفهوم حق، نظریه جامعه و دولت. در گفتگو با توکویل و سایر نظریه پردازان دموکراسی، چه در جهان انگلیسی زبان و چه در اروپا، کروگان نشان می دهد که چگونه هگل - که اغلب با ایده های متافیزیکی بزرگ همراه است - در واقع تصور خاصی از جامعه مدنی و دولت داشت. از نظر هگل، نهادهای عمومی نشان دهنده برآورده شدن نیازهای ذهنی عمیق هستند – و از این نظر، نشان می دهند که امر واقعی امری عقلانی است، زیرا آنچه ما را احاطه کرده است محصول ذهنیت جمعی ماست. این تحلیل پیشگامانه، مطالعه هگل و اندیشه سیاسی قرن نوزدهم را برای سالهای آینده هدایت خواهد کرد.

ترجمه ماشینی : با ترجمه پدیدارشناسی روح (منتشر شده در 1939 و 1941)، سپس تفسیر آن (پیدایش و ساختار پدیدارشناسی هگل در 1947)، منطق و هستی در سال 1961 سه‌گانه‌ای را تکمیل کرد که در آن ژان هیپولیت، ماهیت هگلی خود را متمرکز کرد. مطالعات. بنابراین یک اثر فلسفی و تاریخی تعیین کننده انجام شد. از نظر فلسفی تعیین‌کننده: عقلانیت را می‌توان با تاریخ به شیوه‌ای کاملاً جدید سازگار کرد، مخصوص هگل، اما هیپولیت آن را بازخوانی می‌کند، همچنین در پرتو هایدگر و هوسرل، به عنوان رابطه‌ای بین منطق و هستی، که در انسان متحد می‌شود: «به واسطه این آزادی [ ...]، انسان خود را به عنوان انسان تسخیر نمی کند، بلکه مسکن جهانی، لوگوس هستی می شود و قادر به حقیقت می شود. در این گشایش که به موجودات طبیعت و خود تاریخ اجازه می دهد تا خود را روشن کند، خود را تصور کند، هستی به عنوان این نسل ابدی خود درک می شود. منطق به معنای هگل، معرفت مطلق است. پس انسان به عنوان موجود طبیعی که خودآگاهی جهانی هستی در او ظاهر می شود وجود دارد. این ردپای این خودآگاهی است، اما اثری اساسی که بدون آن وجود نخواهد داشت. منطق و هستی در اینجا به هم می پیوندند، اگر هستی همین آزادی انسان است که جهان شمول، نور معناست. از نظر تاریخی نیز، ژان هیپولیت نقش تعیین‌کننده‌ای داشت: تا زمان مرگش، در سال 1968، او برای چندین نسل از دانشجویان، معرف برتر هگل بود. او به عنوان استاد khâgne، سپس در دانشگاه، به عنوان مدیر École Normale و در نهایت، در کالج دو فرانس، محرک، پشتیبان و شخص مسئول پایان نامه ها و آثار بی شماری بود که در میان آنها برخی از مهم ترین آنها وجود دارد. کتاب‌های امروزی در فلسفه فرانسه (به نویسندگان L'hommage à Jean Hyppolite، منتشر شده در سال 1971 فکر کنید). او سرانجام بنیانگذار مجموعه «اپیمتهئوس» بود که تا پایان آن را کارگردانی کرد.

ترجمه ماشینی : مارکس و هگل در مورد دیالکتیک فرد و جامعه، بررسی مفصلی از آثار عمده هگل و مارکس جوان با بررسی چگونگی قرارگیری مفهوم فرد در هستی شناسی آنها و چگونگی انعکاس این موقعیت در دیدگاه های سیاسی مرتبط آنهاست. . سوگی دوگان به جای تقابل درک مارکسیستی از فرد با درک یک متفکر لیبرال، نظریه هگل از دولت را به عنوان نماینده دولت مدرن، که مارکس آن را نقد می کند، انتخاب می کند. تصمیم به مخالفت با هگل به جای برخی دیگر از متفکران لیبرال به دو دلیل مهم است. اول، از آنجایی که مارکس بسیاری از ایده های اولیه خود را در تعامل انتقادی با هگل توسعه داده است، این رویکرد تطبیقی کتاب را قادر می سازد تا توضیح کامل و مستدل تری از استدلال های مارکس ارائه دهد. دوم، از آنجایی که خود هگل نیز مفاهیم ایدئولوژی لیبرال را از بسیاری جهات مورد انتقاد قرار داده است، متمایز ساختن استدلال های مارکس از استدلال های هگل، این کتاب را قادر می سازد تا بر این نکته تأکید کند که چگونه و چرا نقد هگل از ایدئولوژی لیبرال در واقع قدرت بخشیدن به افراد به روشی که روایت مارکس انجام می دهد، کوتاه است. .

ترجمه ماشینی : هگل بسیاری از افکار و برخی اعمال را مخفی نگه داشته است. بدون شک، این امکان را به اندازه کافی می دهد که کشف شود تا بتوان بخشی از آنچه را پنهان می کند حدس زد: برای این منظور هنوز لازم است شک کرد، جستجو کرد. مورخان او بدون این، اغلب در تله‌هایی می‌افتند که فیلسوف تنها تمایل داشت آن‌ها را به معاصران خود برساند. این کتاب نشان می دهد که در برخی موارد، رفتار و خوانش هگل با آنچه زمانی فکر می کردیم متفاوت است. در ظواهر مطیع، او همیشه آنطور که به او گفته می شد سازگار نبود. او توانسته بود آثار حاشیه ای، برانداز، عجیب و حتی فرانسوی بخواند! منحصراً به ایدئولوژی آلمانی تعلق ندارد. کشف این اسرار همراه و تشویق به تفسیر مجدد از فلسفه او است. هنگامی که فیلسوف چهره خود را تغییر می دهد، سنت متأخری که تفکر او را منجمد کرد محتوا و آرامش خود را از دست می دهد.

ترجمه ماشینی : این کتاب استدلال می‌کند که تاریخ اولیه هیپ‌هاپ در برانکس جنوبی مسیری را به‌طور قابل‌توجهی شبیه به تاریخ مفهومی آفرینش هنری ارائه‌شده در سخنرانی‌های هگل درباره زیبایی‌شناسی ترسیم می‌کند. این مدعی است که طنین بین روایت هگل از مسیر هنر به طور کلی، و تغییرات تاریخی در فرهنگ خاص هیپ هاپ، به اندازه کافی متعدد و اساسی است که ما را مجبور کند نه تنها به ماهیت و اهمیت فلسفه هگل بازاندیشی کنیم. هنر، اما خاستگاه، ماهیت و درس هیپ هاپ. در نتیجه، کتاب خوانشی منحصر به فرد از زیبایی شناسی هگل را بیان می کند و از آن دفاع می کند، و همچنین توضیحی فلسفی از گذار جامعه هیپ هاپ از رها شدن کامل اجتماعی به شکل محدودی از شمول اجتماعی، از طریق میانجیگری خاص یک فرهنگ هنری مبتنی بر ارائه می دهد. در اشکال بدیع بیان معقول. بنابراین، تز اساسی این کتاب این است که هگل و هیپ هاپ متقابلاً روشنگر هستند و هنگامی که هر یک در کنار هم در نظر گرفته شوند به روشن شدن و تقویت اعتبار و قدرت دیگری کمک می کنند.