چکیده :
ترجمه ماشینی :
در اوایل سال 1923، ژرژ لوکاچ در کتاب تاریخ و آگاهی طبقاتی نشان داده بود که هگلیزم مارکسیسم را بسیار فراتر از آنچه که ارتدوکس از قبل تشکیل شده پیشنهاد می‌کرد، و بسیار بیشتر از آنچه در متون موجود در آن زمان مارکس نشان می‌داد، عمل می‌کند.
چگونه هگل از چارچوب فلسفه سنتی فراتر رفت و به اندیشه ای دست یافت که گرایش های عمیق آن مفاهیم مارکسیستی خاصی را پیش بینی می کند؟ این پرسشی است که کتاب هگل جوان بر آن تمرکز دارد.
مطالعه لوکاچ که در سال 1948 منتشر شد، اما در سال 1938 تکمیل شد، با جاه‌طلبی مضاعف هدایت می‌شود.
اول از همه، یک بعد اساسی از برداشت های هگل جوان را آشکار کنید، که مورخان فلسفه، به دلیل روش ها، حتی پیش داوری هایشان، نسبت به آن کور مانده بودند.
سپس، و در عین حال، مبانی تفسیر مارکسیستی از فلسفه کلاسیک آلمان را ترسیم کنید.
از زمان کار دیلتای (1905)، اما به ویژه از زمان تک نگاری th.
haering در مورد هگل، که جلد اول آن (1929) به طور کامل به تکامل اندیشه هگل جوان اختصاص داشت، مفسران موافقت کردند که تصویر یک هگل جوان را ترسیم کنند.
با دینداری، عرفان یا رمانتیسم.
لوکاچ اذعان دارد که این درست است که به دلیل ایده آلیسمش، فلسفه کلاسیک آلمان در کل به جنبش واقعی تاریخ، به معنای مبارزه طبقاتی، بسته باقی ماند.
اما درک دیالکتیکی که هگل جوان به آن دست یافته است، اگر ایده آلیستی باقی بماند، با این وجود، مخالف خردگرایی است.
از زمان برن، در واقع، هگل هرگز به نام آرمان های انقلاب فرانسه، با استبدادهای سیاسی و روحانی و به طور کلی، با تمام اشکال بندگی ناشی از «مثبت» مخالفت نکرد.
در فرانکفورت، او می کوشد تا با معطوف کردن توجه خود به پدیده های تاریخی، اجتماعی، سیاسی و حتی اقتصادی به غلبه بر «مثبت» فکر کند.
سرانجام، در ینا، او از طریق تحلیل‌های متعددی که دیالکتیک ماتریالیستی را پیش‌بینی می‌کند، ناسازگاری‌های اقتصاد بازار را برجسته می‌کند و انسان را از ابعاد عینی‌اش درک می‌کند: نیازها، خواسته‌هایش، زبان و کارش.
ارائه گسترده هگل جوان توسط مترجمان نیز کتاب را در آثار لوکلچ قرار می دهد و بینش انتقادی ارائه می دهد.
لوکاچ در جلد اول هگل جوان، فیلسوف را از دوره برن تا آغاز دوره ینا، از 1793 تا 1801 دنبال می‌کند.
جلد دوم از درگیری با شلینگ در ینا تا انتشار پدیدارشناسی روح، در 1807.
dès 1923, dans histoire et conscience de classe, georges lukâcs avait montré que l'hégélianisme travaille le marxisme bien au-delà de ce qu'en laissait pressentir l'orthodoxie déjà constituée, et bien plus que ne l'indiquaient les textes alors disponibles de marx.
comment hegel en est-il venu à dépasser le cadre de la philosophie traditionnelle pour accéder à une pensée dont les tendances profondes anticipent certaines conceptions marxistes? c'est à cette question que s'attache le livre sur le jeune hegel.
publiée en 1948, mais achevée en 1938, l'étude de lukàcs est animée par une double ambition.
tout d'abord révéler une dimension essentielle des conceptions du jeune hegel, à laquelle les historiens de la philosophie, en raison de leurs méthodes, voire de leurs préjugés, étaient restés aveugles; ensuite, et en même temps, esquisser les bases d'une interprétation marxiste de la philosophie classique allemande.
depuis l'ouvrage de dilthey (1905), mais surtout depuis la monographie de th.
haering sur hegel dont le premier volume (1929) était entièrement consacré à l'évolution de la pensée du jeune hegel, les interprètes s'accordaient pour esquisser l'image d'un jeune hegel pénétré de religiosité, de mysticisme ou de romantisme.
il est vrai, reconnaît lukàcs, qu'en raison de son idéalisme, la philosophie classique allemande dans son ensemble est restée fermée au mouvement réel de l'histoire, au sens de la lutte des classes.
mais la compréhension dialectique à laquelle accède le jeune hegel, si elle demeure idéaliste, est cependant à l'opposé d'un irrationalisme.
dès l'époque de berne, en effet, hegel ne cesse de s'opposer, au nom des idéaux de la révolution française, aux despotismes politiques et cléricaux et, en général, à toutes les formes de servitude engendrées par la «positivité».
il s'efforce, à francfort, de penser le dépassement de la «positivité» en dirigeant son attention sur les phénomènes historiques, sociaux, politiques et même économiques.
a iéna enfin, il met en lumière, par de nombreuses analyses qui préfigurent la dialectique matérialiste, les incohérences de l'économie de marché et appréhende l'homme à partir de ses dimensions concrètes : ses besoins, ses désirs, son langage et son travail.
une ample présentation du jeune hegel par les traducteurs situe en outre le livre dans l'oeuvre de luklcs et en donne un éclairage critique.
dans le tome i du jeune hegel, lukâcs suit le philosophe de la période de berne au début de la période d'iéna, soit de 1793 à 1801.
le tome ii va de la brouille avec schelling à iéna à la publication de la phénoménologie de l'esprit, en 1807.