جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : "تاریخ جهان پیشرفت در آگاهی آزادی است... به کارگیری اصل آزادی در واقعیت... یک دوره طولانی به نام تاریخ را تشکیل می دهد. هیچ متنی از هگل به اندازه «مقدمه ای بر فلسفه تاریخ» به طور گسترده و به طرق مختلف خوانده نشده است. هدف متن تعیین برخورد فلسفی با تاریخ است، یعنی نگاهی تاریخی که در جزئیات هدر نمی‌رود و به تکه تکه شدن نمی‌لغزد، بلکه به دنبال وحدت و معنای تاریخ جهان است. تاریخ در اینجا به عنوان پیشرفت در آگاهی و تحقق اصل آزادی طرح می کند. هرمنوتیک تاریخ هگلی مرحله تاریخ جهان را قلمرو شر، رنج و ویرانی نمی‌داند، بلکه افق معنا می‌داند: ما تاریخ را تنها در صورتی می‌فهمیم که دلیل حاکم بر آن را جستجو و کشف کنیم. این نسخه شامل ترجمه معتبری از متن به زبان یونانی است. پیش‌گفتارها خواننده را با جنبه‌هایی از فلسفه هگل و به‌ویژه فلسفه تاریخ آشنا می‌کند، در حالی که نظرات تفسیری با تأمل در متن انتخاب شده و مطالعه و درک آن را تسهیل می‌کند.

ترجمه ماشینی : روانشناسی فلسفی هگل توجه را به بخش عمده ای از فلسفه هگل جلب می کند که عمدتاً نادیده گرفته شده است: درمان اساسی و غنی فلسفی او از روانشناسی در پایان فلسفه روح ذهنی، که خود به اثر اصلی او، دایره المعارف علوم فلسفی تعلق دارد. این جلد نشان می‌دهد که رویکرد هگل به فلسفه ذهن که در این متن توسعه یافته است، می‌تواند سهم مهمی در بحث‌های جاری درباره ذهن و ذهنیت داشته باشد و می‌تواند به روشن شدن مفهوم روح (Geist) در پروژه بزرگ‌تر فلسفی هگل کمک کند. محققان مکاتب مختلف تفکر هگلی مروری چند وجهی از روان‌شناسی هگل ارائه می‌کنند: بخش اول با مروری بر فلسفه روح سوبژکتیو هگل آغاز می‌شود که هم زمینه تاریخی و هم زمینه سیستماتیک آن را در فلسفه روح ذهنی هگل ترسیم می‌کند. بخش‌های دوم و سوم سپس فصل‌های جداگانه بخش‌های روان‌شناسی را بررسی می‌کنند: ذهن نظری و ذهن عملی و آزاد. این جلد با بررسی چالش‌هایی که روان‌شناسی هگل برای بحث‌های معرفت‌شناختی معاصر و فلسفه روان‌شناسی مطرح می‌کند، به پایان می‌رسد. در سرتاسر این جلد، دیدگاه‌های هگل با متفکران قرن بیستم و بیست و یکم مانند برگسون، بوردیو، براندوم، چامسکی، دیویدسون، فروید، مک داول، سلرز، ویتگنشتاین و وولهایم وارد گفتگو می‌شود.

ترجمه ماشینی : در اوایل سال 1923، ژرژ لوکاچ در کتاب تاریخ و آگاهی طبقاتی نشان داده بود که هگلیزم مارکسیسم را بسیار فراتر از آنچه که ارتدوکس از قبل تشکیل شده پیشنهاد می‌کرد، و بسیار بیشتر از آنچه در متون موجود در آن زمان مارکس نشان می‌داد، عمل می‌کند. چگونه هگل از چارچوب فلسفه سنتی فراتر رفت و به اندیشه ای دست یافت که گرایش های عمیق آن مفاهیم مارکسیستی خاصی را پیش بینی می کند؟ این پرسشی است که کتاب هگل جوان بر آن تمرکز دارد. مطالعه لوکاچ که در سال 1948 منتشر شد، اما در سال 1938 تکمیل شد، با جاه‌طلبی مضاعف هدایت می‌شود. اول از همه، یک بعد اساسی از برداشت های هگل جوان را آشکار کنید، که مورخان فلسفه، به دلیل روش ها، حتی پیش داوری هایشان، نسبت به آن کور مانده بودند. سپس، و در عین حال، مبانی تفسیر مارکسیستی از فلسفه کلاسیک آلمان را ترسیم کنید. از زمان کار دیلتای (1905)، اما به ویژه از زمان تک نگاری Th. Haering در مورد هگل، که جلد اول آن (1929) به طور کامل به تکامل اندیشه هگل جوان اختصاص داشت، مفسران موافقت کردند که تصویر یک هگل جوان را ترسیم کنند. با دینداری، عرفان یا رمانتیسم. لوکاچ اذعان دارد که این درست است که به دلیل ایده آلیسمش، فلسفه کلاسیک آلمان در کل به جنبش واقعی تاریخ، به معنای مبارزه طبقاتی، بسته باقی ماند. اما درک دیالکتیکی که هگل جوان به آن دست یافته است، اگر ایده آلیستی باقی بماند، با این وجود، مخالف خردگرایی است. از زمان برن، در واقع، هگل هرگز به نام آرمان های انقلاب فرانسه، با استبدادهای سیاسی و روحانی و به طور کلی، با تمام اشکال بندگی ناشی از «مثبت» مخالفت نکرد. در فرانکفورت، او می کوشد تا با معطوف کردن توجه خود به پدیده های تاریخی، اجتماعی، سیاسی و حتی اقتصادی به غلبه بر «مثبت» فکر کند. سرانجام، در ینا، او از طریق تحلیل‌های متعددی که دیالکتیک ماتریالیستی را پیش‌بینی می‌کند، ناسازگاری‌های اقتصاد بازار را برجسته می‌کند و انسان را از ابعاد عینی‌اش درک می‌کند: نیازها، خواسته‌هایش، زبان و کارش. ارائه گسترده هگل جوان توسط مترجمان نیز کتاب را در آثار لوکلچ قرار می دهد و بینش انتقادی ارائه می دهد. لوکاچ در جلد اول هگل جوان، فیلسوف را از دوره برن تا آغاز دوره ینا، از 1793 تا 1801 دنبال می‌کند. جلد دوم از درگیری با شلینگ در ینا تا انتشار پدیدارشناسی روح، در 1807.

ترجمه ماشینی : هگل در سخنرانی‌های خود در باب فلسفه دین، ادیان جهان را تحت عنوان «دین معین» مورد بررسی قرار می‌دهد. این بخشی از اوست که به طور سنتی مورد غفلت قرار گرفته است، زیرا محققان در تلاش برای درک اینکه چه کار فلسفی قرار است انجام دهد. در تفسیر هگل از ادیان جهان، جان استوارت استدلال می کند که تحلیل های غنی هگل از بودیسم، هندوئیسم، زرتشتیان، یهودیت، مصر و شرک یونانی، و دین روم صرفاً مطالب تاریخی بی ربط نیستند، همانطور که اغلب تصور می شود. در عوض، آنها نقش محوری در استدلال هگل برای آنچه که او به عنوان حقیقت مسیحیت می داند، بازی می کنند. هگل معتقد است که تصورات مختلف از خدایان در ادیان جهانی، بازتابی از افراد منفرد در دوره‌های خاص تاریخ است. این تصورات ممکن است در نگاه اول تصادفی و آشفته به نظر برسند، اما به ادعای هگل، منطق قابل تشخیصی در آنها وجود دارد. همزمان، نظریۀ اسطوره‌شناسی، تاریخ و انسان‌شناسی فلسفی، روایت هگل از ادیان جهانی بسیار فراتر از حوزه فلسفه دین است. مسائل بحث برانگیز پیرامون رفتار او با مذاهب غیر اروپایی امروزه نیز بسیار مورد توجه ماست و روایت او از دین را به موضوعی تداومی در چشم انداز دانشگاهی قرن بیست و یکم تبدیل می کند.

ترجمه ماشینی : هستی شناسی متعالی هگل استدلال می کند که هگل هسته متافیزیک خود را در دکترین مفهوم، بخش پایانی علم منطق خود ارائه می دهد. این مفهوم دارای سه لحظه است: کلیت (فرآیندی که از طریق آن محتوای مفهومی تعیین‌های تجربی شکل می‌گیرد)، خاص بودن (نظام کل‌نگر از تعین‌های استنتاجی مرتبط که شامل کلیت محتوای مفهومی است) و فردیت (کلیت اشیاء مشروط به سیستم مشترک). از تعینات تجربی که شامل لحظه خاص است). کتاب جزئیات این سه لحظه و همچنین طرح واره خاص رابطه آنها با یکدیگر را شرح می دهد. یکی از اهداف آن ارائه راه حلی برای بحث اخیر بین خوانش کانتی و متافیزیک سنتی سنتی از هگل است که بر پژوهش هگل مسلط بوده است. نویسنده ادعا می‌کند که هگل مسیر باریکی را بین اسکیلا، ارائه نسخه‌ای دیگر از نوع سنتی متافیزیک و کریبدیس مبنی بر پرهیز از هرگونه ادعای اساسی درباره ماهیت واقعیت و تمرکز منحصراً بر تحلیل قوه‌ی فهم، پیمود. هگل رویکردهای سنتی به مسائل مابعدالطبیعه را پشت سر گذاشت و از طریق بازنویسی رادیکال رابطه بین فکر و هستی، نوع جدیدی از متافیزیک را ارائه کرد که از طریق و از طریق کانتی است.

ترجمه ماشینی : این کتاب از طریق تحلیل متنی بسیار نزدیک فصل «واقعیت» علم منطق هگل، نظریه هگل در مورد مدالیت (فعل، امکان، ضرورت، احتمال) را بررسی می‌کند. فصل «واقعیت» معادل کتاب مهم مابعدالطبیعه 9 ارسطو است. به همین دلیل، فصل هگل مستحق همان بررسی کامل درباره بینش ها و استدلال های پیچیده اش است. این کتاب بینش‌های هگل درباره امکان و ضرورت را در بحث‌های تاریخی و معاصر در مورد متافیزیک قرار می‌دهد و در عین حال برخی از بحث‌برانگیزترین مضامین نظریه هگل را تحلیل می‌کند، مانند پرسش وضعیت هستی‌شناختی احتمالات غیر واقعی، رابطه بین تضاد و امکان، و ادعا کنید که ضرورت منجر به آزادی می شود. این کتاب همچنین با بیان فصل «واقعیت» هگل به عنوان یک استدلال منسجم که به بیست و هفت مقدمه تقسیم شده است، به یک تحقیق فلسفی مداوم در مورد ماهیت دیالکتیک کمک می کند.