جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : در این کتاب، فیلیپه کامپلو یک مفهوم هگلی از طبیعت انسان را برای ترسیم یک نظریه نهادها ارائه می کند. او رابطه طبیعت و نهادها را دوگانه می‌داند. دیدگاه توصیفی به نقش احساسات و عاطفه در اعمال اجتماعی اشاره دارد. دیدگاه دوم، هنجاری، سهم این شیوه درک تجدیدنظرطلبانه در نظریه نهادها را هنگامی که نه تنها به موضوعات معقول و منطقی عمل می‌کند، بلکه به ماهیت آنها - برای مثال، غرایز، تمایلات، و علایق آنها- نیز بررسی می‌کند. آشکار می شود که نظریه اخلاقی هگل نه تنها یک هستی شناسی اجتماعی تاریخی و درونی را بیان می کند، بلکه نتیجه ای از انتقاد او علیه اشکال جعلی احساسات اجتماعی محور را نیز بیان می کند.

ترجمه ماشینی : این کتاب آخرین کتاب از مجموعه چهار کتابی درباره هگل به‌عنوان الهی‌دان است که برای اولین بار در مقالات هگلی جدید (انتشارات پژوهشگران کمبریج، 2012) ارائه شد. سپس در کتاب «از روایت تا ضرورت» (2012) موضوع اساسی الهیات هگل را به عنوان تعالی «تصویر اندیشی» مطرح کردیم. در جلد سوم، Reason's Developing Self-Revelation (2013)، ما همین موضوع را به عنوان آینده کامل بشریت (پایان نهایی زندگی، ایده) مشخص کردیم. در اینجا سرانجام آشتی ذهن با خود را به عنوان عصب اندیشه هگل کشف می کنیم. از این رو، این کتاب با عنوان فرعی «منطق به مثابه شکل جهان»، به پرسش بلاغی گوتلوب فرگه، «جهان بدون دلیل چیست؟» می‌پردازد. فصل اول بیان می‌کند که اتحاد صمیمانه خدا و انسان در جنبش اعترافات مسیحی آشکار خواهد شد و در اینجا به صورت فلسفی بیان شده است. این امر به طور طبیعی منجر به یکسان سازی ایمان، فضیلت، با عادت عقلانیت می شود. عذرخواهی دینی از فلسفه که یک سیستم را تشکیل می دهد کوتاهی می کند (فصل 15). در «منطق و جهان» (فصل 18) ما بیشتر معرفت منطقی مانند صدور اراده عقلانی را مشخص می کنیم که در نوشته های هگلی جی. ام. ای. مک تاگارت عشق نامیده می شود. خود انسان در نهایت با ذهن به عنوان «شکل» (ایده) تعیین‌کننده منحصربه‌فرد طبیعت متعالی ما، همگانی‌کننده فرد، هم فردی کردن جهان‌شمول، و هم به همان نسبت، شکل «جهان» شناخته می‌شود. در اینجا، محور متافیزیک هگل، نظرات ارسطو را در این مورد تأیید می کند. در نهایت، پس از تأملات تاریخی و عملی (اندیشه قرون وسطی، روحانیت، مارکسیسم)، با تأثیر دگرگون‌کننده اندیشه هگل به‌عنوان توسعه آموزه خلقت الهی به‌ویژه، و در عین حال توسعه آموزه این تحول به پایان می‌رسیم. بنابراین، در توسعه پیش بینی شده مقاله کلاسیک J. H. Newman در سال 1845 در مورد توسعه دکترین مسیحی.

ترجمه ماشینی : این کتاب پنجم درباره هگل پیامدهای اندیشه هگلی را برای معنویت ارزیابی می کند. عنوان چهارم در این مجموعه، فلسفه آشتی جهانی هگل (CSP 2013)، عبارت صریح‌تر «بازیابی همه چیز در مسیح» را یادآوری می‌کند، که امر کلی را با امر خاص و در نهایت فرد شناسایی می‌کند. این انضمام جهانی واقعی است. «نفی مضاعف»، «هگل ارتدکس»، نشان می‌دهد که چگونه جنبش مسیحی، که با شتاب خود مجبور به تشخیص هویت معنوی خود با اندیشه‌ای که به نام «هگلی» نامیده می‌شود، خود روح انگیزه است. همانطور که ارسطو زمانی برای عده‌ای فلسفه را وارد کرده بود، حتی با گنجاندن این جنبش، هگل آن ویژگی مشخصی را که دین را به سمت ایده‌آل جهان‌شمولی آن در یک فرد تعیین می‌کند، مثال می‌زند، روح بر «همه جسم» اما بر یک معین سرازیر می‌شود. روز". همان گونه که فلسفه از دین و هنر سرچشمه می گیرد، از «نبوت» سرچشمه می گیرد، سه «شکل روح مطلق» (هگل) که در فلسفه به کمال رسیده است، سومی که «دین مطلق» در نتیجه باید آن را برانگیزد. پس از نمایه سازی این پروژه، مضامین منطق، موضوع و محمول، معنا و هویت در تفاوت توسعه می یابد. فلسفه و ایده آلیسم مطلق شناسایی می شوند و بدین ترتیب دومی برای ارتدکس تسخیر می شود. تقدم فکر واسطه ای بر مشاهده فوری به عنوان اولین شرط علم و به طور کلی خودآگاهی معنوی ظاهر می شود. در فصل‌های بعدی، این اندیشه به مضامین الهیاتی- متافیزیکی درستی می‌رسد، مانند نقد رینالدی از هگلی‌ها، کنت فولدز و ریچارد وینفیلد. تثلیث، تجسم، جاودانگی، نامتناهی و مطلق همگی همراه با وحی، ایده مورد بحث قرار می گیرند. یک پس‌نوشته، اثر را به نگرش‌های مخالف برخی از متفکران ارتدکس، کوتاهی یا انکار حقوق و وظایف یک دلیل خاص حدس‌آمیز مرتبط می‌کند. در این عنوان هیچ اشاره ای به هیچ اثر اخیری که ارتدوکسی هگل یا به عبارت بهتر، خصلت هگلی ارتدکس را انکار کند، ندارد.

ترجمه ماشینی : این جلد با تمرکز بر اشکال خود نفی و انعکاسی دیالکتیک هگل، و به ترتیب بیانگر روح nous و logos است، کارکردهای اصلی در ذهنیت، روح آزاد و عملی بودن دیالکتیک هگل را بررسی می کند. این کتاب به‌عنوان جلد دوم از مجموعه‌ای سه جلدی که بینش‌هایی درباره دیالکتیک هگل و در نتیجه اندیشه کلی فلسفی او ارائه می‌کند، روح و شکل دیالکتیک هگلی را پیشنهاد و مورد بحث قرار می‌دهد. به عنوان روح دیالکتیک هگل که بیانگر روح نواست، خود نفی نقشی اساسی در فلسفه هگل ایفا می کند و سایر قوانین دیالکتیکی از این اصل اصلی ناشی می شود که با آن ذهنیت و روح آزاد دیالکتیک هگل همراه با آن شکل می گیرد. عملی بودن ضروری آنها شکل بیانی که به این دیالکتیک منفی تعلق دارد، شیوه تفکر بازتابی است که نشان دهنده روح لوگوس است، و این شیوه تفکر بازتابی است که از رویه منطقی "تعمل در بازتاب" پیروی می کند و پیشرفت دیالکتیکی هگل را نشان می دهد. موضوعی قانونی، عقلانی و منطقی. این عنوان برای محققان و دانشجویان علاقه مند به فلسفه هگل و مارکس، فلسفه کلاسیک آلمان و فلسفه غرب جذاب خواهد بود.