جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : مطالعه حاضر به دنبال بررسی عمیق بخش نسبتاً محدودی از اندیشه هگل است که هنوز به طور فشرده توسط محققان هگل به زبان انگلیسی مورد بررسی قرار نگرفته است. در نظام هگلی علوم فلسفی، انسان‌شناسی مستقیماً از فلسفه طبیعت پیروی می‌کند و اولین علم از سه علم روح سوبژکتیو را تشکیل می‌دهد: 1 انسان‌شناسی، پدیدارشناسی و روان‌شناسی. سپس بخش روح سوبژکتیو با بخش هایی در روح عینی و روح مطلق دنبال می شود. این سه بخش با هم شامل فلسفه روح است (Philosophie des Geistes 2) که سومین و پایانی بخش اصلی کل سیستم هگل را تشکیل می دهد که در دایره المعارف علوم فلسفی در طرح کلی ارائه شده است. یک هگل قصد داشت یک اثر مجزا در مقیاس کامل در مورد فلسفه روح سوبژکتیو بنویسد، همانطور که در مورد روح عینی (فلسفه حق) انجام داده بود، اما قبل از اینکه بتواند این کار را انجام دهد درگذشت. · بنابراین تمرکز مطالعه ما کاملاً متمرکز است. دامنه نسبتاً باریک آن در قطب‌نمای وسیع سیستم هگلی را می‌توان توجیه کرد، 1 آیرینگ فتشر (HegeUt Lehre vom Menschen, Stuttgart, 1970, p. 11) به فقدان تفسیر جدید برای دایره‌المعارف هگل و به‌ویژه در این بخش اشاره می‌کند. روی روح ذهنی شرح مختصری از این بخش به زبان انگلیسی را می توان در موارد زیر یافت: هیو ای. ریبرن، نظریه اخلاقی هگل (آکسفورد، 1921)، فصل پنجم. و O. R. O. Mure، A Study of Hegers Logic (آکسفورد، 1950)، ص 2-22.

ترجمه ماشینی : در سایه هگل، درک جدیدی از تاریخ ایجاد می‌شود که بر خلاف منطق هگلی تاریخ به‌عنوان آشکار شدن روح کاملاً خودآگاه - Geist، عمل می‌کند، اما در سایه آن. در این زمینه، پلوتنیتسکی اهمیت هگل را برای مارکس، نیچه، فروید، باتای و به ویژه دریدا بررسی می‌کند و هم نزدیکی‌ها و هم فواصل درک هگلی و پساساختارگرایانه از تاریخ را آشکار می‌کند. این کتاب یک چارچوب نظری کلی ارائه می‌دهد که درک تاریخ را که توسعه می‌یابد، اما با مفاهیم گسترده‌تر امکان‌پذیر می‌سازد. این چارچوب در پی تفکر پساساختارگرایی، به تبعیت از نیچه، تحت عنوان مکملیت معرفی می شود - ماتریسی مفهومی برگرفته از تفسیر نیلز بور از مکانیک کوانتومی، که در اینجا با ماتریس اقتصاد عمومی که از طریق مارکس، نیچه و توسعه یافته است، پیوند خورده است. فروید، در آثار باتای و دریدا. در این چارچوب پلوتنیتسکی تاریخ و ناخودآگاه - هگل و فروید - را به هم مرتبط می کند و هر دو مفهوم را تغییر می دهد. او نشان می دهد که خود تاریخ چگونه مکمل ناخودآگاه است، که او آن را مفهوم مرکزی تفکر پسا هگلی می داند. پلوتنیتسکی همچنین نقش مکانیک کوانتومی و چندین پیشرفت دیگر در ریاضیات و علوم مدرن را بررسی می‌کند، به ویژه آنهایی که در امتداد محور اقتصاد عمومی پیش می‌روند. او تعامل و نفوذ متقابل بین این حوزه‌ها را آشکار می‌سازد - از نیوتن تا ریمان تا انیشتین و بور، از یک سو، و از هگل تا نیچه تا باتای تا لاکان تا دلوز و دریدا، از سوی دیگر - و با بسط امکانات مفهومی جدید. و ترافیک استعاری بین حوزه های مختلف تحقیق فکری. آرکادی پلوتنیتسکی دارای مدرک M.Sc. در ریاضیات از دانشگاه سنت پترزبورگ روسیه و دکتری. در ادبیات تطبیقی از دانشگاه پنسیلوانیا، جایی که او انگلیسی و ادبیات تطبیقی تدریس می کند. او نویسنده پیکربندی مجدد: نظریه انتقادی و اقتصاد عمومی (UPF، 1993) است.

ترجمه ماشینی : مفروضات و وظایف نهفته در فراخوان های معاصر برای «غلبه بر» سنت متافیزیکی چیست؟ دنیس جی. اشمیت با تأمل بر تناقضات درونی مفاهیم «سنت» و «تناهی»، بینش‌های بدیعی در مورد چگونگی ارتباط فلسفه با سنت‌های خود ارائه می‌کند تا بخواهد حس حیاتی از کثرت «لبه‌ها» را که آن را تشکیل می‌دهند، حفظ کند. تناهی او این کار را از طریق بررسی دقیق موضوعات موجود در آثار هگل و هایدگر انجام می دهد، دو فیلسوفی که ایده های سنت و تناهی را مرکز توجه خود قرار دادند. اشمیت با این سوال شروع می کند که چگونه هایدگر می تواند ادعا کند که متافیزیک را علی رغم ادعای هگل نابود کرده است. تا امکانات خود را کامل کرده باشد. اشمیت به طور سیستماتیک به دنبال توسعه نقد هایدگر از هگل، گفت وگویی را بین آنها ایجاد می کند. موضوع آن گفت و گو، ماهیت تناهی است که در زمان، هیچ، حلقه های دیالکتیکی و هرمنوتیکی، و در مفاهیم تجربه، کار، تکنولوژی، تاریخ و اندیشه پیش سقراطی بیان شده است. با شروع نقد هایدگر از هگل در هستی. و زمان، راهبرد اشمیت افشای پیچیدگی‌های گفتمان فلسفی در مورد امر متناهی با ترسیم نزدیکی‌های هگل و هایدگر است. گفت و گوی حاصل، پرتره های بدیع هر دو فیلسوف را ارائه می دهد. همچنین نشان می‌دهد که شکست اولیه و ناشناخته هایدگر در جدا کردن خود از دیالکتیک هگل انگیزه بسیاری از چرخش‌ها و تصمیم‌های حرفه‌ای بعدی اوست. در پایان، اشمیت تفسیری از اهمیت گسترده‌تر نتایج آن گفت‌وگو ارائه می‌دهد، و مطالعه او را با دیگر بحث های معاصر پست مدرنیسم مرتبط می کند. او ایده کثرت یال‌هایی را که توسط متناهی باز می‌شود بسط می‌دهد و استدلال می‌کند که فلسفه تنها زمانی گذشته و آینده خود را می‌فهمد که معنای تناهی خود را بشناسد. دنیس جی. اشمیت، دانشیار فلسفه در دانشگاه ایالتی نیویورک است. در بینگهامتون فراگیر بودن متناهی در مجموعه مطالعاتی در اندیشه اجتماعی معاصر آلمان با ویرایش توماس مک کارتی گنجانده شده است.