مرور درختی موضوعات | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: خوانندگان علاقه مند پیشنهادات و اظهارات تحریک آمیز موجود در این دستور کار جامع را بررسی خواهند کرد. استرومسا، به طور کلی، توضیح قانع کننده ای از تز اصلی خود ارائه می دهد. داور حاضر موافق است که باطنی گرایی - به معنای ارائه شفاهی محدود و خصوصی از متون مقدس مکتوب که از معلم به دانش آموز منتقل می شود - نقش آشکاری در لایه های اولیه ادبیات مسیحی ایفا می کند: مفهوم خود یک «جانشینی رسولی» و اهمیت اجتماعی دومی در شکل گیری جوامع اولیه مسیحی، در غیر این صورت بی معنی خواهد بود. چنین آموزه هایی احتمالاً زیربنای تولید بسیاری از انجیل ها، اعمال و آخرالزمان های آخرالزمان باقی مانده است. پس از نویسندگی، آنها به نوبه خود اقتدار گروهی را که آنها را در اختیار دارند تقویت و تقویت می کنند، در حالی که به طور همزمان رشد سنت های شفاهی جدید را برای خودسازی تشویق می کنند. اما من با استرومسا در مورد استخوان بندی احتمالی سنت های تفسیری در «اسطوره گنوسی» مخالفم. سنت‌های تفسیری مسلماً وجود دارند، اسطوره‌سازی مجدد شده‌اند، اما به نوبه‌ی خود اکنون در کانون توجه توضیحی نسل‌های بعدی بازرگانان قرار می‌گیرند. فقط باید به شواهد فزاینده ای برای تداوم حیات مضامین عرفانی در ادیان مبتنی بر کتاب مقدس مدت ها پس از مرگ فرضی به اصطلاح گنوسیسم کلاسیک اشاره کرد. به نظر می رسد که چنین ماندگاری مستلزم وجود یک سنت تفسیری زنده (باطنی) است.

ترجمه ماشینی: «مقاومت عرفانی، شاهکار کابالیستی سفر ها-زوهر را به عنوان منبعی غنی برای درک مقاومت یهودیان در برابر اقتدار مسیحی نشان می‌دهد. روایت‌های عرفانی خرابکارانه زوهر که در پس زمینه‌ای از عدم تحمل مذهبی در حال افزایش است، رابطه متغیر بین اکثریت مسیحی اروپای غربی و اقلیت یهودی آن را نقد می‌کنند. "... چکیده: "مقاومت عرفانی، شاهکار کابالیستی سفر ها-زوهر را به عنوان منبعی غنی برای درک مقاومت یهودیان در برابر اقتدار مسیحی نشان می دهد. روایت های عرفانی خرابکارانه زوهر که در پس زمینه ای از عدم تحمل مذهبی در حال افزایش است، رابطه در حال تغییر بین اکثریت مسیحی اروپای غربی و آن را نقد می کند. اقلیت یهودی"

ترجمه ماشینی: تجدید حیات عرفان در ادیان در چند دهه اخیر بدون شک ناشی از نیاز گسترده به معنویت عمیق تر و متفکرانه تر است. دیدگاه‌های عرفانی یهودی، مسیحی و اسلامی در مورد عشق به خدا، آنچه را که یهودیان، مسیحیان و مسلمانان می‌توانند از ایمان خود بیاموزند، از تجربه گفت‌وگویی که در بهترین حالت به دنبال مواجهه با آنها با چیزی جدید، عجیب است، می‌پردازد. و غیر منتظره این کتاب با استفاده از متفکران بزرگ معنوی سه سنت شهادت می دهد که وقتی دوستی و صداقت شکوفا شود چه چیزی ممکن می شود.

ترجمه ماشینی: این کتاب استدلال می‌کند که آموزه‌ها و اعمال عرفانی آغازگر فرآیندهای دگرگونی موازی در آگاهی عارفان است. این پایان نامه از طریق تحلیل تطبیقی دزوگچن بودایی تبتی (rdzogs-chen) و عرفان آلمانی قرون وسطایی اکهارت، سوسو و تاولر پشتیبانی می شود. این سنت ها با استفاده از یک مدل سیستمی/سایبرنتیکی آگاهی تفسیر می شوند. این مدل چارچوبی نظری برای ارزیابی تأثیرات شناختی آموزه‌ها و اعمال عرفانی ارائه می‌دهد و نشان می‌دهد که چگونه آموزه‌ها و شیوه‌های مختلف ممکن است با این وجود فرآیندهای دگرگونی مشترک را آغاز کنند. این رویکرد سیستمی با (1) امکان تحلیل دقیق تأثیرات شناختی آموزه‌ها و اعمال عرفانی، و (2) آشتی دادن ناهمگونی عرفانی با وحدت اساسی سنت‌های عرفانی، به گفتمان فلسفی جاری درباره عرفان کمک می‌کند.

ترجمه ماشینی: هدف این کار جدید نشان دادن این است که تفسیر و تخصیص "محبوب" مجموعه دیونیسیوس اشتباه است: شبه دیونیسیوس آرئوپاگیت همه چیز را به آپوفازیس رها نمی کند، و بنابراین نمی تواند به عنوان پسر پوستر برای (پست) ما باشد. پروژه های مدرن در پلورالیسم دینی یا ضد الهیات. کاملاً برعکس، مجموعه دیونیزیا دلیلی برای سوء ظن به چنین پروژه‌هایی می‌دهد، به‌ویژه زمانی که باورها و اعمال دینی را به نام ناگفتنی مطلق نسبی یا استعاره می‌کنند.

ترجمه ماشینی : الهیات از کلام خدا سرچشمه می گیرد. بنابراین، وظیفه آن تبیین ویژگی های آن کلمه است. در مسیح، خدا شخصاً با بشر صحبت می کند، به همین دلیل است که ما باید مشخص کنیم که کدام فلسفه کلام انسانی قادر به خدمت به تأملات الهیاتی است. سخنان و اعمال مسیح نسبت به من الهی اوست. گفتار و کردار او با قضاوت و نیتی جدید الهی است. این ما را به چند سؤال اساسی می رساند: ایمان و هوش. تاریخ و متافیزیک ; الهیات و عرفان. این جفت ها در مسیحیت جدایی ناپذیرند. حکمت کلامی باید از نظر حقیقت هم جذاب و هم دقیق باشد. چه چیزی به آن اجازه می دهد فقط همین باشد؟ فلسفه ای که به لطف عشق، علت نهایی را توضیح می دهد. در نهایت، به وحدت و سازمان الهیات نگاه می کنیم: مسیح خود نظم الهیات را در توسعه ارگانیک حوزه های مختلف آن تعیین می کند.

چکیده ماشینی : آیا ممکن است نیهیلیسم و هستی شناسی شخصیت به عنوان اراده به قدرت در بطن عرفان مسیحی نهفته شود؟ آیا ممکن است هستی شناسی مدرن قدرت، که هسته متافیزیک غرب را تشکیل می دهد، زمینه الهیاتی داشته باشد؟ آیا نیچه افلاطون یا، به احتمال زیاد، آگوستین و اوریگن را معکوس کرده است و جوهر هستی شناسی خود را در چارچوبی سکولار از نو مد می کند؟ آیا درک غیر خلسه ای از خود بودن مسیحی وجود دارد؟ به نظر می رسد الاهیات پدری، فراتر از آنچه به عنوان «افلاطون گرایی مسیحی» از آن یاد می شود، درکی جایگزین از خودبودن به ما ارائه می دهد. این کتاب در تلاش است تا مفهوم بالغ پدرستیزی خود بودن را، فراتر از دوگانگی ذهن و بدن، یا شخص و طبیعت، رمزگشایی، بازیابی و تجسم مجدد دهد.