جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : سخنرانی در آتن (اعمال رسولان 17:16-34) متنی کلیدی برای ارزیابی رابطه بین جنبش مسیحیت اولیه و جهان یونانی-رومی در اعمال رسولان است، اما تفسیر آن به نتایج کاملاً متضادی منجر شده است، برخی آن را نزدیکی می دانند. با خرد یونانی-رومی، و دیگران به عنوان ناسازگار، و محکوم کننده، دینداری و فلسفه غیریهودیان. با این حال، برای هر دو طرف، نتیجه مسیحیت‌شناختی سخنرانی، هم از نظر ارتباط آن با بقیه بحث و هم از نظر دسترسی برای مخاطب یونانی روایت اعمال رسولان، یک معما باقی مانده است. این پایان نامه پیشنهاد می کند که گفتار باید در چارچوب دستور زبان دینی و بحث های فلسفی بین مکاتب هلنیستی در اوایل دوران پس از هلنیستی تفسیر شود. استدلال می‌کند که این رویکرد بر بحث سخنرانی و نتیجه‌گیری مسیحی آن روشن می‌شود و به ارزیابی جدیدی از رابطه بین پیام مسیحیت و فلسفه هلنیستی منجر می‌شود، و شیوه‌ای که اعمال رسولان اعلامیه کریگماتیک را در زمینه غیریهودی به تصویر می‌کشد.

ترجمه ماشینی : این اثر تلاشی است برای توسعه یک چارچوب کلی اخلاقی، محصول ترکیب اخلاق کانتی و فایده‌گرایی، و به ما گزارشی اساسی از منزلت افراد و ساختار جامعه اخلاقی ارائه می‌کند. یک دکترین کانتی از کرامت انسانی و یک مفهوم مرتبط از ماهیت اخلاق وجود دارد که باید با هم برای ارائه چارچوب مفهومی اساسی در نظریه اخلاقی در نظر گرفته شود. با این حال، مفهوم اخلاقی که در داستان کانتی دخیل است نه تنها حیثیت انسان ها را به عنوان موضوعات اخلاقی، بلکه حیثیت (وضعیت اخلاقی ویژه) همه موجودات ذی شعور را نیز می شناسد، که از این رو به عنوان افرادی برای اهداف اخلاقی به حساب می آیند. این مورد نشان داده می‌شود که با استدلالی برای فایده‌گرایی (که به‌عنوان یک دیدگاه فنی در فلسفه گرفته می‌شود) با چارچوب اصلی کانتی که قبلاً وجود دارد، سازگار است، استدلالی که شامل جدا کردن فایده‌گرایی از نتیجه‌گرایی و رفاه‌گرایی و تفسیر آن به عنوان یک آگاپیست است. دکترین (یعنی به عنوان یک فلسفه عشق عملی یا خیرخواهی مبتنی بر عقلانیت).

ترجمه ماشینی : در این پایان نامه، من بررسی می کنم که چگونه خوانش فلسفه متأخر لودویگ ویتگنشتاین می تواند برای دست اندرکاران متفکر ترجمه ادبی مفید باشد. ویتگنشتاین، در حالی که یک چهره کلیدی در فلسفه قرن بیستم است، همچنان در حوزه مطالعات ترجمه حاشیه ای باقی می ماند و من استدلال می کنم که کار بعدی او، به دلیل اینکه به ماهیت زبان و معنا می پردازد، به طور بالقوه از اهمیت بالایی برخوردار است: داستانی که ویتگنشتاین بیان می کند. می تواند زمینه را تغییر دهد. می‌تواند مترجمان را از شر تصاویر ترجمه که برای ترجمه ادبی مضر هستند خلاص کند و همچنین می‌تواند ابزارهایی را ارائه دهد که کار ترجمه ادبی را تسهیل می‌کند، مانند: بازی زبان. شکل زندگی؛ نمایندگی قابل بررسی در فصل 1، من رابطه بین فلسفه و مطالعات ترجمه را مورد بحث قرار می دهم و کار بعدی ویتگنشتاین، به ویژه تحقیقات فلسفی 1953 را ارائه می کنم. در فصول 2، 3 و 4، کار ویتگنشتاین را با بررسی به ترتیب به ترجمه مرتبط می‌کنم: خواندن برای ترجمه متن منبع؛ نوشتن متن هدف؛ نظریه پردازی متن هدف در فصل 5 نتیجه گیری می کنم. در سه فصل اصلی، من مطالعات موردی ترجمه شعر ادوارد موریک و عهد جدید را برای نشان دادن استدلال های خود ارائه می کنم. هدف من این است که این پایان نامه مبنایی برای نگرانی بیشتر ویتگنشتاین در مطالعات ترجمه نسبت به گذشته باشد.

ترجمه ماشینی : این پایان نامه بررسی تاریخ فکری صدرالدین دشتکی (متوفی 903/1498) و غیاث الدین دشتکی (متوفی 949/1542)، دو فیلسوف مهم شیرازی و متفکر شیعی متأخر است. دوره تیموری و اوایل صفویه. این استدلال می کند که فلسفه ابن سین در زمانی که مورد هجوم متفکران اشعری متعلق به سنت متأخر بود، احیا شد و انگیزه جدیدی به آن بخشید. به طرز متناقضی، بسیاری از متفکران متأخر اشعری، پرداختن به گمانه‌زنی‌های متافیزیکی را مناسب می‌دانستند که سنت ابن سینا را مبنای آن قرار می‌داد. با این حال، همین متفکران ابن سینا و پیروانش را متهم کردند که برهان های واهی را مطرح می کنند و در مورد خدا، کیهان، مسائل دینی و ماهیت کلی چیزها اظهارات نامنسجمی می کنند. این سنت اشعری متأخر به قدری فراگیر بود که در قرون منتهی به دوره صفویه تبدیل به سنت فکری عالی شد. دشتکی‌ها در بسیاری از نوشته‌های فلسفی عمده خود کوشیدند تا فلسفه ابن سینا را از کلام اشعری جدا کنند و در عین حال به پایه‌های سنت اشعری حمله کنند. دشتکیان با این کار قرائتی خاص از ابن سینا ارائه کردند که از تأثیرات اشعری پاک شده بود و به تشیع فلسفی نزدیکتر بود.

ترجمه ماشینی : پایان نامه من به بررسی سیاست هابز در پرتو برداشت او از روش علمی می پردازد. پژوهشی که به این دو مؤلفه اندیشه هابز اختصاص یافته است، یعنی شرح روش علمی و فلسفه سیاسی او، عمدتاً جدا از یکدیگر وجود داشته است. با خواندن سیاست او از دریچه گزارش او از روش علمی، من دو مجموعه تحقیقاتی در مورد هابز را با هم می‌آورم و با این کار، گزارشی منحصر به فرد از فلسفه سیاسی او ارائه می‌دهم. وقتی به فلسفه سیاسی هابز به روشی که من پیشنهاد می‌کنم برخورد می‌شود، آنچه که می‌بینیم دفاع ساده از مطلق‌گرایی استبدادی نیست، بلکه در عوض یک نظریه سیاسی بسیار مترقی‌تر است، نظریه‌ای که حول قدرت دموکراتیک «مردم» به‌عنوان یک نظریه سیاسی سازنده ساختار یافته است.

ترجمه ماشینی : این پایان نامه روش های مختلفی را مورد توجه فیلسوفان قرار می دهد که از طریق آن بحث جی. این نشان می دهد که چگونه درک متفاوت از بعد اجرایی زبان می تواند تفکر در مورد زبان و آموزش را روشن کند. آستین خاطرنشان می کند که برخی از جملات (اجرای) "کارها را انجام می دهند" (مانند "من این کشتی را به نام ..." می نامم. انواع خاصی از بیان یک عمل را "انجام" می دهند. چیزی که در مورد کشف آستین جالب توجه است، نتیجه گیری او از این است که گزاره های حقیقت (آنچه او آن را "گفته های ثابت کننده" می نامد) به طرق مختلف، کارها را نیز انجام می دهند. علیرغم این واقعیت که «فلسفه زبان معمولی» که آستین به طور خاص با آن مرتبط است، معمولاً به‌عنوان تحولی در فلسفه تحلیلی درک می‌شود، تأثیر او فراتر از این است و ایده‌های او گاهی اوقات در مکان‌های عجیبی قرار می‌گیرد. این ما را به اولین ظهور "عملکرد" ​​می رساند، اصطلاح "" که توسط فیلسوف فرانسوی ژان فرانگوآ لیوتار ابداع شد. این اصطلاح برای اولین بار در «شرایط پست مدرن» لیوتار ظاهر شد، و هدف آن توصیف وضعیت دانش در جامعه پست مدرن است. از نظر لیوتار، روایات روشنگری جای خود را به نگرانی وسواس گونه با «اثربخشی» داده است. در اینجا پرفورماتور آستین به عنوان یک استعاره استفاده می شود. دومین برخورد با واژه "عملکرد" ​​در نظر گرفته شده از جودیت باتلر سرچشمه می گیرد. باتلر استدلال می کند که "حقیقت" مربوط به جنسیت "ریشه" در هیچ چیز دیگری جز اجراهای زبانی ندارد. هنگامی که تکرار می شود، چنین حقایقی به عنوان سازنده تلقی می شوند. ایده‌های مربوط به نمایش‌نامه‌ها که در بالا ذکر شد، با کارهای دیگر در مورد بیان اجرایی برگرفته از فلسفه و نظریه اجتماعی آمیخته خواهند شد. در اینجا من از کارهای هابرماس، دریدا و کاول در میان دیگران استفاده می کنم. تحلیل فلسفی زمینه ای را برای بحث در مورد زبان، اخلاق و آموزش فراهم می کند.

ترجمه ماشینی : جان مک داول مدعی است که جهت گیری «انسانی» (در مقابل «حیوانی») نسبت به جهان با «ارتباط عمیق» بین عقل و آزادی مشخص می شود. در این تز، من استدلال می‌کنم که مک‌داول نمی‌تواند از این تصادف استفاده کند، زیرا برداشت افلاطونی او از عقلانیت، پیشاپیش به بازتاب آزاد کمک می‌کند. این هم برای «تجربه‌گرایی حداقلی» که مک‌داول قصد دارد در کار بزرگ خود، «ذهن و جهان» تضمین کند، و هم برای «طبیعت‌گرایی طبیعت ثانویه» ظاهراً لیبرال و ضد علم که آن را در آنجا همراهی می‌کند، مشکل‌ساز است. در نهایت، من استدلال می کنم که مشکلاتی که اندیشه مک داول در معرض آن است را می توان با استناد به فلسفه طبیعت (و به طور خاص، ایده «تاریخ طبیعی») که در اندیشه تئودور آدورنو، نظریه پرداز انتقادی مکتب فرانکفورت یافت می شود، حل کرد. . من استدلال می‌کنم که آدورنو می‌تواند ارتباط مناسب بین عقل و آزادی، و بنابراین آنچه که خود مک‌داول به‌عنوان جهت‌گیری کاملاً انسانی نسبت به جهان توصیف می‌کند، برقرار کند. بنابراین، مک داولین های متقاعد باید انگیزه داشته باشند، حداقل از این نظر «آدورنیایی شوند». اندیشه مک داول و تعدادی از معاصرانش (برندوم، پیپین) اغلب به عنوان نوعی «هگلی شدن» فلسفه تحلیلی در نظر گرفته می شود. استدلال‌های من نیاز به «نظریه‌پردازی انتقادی» آن را نشان می‌دهد.

ترجمه ماشینی : این پایان نامه به عنوان یک کار شیزوکاوی کاربردی، بر مسائل اجتماعی، عاطفی و آموزشی مربوط به فناوری های ارتباطی و شکست و پیشرفت های افرادی که از این فناوری ها استفاده می کنند، به ویژه در موسسات آموزشی تمرکز دارد. توجه دقیقی به ماهیت "جوامع کنترل" (Deleuze, 1992) در زمینه های آموزشی آسیایی شده است. مفهوم اصلی این تز این است که بحران در جوامع مدرن را می توان به صورت اکتشافی با استفاده از مفاهیم زریسنهایت و اسکیزوآنالیز توضیح داد. این پایان نامه استدلال می کند که اسکیزونال می تواند به عنوان یک ابزار سیاسی و فرهنگی با کاربرد و ارتباط گسترده در کاوش و توضیح حوزه های مربوط به آموزش، زبان، ارتباطات و عاطفه استفاده شود. با تکیه بر نمونه‌های خاص، این پایان‌نامه به بررسی افول نوشتن، انفعال بومی، جدایی و تنهایی به عنوان اشکال برجسته اسکیزوفرنی اجتماعی در شرق آسیا می‌پردازد. در صورت امکان، من از مفهوم زریسنهایت یا کاپوت پاره شده استفاده می کنم تا قدرت پرسشگری این پایان نامه را به عنوان ابزاری برای توضیح پدیده اجتماعی (یک) معاصر آزمایش کنم. این پایان نامه به تشریح آثار فردی و مشترک ژیل دلوز و فلیکس گاتاری و همچنین فلسفه برنارد استیگلر می پردازد. این پایان نامه با پرداختن به اثرات منفی فناوری و گسترش آسیب شناسی ها و بیماری های روانی در ژاپن و فراتر از آن، به حوزه های تفکر و فلسفه قاره ای و مطالعات آموزشی انتقادی کمک می کند.

ترجمه ماشینی : این پایان نامه از تفسیری بدیع از مبانی هنجاری فلسفه اجتماعی و سیاسی بالغ هگل دفاع می کند. این استدلال می‌کند که عاملیت خودمختار مبتنی بر انگیزه درک خودمان است، که به ما هدفی می‌دهد که به‌طور اجتناب‌ناپذیری به عنوان عامل به آن متعهد هستیم. استدلال می‌کند که این هدف در نهایت پرورش و عمل از روی احساس «عشق اخلاقی» را منطقی می‌کند، که یک نگرش ارزیابی مثبت نسبت به کالاهای افراد دیگر است که به نوبه خود متضمن تعهد به نهادهای اجتماعی و سیاسی هگل است. در تئوری Sittlichkeit یا زندگی اخلاقی خود طرح می کند. عشق اخلاقی راهی نهایی است که افراد از طریق آن خود را برای خود قابل درک می کنند. زندگی اخلاقی روشی است که آنها از طریق آن این عشق را ابراز می کنند. به همین دلیل است که عمل مستقل در نهایت مستلزم مشارکت در چنین نهادهایی است. پیشنهاد می‌کنم که این تفسیر از برخی کاستی‌های رویکردهای جایگزین به این موضوع اجتناب کند. فصل 1 مفهوم عاملیت خودمختار را به عنوان انگیزه به سوی درک خود معرفی می کند. در فصل 2، من استدلال می‌کنم که این انگیزه هم با توجه به هویت‌های فردی ما («شخصیت‌های») ما عمل می‌کند و هم به‌طور تکاملی، در طول زمان، به طوری که عواملی که با این انگیزه مشخص می‌شوند، در نهایت به این سمت هدایت می‌شوند که خود را به‌عنوان «افراد» تصور کنند. حس فنی: به عنوان عواملی که عقلاً مجبور به تشخیص دیگران هستند. در فصل‌های 3 و 4 نشان می‌دهم که بین این دو جنبه از هویت ما تنشی وجود دارد و نظریه ذهن عینی هگل عملاً نتیجه‌گیری از این تنش است.

ترجمه ماشینی : این تز به دیدگاه مشترک فرگه، راسل و ویتگنشتاین اولیه مربوط می شود، مبنی بر اینکه موجوداتی وجود دارند که نمی توان نام آنها را نام برد. فصل 1 شکل خاص این تعهد را در کار این سه نویسنده روشن می کند. این فصل همچنین مجموعه مشخصی از مشکلات فلسفی را در مورد این دیدگاه که موجودیت‌های خاصی نام‌ناپذیر هستند، توضیح می‌دهد و رابطه بین نام‌ناپذیری و غیرقابل بیان را بررسی می‌کند. فصل‌های باقی‌مانده به بررسی این موضوع اختصاص دارد که چه دلایلی برای مقابله با نام‌ناپذیر وجود دارد. تمرکز ویژه در سرتاسر تز فرگه است که مفاهیم را نمی توان نام برد. فصل‌های 2 و 3 به بررسی دقیق دو استدلال برای تز فرگه که در locus classicus قابل تمایز است، «درباره مفهوم و شی» اختصاص دارد. اولین استدلال مربوط به رابطه بین ارجاع مشترک و جایگزینی است. دومی مربوط به وحدت اندیشه است. ادعا می شود که این استدلال ها نمی توانند تز فرگه را ثابت کنند. فصل های 4 و 5 دو استدلال دیگر را برای رد ارجاع مفرد به مفاهیم توسط فرگه بررسی می کنند. اولی مبتنی بر عدم امکان بیان هویت بین اشیاء و مفاهیم است. دومی بر ملاحظات مربوط به مورب و پارادوکس راسل تکیه دارد. ادعا می شود که هر یک از این استدلال ها را می توان در دفاع از ارجاع منحصر به فرد به مفاهیم مقاومت کرد.