جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

بر اساس ديدگاه امام خمیني صحت و علوّ مضامین، محكِ درستي يا نادرستي احاديث تفسیری شمرده ميشود، نه صحّت سند يا ذکر آن در منابع حديثي معتبر. بر اين اساس، امام خمیني در نقل روايات تفسیری تأکیدی بر نقل از منابع اصلي و دست اول ندارند. هرچند بخش اعظم احاديث موجود در آثار ايشان، در منابع حديثي معتبر امامیه آمده است، اما در عین حال بخشي از احاديث منقول در آثار ايشان در دورههای پسین شهرت يافتهاند و در منابع اولیه امامیه يافت نميشود و بايد آنها را در کتابهای عرفاني و اخالقي شیعه جستوجو کرد. دستهای ديگر از روايات تفسیری موجود در آثار امام را بايد در منابع روايي اهلسنت جستوجو کرد و بخش ديگر، احاديثي است که غالباً دارای مضامین عرفاني است و نميتوان در منابع دست اول حديثي شیعه و حتي اهلسنت، اثری از آن يافت. اين دسته از روايات غالباً در آثار عرفاني، اخالقي و تفسیری اهلسنت يافت ميشود؛ هر چند بعضي از اين احاديث، بعداً به کتب شیعه نیز راه پیدا کرده است. بررسي و دستهبندی منابع حديثي امام در نقل روايات تفسیری، موضوع اين نوشتار است