جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

نویسنده کتاب حکمت نامه کودک، محمدی ری‌شهری است؛ همکار و مترجم کتاب عباس پسندیده است. این کتاب توسط انتشارات دار الحدیث قم منتشر شده است. برای آشنایی بیشتر با محتویات این کتاب در پیشگفتار آن آمده است که: «رَبَّنَا هَبْ لَنَا مِنْ أَزْوَجِنَا وَذُرِّيَّـتِنَا قُرَّةَ أَعْيُنٍ وَ اجْعَلْنَا لِلْمُتَّقِينَ إِمَامًا»؛ فرزند شايسته، خواسته طبيعى و فطرى همه انسان‌هاست. همه آرزو دارند فرزندانى سالم و صالح داشته باشند؛ فرزندانى كه روشنی‌بخش ديده و شادی‌بخش جان آنها باشند. حتّى انسان‌هاى ناشايسته نيز دوست دارند فرزند آنها خوب و شايسته باشد. امّا همت پرورش‌یافتگان در مكتب قرآن، از اين خواست طبيعى فراتر است. آنها مى‌خواهند نه‌تنها فرزندانشان خوب و شايسته باشند؛ بلكه مى‌خواهند فرزندان آنها در كنار خانواده، پيشوا و سرمشقِ انسان‌هاى شايسته بشوند. آنان، در مقام نيايش به خداى مهربان چنين مى‌گويند: «رَبَّنَا هَبْ لَنَا مِنْ أَزْوَ جِنَا وَذُرِّيَّـتِنَا قُرَّةَ أَعْيُنٍ وَ اجْعَلْنَا لِلْمُتَّقِينَ إِمَامًا. پروردگارا! به ما از همسران و فرزندانمان، آن ده كه مایه‌روشنی چشمان ما باشد و ما را پيشواىِ پرهيزگاران گردان». مسئله مهم اين است كه: چگونه مى‌توان به اين آرزوى بلند، دست‌یافت و زمينه اجابت اين دعا را در مورد فرزندان فراهم ساخت؟ پاسخ اين است كه پرورش فرزند شايسته، بر سه ركن اساسى استوار است. اين اركان عبارت‌اند از: 1. خانواده شايسته 2. رعايت حقوق كودك 3. وظیفه‌شناسی كودك. حكمت نامه كودك، رهنمودهاى قرآن و پيشوايان اسلام را درباره اين اركان، در سه بخش ارائه مى‌نمايد. بخش اوّل، شامل چهارفصل است و در آن، مسئوليت جامعه اسلامى در ساماندهىِ خانواده‌های شايسته، نقش وراثت در خوش بختى فرزند، نقش تغذيه پدر و مادر در سلامت و سعادت فرزند و نقش چگونگى انعقاد نطفه در آينده فرزند از زبان پيشوايان اسلام، بيان می‌شود. در بخش دوم، حقوق كودك از نگاه اسلام، در شش فصل ارائه می‌گردد: فصل اوّل، درباره حقوق نوزاد است، اين حقوق عبارت‌اند از: 1. بزرگداشت تولّد، 2. غسل ولادت، 3. اذان گفتن در گوش راست و اقامه گفتن در گوش چپ، 4. كام برداشتن با آب فرات و تربت سیدالشهدا، 5. انتخاب نام نيكو، 6. تراشيدن سر و صدقه دادن هم وزن آن طلا يا نقره، 7. عقيقه كردن، 8. ختنه كردن. فصل دوم، درباره حقوق كودك شيرخوار است. اين فصل، رهنمودهاى پيشوايان اسلام درباره تغذيه كودك از شير مادر و يا دايه شايسته و ضرورت احترام به احساسات نوزاد را بيان می‌نماید. در فصل سوم، تعليم و تربيت كودك، به‌عنوان مهم‌ترین حقوق كودك، موردبررسی قرار می‌گیرد و نكات مهمی درباره اهمیت تعليم و تربيت كودك و مسئوليتى كه دولت اسلامى و خانواده‌ها در اين زمينه دارند (از مهم‌ترین چيزهايى كه هنگام تربيت كودك، ضروری است و تربيت جنسى او و از همه مهم‌تر، روش تربيتى اسلام) ارائه می‌گردد. در فصل چهارم، اخلاق تربيت، مانند: مهربانى با كودك، احترام به كودك، سلام كردن به كودك، عدالت رفتارى ميان فرزندان، وفا به وعده داده شده به كودك و شاد كردن او، به‌عنوان حقوق تربيتى كودك، مطرح می‌شود. در فصل پنجم، توجّه مربّيان به نقش آرايش و ارضاى حقّ زيبايى طلبى كودك و همچنين نقش بازى در رشد كودك، جلب می‌گردد. در فصل ششم، تأكيد بر دعا براى فرزندان و نهى از نفرين كردن آنها، بيانگر نقش تربيتى دعا در كنار برنامه‌ریزی و تلاش است. لذا از آن به‌عنوان يكى از حقوق كودك، ياد می‌شود. دعاى امام سجاد علیه‌السلام براى فرزندانش كه در پايان اين فصل آمده، رهنمود ارزنده‌ای براى خانواده‌های مسلمان است. بخش سوم، اختصاص به وظايف كودك دارد. بر مربّى شايسته، لازم است علاوه بر انجام دادن وظايفى كه در بخش اوّل و دوم اين مجموعه آمده، زمينه وظیفه‌شناسی كودك را نيز فراهم سازد. اين بخش، در چهار فصل، رهنمودهايى را در زمينه وظايف شخصى كودك، وظايف او در برابر پدر، مادر، آموزگار، بزرگ‌تر از خود و دوستان، تقديم مى‌دارد گفتنى است كه مخاطبان حكمت نامه كودك، عبارت‌اند از: خانواده‌ها، مربّيان امور تربيتى كودكان و پژوهشگران تعليم و تربيت كودك. بنابراين، كودكان، مخاطب مستقيم اين مجموعه نيستند. نكته ديگر، اين كه تلاش كرده‌ايم حكمت نامه كودك، جامع متنِ مهم‌ترين رهنمودهاى قرآن و احاديث اسلامى در زمينه آموزش و پرورش كودك باشد.

«کتاب السیاسة» به قلم ابو علی سینا و در باب سیاست است که در قرن پنجم هجری، به زبان عربی تالیف شده است. بو علی، ابتدا در مورد تفاوت مردم در صفات و مراتب و سپس در باره لازم بودن تدبیر و سیاست برای مردم، سخن گفته است، آن گاه تحت عنوان کلی «اهل الانسان»، به مسائل زیر پرداخته است: ۱. فی سیاسة الرجل لنفسه. ۲. فی سیاسة الرجل دخله و خرجه. ۳. فی سیاسة الرجل اهله. ۴. فی سیاسة الرجل ولده. ۵. فی سیاسة الرجل خدمه.شیخ الرئیس، قبل از پرداختن به مسائل پنج گانه فوق، بحث دقیقی راجع به خانواده دارد و نظام خانواده را نیازی ضروری برای هر مردی می‌داند و می‌گوید: انسان برای آرامش و استراحت خود نیاز به منزل و ماوایی دارد که در آن ساکن گردد و همسری که حافظ آن منزل و ماوی باشد و هم چنین برای بقای نسل خود باید فرزندانی داشته باشد، کما اینکه زندگی در اجتماع، نیازمند برخوردها و معاشرت‌هایی است که همه اینها نیاز به سیاست را در انسان روشن می‌سازد. ← فصل اول نخستین فصل رساله، در باب سیاست مرد در مورد نفس خودش می‌باشد که بو علی آن را احسن در نظم و ابلغ در نفع می‌داند، زیرا خودسازی زمینه تمام خوبی‌های انسان می‌باشد. از آن جایی که انسان اقرب اشیا به خودش و اکرم آنها بر خودش می‌باشد، فلذا سزاوارتر به عنایت و توجه است. در باب سیاست نفس، انسان دارای یک عقلی است که به منزله سائس می‌باشد و یک نفس اماره‌ای دارد که منشا همه بدی‌ها و پستی‌ها است که آن هم به منزله مسوس می‌باشد. ← فصل دوم دومین فصل رساله، در سیاست مرد در مورد دخل و خرجش می‌باشد. ابن سینا، نیاز انسان به قوت و ما یحتاج زندگی را دعوت کننده وی به جلب روزی و تلاش برای به دست آوردن احتیاجات زندگیش می‌داند. مؤلف، انسان‌ها را در باب به دست آوردن روزی به دو دسته تقسیم می‌کند: دسته‌ای که به اندازه نیازشان روزی به دست می‌آورند و دسته‌ای که دخلشان کفاف خرجشان را نمی‌دهد.در مرحله بعدی، صناعات را به سه دسته تقسیم می‌کند: دسته‌ای که از عقل انسان به دست می‌آید، مانند کارهای مدیریتی که ریاست ، وزارت و... را به دنبال دارد؛ صنفی که از علم و ادب حاصل می‌گردد که طب و نویسندگی و... از آن حاصل می‌شود و قسم سوم که از شجاعت و قوت و قدرت به دست می‌آید.بو علی، می‌گوید: هیچ چیز برای مرد زیبنده تر از آن نیست که روزی واسع و تامین کننده نیازش، برایش، در آسان‌ترین و بهترین صورت مهیا باشد، اما اینکه درآمد بیش از حد ضرورت، چگونه بایدصرف گردد، موضوع دیگر بحث بو علی، در این فصل است که به اعتقاد وی، این درآمدها، باید بخشی در صدقات و زکوات و بعضی در امور خیر و بعضی به عنوان ذخیره برای زمان نیاز صرف شوند. ← فصل سوم در فصل سوم، سیاست مرد با خانواده خود است. در این فصل، ابتدا خصوصیات یک زن خوب از نگاه بو علی که ناظر به روایات و کلمات حکما می‌باشد، بیان گردیده است. وی، زنی را که دارای عقل ، تدین ، حیا و عفت ، خوش اخلاقی و بچه زا باشد، شریک ملک، قیم مال و خلیفه رجل می‌داند. ابن سینا، هیبت ، کرامت و شغل را سه لازمه سیاست مرد با خانواده اش می‌داند. به عقیده بو علی، اگر مرد در مقابل زنش دارای هیبت نباشد، باعث سبکی مرد گردیده و در نتیجه حرف شنوی زن در مقابل مرد از بین می‌رود. کرامت مرد هم باعث خوش بینی زن نسبت به همسرش شده و زن همیشه دوام و بقای شوهرش را طلب می‌کند و اشتغال زن در منزل به امور فرزندان و خانه، مهم‌ترین عامل سلامت زن است که وی را از اظهار وجودش نسبت به بیگانگان و نامحرمان باز می‌دارد. ← فصل چهارم فصل چهارم، در سیاست مرد با فرزندانش می‌باشد. مراتب حق اولاد بر والدینش، طبق آنچه شیخ الرئیس، ترسیم می‌کند، عبارتند از: نام نیکو انتخاب کردن، از شخصی عاقل شیر خوردن که موجب حماقت فرزند نباشد و وقتی بچه از شیر گرفته شد، به تادیب و اخلاق او اقدام کند، قبل از آنکه اخلاقیات پست و مذموم به سراغ بچه بیاید، چرا که اگر بچه چنین خلقیاتی را کسب کند، جدا کردنش از آنها تقریبا ناممکن می‌باشد.در مراحل تربیت فرزندان، نخست، تشویق . اگر نشد، توبیخ. اگر کافی نبود، تنبیه . اینها در راستای هم به عقیده بو علی، مفیدند که در صورت تکمیل این مراحل و رشد نسبی کودکان، آموزش قرآن از مهم‌ترین وظایف والدین است.مراحل آموزش فرزندان و همین طور پرورش آنها در این جا به دقت مورد بررسی قرار گرفته‌اند که از آن جمله، قرار گرفتن کودکان در محیط آموزش و چگونگی معاشرت آنها با کودکان دیگر و... می‌باشد. آموزش صناعات و حرف، چگونگی حضور آنها در اجتماع و در نهایت فراهم کردن اسباب ازدواجشان در آخرین مراحل، از جمله وظایف پدر و مادر نسبت به فرزندان قرار دارد. ← فصل پنجم سیاست مرد با زیردستان، آخرین و پنجمین فصل، است. ابن سینا، می‌گوید: نسبت زیردستان به انسان، نسبت اعضای بدن به جسم است. وی، اضافه می‌کند همان طور که مردم می‌گویند: حاجب مرد، چهره او، کاتبش، قلم او و رسولش زبان اوست، به نظر ما خدم و حشم مرد، دست و پای اوست؛ به همین جهت، برخورد مناسب با زیردستان به عقیده بو علی سینا، نقشی اساسی در آسایش و پیش روی امورات انسان دارد. چگونگی گزینش خادمان ، ازمسائل مهمی است که مؤلف، توضیحاتی را در آن مورد بیان می‌کند. در مرحله بعد از گزینش، چگونگی گماردن هر خادمی در شغل مناسب خود، از دیگر مسائلی است که در باب سیاست مرد با زیردستانش مورد توجه قرار گرفته است.اینکه انسان با خادمانش چگونه برخورد کند، چگونه به آنها اظهار اطمینان و اعتماد نماید، آخرین بحثی است که در این بخش به آن پرداخته شده و مورد توجه مؤلف واقع گردیده است. شیخ الرئیس، اکتفا به همین مقدار را برای آسانی استفاده مخاطبان و خوانندگان لازم شمرده با اینکه از نظر وی، مطالب فراوانی در این زمینه قابل ذکر می‌باشد.

الگوها می توانند کمک موثری به فرایند تربیت اخلاقی و نتیجه بخش بودن آنها کنند به ویژه آنکه این الگو متخذ از آموزه های وحیانی و بر اساس رفتار پیامبران باشد. مطالعه و تحلیل سوره یوسف علیه السلام به عنوان یکی از سوره هایی که رفتارهای اخلاقی را به تصویر کشیده است در این زمینه راهگشاست. مجموعه روابط درون شخصی بین شخصی، فراشخصی و برون شخصی در این سوره ارائه شده است که در این بین رابطه متقابل حضرت یعقوب و فرزندان می تواند به عنوان الگوی ارتباطی مطرح شود. در این مقاله ضمن تحلیل برخی اصول حاکم بر رفتار فیمابین یعقوب و فرزندان بر اساس معیار های اخلاق اسلامی به بررسی و حل چالش های اخلاقی در این روابط بر اساس گزارش قرآن خواهیم پرداخت.

«مسند الإمام الصادق أبي‌عبدالله جعفر بن محمد عليهما السلام» تأليف شيخ عزيزالله عطاردى، هفتمين كتاب از مجموعه بزرگ «مسانيد الأئمة(ع)» است كه به زبان عربى در 22 جلد منتشر شده است. در اين كتاب اخبار و احاديث حضرت امام صادق (ع) در موضوعات مختلف گردآورى و دسته‌بندى شده است. احاديثى كه در اين مسند گرد آمده بر سه بخش است: 1- احاديثى كه مربوط به زندگى و شخصيت و روابط آن معصوم است كه در 12 باب آمده است. 2- احاديثى كه آن معصوم در موضوعات مختلف بيان كرده‌ اند كه هم چون ساير مجموعه‌ هاى حديثى در ضمن كتاب‌ هايى مشتمل بر ابواب متعدد ذكر شده است. 3- راويانى كه از آن معصوم نقل حديث كرده‌ اند، به‌ همراه ياد كرد آنها در كتب رجال. عطاردی، مباحث كتاب را از منابع معتبر شيعه و سنى گردآورى نموده است. نويسنده در مقدمه كتاب توضيحات مختصرى درباره كتاب و مباحث مطرح‌ شده در آن نوشته است. جلد شانزدهم این کتاب شامل مباحث ولیمه نکاح و طلاق و اولاد است.

کتاب وافی مهمترین اثر حدیثی فیض و از جوامع احادیث امامیه است. در واقع می توان گفت که وافی یکی از بزرگترین، مهمترین و جامع ترین آثار حدیثی شیعه از دوره صفویان است که در آن اخبار و احادیث مربوط به: اصول، فروع، سنن و احکام اسلامی منقول در کتب اربعه متقدم امامیه یعنی: الکافی، من لایحضره الفقیه، التهذیب و الاستبصار گرد آمده است. او پس از گردآوری همه احادیث کتاب های چهارگانه پیشین، احادیث مکرر را حذف نموده، آن گاه آیه هایی از قرآن کریم در مورد هر یک از اصول و فروع دین آورده است و هر جا که آیه یا حدیثی نیاز به توضیح و تاویل داشته، به شرح آن پرداخته و دشواری های متنی و لغوی آن را نیز حل کرده است. اهمیت این کتاب از آن جا آشکار می شود که علاوه بر ویژگی های یاد شده، خواننده را از مراجعه دوباره یا هر باره به کتاب های چهارگانه پیشین بی نیاز می سازد. مولف خود بيان مي كند كه اين كتاب را الوافي ناميدم چون مشتمل بر تمامي مطالب مهم مي باشد و از مطالب مبهم پرده برمي دارد. سمّیته بالوافی لوفائه بالمهمّات و کشف المبهمات. مرحوم فیض در مقدمه کتاب وافی انگیزه خود از تألیف این کتاب را مشاهده کاستی های موجود در کتب اربعه بیان ‌کرده است. این کاستی ها عبارت‌اند از: 1.

براساس درونى سازى، یک ویژگى اخلاقى یا محتواى تربیتى به تدریج و طى فرایند تربیت، آموزش، یادگیرى یا تجربه فردى، در نهاد، شخصیت و هویت فرد جا گرفته و پایدار مى گردد؛ به گونه اى که شخصیت فرد با آن ویژگى ترکیب و به تعبیر علم اخلاق «ملکه نفسانى» و به تعبیر قرآنى «شاکله» او گردیده، رفتار ناشى از آن در همه حالات، چه پنهانى و چه آشکار از متربى صادر مى شود. پژوهش حاضر به چگونگى درونى سازى ارزش توسل به پیشوایان معصوم علیهم السلام توسط مربى از طریق روش الگویى مى پردازد. پس رویکرد در این مقاله به این صورت است که در رابطه با روش الگویى ابتدا به صورت کلى نکات و مباحث مهم آن روش مورد بررسى قرار گرفته، و در آخر هر بحث، شیوه استفاده و کاربرد آن در درونى سازى توسل به پیشوایان معصوم علیهم السلام بیان شده است.