جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: این کتاب نشان می‌دهد که چگونه استان‌های متناهی غیرعملی فرد را از فشارهای روزمره رهایی می‌دهند. باربر در اصل زندگی روزمره را به تصویر می‌کشد که شامل تعامل بین روابط ذاتی و تحمیلی، پیگیری اجتناب‌ناپذیر تسلط عمل‌گرایانه، و تنش‌هایی است که استان‌های غیرعملی می‌توانند از بین ببرند. اما افراد و گروه‌ها نیز ناگزیر به استراتژی‌های فراسطحی از تسلط بیش از حد متوسل می‌شوند تا از راه‌های مشخصی برای ارضای روابط سطح پایین‌تر محافظت کنند - استراتژی‌هایی که به راحتی اضطراب فردی و آسیب‌شناسی اجتماعی را افزایش می‌دهند. باربر پس از تفسیر خلاقانه دیالکتیک شوتزی بین دنیای استان های کارگر و غیرعملی، تجربه واقعیت را در استان های متناهی دین و طنز توصیف می کند. شوتز که فقط به این استان ها اشاره کرد، شش ویژگی سبک شناختی را که مشخصه هر استان معنایی متناهی است، بیان کرد. این کتاب اولین کتابی است که این پیشنهادها را دنبال می‌کند و دو استان جدید معنادار متناهی را فراتر از موارد موجود در «درباره واقعیت‌های چندگانه» به تصویر می‌کشد. در حالی که ورود به این استان‌ها تنش‌های زندگی روزمره را کاهش می‌دهد، کافی نیست، زیرا موضوعات عمل‌گرایانه در استان‌ها نفوذ می‌کند، مانند زمانی که فرد از طنز برای تحقیر گروه‌های فرهنگی رقیب استفاده می‌کند یا دین را تنها به عنوان ابزاری برای تضمین بهره‌وری محصول به کار می‌گیرد. در عوض، رهایی از اضطراب‌ها و آسیب‌شناسی‌ها زمانی کامل می‌شود که فاعل‌های ego، نقطه صفر همه مختصات آن، ارزش خود را در رابطه با امر متعالی کشف کند، حتی اگر اهداف عمل‌گرایانه‌اش را محقق نکند، یا زمانی که فرد به کمدی تبدیل شود. خود را از نگاه دیگری متفاوت از خود. این کتاب، با هدف مخاطبان پیشرفته کارشناسی، فارغ التحصیل یا علمی، تحلیل‌های محرکی از «ذهنیت نمایشی» مذهبی یا پتانسیل شفابخش طنز بین نژادی ارائه می‌کند. این کتاب به شدت از منابع بین رشته‌ای استفاده می‌کند، همچنین ارتباط روش‌ها و مفاهیم پدیدارشناختی را برای تجربه انسانی عینی نشان می‌دهد. باربر درک تازه‌ای از زندگی روزمره عمل‌گرایانه، توصیف‌های اصلی از استان‌های مذهبی و طنزآمیز معنا، و تصویری از این که چگونه موضع‌گیری‌های عمدی کل استان‌های معنادار، همراه با قرار گرفتن در معرض دیدگاهی دیگر، می‌تواند فشارهای زندگی روزمره را کاهش دهد، ارائه می‌دهد.

این تحقیق با اشاره به مفهوم سبک زندگی و استخراج شاخص ها و زیر شاخص های: زندگی روزمره، مصرف، اوقات فراغت، شیوه و هویت آن، از تحقیقات مشابه و چارچوب نظری و احصاء اندیشه های مقام معظم رهبری و سه اندیشمند مطالعات فرهنگی (بوردیو،جان استوری و استوارت هال) تدوین گردیده است. وجود دیدگاه انتقادی به سبک زندگی، مهم ترین تشابه، و نگاه اسلامی به سبک زندگی در دیدگاه مقام معظم رهبری و نگاه مصرفی به سبک زندگی در میان سه اندیشمند، مهم ترین تفاوت؛ و دیدگاه غرب ستیزی در حوزه محتوای سبک زندگی غربی در آراء رهبر معظم انقلاب و فقدان چنین دیدگاهی و پذیرش آن توسط سه اندیشمند، مهم ترین تعارض می باشد که با روش تحلیل محتوای کیفی نتایج مورد اشاره به دست آمده است.

نظريه و روش پديدارشناسی، در پی بحران های فلسفی در غرب توسط ادموند هوسرل پديد آمد. وی كه بـر آگـاهی و كـنش و الـزام هـای فرهنگـی تأكيـد داشـت، در تـلاش بـود تـا خـود را از پيشفرض ها وتبيين های رايج رها كرده و شيوه ای برای شهود معانی ذاتی ارائـه دهـد. او در ايـن راستا كوشيد تا با به تعليق درآوردن رويكرد طبيعی كـه بـه نظـرش سرچشـمه كژانديشـی اسـت، به صورتی از آگاهی ناب نائل آيد. آلفرد شوتس كه دنباله رو اين نگاه و روش بود نيز سعی كرد اين نظريه را از فلسفه به جامعه شناسی آورد و نوعی پژوهش توصيفی درباره پديده های بيرونی به صــورت غيرتجربــی ارائــه دهــد. مفــاهيمی كــه وی در ادبيــات نظريــه خــود وارد كــرد، توجــه جامعه شناسان را به خود معطوف كرد. اين نظريه علی رغم برخی انتقاداتی كه به آن وارد است، به برخی دستاوردهای نظری كه در انديشه اسلامی دنبال می شود، از جمله تعليق و در پرانتز گذاشتن جهان طبيعی، تصوير ديالكتيك از فرد و ساختار و...، نزديك است؛ اما از جهاتی هم تفاوت های مبنايی را می توان مشاهده كرد.

فالگیری پدیده ای است که در طول زمان همواره در زندگی انسان وجود داشته و به شیوه های گوناگون در جوامع مختلف رایج بوده و هست . اما امروزه در جامعه ما ارتکاب به فالگیری جرم و گناه محسوب می شود. در یک کلام موضع گیری ها به نحوی است که گویی فالگیری یک پدیده غیر انسانی است که به جامعه و روابط مردم تحمیل شده است . در حالی که با دیدگاهی انسان شناختی ، این پدیده مخرب به عنصری فرهنگی تبدیل می شود زیرا توسط همین انسان صاحب فرهنگ ساخته شده و در طول زمان متناسب با سبک زندگی مردم باز تولید شده است . حتی امروز با پیشرفت علم و تکنولوژی فالگیری به صورت امری روزمره در زندگی مردم حیات دارد . بنابراین لازم است بدون هر گونه پیش داوری و نگاه انتقادی و با در نظر گرفتن همه عوامل موجود در بستر فرهنگی- اجتماعی جامعه ، فالگیری را عمیقأ مطالعه کنیم تا از این طریق بتوان به منطق فرهنگی آن در حیطه زندگی روزمره پی ببریم . از این رو با نظریه ساختی – کارکردی وارد میدان شدیم و از توصیف ساخت های قابل مشاهده آغاز کردیم اما خلأ توجه به ساخت های درونی و پیامدهاشان که همان کارکرد فالگیری بود وجود داشت لذا از پژوهش کیفی و روش های مشاهده مشارکتی ، مصاحبه آزاد و عمیق و مصاحبه گروهی استفاده کردیم و موضوع را توسط افراد تحت مطالعه به چالش کشیدیم تا ضمن آشنایی با باورها و ارزش های افراد ، دیدگاه های آنها را نسبت به این پدیده بشناسیم . در نهایت اینکه فالگیری در جامعه ساخت – کارکردی مشخص دارد و ماهیتش به شکلی متناقض شکل می گیرد . مردم تحت تأثیر دیدگاه حاکم از آن دوری می کنند اما در واقعیت و عمق زندگی خود با انگیزه های مختلف به آن گرایش دارند . ساخت – کارکرد فالگیری نه تنها بر یکدیگر تأثیر می گذارند بلکه خود متأثر از ساخت کلی جامعه نیز هستند که تبعاتش در حیطه زندگی روزمره نمایان است . فالگیری چون همواره کارکردی در زندگی افراد داشته و نیازی را برطرف می کرده خود را با ساخت کلی تطبیق داده و تغییر کرده یا به عبارتی مدام در طول زمان متناسب با شرایط حاکم بر جامعه بازتولید شده است . لذا تغییر در یک عنصر منجر به تغییر سایر عناصر شده است و متعاقبأ ساخت- کارکرد فالگیری نیز متفاوت شده است .

کیرکگور بین دو گونه فیلسوف تمایز می نهد: یکی فیلسوفی که مجرد از وجودش می اندیشد؛ یعنی نوع اندیشه و طرز زندگی او بستگی چندانی به هم ندارند به طوریکه حتی آسیب دیدن ساختمان فلسفی او به وجودش صدمه ای وارد نمی آورد و دیگر فیلسوفی که وجودی (existentiell) می اندیشد؛ یعنی فلسفه او پاسخ به سوالات زندگیش می باشد (Stegmuller, S.149) در این تقسیم بندی، هایدگر در دسته اخیر قرار دارد؛ یعنی فلسفه وجودی او از زندگیش جدا نیست. هایدگر همان گونه فلسفید که زیست و همان گونه زیست که فلسفید و طی حیاتش کوشید تا دریابد و نشان دهد که طرز زندگی واقعی یا اصیل چیست. ما در این مجال یافته های فلسفی و زندگی او را نقادانه بررسی می کنیم.

علی رغم سیاستگذاری های انجام یافته در زمینه روش های ترویج فرهنگ و معارف قرآنی در جامعه از سوی شورای عالی انقلاب فرهنگی و شورای تخصصی توسعه فرهنگ قرآنی، راهبردها و راهکارهای عملی آن همچنان مغفول مانده است. این مقاله با تمرکز بر جامعه دانشجویی در صدد است تا راهکارهای ایجاد و تقویت انس دانشجویان با قرآن و معارف والای آن را مورد بررسی قرار دهد. فرهنگ سازی در مقاطع تحصیلی پیش از دانشگاه، اتخاذ جذاب ترین روش در تولید و ارائه محتوا، توجه به عوامل انگیزش در مخاطب، استفاده از راهبردهای مبتنی بر «کونوا دعاه الناس بغیر السنتکم» و لزوم ایجاد تحول در معیارهای گزینش مربیان و مدرسان معارف قرآنی، توجه به نقش و تاثیر رسانه و هنر در تربیت پنهان جوانان و اندیشیدن جهت به کارگیری تدبیر مناسب در پاسخگویی به شبهات مطرح پیرامون قرآن و آموزه های آن، از جمله این راهکارها است.

مفهوم پرسه زنی اگر چه در ایران چندان مورد استفاده قرار نگرفته است، اما می تواند توضیح دهنده بسیاری از پدیده های فرهنگی باشد. در مقاله حاضر ابتدا شرحی کوتاه از تاریخچه پرسه زنی و معنای اختیارشده از آن را ارایه می دهیم، سپس به توضیح شکلی از پرسه زنی، به مثابه سبک زندگی متمایز گروه های فرودست شهری در مراکز خرید می پردازیم. نتایج این مقاله به کمک روش کیفی و از طریق تکنیک مصاحبه و مشاهده به دست آمده است. نویسندگان معتقدند که مراکز خرید در پی ایجاد زندگی خاصی برای طبقات متوسط شهری اند که این سبک از طریق خرید و مصرف کالاها فراهم می شود. در عین حال، پرسه زنی در ایران به آن معنایی که نویسندگان اختیار کرده اند، خود زندگی گروه های فرودست شهری را شکل داده است.