جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

مقتل الحسين(ع) في منابع أهل السنة، تألیف محمدعلی حیدری به زبان عربی است. در این اثر مطالب مختلفی که در منابع اهل سنت در فضیلت و شهادت امام حسین(ع) آمده، گردآوری شده است. برخلاف گروهی از اهل سنت که شیعه را در نقل مقتل امام حسین(ع) - و مطالبی که شیعه درباره امام حسین(ع) از مدینه تا کربلا و پس از شهادت آن حضرت درباره اسرا به سمت شام نقل کرده - به غلو و دروغ و... متهم می‌کنند، آنچه شیعیان می‌گویند، در بیشتر و غالب کتب تاریخی معتبر و مقبول نزد اهل سنت که در قرن اول هجری نگارش شده، نقل شده است و هیچ مورخ سنی نیست که وقایع سال 60 و 61 هجری را ذکر کرده باشد مگر اینکه واقعه کربلا را به‌اجمال یا تفصیل ذکر کرده است و به لطف الهی آنچه شیعه نقل کرده در تمامی مصادر اهل سنت جز برخی آثار نادر وجود دارد و بسیاری از وقایع کربلا در ده‌ها مصدر اصلی آنها ذکر شده و طعن بر شیعه در این موضوع جز تهمت و دروغ نیست

ثوره الحسین فی الوجدان الشعبی کتابی است درباره‌ی بازتاب قیام امام حسین و یارانش در میان مسلمانان که توسط محمد مهدی شمس الدین نوشته شده است. در کتاب حاضر به بازتاب قیام امام حسین در میان مسلمانان پرداخته شده و مطالب آن در پنج فصل سامان یافته است. در فصل اول با عنوان «مقدمات»، نخست کلمهٔ «ثورة» شرح شده و سپس از موضع مسلمانان درباره قیام امام حسین (در آغاز قیام و پس از آن)، سخن رفته است. آنگاه به نفوذ قیام در ضمیر مردم و شیوه‌های نفوذ آن پرداخته و در ضمن آن ترفندهای امویان برای خنثی کردن قیام امام تبیین شده است. فصل دوم تا پنجم دربارهٔ چهار تجلی قیام امام حسین در ضمیر مردم است: زیارت، مرثیه‌سرایی، عزاداری و گریه. در فصل دوم، از مشروعیت زیارت و پیشینه آن، پیش از زیارت قبر امام حسین، سخن رفته است. سپس به زیارت امام حسین و اهداف و نصوص شرعی آن پرداخته و دو نمونه از زیارت آن حضرت نقل و تحلیل شده و در پایان به زیارت در اشعار مرثیه اشاره رفته است. این فصل، پیوستی دارد و در آن از زیارت حضرت ابوالفضل و علی اکبر و شهیدان کربلا سخن رفته است. «شعر رثائی» عنوان فصل سوم است که در آن ضمن نقل و تحلیل برخی مراثی درباره امام حسین، به تشویق امامان در سرودن شعر و موضع حکومت‌ها در برابر شاعران و محتوا و مقاصد و ارزش اشعار و تطوّر آن‌ها پرداخته شده است. فصل چهارم عنوان ندارد، اما موضوع آن عزاداری است. در آغاز این فصل از دو نوع عزاداری برای امام حسین سخن رفته است: 1. عزاداری خانوادگی، که از عصر عاشورا در کربلا آغاز شد و در دمشق و مدینه ادامه یافت و عزاداران، خانواده‌های شهیدان کربلا بودند. 2. عزاداری عمومی، که مردم کوفه و مدینه با مشاهدهٔ اسیران اهل بیت به عزاداری پرداختند. سپس به عزاداری در دورهٔ امامان اشاره شده و در ادامه از سه دوره عزاداری سخن رفته است: 1. پس از قیام کربلا تا سقوط بغداد به دست هلاکو. 2. از هنگام سقوط بغداد، یا اندکی پیش از آن، تا عصر جدید. 3. از اوایل عصر جدید تا زمان حاضر. آنگاه به چگونگی عزاداری در این دوره‌ها و ویژگی‌های هر دوره پرداخته و دورهٔ اخیر بهتر از دوره‌های پیشین شمرده و اشاراتی به آینده شده است. فصل پنجم که عنوان ندارد، کمتر از ده صفحه است و در آن به تحلیل گریه و مشروعیت آن پرداخته شده است.

کتاب «قامعة أهل الباطل بدفع شبهات المجادل» نوشته علی بن عبدالله بحرانی، شامل فلسفه و انگیزه عزاداری بر امام حسین (ع) همراه با آثار و بركات آن مباحث عمده كتاب است. مولف، نخست به زمینه‌ های تاریخی عزاداری، و نقش احیاگرانه آن اشاره می‌ كند. سپس از تشویق و تاكید ائمه معصومین (ع) بر عزاداری سخن به میان می‌ آورد، آن گاه آثار و نتایج اجتماعی و سیاسی عزاداری را شرح می‌ دهد. در پایان كتاب با مقایسه‌ ای میان عزاداری سنتی و جدید، نقش عزاداری در احیای جامعه تبیین شده است.

«الحُسین و بَطَلَةُ کَربَلاء» مجموعه‌ ای از مطالب گوناگون درباره امام حسین (ع) و قیام کربلا و حوادث پس از آن که مقالات، نوشته‌ ها و برخی سخنرانی‌ های محمد جواد مغنیه عالم شیعی در آن جمع آوری شده است. این مجموعه ذیل سه عنوان «المَجالسُ الحُسینیه»، «مَعَ بَطَلَة کَربلا»، «مقالات فی اهل البیت» تنظیم شده و هر یک از این سه عنوان اصلی دارای زیر مجموعه‌ ها و مباحثی است که ارتباط جدی با یکدیگر ندارند. مجموع مباحث کتاب درباره قیام حسینی و امام حسین (ع)، یزید، مسیر کاروان اسراء و زندگی حضرت زینب می‌ باشد. با آنکه موضوع کتاب، زندگی امام حسین (ع) و قیام عاشورا است، مطالب دیگری مانند زندگی امام صادق (ع) یا جعفر طیار در آن بحث شده است. در بخش سوم کتاب با عنوان مقالات «فی اهل البیت»، گفتارهایی از افراد متعدد با نام آنان درج شده است.