جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

چکیده ماشینی : با مقدمه ای که به تازگی نوشته شده است که الهیات او را به وضعیت کنونی جهانی مرتبط می کند، آینده عشق شامل نسخه های تجدید نظر شده هجده مقاله جان میلبانک در مورد الهیات، سیاست، مذهب و فرهنگ است که از آغاز نئولیبرالیسم تا بحران کنونی آن، و از بریتانیا به زمینه جهانی. بسیاری از مقالات ابتدا در مکان های مبهم ظاهر شدند و بنابراین به طور گسترده ای شناخته شده نیستند. همچنین مهم‌ترین پاسخ‌های میلبانک به نقد اثر مهم او، الهیات و نظریه اجتماعی، گنجانده شده است. در مجموع، این مجموعه به یک "الهیات سیاسی" تبدیل می شود که از زوایای مختلف به آن رسیده است. این اثر خواندنی ضروری برای همه کسانی است که به وضعیت کنونی دین در عصر جهانی شدن و توسعه آینده ارتدکس رادیکال توجه دارند.

چکیده ماشینی: کارل راشکه با ترکیب استدلال نافذ و دانش گسترده، نشان می دهد که اصطلاح «نئولیبرالیسم» واقعاً به چه معناست، چگونه تکامل یافته و چرا اینقدر سوء تفاهم شده است.

چکیده ماشینی : Nothing Absolute با حضور دانشمندانی در خط مقدم الهیات سیاسی معاصر و مطالعه ایده آلیسم آلمانی، تلاقی این دو حوزه شکوفا را بررسی می کند. برخلاف رویکردهای سنتی که ایده‌آلیسم آلمانی را جنبشی سکولاریزه می‌دانند، این جلد آن را به عنوان اولین بیان اساساً فلسفی مسئله سیاسی-الهیاتی پس از روشنگری و ظهور سکولاریته بازبینی می‌کند. Nothing Absolute ایده آلیسم آلمانی را به عنوان یک خط سیر سیاسی-الهیاتی باز پس می گیرد. در میان آثار این جلد، اندیشه آلمانی از کانت تا مارکس برای تبارشناسی الهیات سیاسی و برای ارزیابی مجدد مدرنیته و سکولار حیاتی است. این جلد با بررسی مجدد مفاهیمی چون ماندگاری، مدینه فاضله، حاکمیت، تئودیسه، زمین و جهان و نیز خود مفهوم الهیات سیاسی، نه تنها ایده آلیسم آلمانی و پیامدهای آن را از منظر سیاسی-الهیاتی بازنگری می کند، بلکه نشان می دهد. با استفاده از منابع مفهومی الهیات سیاسی امروز چه می توان با (یا علیه) ایده آلیسم آلمانی انجام داد؟ مشارکت کنندگان: جوزف آلبرناز، دانیل کولوچیلو باربر، آگاتا بیلیک رابسون، کریل چپورین، اس دی کرستوفسکا، سایتیا براتا داس، الکس دوبیلت، وینسنت لوید، توماس لینچ، جیمز مارتل، استیون شکسپیر، اوکسانا تیموفیوا، دانیل ویستلر

ترجمه ماشینی: بررسی اجمالی: ژان پیر فیلیو در کتاب نگران‌کننده و به موقع خود، استراتژی‌ها و تاکتیک‌های به کار گرفته‌شده توسط حکومت‌های خودکامه خاورمیانه، بالاتر از همه کشورهای سوریه، مصر، یمن و الجزایر را آشکار می‌کند که برای سرکوب قیام‌های دموکراتیک انقلاب عربی تلاش کردند.