جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

هدف پژوهش بررسی نظریه معرفت در فلسفه لاک است. هدف لاک در معرفت شناسی تجربی این است که از یک سو نشان دهد که معرفت در تجربه حسی ریشه دارد که به واسطه تاثرات دریافتی ذهن از اعیان خارجی حاصل می شود. از سوی دیگر نظرش این بود که با تامل در تجارب حسی می توان افعالی نظیر استدلال کردن، شک و باور داشتن را بدست آورد. لاک تمام نظام های فلسفی را مورد تردید قرار می دهد و نقش فلسفه را همچون نقش رفتگری می داند که پس از پاک کردن زمین خاکروبه هایی را که در مسیر شناخت قرار گرفته اند، جمع می کند با این نظر وی نخستین متفکر و اندیشمند عصر جدید شناخته می شود که مکتب تجربی را رسما در قرن هفده بنیان می گذارد.

این پایان نامه در شش فصل نوشته شده است ومباحث آن عبارتند از : واقعیت هستی، حق و جلوه های آن، وجود واحد است یا کثیر؟ رابطه خداوند با جهان،مراتب وجود و عوالم هستی وسرانجام هستی ازنظرقرآن.

علامه سید محمد حسین طباطبایی و شهید مطهری دو دانشمند و اسلام شناس مطلع و ژرف نگری هستند که در آثار گرانسنگ خویش بر احیا و رواج تعالیم و باورهای دینی بر اساس منطق و زبان روز تأکید داشته و می کوشیدند با توجه به سؤالات پیش رو در حوزه دین توانایی های دین را برجسته تر و قاطع تر بنمایانند. آنان با رویکردی میان دینی در جای جای آثار خویش سعی نموده اند برکات، مقاصد، فواید و در اصطلاح جدید، کارکردهای دین اسلام را نشان دهند. در نگاه ایشان دین و انسان دو حقیقت متناظر بر هم اند و به همین جهت هم «انتظار دین از بشر» و «انتظار بشر از دین» معنا پیدا می کند و از اینروست که ساحت های فکر و خلق و خو وعمل را مورد توجه جدی قرار داده وبا تعالیم خویش تغذیه کردند.آنچه قسمت عمده کارکردهای دین،خصوصاَ کارکردهای اصلی دین را پوشش می دهد، راهکارهای معنوی-معرفتی دین است که جوابگوی فکر و اندیشه آدمی و مربوط به اعتقادات اوست. راهکارهایی که بدیلی جز دین ندارند و تحت عنوان غیب مطرح می شود که متعلق های آن اموری مانند عالم الوهیت (خداوند و ملائکه)، روح و حیات بعد از مرگ است. کارکردهای اخلاقی نیز جوابگوی ساحت خلق وخوی آدمی است. اخلاق، هم مربوط به فرد است وهم مربوط به اجتماع واساس آن بر سلامت روان است که تنها از راه اعتدال و توازن میسر می گردد و از آنجاییکه سعادت و رستگاری انسان به دست اوست و به خصوصیات اخلاقی وی باز می گردد، دین با ارائه راهکارهای اخلاقی از جمله ایثار، تقوی، توکل و اموری از این قبیل انسان را در این مهم یاری می رساند و این حاصل نمی شود مگر با انجام و تکرار عمل تا به تدریج در نفس آدمی تأثیرگذار باشد. کارکردهای عملی دین نیز، ناظر بر جنبه عملی و رفتاری آدمی است که در بر گیرنده سه بخش عمده اجتماعی، سیاسی و اقتصادی است. علامه طباطبایی و شهید مطهری «اصل اجتماعی بودن نوع انسان» را واضح و بدیهی می دانند و به دنبال آن در آثار خود به راهکارهای دین در این زمینه اشاره می کنند. از عمده کارکردهایی که دین در باب سیاست ارائه می دهد پیرامون روابط سیاسی حکومت اسلامی با سایر کشورهای جهان و میزان گسترش و عدم گسترش این روابط است. علاوه بر این، بحث از حکومت اسلامی و ارزش و لزوم تشکیل آن از دیگر مسائل سیاسی است که دین مبین اسلام توجه ویژه ای به آن مبذول داشته است و عناصری همچون ایمان، اقتدار و استقامت، عدالت، وفای به عهد و پیمان و اموری از این قبیل را از جمله کارکردهای لازم و اساسی حکومت اسلامی می داند. خواسته های اقتصادی انسان، شرط ادامه حیات اوست. راهکارهایی همچون خمس، زکات صدقه نیز از جمله کارکردهای دین محسوب می شود. دین هرگونه فعالیت اقتصادی و کار وتلاش را برای دستیابی معاش در چهارچوب قوانین و ضوابط اسلامی جایز و بلکه ممدوح می شمارد. آنچه دین اسلام همواره با آن مبارزه کرده، هدف قرار دادن ثروت و پول پرستی است. علامه سید محمد حسین طباطبایی و شهید مطهری دو دانشمند و اسلام شناس مطلع و ژرف نگری هستند که در آثار گرانسنگ خویش بر احیا و رواج تعالیم و باورهای دینی بر اساس منطق و زبان روز تأکید داشته و می کوشیدند با توجه به سؤالات پیش رو در حوزه دین توانایی های دین را برجسته تر و قاطع تر بنمایانند. آنان با رویکردی میان دینی در جای جای آثار خویش سعی نموده اند برکات، مقاصد، فواید و در اصطلاح جدید، کارکردهای دین اسلام را نشان دهند. در نگاه ایشان دین و انسان دو حقیقت متناظر بر هم اند و به همین جهت هم «انتظار دین از بشر» و «انتظار بشر از دین» معنا پیدا می کند و از اینروست که ساحت های فکر و خلق و خو وعمل را مورد توجه جدی قرار داده وبا تعالیم خویش تغذیه کردند.آنچه قسمت عمده کارکردهای دین،خصوصاَ کارکردهای اصلی دین را پوشش می دهد، راهکارهای معنوی-معرفتی دین است که جوابگوی فکر و اندیشه آدمی و مربوط به اعتقادات اوست. راهکارهایی که بدیلی جز دین ندارند و تحت عنوان غیب مطرح می شود که متعلق های آن اموری مانند عالم الوهیت (خداوند و ملائکه)، روح و حیات بعد از مرگ است. کارکردهای اخلاقی نیز جوابگوی ساحت خلق وخوی آدمی است. اخلاق، هم مربوط به فرد است وهم مربوط به اجتماع واساس آن بر سلامت روان است که تنها از راه اعتدال و توازن میسر می گردد و از آنجاییکه سعادت و رستگاری انسان به دست اوست و به خصوصیات اخلاقی وی باز می گردد، دین با ارائه راهکارهای اخلاقی از جمله ایثار، تقوی، توکل و اموری از این قبیل انسان را در این مهم یاری می رساند و این حاصل نمی شود مگر با انجام و تکرار عمل تا به تدریج در نفس آدمی تأثیرگذار باشد. کارکردهای عملی دین نیز، ناظر بر جنبه عملی و رفتاری آدمی است که در بر گیرنده سه بخش عمده اجتماعی، سیاسی و اقتصادی است. علامه طباطبایی و شهید مطهری «اصل اجتماعی بودن نوع انسان» را واضح و بدیهی می دانند و به دنبال آن در آثار خود به راهکارهای دین در این زمینه اشاره می کنند. از عمده کارکردهایی که دین در باب سیاست ارائه می دهد پیرامون روابط سیاسی حکومت اسلامی با سایر کشورهای جهان و میزان گسترش و عدم گسترش این روابط است. علاوه بر این، بحث از حکومت اسلامی و ارزش و لزوم تشکیل آن از دیگر مسائل سیاسی است که دین مبین اسلام توجه ویژه ای به آن مبذول داشته است و عناصری همچون ایمان، اقتدار و استقامت، عدالت، وفای به عهد و پیمان و اموری از این قبیل را از جمله کارکردهای لازم و اساسی حکومت اسلامی می داند. خواسته های اقتصادی انسان، شرط ادامه حیات اوست. راهکارهایی همچون خمس، زکات صدقه نیز از جمله کارکردهای دین محسوب می شود. دین هرگونه فعالیت اقتصادی و کار وتلاش را برای دستیابی معاش در چهارچوب قوانین و ضوابط اسلامی جایز و بلکه ممدوح می شمارد. آنچه دین اسلام همواره با آن مبارزه کرده، هدف قرار دادن ثروت و پول پرستی است.

چکیده:هدف پژوهش آشنایی بیشتر با آراء و نظرات این فیلسوفان در حوزه مفاهیم دینی چون گناه بوده است. روش پژوهش به شیوه کتابخانه ای بوده است. نتیجه کلی نشان میدهد انسان همچون معمایی است که تنها جنبه یا جنبه هایی از او از تاریکی جهل به روشنایی دانایی قابل حل است و فیلسوفان اگزیستانسیل امکان نهایی و کلی این فرایند دانایی است.

هدف پژوهش : شناخت علم هرمنوتیک و مبانی و معیارهای آن و بررسی قواعد فهم وتفسیر متن از دیدگاه هرمنوتیکی و نقش آن در فهم متن وحی (دین )است روش پژوهش : کتابخانه ای بااستفاده از روش فیش برداری است طرح پژوهش : این رساله مشتمل بریک مقدمه ، سه بخش و ده فصل است که بخش نخست آن با هر منوتیک عام مرتبط است و بخش دوم مربوط بههرمنوتیک خاص (دینی ) می شود و نهایتا بخش سوم که درآن نتیجه تحقیق مشخص است . دربخش نخست ضمن پرداختن به نحوه شکل گیری علم مورد بحث ، مبانی و معیارهای آن از نظر اندیشمندان هرمنوتیک مورد تحلیل و بررسی قرار می گیرد. دربخش دوم نیز تا حد امکان سعی شده است که با مطرح کردن زوایای فهم متون ، نوعی پیوند معنوی میان روش فهم متون عرفی و دینی از حیث هرمنوتیکی برقرار شود. و بالاخره در بخش آخر ضمن ارائه نمونه هایی از ارتباط مباحث هرمنوتیک با روش های رایج تفسیر قرآن ، ضرورت بکارگیری قواعد این علم در فهم متون دینی به عنوان شالوده تفکر فهم تنون و منطق فهم متن مورد تاکید قرار گرفته است نتیجه کلی : فهم متن به ویژه متن دین و صول به مراد گوینده آن ، مستلزم رعایت قواعدی است که هرمنوتیک با مبانی خود می تواند آن را فرا روی مخاطب قرار دهد و از تفسیر به رای مذموم جلوگیری کند

رساله «احوال النفس» از تالیفات شیخ الرئیس ابو علی سینا و به زبان عربی می‌ باشد. موضوع کتاب را خود مؤلف، در مقدمه، به این صورت بیان می‌ نماید: «ان الرسالة تشتمل علی مخ ما تؤدی الیه البراهین من حال النفس الانسانیة و لباب ما اوقف علیه البحث الشافی من امر بقائها و ان انتقض المزاج و فسد البدن و الاطلاع علی النشئة الثانیة و الحالة المتادیه الیها فی العاقبة» و از آن جایی که خود بو علی اسمی را برای این رساله معین نکرده است، نساخ با توجه به همین جمله بو علی، اسم‌ هایی را برای این رساله تعیین کرده‌ اند که از آن جمله است: احوال النفس، رسالة فی علم النفس، رسالة فی النفس و بقائها و معادها و رسالة فی حقیقة النفس الانسانیة و معرفتها. شیخ الرئیس، درباره نفس، در آثار مهمی چون شفا و نجات که تقریبا خلاصه شفا می‌ باشد، مفصل سخن گفته است؛ به همین دلیل بعضی خیال کرده‌ اند که رساله حاضر، مستقلا توسط وی نوشته نشده، بلکه همان مبحث نفس کتاب نجات است که با افزودن فصولی به اول و آخر آن توسط شاگردانش، به صورت رساله‌ ای مستقل درآمده است.

موضوع این تحقیق، تفسیر ابوعلی جبّائی است. محمد بن عبدالوهاب بن سَلام بن خالدبن حمزه، ابوعلی جُبّائی (2356 – 303 ه ) از پیشوایان مکتب معتزله به شمار می رود. وی پس از مرگ ابو یوسف ، یعقوب الشحّام البصری، در رأس معتزله قرار گرفت. ابوالحسن اشعری، رئیس مکتب اشاعره از جمله شاگردان وی بوده ، که پس از مدتی از وی و مکتب اعتزال دوری گزیده است. جُبّائی صاحب کتب و نوشته هایی بوده که از جملة آنها «تفسیر القرآن» است. گفته آند که تفسیر وی در ده مجلّد بوده است ولی این تفسیر به صورت یک مجموعه در دست نیست بلکه آرای تفسیری وی به صورت پراکنده در تفاسیر دیگر یافت می شود. در این تحقیق، آرای تفسیری جُبّائی از کتب تفسیر زیر جمع آوری شده است. 1- التبیان فی تفسیر القرآن از شیخ طوسی 2- مجمع البیان فی تفسیر القرآن از طبرسی 3- التفسیر الکبیر از فخر رازی 4- الکشاف از زمخشری 5- فتح القدیر از محمد علی محمد شوکانی علاوه بر جمع آوری تفسیر جُبّائی، در فصل اوّل به اختصار از جُبّائی و مکتب فکری او سخن به میان آمده و نیز به بیان برخی آرای کلامی و فقهی وی پرداخته شده است.

تفاسیری که در این پایان نامه مورد بررسی قرارگرفته اند متعلق به محمدجواد مغنیه و سیدمحمدقطب اند . در تفسیر المبین نسبت به تفسیر دیگر مغنیه به نام الکاشف فی تفسیر القرآن آرای کمتری آمده است، به همین سبب در این پایان نامه الکاشف .... نیز مورد بررسی قرار گرفته و با مقایسه آن با تفسیر فی ظلال القرآن پیرامون این مباحث بررسی شده است: بررسی روشهای مختلف تفسیری و سیر تدوین آن از آغاز تا عصرحاضر، ابداعات مغنیه؛ علوم قرآن در التفسیر المبین،منابع و مباحث کلامی در تفسیر المبین؛ و مقایسه اجمالی آرای مطرح شده در آن با تفسیر فی ظلال القرآن.