جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

مسئله کنترل جمعیت از جوانب مختلف و در ابعاد گوناگون فقهی، حقوقی، پزشکی، تربیتی، سیاسی، اقتصادی، جمعیت‌شناسی و...قابل بحث و بررسی بوده و در هریک از این زمینه‌ها نیز کتاب‌ها و مقالاتی به رشته‌ی تحریر در آمده است،که در این پایان نامه، پرداختن به همه این ابعاد مورد نظر ما نیست و اگر سخنی هم به میان آید، جنبه‌ی فرعی و حاشیه‌ای داشته و تنها غنای مباحث را در پی خواهد داشت.موضوع اصلی این تحقیق بررسی حکم تکلیفی کنترل و پیشگیری جمعیت از منظر فقه شیعه و مذاهب اهل سنت است، یعنی بررسی کنیم که از دیدگاه فقه و حقوق اسلامی، آیا تحدید نسل و پیشگیری از فزونی جمعیت مجاز است یا حرام؟و اگر مجاز است، آیا به صورت مطلق روا است یا همراه با شرایطی؟از آن جایی که در این باب دیدگاه‌های متفاوتی از عالمان مسلمان، شیعی و سنی مطرح گشته است، تلاش شده تا با روش توصیفی- تحلیلی و از طریق منابع کتاب‌خانه‌ای و سایر منابع موجود، دیدگاه‌ها و دلایل هر کدام از آن‌ها بررسی شود تا راهی را که با مبانی فقهی و حقوقی اسلام سازگاری بیشتری دارد، نشان داده شود.به طور کلی در اکثر مذاهب اسلامی، حکم کنترل جمعیت با توجه به شرایط زمانی و مکانی و در جنبه‌های مختلف اقتصادی و فرهنگی و ...تغییر می‌کند که در حال حاضر، نظر اغلب مذاهب اسلامی بر افزایش جمعیت می‌باشد.

این پایان نامه به مقایسه دیدگاه‌ها و روش‌های کلامی علاّمه حلّی و سیدمرتضی(علم الهدی) در باره ماهیت عصمت و عصمت پیامبران الهی و ائمه معصوم? با یکدیگر می‌پردازد و نحوه استدلال آن ها با رویکردی تطبیقی بررسی می‌کند. نگارنده تفسیر خاصّ هر یک از این دو عالم بزرگ شیعی را از آیات و روایات در باره مفهوم و ابعاد عصمت و تنزیه انبیای الهی و ائمّه هُدی از هرگونه اشتباه، خطا و گناه را با هم تطبیق کرده و روش شناسی آن ها در این مبحث و مشترکات و ممیزات دیدگاه‌هاشان را ذکر می‌کند. نوشتار حاضردر سه فصل و یک مدخل ارائه شده است. نگارنده درمقدمه کلیاتی از جایگاه کلامی سیدمرتضی (علم الهدی) و علاّمه حلّی، دیدگاه کلّی قرآن، تورات و اِنجیل را در مقوله پیامبران الهی و معصوم بودن آنان و مفهوم عصمت در کتاب و سنّت را بررسی می‌کند. در فصل اوّل آرای کلامی سیدمرتضی در باره مفهوم عصمت، استدلال عقلی و نقلی مبنی بر ضرورت عصمت برای انبیای الهی، دور بودن پیامبران از گناه و معصیت، بَری بودنِ آنان از گناهان بزرگ قبل از نبّوت و گناهان کوچک پس از نبّوت، اقسام و مراحل عصمت، معنای گناه بزرگ و کوچک و مفهوم ترک اولی برای پیامبران بیان گردیده است. نویسنده در همین زمینه به روش تفسیری سیدمرتضی و برداشت‌های وی از آیات قرآن کریم مبنی بر عصمت پیامبران و استخراج قواعد و برهان های مربوط به عصمت اشاره کرده و اطلاق معصیت بر انبیا را در آیات از دیدگاه وی صحیح نمی‌داند. در فصل دوم با اشاره به مباحث مطرح شده در زمینه عصمت توسّط علاّمه حلّی، تعریف عصمت، ادله عقلی و نقلی مبتنی بر عصمت، اقسام و مراتب عصمت، افعال انبیا و معصوم دانستن آن ها از گناه و سهو و توجیه گناهان نسبّت داده شده به پیامبران الهی در قرآن و احادیث را از منظر ایشان بیان می‌کند. نویسنده در فصل سوم به مقایسه دیدگاه‌های این دو متکلّم و فقیه بزرگ شیعه می‌پردازد و مشترکات و ممیزات مباحث آنان را در این زمینه شرح می‌دهد. وی تفسیر خاصّ هر یک از این دو اندیش مند مشهور در تنزیه انبیا و ادلّه اثبات عصمت برای آنان را بررسیده و قاعده لطف در مقوله لزوم عصمت انبیا که علاّمه حلّی آن را ارائه کرده است تبیین می‌سازد.

از اصیل‌ترین گرایشات انسانی، گرایشات عرفانی اوست که در جهت یابی این تمایلات بسیاری از عوامل درونی و بیرونی تأثیر گذارند. در این نوشتار با روش توصیفی ـ تحلیلی، مهمترین عوامل درونی(فطری) و عوامل بیرونی(سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی) گرایش به عرفان‌های کاذب مورد بررسی قرار گرفته است. چرا که عرفان‌های کاذب تنها در صدد پاسخ‌گویی به بعضی از ابعاد وجودی انسان می‌باشند، و خدا و قرب به خدا در مکتب‌شان وجود ندارد. بلکه هدف‌شان را رساندن انسان به آسایش و آرامش از طریق بعضی از اعمال و حرکات بی‌معنا، معرفی می‌کنند. در نتیجه در دور کردن افراد به خصوص جوانان، از دین و عرفان حقیقی نقش بسزایی دارند.لذا تلاش شده تا با شناسایی این عوامل، بتوان از پیشروی این عرفان‌ها و دین‌گریزی و متمایل شدن جوانان به سمت این فرقه‌ها جلوگیری کرد. زیرا زمانی که علل به وجود آمدن یک انحراف مشخص شود، برای درمان و پیشگیری آن می‌توان اقدام نمود و با راه‌کارهایی که اسلام در این زمینه بیان کرده، جامعه و فرد را از آن انحراف و تأثیرات منفی آن نجات داد.بر اساس نتایج به دست آمده، می‌توان ضعف معرفت، نداشتن شناخت درستی از گرایشات فطری، جهل نسبت به دین و عرفان حقیقی، مشکلات مالی و خانوادگی، سبک جدید زندگی، دلایل سیاسی و ... از مهم‌ترین عوامل گرایش روز افزون به این فرقه‌ها عنوان نمود.

کتاب "البیان و التبیین" نخستین کتابی است که در زمینه "بیان عربی" تالیف گردیده و نخستین جوانه‌هایی که از نهال بلاغت سر برزده در آن نمودار است ، و محققی که با دیدی تاریخی به بلاغت و بیان می‌نگرد و یا خود مورخ علم بلاغت است و مراحل نشو و نما، و رشد و کمال و به برگ و بار نشستن آن را بررسی می‌کند، ناگزیر باید از "البیان و التبیین" شروع نماید. این کتاب دارای ارزشهای ادبی و تاریخی فراوان است زیراکه از جنبه ادبی رکن بیان و تنها مرجع شناخت آرای علمای بیان پیش از جاحظ می‌باشد و به حق می‌توان جاحظ را پدر علوم بلاغی و پیشگام امثال عبدالقاهر جرجانی دانست که از راه تاکید بر بلاغت قرآن کریم در اثبات اعجاز این کتاب آسمانی تلاشهای گرانقدری انجام داده‌اند. اهمیت تاریخی کتاب نیز قابل توجه است ، زیرا آثار جاحظ و از جمله این کتاب نقطه تلاقی فرهنگهای مختلفی چون فرهنگهای فارسی و یونانی و هندی می‌باشد. علاوه بر دشواریهایی که در ترجمه نثر بسیار دقیق و موجز جاحظ فراروی نگارنده این سطور بوده است و گاه ترجمه یک صفحه از آن بیش از یک روز وقت می‌گرفته، آن بخش از کتاب که ترجمه و شرح آن بر عهده وی بوده بیش از چهارصد بیت شعر دربرداشته که بسیاری از آنها به شکل تک بیت و یا چند بیت بوده است و در پاره‌ای موارد گوینده این ابیات ذکر نشده و تحت عنوان "وقال الاخر" آمده است . البته مصحح دانشمند کتاب ، استاد عبدالسلام محمد هارون در پانوشتهای کتاب به پاره‌ای از منابع و ماخذ اشعار اشاره نموده است که نگارنده تا جایی که از او ساخته بوده، در جستجوی از این منابع و یا کتابهایی که مظان یافتن اشعاری بوده که گوینده‌اش ذکر نگردیده، از هیچ کوششی دریغ ننموده است ، اما به هرحال باید در این جا اعتراف کند که در بسیاری از موارد دراین راه کامیاب نگردیده است ، چه از جهت عدم دستیابی به ماخذ و منابع و چه از جهت نیافتن گوینده شعر. کتاب البیان و التبیین از بعضی جنبه‌های دیگر نیز بویژه در روایت اشعاری که شعرای معتزله در پاسخ به بشار و رد عقاید او سروده‌اند، منحصر به فرد است و نگارنده برای فهم اشارات کلامی، فلسفی و مذهبی این اشعار ناچار بوده است که به کتابهای کلامی و کتابهایی که در باره فرق و نحل نوشته شده است مراجعه کند و همواره در فهم و درک درست این آراء از خداوند بزرگ هدایت و توفیق می‌طلبیده است . در قسمت ترجمه اشعار، نگارنده برای پیداکردن معنی دقیق هر واژه به چندین فرهنگ معتبر مراجعه می‌کرده است و سپس معنی واژه را ثبت می‌نموده، اما از آوردن شرح و بسط مفصل هر واژه به عربی آگاهانه پرهیز داشته است ، چه براین اعتقاد بوده که این کار در بسیاری موارد شاید حسن و هنری جز پرکردن صفحات نداشته باشد و از طرف دیگر طالب اطلاعات افزونتر لغوی خود می‌تواند دراین زمینه به کتابهای مرجع مراجعه کند. در ضمن یادآور می‌شود که ترجمه آیات قرآن کریم از ترجمه آقای عبدالمحمد آیتی نقل گردیده است . پیش از ترجمه و شرح کتاب ، برای تتمیم فایده، مقدمه‌ای در باره زندگی، آثار و سبک جاحظ آورده شده که در حقیقت رساله را به دو بخش متمایز تقسیم کرده است .

اخلاق و منش و روش هر انسانی، در هر عرصه‌ای که به فعالیّت بپردازد، جلوه‌های مبانی عقیدتی و گرایش‌های قلبی و درونی او است. بدین ترتیب شعار جدایی رسانه و عرص? هنر و تخیّل از اخلاق و عقل و دین، جز حربه‌ای برای سکولاریزاسیون نمودن نهاد رسانه نبوده و نیست. طبق آموزه‌های اسلامی یک مسلمان متعهّد در همه-جا و در هر حال خود را در محضر ربوبی دیده و هم? همّ و غمّ خود را مصروف جلب رضای إلهی و کسب توشه برای آخرت خود با تبلیغ و دفاع از حریم دین و انسانیّت می‌نماید. حال چه در فضای رسانه ایفای نقش بنماید یا هر عرص? دیگر فردی، خانوادگی یا اجتماعی.«رسانه» به معنی پیامی است که از طریق وسائل ارتباط جمعیبه جهت اطّلاع رسانی و القاء فرهنگ و معارف و اخلاق، در قالب‌های خبری، فیلم و سریال سینمایی یا مستند، مسابقات و موسیقی و مانند این‌ها، با محتواهای متنوّع و آمیخته با نوعی زیبایی و هنر و جذّابیّت، به مخاطبان در گستر? جهانی، ارائه می‌گردد. لکن به جهت تغلیب استعمال امروزه به خود وسائل ارتباطی و پیام‌رسانی اعمّ از الکترونیکی مثل: سینما، رادیو و تلویزیون، ماهواره؛ یا مطبوعاتی مثل: روزنامه‌ها، مجلّات، گاه‌نامه‌ها اطلاق می‌گردد.نقش رسانه‌ها در تبلیغات، الگوسازی رفتاری، سبک‌زندگی، اخلاقیّات، فرهنگی و حتّی تأثیرات سیاسی در عرص? داخلی و بین‌المللی بسی برجسته شده است. سرمایه‌داران سودجوی غربی عمد? رسانه‌های غربی را تحت سیطره داشته و صهیونیزم بین‌الملل در پی جهانی‌سازی، بلکه آمریکایی‌سازی دنیا، یعنی سیطر? فرهنگ لیبرال محافظه‌کار آمریکایی بر سراسر جهان از طریق همین رسانه‌ها می‌باشند. از این سو جهانی‌شدن، یعنی بهره‌وری از صنایع و فنون جدید دنیا و در تعامل قرار گرفتن بین‌المللی، برای جهانیان یک ضرورت شده است. رسانه‌های فعّال در ایران اسلامی، به جهت نبود متون و کارگاه‌های آموزشی متناسب با فرهنگ اسلامی، در اغلب موارد با آموزه‌های غربی دمساز شده، نظریّه‌های ارتباطی آنان را أخذ و عملکرد رسانه‌ای غرب را الگوی خود قرار داده؛ با همان سبک به آموزش مخاطبین می‌پردازند. ثمر? این روند، تعارض و تضادّ داده‌ها و عملکرد رسانه‌ها با آموزه‌ها و داده‌های شیعی و فرهنگ ملّی ایرانی در بسیاری از موارد است. استفاد? مدام و بی‌رویّه و الگوگیری شدید مخاطبان از رسانه‌ها، سبب خودباختگی یا دوگانگی هویّت در مخاطبان و بخصوص نسل نو، چه در حیط? بینش‌ها و گرایش‌ها و چه در حیط? عملکردها و رفتارها و حالات شده است. بدین جهت، از آن‌جا که فرهنگ حاکم بر نوع رسانه‌های جهان، حتّی ایران اسلامی، لیبرالیزم غربی می‌باشد، در این رساله بطور فشرده به بررسی مبانی و اصول اخلاق از منظر لیبرالیزم پرداخته شده تا با شناسایی دشمن، شاخصه‌های آن اخلاق منحطّ مثل: فردگرایی، آزادی حیوانی، اقتدار و خشونت‌گرایی، نژادپرستی و طبقه-گرایی، انسان‌محوری، تجمّل‌گرایی و مصرف‌زدگی و بالاخره سکولاریزم از عرص? رسان? اسلامی زدوده شوند. سپس با شناسایی مبانی اسلامی اخلاق رسانه مانند خدامحوری، آخرت‌گرایی، اصالت روح و معنویّت، تمسّک به آموزه‌های وحیانی و الگوهای برین انسانیّت برای وصول به قلّ? رفیع خلافت إلهی؛ نیز با بکارگیری اصول و قواعد اخلاق اسلامی، مثل: زهد و قناعت، رعایت حریم خصوصی افراد و مصالح امّت اسلامی و جامع? ایرانی، رعایت امانت و صداقت و مانند این‌ها، اخلاق کریمانه جایگزین اخلاق غربی گردد. کلید واژه‌ها: اخلاق، اسلام، رسانه، مبانی اخلاق، اصول اخلاق، اخلاق رسانه و لیبرالیزم .

هدف این پژوهش، درک رابطه احتمالی بین انواع درک از عدالت و انواع دین‌ورزی است. بر اساس مشارکت 360 داوطلب و اکتشاف ترجیحات ذهنی ایشان، این نتایج حاصل شد: اصطلاح «توزیع عادلانه» دلالت تضمینی بر شیوه‌هایی از توزیع دارد که نسبت به موارد زیر موضع‌گیری خاصی داشته باشد: (1) برابری ساده، (2) عاملیت دولت در توزیع، (3) فاصله بین بهره‌مندان و بی‌بهرگان، (4) شایستگی‌های فردی، و (5) رویه‌های توزیع. این یافته‌ و این پنج ملاک برآیند اندیش? مشارکت‌کنندگان این پژوهش و میان‌ذهنیت ایشان است. در این بین مخالفت با برابری ساده، در بین تمام پاسخگویان مشاهده می‌شود؛ اما چهار مورد بعدی به مراتب مورد رد و قبول افراد قرار می-گیرد. این موافقت/ مخالفت مبنایی برای تفکیک افراد به چند پاره‌فرهنگ فراهم می‌کند.همین‌طور در مورد دین‌ورزی، نوع دین‌ورزی متضمن دو محور اساسی «بندگی / آزادی» و «شک / یقین» و محور فرعی «شکاف عمل نظر» می‌باشد. هریک از این محورها طیف مدرجی را تشکیل می‌دهند که می‌توان بر اساس آن پاسخ‌گویان را رتبه‌بندی کرد. اما به طور کلی دو رویکرد کلی سنتی و غیرسنتی به دین کاملاً قابل تفکیک است. پیروی از سنت دینی در اندیشه و عمل خصیصه اصلی دین‌داری سنتی است. متون مقدس و تفسیرهای اولیاء خداوند و مراجع دینی اصول عملی جاودان دین را تبیین می‌کند و مبنای قوانین شریعت را تشکیل می‌دهند. حال آن که دین‌ورزی غیرسنتی نواندیشی و حضور تعالیم جدید را تاب می‌آورد. باید متذکر شد که هر دو بعد عملی و نظری روی طیفی مدرج تعریف شده و باور به وجود دودستگی تام روی آن‌ها خلاف واقع است. اما می‌توان پرسش کلیدی در تعریف عضویت افراد در دو دسته را چنین مطرح کرد: «آیا وظیفه متدین نظم بخشیدن به اقتضائات زندگی بر اساس اصول و هنجارهای دین است؟ یا این که دین می‌بایست خود را بر اساس اقتضائات زندگی در زمان‌ها و فرهنگ‌های مختلف منطبق کند.»در ادامه مشخص می‌گردد در دسته‌های مختلف داوطلبان، بین «ایمان به عقاید سنتی» و «پایبندی به اعمال سنت‌گرایانه» از یک سو و از سوی دیگر «مخالفت با افزایش عاملیت دولت»، «مخالفت با کاهش فاصله بین بهره‌مندان و بی‌بهره‌ها»، «مخالفت با توجه به شایستگی-های فردی» و «موافقت با توزیع‌های رویه‌محور» نوعی هم‌خوانی وجود دارد. به نظر می‌رسد بر مبنای تحلیل آموزه‌های اقتصادی اسلام، این ارتباط معقول است.اگر این هم‌خوانی و ناهم‌خوانی مشاهده شده، «واقعی» باشد، با مفروض گرفتن حداقلّی از انسجام درونی، می‌بایست این عدم هم‌خوانی «معقول» نیز باشد و بتوان این واقعیت را معقول کرد. برای معقول سازی این واقعیت، با تکیه بر مفهوم مالکیت و تأمل در آراء و نظرات اندیشمندان سنتی و سنت‌گرا، می‌توان تشخیص داد که:اولاً هرگونه تفسیر سوسیالیستی از اسلام و اقتصاد دولتی ناروا است. در ثانی: حدود مالکیت انسان در حدود دخالت او در تولید، و یا حیازت او است. پس آنچه اهمیت مضاعف دارد، شیوه‌های مالکیت [و متعاقباً توزیع] است. وانگهی از آنجا که کل طبیعت به نوعی در مالکیت مشاع کل بشریت است، پس حیازت مقید است. هم‌چنین دخالت انسان در تولید بسته به قوه و کار اوست و این کار تحت تأثیر عوامل مختلف اجتماعی است. بنابراین بخشی از ارزش کار و متعاقباً مالکیت، به طور غیر مستقیم، به اجتماع تعلق دارد و مالکیت انسان صد در صد نیست. از این گذشته مالکیت حقیقی از آن خداوند است و انسان اعتباراً حق مالکیت دارد. پس سومین نکته این است که صرف توانایی و صلاحیت اجازه تصرف کامل در تملیک و توزیع را به عاملان ذی‌نفع [اعم عوامل منفرد] نمی‌دهد. از سوی دیگر بخش بزرگی از اعمال کنترل و نظارت در اسلام، نظارت‌های درونی و ماورائی بوده و نظارت‌های بیرونی و اجتماعی، حداقل در موارد اقتصادی، با ملاحظات عدیده روبه‌رو است. پس چهارمین نکته این است که: بخشش، انفاق، صدقه و حتی پرداخت‌های مالی واجب بیش از آنکه به واسطه هنجارهای اجتماعی ضمانت اجرا داشته باشند، تحت کنترل نظارت‌های درونی متدین هستند. آقای احمد توکلی در گفتگویی شخصی برای نگارنده توضیح داده‌اند که چگونه در اوایل انقلاب رأی سنتی بزرگان دینی در مورد مالکیت چنان بود که ارائه لایحه قانون کار را با ایرادات جدی مواجه کرده و حتی در به کار بردن الفاظ، اجیر و موجر نسبت به کارگر و کارفرما تقدم داشت. به این ترتیب می‌توان هم‌خوانی موجود میان دین‌ورزی سنتی با برداشت خاصی از عدالت را نسبتاً آشکار کرد.

اخلاق اسلامی و مفاهیم ارزشمند آن، جایگاه بسیار رفیعی در تکامل انسانیت دارند. تا انجا که هدف از بعثت آخرین و برترین پیامبر تکمیل مکارم اخلاقی بیان شده است. در نگاه استاد مطهری، اخلاق یعنی چگونه بودن و البته خوب بودن در این میان حرف اول را می‌زند. اخلاق چیزی نیست جز گونه‌ای از پرستش که تنها در وادی ایمان‌گرائی و با پشتوانه دین و مذهب می‌تواند توجیه شود. اخلاق از آنجائی که ریشه در فطرت ثابت انسانی دارد جاودانه و تغییرناپذیر است هرچند در این میان باید میان اصول اخلاق و فعل اخلاقی، همچنین اخلاق و آداب تفاوت قائل شد. هرچند اخلاق اسلامی و مفاهیم آن یکی از سه رکن اساسی تعالیم اسلامی است، اما در طول تاریخ همواره با آسیب‌های کلی از قبیل جمود و تحجر، التقاط، اباحی‌گری و تحریف تهدید شده که در این میان برای آسیب‌زدائی از اخلاق اسلامی، بازشناسی مکتب اصیل اخلاق اسلامی با تکیه بر متون اصیل اسلامی به عنوان دستگاه‌های تصفیه تفکر اسلامی امری ضروری است. علاوه بر آسیب‌های کلی عارض شده بر سیستم اخلاق اسلامی، بسیاری از مفاهیم ارزشی اسلام چه آنانی که به صورت مستقیم در اخلاق اسلامی مطرحند، مانند صبر، توکل، اخلاص، زهد و تقوا و چه مفاهیمی که آثار اخلاقی فراوانی دارند همانند شفاعت، انتظار و دعا، دچار آفات فراوانی مانند کج‌فهمی، تفسیر نادرست، برداشت غلط، ارائه هدف‌دار و تبیین تک‌بعدی شده‌اند. بررسی دقیق این مفاهیم نشان دهنده این واقعیت انکارناپذیر است که مفاهیم ارزشی اخلاق اسلامی و در یک نگاه کلی تمامی آموزه‌های دینی اسلام، در صورت تفسیر مبتنی بر اصول پایدار اخلاق اسلامی کهبرگرفته از متون اصیل دینی است، نه تنها باعث تخدیر جامعه و تنبل‌پروری نیست؛ بلکه به خاطر حماسی و محرک بودن، باعث پویایی، حرکت، امید و سعادتمندی است.کلید واژه: اخلاق، مطهری، دین، فطرت، تقوا، توکل ، صبر...

در اواخرقرن ششم و آغاز قرن هفتم میلادی پیام آوری الهی درمنطقه جزیره العرب مشغول تبلیغ و ترویج دینی وحیانی توحیدی به نام اسلام بود. پیام آور مردی بود از خاندان قریش درمنطقه حجاز واقع در شهر مکه به نام محمد (ص) بن عبداله بن عبدالمطلب که از تبار قصی به کلاب به شمار می رفت . محمد (ص) در سال 570 م متولد شد و در سن 40سالگی درشهر مکه از طرف خداوند به پیامبری برگزیده شد وپس از 13 سال تبلیغ دین اسلام به مدینه کوچ کرد ومدت 11 سال نیز درآن شهر اقامت گزید وسپس وفات نمود. دینی که محمد (ص) به تبلیغ وترویج آن می پرداخت اسلام نام گرفته ودینی توحیدی وحیانی می باشد که اصول اولیه آن عبارت است از مجموعهآیاتی که از طرف خداوند وحی شده استبه محمد (ص) ،به عنوان پیامبر این دین که درکتاب مقدس ؛ به نام قرآن مجید گرد آمده است. دین اسلام که کامل ترین دین از ادیان توحیدی وحیانی قبل از خود به حساب می آید درهمان دوره حیات پیامبر مبانی وشرایع خود را بیان واستوار گردانید .

مطالعات جرمشناسی غدد درون ریز، ارتباط، عملکرد و اختلالات این غدد و هورمون های مترشحه از آن ها رابا رفتار ها و شخصیت انسان، مورد بررسی و تأکید قرار داده است. غدد درون ریز، با ترشح موادی شیمیائی به نام هورمون، نقش مهمی در حیات انسان ایفا می کنند. هورمون ها موادی شیمیائی هستند که پس از آزاد شدن از غده به جریان خون راه یافته و از این طریق به تمام نقاط بدن انتشار می یابند و عملکرد های مختلفی را در بدن سبب می شوند.یکی از این غدد درون ریز، غده هیپوفیز است. این غده از سه قسمت قدامی، خلفی و میانی تشکیل شده است. قسمت قدامی غده هیپوفیز با ترشح 6 هورمون اصلی و مهم به نام هورمون رشد، هورمون پرولاکتین، هورمون محرک غده تیروئید، هورمون محرک قشر آدرنال، هورمون محرک فولیکول و هورمون محرک جسم زرد، ترشح هورمونها و عملکردهای تنظیمی و پیچیده سایر غدد درون ریز را بر عهده دارد. عملکرد خود غده هیپوفیز تحت تأ ثیر قسمتی از مغز به نام هیپوتالاموس است و از این طریق ارتباط تنگاتنگی با سیستم عصبی برقرار می کند. گستردگی هورمون های غده هیپوفیز، همچنین ارتباط تنگاتنگ این غده با سیستم عصبی و ارتباط هورمونی آن با سایر غدد درون ریز، باعث می شود تا با بروز اختلال در این غده، در عملکرد سایر غدد درون ریز هم اختلال ایجاد شده و بیماری های متنوعی را سبب شود. از جمله مهمترین عوارضی که در اثر نارسائی های غده هیپوفیز ایجاد می شود، اختلالات روانی است که از نظر جرمشناسی بدلیل قابلیت به ارث رسیدن آنها، ایجاد اختلالات روانی دیگر، خودکشی، جرائم جنسی، و اختلالات سوءمصرف مواد دارای اهمیت می باشد. رفتار های ضد اجتماعی نظیر دزدی و قتل نیز در این رابطه انکار ناپذیر است. نکته مهم دیگر، صرف هزینه های اقتصادی برای درمان و مشاوره روان شناسی و روان پزشکی، مورد سوء استفاده قرار گرفتن احتمالی این بیماران و کاهش عملکردهای فردی و اجتماعی آنهاست. عدم درمان این بیماری ها به دلایل اقتصادی یا ناشناخته ماندن ، باعث بروز رفتارهای غیر عادی خواهدشد که به اجبار تحت تأثیر شدید عملکرد این غده ، تداوم خواهد یافت و بلحاظ تعیین مسوولیت کیفری بنا به شریط مختلف آن، غیر مسوول یا دارای مسوولیت نسبی خواهد بود.

سیاست عملی و فنون حکمرانی، اتخاذ شیوه‌های مناسب برای اداره جامعه است. مکاتب مختلف با توجه به اصول و مبانی خود برای حکمرانی فنونی را پیشنهاد می‌کنند که نتیجه شیوه‌های عملی فکرکردن در باب قدرت هستند. سیاست‌‌مداران و بازیگران صحنه سیاست که بیشتر به ابزار قدرت و چگونگی کاربرد آنها در عمل تاکید می‌کنند؛ با تفسیر مبانی و اصول مکتب خود این فنون و شیوه‌ها را استخراج می‌کنند. اسلام به‌عنوان دین و مکتب، اصولی را برای سیاست ارائه می‌دهد؛ که توسط پیامبر(ص) و علی(ع) تفسیر شده و به اجرا درآمده‌اند. اما سوالی که مطرح می‌شود این است که با توجه به عمر کوتاه حکومت علی(ع) آیا می‌توان پذیرفت که امام علی(ع) در امر سیاست شکست خورده و عملکردهایشان غیرسیاسی بوده‌است؟ این پژوهش قصد دارد با استفاده از تکنولوژی-های قدرت که جنبه‌های اجرایی و به گونه‌ای سیاست در عمل محسوب می‌شود به واکاوی متن نامه‌های نهج‌البلاغه بپردازد.