جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

در پژوهش حاضر تلاش شده تا به مسئله‌ی چگونگی سیر آیت شناسی در سه مکتب فلسفه اسلامی در مقایسه با قرآن؟ پرداخته شود از این رو آیت از دو زاویه هستی شناختی و معرفت شناختی مورد بررسی قرار گرفته است. ردپای این اصطلاح را در فلسفه اسلامی در قالب مباحث علت و معلول می توان جست و جو نمود به گونه ای که سیر تطور مباحث علت و معلول در این مکاتب و نگرشی که نسبت به رابطه علت و معلول وجود دارد نشان‌گر نوع نگرش، نسبت به هستی به عنوان آیت و علت هستی بخش است. در نظام هستی شناختی ابن سینا گرچه ممکنات در ایجاد خویش نیازمند واجب الوجود هستند اما حقیقت وجودی آن‌ها آیت الهی نیست؛ در فلسفه اشراق که مبتنی بر نور و اشراق است، رابطه علت و معلول، رابطه‌ای اشراقی است و می‌توان گفت هستی در این نظام در جایگاه آیت است، همچنین در معرفت برخاسته از این مکتب اشیاء آیات حق هستند؛ در فلسفه ملاصدرا آیت الهی بودن اشیاء چه در حوزه هستی شناختی و چه در حوزه معرفت شناختی به نحو چشمگیری نمود بیشتری می‌یابد به گونه‌ای که بر اساس الگوی وحدت شخصی وجود، اشیاء پیش از آن که حکایت گر وجود خویش باشند، نشانگر وجود علت هستی بخش و وجود الهی هستند. در قرآن نیز آیت در پنج حوزه کاربرد دارد و به معنای نشانه و علامت الهی ثابت در ذات و هویت پدیده‌ها است که فرد دین‌دار می‌تواند آن را رویت کند.

موضوع مطلوبیت یا عدم مطلوبیت کثرت جمعیت مسلمانان، بعد از طرح مباحث جهانی کنترل جمعیت، مورد توجه پژوهش گران علوم اسلامی قرار گرفت. در سال های اخیر با توجه به نرخ رشد نگران کننده ی تولید نسل در کشور، این موضوع مجدداً جزء مسائل اصلی پژوهشی حوزه علوم اسلامی قرار گرفته است. سوالی که در این سال ها بارها مطرح گردیده است آن است که دیدگاه اسلام در موضوع کثرت جمعیت کشورهای اسلامی چیست. درباره مطلوبیت کثرت جمعیت از دیدگاه اسلام سه نگاه وجود دارد: موافقت، مخالفت و بی طرفی اسلام درموضوع. هدف پژوهش حاضر قضاوت درباره این سه گروه بر اساس پیش فرض هدفمندی دیدگاه اسلام در این موضوع و مبنی بودن آن بر فوائد واقعی است. بر مبنای این پژوهش در اسلام فرزند آوری و ازدیاد فرزند به صورت مستقل از دیانت، مطلوب شمرده نشده است، بلکه از باب افزایش تعداد مسلمان و حرکت در راستای حکومت صالحان، به تولید نسل صالح، ترغیب و تشویق شده است. فرزند مسلمان زاده با توجه به تولد در نظام اسلامی و خانواده اسلامی، در صورت نبود مشکل تربیتی و بهره مندی از سرپرست مطلوب به صورت خودکار کمک به اسلام و افزاینده ی عبودیت و اقامه ی دین الهی در زمین است و از همین جهت دارای ارزش است. با توجه به اینکه در همین راستا افزایش فرزندان مسلمانان از جانب پیامبر خاتم مطلوب بیان شده است، لذا افزایش فرزندان اهل ذمه مطلوب نبوده و افزایش فرزندان کفار و مشرکین نیز در جامعه اسلامی مطلوب نیست. در بخش نتایج اهداف کثرت جمعیت مسلمانان چنین جمع بندی شده است: هدف در مرتبه ی غایی: زمینه سازی خلافت الهی انسان و اقامه ی دین خدا در کره ی زمین. هدف در مرتبه میانی: افزایش قوای مسلمین و امتداد بخشی به حرکت صالحه ی ایجاد شده توسط اسلام و مسلمین. هدف در مرتبه ی اهداف اولیه: افزایش نسبت موحدین به مشرکین و مسلمین به سایر موحدین. همچنین در زمینه مطلوبیت کثرت جمعیت مسلمانان و فرزندآوری در اسلام نیز شبهات فراوانی مطرح است که در این پژوهش به برخی از این شبهات که جنبه علمی و مبتنی بر آیات و روایات بوده اند پاسخ داده شده است.

انسان برای تکامل نیازمند تربیت است و بهترین راه تربیت وتکامل انسان در گرو عمل به دستورات خالق مهربانش است که به وسیله پیامبران الهی وجانشینان آنها به دست ما رسیده است.این نوشتار کنکاشی در بررسی ابعاد تربیت دینی از دیدگاه کتاب و سنت است که با توجه به آیات قرآن کریم و روایات معصومین علیهم السلام نوشته شده است.در دیدگاه اسلامی بعد از پیامبران و امامان علیهم السلام ؛ علما ، معلمین ، پدران و مادران و همه افراد جامعه دیندار هر یک به نوبه خود وظیفه آشنایی با نحوه انجام تربیت صحیح دینی را دارند تا پس از اولیای الهی ،ادامه دهنده این راه و مسیر نورانی باشند و این چنین،آموختن و انجام تربیت دینی وظیفه هر انسان دیندار خواهد بود.در این رساله مفاهیم مرتبط با تربیت دینی تعریف گردیده، ابعاد وجود انسان که مرتبط باتربیت دینی اوست بررسی وشناخته شده و اهمیت و فوائد تربیت در چارچوب دین بررسی شده و مقاطع مختلف و موانع گوناگونی که برای تربیت دینی مطرح بوده، مورد پژوهش قرار گرفته است.