جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

از منظر حکمت متعالیه، نفس انسان در ساحت‌های سه‌گانه ذات، صفات و افعال مَثَل اعلای خداست. یکی از مهم‌ترین ابعاد گستردۀ مثالیت نفس برای خدا در زمینه فاعلیت خداوند برای افعالش است، که در حقیقت فاعلیت او نسبت به جمیع ماسوا و حتی افعال و آثار صادر از آنهاست (توحید افعالی). در چارچوب کلی مثالیت نفس انسان برای خدا، ملاصدرا در تلاش است تا راه دشوار تحلیل توحید افعالی را میسر گرداند. او با ابتکارِ نظریۀ توحید افعالی انسانی و با طرح این نظر که توحید افعالی انسانی مَثَل اعلای توحید افعالی الهی است تلاش مضاعف دارد تا تبیین دقیقی از توحید افعالی الهی ارائه دهد. در این مقاله، به روش تحلیلی- توصیفی، به منظور تحلیل وجوه مثالیت توحید افعالی انسانی برای توحید افعالی الهی، مهم‌ترین ابعاد این نظریه با نگاهی جامع به حکمت متعالیه کاویده شده است. در کنار تبیین توحید افعالی، چه در ساحت انسانی و چه در ساحت الهی، به این معنا که فعل واحد از جهت واحد به نحو حقیقی به دو فاعل استناد داشته باشد، به هفت وجه از مثالیت دست می‌یابیم که بدین قرارند: فرآیند استدلالی واحد، جریان حمل حقیقت و رقیقت، مثالیت در فاعلیت فاعل عالی برای فاعل دانی و فعل آن، نقش فاعل دانی در تحقق فعل، انتساب افعال ارادی انسان به خداوند، مراتب تحقق فعل، و عدم تخلف از اراده الهی.

«جک مایلز» (زاده‌ سال ۱۹۴۲)، نویسنده و ادب‌پژوه امریکایی در کتاب حاضر به بررسی نقادانه‌ روایت قرآن از خدای اسلام و مقایسه‌ آن با روایت کتاب مقدس از «یهوه»، پرداخته است. او در این کتاب به خدا نه همچون ذات الوهیِ محض که به‌منزله‌ی شخصیت اصلی روایت‌های قرآن و کتاب مقدس نگریسته و، از این‌رو، از شیوه‌های نقد ادبی در بررسی خود بهره گرفته است. مایلز، بررسی تطبیقی خود را درباره‌ اوصاف خداوند از داستان آدم و حوا آغاز می‌کند و آن را با رویارویی فرزندان آدم، طوفان نوح، داستان ابراهیم و پدرش، فرزندان ابراهیم، داستان موسی و بنی‌اسرائیل و سرانجام با روایت قرآن از داستان عیسی و مادرش پی می‌جويد.

ترجمه ماشینی: جان کلر مجموعه ای از مقالات جدید در مورد هستی شناسی، زمان، آزادی، خدا و روش فلسفی ارائه می دهد. درک ما از این موضوعات، از دهه 1970، با کار پیتر ون اینواگن، بسیار پیشرفت کرده است. در این جلد، فیلسوفان برجسته با کار او درگیر هستند و خود ون اینواگن پاسخ‌های گزینشی ارائه می‌دهد. چکیده: جان کلر مجموعه ای از مقالات جدید درباره هستی شناسی، زمان، آزادی، خدا و روش فلسفی ارائه می کند. درک ما از این موضوعات، از دهه 1970، با کار پیتر ون اینواگن، بسیار پیشرفت کرده است. در این جلد، فیلسوفان برجسته با کار او درگیر هستند و خود ون اینواگن پاسخ‌های گزینشی ارائه می‌دهد

راه‌هاي نيل به خداشناسي به چهار رهيافت كلي عقل‌گرايي، نقل‌گرايي، تجربه‌گرايي و شهودگرايي قابل تقسيم است. فخر رازي از متفكران اشعري است که به رهيافت عقل‌گرايي در خداشناسي اعتقاد دارد و تنها راه معرفت الله را استدلال و برهان مي‌داند. بر همين اساس وي معتقد است ‌شناختي كه براي ما نسبت به خداوند متعال حاصل مي‌شود معرفتي كلي و نامتعين است. رهیافت عقل گرایانه فخررازی از سه جهت قابل نقد است. مهم‌ترين اشکالی كه بر چنين رهيافتي وارد است حصر روش‌شناختي و ناديده گرفتن علم حضوري و رهيافت شهودي به عنوان با ارزش‌ترين مسير براي نيل به معرفت الله است. امتناع از پذيرش سرشت مشترك انسان‌ها و به تبع آن نفي خداشناسي فطري مشكل ديگر رهيافت عقل‌گرايانه فخر رازي است. پذيرش امكان رؤيت خداوند توسط انسان و ارائه ادله متعدد قرآني براي اثبات آن از سوي فخر رازي كه در واقع موجب معرفتي شخصي مي‌گردد از چالش‌هاي مهم پيش‌روي وي است كه موجب تعارض دروني مواضع خداشناسانه اوست.

اصولاً فصل ممیز انسان الهی از فرد مادی در توحید است. قرآن وجود خدا را امری روشن دانسته و تردید دراین‌باره را بی‌مورد تلقی کرده است. فِرَقِ اسلامی در اعتقاد به اصل وجود خدا اختلافی ندارند، ولی در صفات خدا دچار اختلاف شده‌اند که یکی از این اختلافات، موضوع رؤیت خداست. سلیمان الرومی با تأثیرپذیری از دیدگاه‌های سلفی ابن تیمیه، به رؤیت خدا در آخرت معتقد بوده و اعتقاد شیعه در مورد عدم رؤیت را موردانتقاد قرار می‌دهد. براهین عقلی رؤیت خداوند را در دنیا و آخرت مردود می‌داند. قائلین به رؤیت ازجمله سلفیان، برای اثبات نظر خود به آیات و روایاتی تمسک می‌جویند که با تعمق در این آیات و بررسی دیدگاه مفسران، مسئلۀ رؤیت خدا از این آیات نتیجه نمی‌شود. از طرفی آیاتی با صراحت رؤیت خدا را نفی می‌کند. روایات مورد استدلال آنان نیز دارای ضعف سندی است. در منابع حدیثی اهل سنت و شیعه نیز روایاتی در رد رؤیت خدا وجود دارد.

ترجمه ماشینی: این جلد شرح معاصری از خداباوری کلاسیک ارائه می دهد. این شامل 17 مقاله اصلی از محققان برجسته است که بحث خداباوری کلاسیک را در جهت های جدید و جالب پیش می برد. به جرات می توان گفت که خداباوری کلاسیک - این دیدگاه که خدا ساده، دانای کل و بزرگترین موجود ممکن است - دیگر دیدگاه فرضی در فلسفه تحلیلی دین نیست. اغلب به عنوان ریشه در سیستم‌های متافیزیکی منسوخ از نوع پیشبرد فیلسوفان باستان و قرون وسطی رد می‌شود. هدف اصلی این جلد دو چیز است: ارائه گزارشی معاصر از چیستی خداباوری کلاسیک و پیشبرد بحث علمی درباره خداباوری کلاسیک. در بخش اول، مشارکت کنندگان گزارشی روشن و پیشرفته از ماهیت و وجود خدا و مبانی تاریخی و الهیاتی خداباوری کلاسیک ارائه می دهند. بخش دوم شامل فصول در مورد موضوعات مختلفی است، مانند اینکه آیا آموزه سادگی خداباوری کلاسیک نیاز به تجدید نظر دارد، آیا سادگی با آموزه مسیحی تجسم سازگار است یا خیر، و آیا فرضیه تعدد ایده های الهی با سادگی الهی سازگار است یا خیر. دیگران. خداباوری کلاسیک برای دانشمندان و دانشجویان پیشرفته در فلسفه دین که به ذات خدا علاقه مند هستند، جذاب خواهد بود.