جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

چکیده ندارد.

بکت یکی از بزرگ‌ترین نویسندگان قرن بیستم بود. گرچه نشانه‌های فلسفی‌ی فراوانی در کار او وجود دارد، با این وجود پافشاری می‌کند که او یک فیلسوف نیست. اینجا من رابطه‌ی پیچیده‌ی او با معرفت‌شناسی، عقل‌گرایی و تجربه‌گرایی را شرح می‌دهم. همچون دکارت، بکت می‌کوشد به قطعیت دست یابد. ولی از به دست آوردنش، عاجز است. همچون بارکلی، اشیا را به واسطه‌ی استفاده از حواسش ادراک می‌نماید. وهمچون هیوم، خود او، چیزی نیست به جز مجموعه‌یی از تجربیات و ادراکات. او جهان و ادراکاتش را توصیف می‌کند اما نمی‌تواند آن را تحلیل نماید. این انفصال از جهان واقعی، بنیان ادبیات بکت است. شکست قوه‌ی فاهمه، خود را در زبان شاعرانه و تغزلی وی نشان می‌دهد. ما انعکاس جهانی ویران را در آینه‌ی ذهنی ویران می‌بینیم. این شکست در حد فلسفه نمی‌ماند و زندگی و هنر بکت را می‌سازد.

این تحقیقی است، با هدف بررسی امکان فلسفه ای مستقل زیر عنوان فلسفه فیلم. گام ضروری اول برای این هدف، تلاشی نظری برای نشان دادن نحوه هایی از ارتباط بین فلسفه وفیلم است، که امکان وجود فلسفه‌ای مجزا با عنوان فلسفه فیلم را تأیید میکند. پس از مباحثه درباب خود ایده فلسفه فیلم، سه حوزهکلاسیک عمده فلسفه، هستی‌شناسی، اخلاق و زیبایی یا هنر و نسبت آنها را با فیلم بررسی خواهیم کرد. دلیل اینکار، در وهله اول، نشان دادن نسبت بین فیلمها، با توجه به ماهیتشان و این حوزه های کلان فلسفه است که به نوبه خود ما را در هدفمان یعنی اثبات ارتباط بین فیلم و فلسفه یاری خواهد کرد. و در مرحله بعد، پاره ای از قابلیتهای فیلم دربرانگیختن پرسشهای جدی و تازه در این حوزه هاست. گام بعدی این تحقیق، ملاحظه فیلم در نسبت با مسئله آگاهی و نظریه شناختی، دو حوزه پر رونق فلسفه ذهن معاصر، است که میکوشد توانایی فیلمها در آگاهی بخشی و واکنشها و کارکردهای ذهنی مخاطبان در مواجهه با فیلمها را بررسی کند. پس از این گام، به بررسی مابعدنظریه (پست ـ تئوری ) در اندیشه دو نظریه پرداز و فیلسوف فیلم مهم معاصر و نقد آن از سنت کلاسیک نظریه سینمایی و راهکارهای جایگزینش برای این سنت خواهیم پرداخت. در انتها، ترجمه یکی از گفتارهای کارگشا درباب حدود قابلیت فلسفی فیلمها از یکی از فیلسوفان فیلم مطرح معاصر را ارائه خواهیم کرد.

ژیلسون از جمله متفکرانی است که بر بنیاد صناعی هنر تأکید می کنند و در برابر نظر?? شناخت- گرایی در هنر ، معتقد است که هنر نه به ساحت شناخت بلکه به ساحت ساخت تعلق دارد .او می- کوشد در قالب هستی شناسی هنر خویش این دیدگاه را بر کرسی بنشاند. بر این اساس رساله حاضر در قالب سه فصل به شرح زیر سامان یافته است. در فصل اول ابعاد مختلف هستی شناسی هنر از نگاه ژیلسون توصیف می شود و تمایز دو ساحت شناخت و ساخت ، نسبت آنها با یکدیگر و دلایل رجحان ساخت بر شناخت در هنر بررسی می گردد. آنگاه نشان می دهیم که چگونه او به این نتیجه می رسد که ذات هنر صناعت است و هستی هنری هستی صناعی است. در فصل دوم به خصوصیات عمده هستی صناعی از منظر ژیلسون می پردازیم و بر اساس دو مفهوم کلیدی ماده و فرم (صورت) شکل گیری هستی هنری و تمایز میان هستندگان هنری و سایر هستندگان را بررسی می کنیم. در فصل آخر اندیشه های ژیلسون را در مورد هنرهای خاص به کار می بندیم. به این منظور مهم ترین اوصاف هستی شناسانه هنرهایی نظیر موسیقی، نقاشی، معماری، شعر، مجسمه سازی و رقص را بر اساس آموزه های ژیلسون توصیف می کنیم. در خاتمه به ارزیابی هستی شناسی هنر ژیلسون می پردازیم و ملاحظاتی را در باب دیدگاه ژیلسون در باب نسبت هنر با شناخت و ساخت مطرح می کنیم.

پژوهشگر در گام ابتدایی پژوهش به روش مصاحبه‌ی عمیق و پردازش کیفی داده‌ها تحت قالب تحقیقی به ترسیم شرایط مطلوب بر نظر جامعه‌ی آماری خود می‌پردازد که نتایج حاصل از آن در سه بعد بررسی می‌گردد.در گام دوم در راستای بررسی وضعیت موجود، شناخت شرایط، متغیرهای بحرانی، متغیرهای موثر و دارای بار عاملی بالا، مشخصه‌های فردی مورد تأثیر و دارای اهمیت با تعیین جامعه‌ی آماری 500 نفری از دو منطقه‌ی 2 و 5 کلانشهر تهران تحقیق تحلیل وضعیت موجود شکل گرفت. در ادامه‌ی این شرایط، اطلاع محقق بر خلأ حاصل از نقصان نظریه‌پردازی مشارکتی و فقدان عواملی در معماری امروز، منجر به مطالعه‌ی سیر ساخت و مشارکت در معماری سنتی اسلامی گردید. نتایج حاصله هشت اصل را از نوع معماری مشارکتی در سنت اسلامی معرفی می‌نمود.اما علاوه بر آن محقق چهاراصل معرفت، شناخت، اخلاق و عمل را در توصیف چهار پایه‌ی اصلی معماری اسلامی برداشت می‌نماید.بر این اساس در جهت تحقق مسکن مطلوب و پر شدن خلأهای برداشت‌شده از تحقیق وضعیت موجود هر چهار اصل به‌عنوان راهبردهای کلان معرفی می‌گردنددر فصل آخر راهبردهای میان برگرفته از سه مرحله‌ی تحقیق ترسیم مسکن مطلوب، و راهبردهای خرد برگرفته از تحقیق برداشت وضعیت موجود مسکن با در نظر گرفتن مشخصه‌های فردی موثره ترسیم و پیشنهاد می‌گردد.

آثار صنایع دستی علاوه بر جنبه ی تزئینی‌شان، همواره دارای وجه کاربردی در زندگی روزمره بودهو به عنوان یکی از بخش های نظام اجتماعی در حوزه های مختلف آن نظیر: فرهنگ، هنر، دین، آیین و اقتصاد و... دارای نقش و کارکرد می باشند. لذا، به نظر می رسد در زندگی کنونی، عواملی توانسته اند منجر به تغییر کارکردها و کاهش وجه کاربردی این محصولات شوند. بنابراینبا توجه به تئوری کارکردگرایی که یکی از نظریه های مهم جامعه شناسی در تبیین ارتباط انسان با محیط و چگونگی ساز و کار نظام اجتماعی است، به ارزیابی ماهیت و وجوه صنایع دستی در حوزه‌های مختلف زندگی اجتماعی در جهت شناسایی کارکردها ی آن پرداخته شده است. روش این پژوهش توصیفی است و مطالب به شیوه کتابخانه ای و استفاده از منابع مکتوب گردآوری و از روش نظریه سنجی برای تحلیل داده ها استفاده شده است. در این پژوهش حیات صنایع دستی وابسته به کارکردها و وجه بومی بودن آن نشان داده شده که با توجه به تغییرات سبک زندگی، موجب عدم مطابقت این محصولات بانیازهای زندگی کنونی و در نهایت کاهش وجه کاربردی آن شده است.

توجه بیشتر به مقوله شناخت و معرفی آیین‌های حنابندان می‏تواند هم در حفظ هویت و اصالت و هم در حفظ سنت و فرهنگی که پدید‏آورنده این آیین‌ها بوده‏اند تأثیر به‏سزایی داشته‏ باشد. این تحقیق توصیفی - تحلیلی با روش کتابخانه‌ای – میدانی و هدف توسعه‌ای و با عنوان "آیین‌های حنابندان در بندرعباس"، سعی دارد به شناسایی و معرفی آیین‌های حنابندان که پیوند دین، هنر و ادبیات است، به عنوان یکی از انواع آیین‌های اصیل ایرانی بپردازد.در پی بیان مختصر تاریخچه کاربرد حنا در جهان و ایران و کشت و تجارت این گیاه در بندرعبّاس به عنوان عنصر اصلی آیین‌های حنابندان، به علت و پیشینه برگزاری این آیین‌های مذهبی و نیمه‌مذهبی پرداخته، همچنین به‌طور خاص تفکرات رایج درباره حنا و حنابندان شامل مفاهیم اعتقادی، زیبایی، سلامتی و کارکرد آیین‌های سنتی حنابندان در ایام محرم، اعیاد قربان و فطر، و بارداری و زایمان و ازدواج در شهربندرعبّاس از گذشته تا امروز بررسی می‌شود، و روند برگزاری این آیین‌ها توصیف شده و در ادامه به معرفی نقوش سنتی رایج در دهه‌های گذشته و نقوش هندی رایج امروزی و تکنیک‌های حناریزی پرداخته‌می‌شود.فرقه‌های متعدد سنّی و شیعه و قومیت‌های مختلف بلوچ ، عرب‌ و فارس و لر و غیره در این شهر در کنار هم هم‌زیستی مسالمت‌آمیز دارند. آیین‌های حنابندان در بین اهالی این شهر، با وجود تاثیر فرهنگ غربی و آسیب‌های ناشی از تغییر تفکرات و شیوه‌های سنتی زندگی، با وجود صدمات بسیار تا حدودی پابرجامانده است.هدف پژوهش، معرفی، بررسی و شناخت کارکردهای آیینی و فرهنگی حنابندان و عوامل انسانی در این آیین‌ها و نقوش و تکنیک‌های رایج حناریزی در شهر بندرعبّاس است. بدین منظور نقوش حنا، شیوه‌های اجرا و دلالت‌های اعتقادی، فرهنگی و اجتماعی این گونه آیین‌ها در زندگی مردم بندرعبّاس بررسی می‌شود.نتایج بدست آمده از پژوهش‏های کتابخانه‌ای و میدانی که روند مراسم‌های حنابندان و نمونه‏های نقوش رایج بررسی شده، حاکی از آن است که آیین‌های حنابندان در بندرعبّاس هم از عقاید و تفکرات دوران باستان و هم از اعتقادات مذهبی تاثیر گرفته‌اند.

عنوان پایان نامه ی پیش رو « معرفت شناسی نور در آثار سلطان محمد» با محوریت اثر گرانمایه معراج حضرت رسول(ص) است که در چهار فصل کلیات، نور از منظر نظری، سلطان محمد تبریزی و نگاره های او و فصل نتایج و پیشنهادات تنظیم شده است.موضوع اصلیفطری بودن گرایش به نور و ارزشی بودن ذات نور مخصوصا در هنر نگارگری اسلامی، ایرانی که همیشه همراه با معرفت، شناخت و آمیخته با فرهنگ و ادب و عرفان بوده است.که به صورت جزئی تر در آثار سلطان محمد محدود شده است که معنویت گرایی این نقاش بزرگ و به کارگیری ایجاز انگیز رنگ و نور و نمادپردازی های او می باشد و در نهایت به نتایج حاصله پرداخته میشود.حقیقت هنر همانا در ذات انسان هاست و نور حق است که بر گوهر وجود انسان تابانده شده و متجلی گشته است. انسان که این گنج یعنی نور را در خود دارد، پیوسته در سفر از ظلمت به نور و در واقع در سفر درونی مداوم و همیشگی در خویشتن است این سفر درونی و گرایش ذاتی به نور که یک حقیقت واحد در جهان هستی ست، در دنیای هنر به زیبایی بروز پیدا کرده است.خصوصا نگارگری اسلامی، ایرانی و نگارگری که به صورت در این پژوهش مد نظر می باشد.سلطان محمد تبریزی یا عراقی از مصوران نازک قلم دربار شاه طهماسب صفوی در تبریز است که نقاشیهای او بیقرینه و راوی فضای هنری و سیاسی زمانه اوست که به طور مشخص به دقت در اثر معراج پیامبر این نگارگر پرداخته خواهد شد.

چکیده ندارد.

چکیده:بسیاری از جانوران در آفریده های دوره ی ایران باستان پژوهیده شده و از جنبه ی استوره ای، باورها، ساختار و کاربرد، نوشته های بسیاری درباره ی آنها به دست داده شده است؛ ولی گراز که یکی از نمادهای رزمی و استوره ای در ایران باستان بوده و شکار آن برای بسیاری از پادشاهان و پهلوانان گونه ای توانمندی و والایی به شمار می آمده است و مبارزه با آن نمادی از رزم آزمایی با دشمن بوده است کمتر به آن پرداخته شده و رویکرد ناچیزی (در سنجش با دیگر گونه ها) به آن شده و تنها داده هایی پراکنده در نوشته های بزرگان و تاریخ پژوهان ایرانی دیده می شود. از این رو در این پژوهش برپایه ی نشانه شناسی سندروس پیرس به روش پژوهش توصیفی-تحلیلی به این موارد پرداخته شده است:•