آثار مرتبط با شخصیت ها | کتابخانه مجازی الفبا

سخنران مهم نشست روز جهانی فلسفه، مصطفی ملکیان بود که با استقبال فراوان شاگردانش همراه بود. سخنرانی مفصل ملکیان با عنوان ” فلسفه برای زندگی ” به تاثیر فلسفه در زندگی روزمره اختصاص داشت. وی ابتدا به اهمیت فلسفه ورزی اشاره کرد و گفت: امید به اینکه با فلسفه ورزی واقعی و حقیقی همه ما پیر و جوان، زن و مرد از سلطه پنج عاملی که بر ما مسلط شده اند. فقط با فلسفه ورزی و نه هیچ چیز دیگری می توان از سلطه نادانی، بدسگالی و بدنیتی، فریبکاری، خشونت و ستمگری که بر ما سایه افکن شده و بر سرشت و سرنوشت ما ایرانیان مسلط شده اند، رهایی یابیم. ما تنها با تغییر و اصلاح فرهنگی می توانیم از سیطره این پنج عامل رهایی یابیم. من به فلسفه ورزی به چشم یگانه منجی ما انسان ها عموما و ما ایرانیان در این برهه تاریخی خصوصا نگاه می کنم. اصلااز فلسفه ورزی مرادم پرداختن به یک رشته آکادمیک مثل سایر رشته ها نیست. همان سخنی که عیسی (ع) درباره حقیقت می گفت. فلسفه ورزی و نه فلسفه دانی و نه فلسفه خوانی و نه فلسفه نویسی درست همان شانی را که عیسی برای حقیقت قایل بود، برای انسان دارد. به این لحاظ اصلاآنچه درباره فلسفه ورزی خواهم گفت، از منظر یک فرد فلسفه خوان نیست. بلکه از منظر کسی است که اندیشه نجات اجتماعی و فردی برایش اهمیت دارد. من این نجات فردی و اصلاح اجتماعی را جز در فلسفه ورزی در هیچ چیز دیگری نمی بینم. ملکیان در بخش دیگری از سخنانش با تمایز گذاشتن میان فرآیندهای فلسفه ورزی از فرآورده های فلسفی انتقادهای تندی از فلسفه آکادمیک ایرانی کرد و گفت: بیشترین تاثیری که فلسفه در زندگی روزمره دارد و من از آن به عنوان تاثیر نجات بخش یاد کردم، به فرآیند فلسفه ورزی اختصاص دارد البته فرآورده های فلسفی نیز تاثیر فراوانی دارند، اما تاثیر فرآورده های فلسفی اصلاو ابدا با تاثیر فرآیند فلسفه یعنی فلسفه ورزی قابل مقایسه نیست. یعنی اگر همه ۷۵ میلیون نفر ایرانی فیلسوف به معنای آگاه به فرآورده های فلسفی شوند، بعید می دانم که زندگی مان از اینکه هست، بهتر شود. زیرا ما اساتید تراز اول فلسفه در دانشگاه هایمان داریم که سر سوزنی نه به زندگی خودشان و نه به زندگی دیگران بهبود نمی بخشند. اگر باعث عقبگرد ما نشوند، هیچ وقت پیشرفت ما را سبب نشده اند. با اینکه می توانند به خوبی صدرای شیرازی را توضیح دهند یا آرای ابن سینا را بیان کنند اما مطلقا نه خودشان سر سوزنی عقلانیت و فلسفی اندیشی دارند و نه طبعا به ما این عقلانیت و فلسفی اندیشی را به ما انتقال می دهند. اگر ۷۵ میلیون ایرانی مثل این آقایان شود، وضع مان سر سوزنی بهتر نمی شود. ما خوشحالی می کنیم که مثل ایشان زندگی نمی کنیم و شادیم از اینکه زندگی ما این گونه نیست. استاد ملکیان در پایان بعد از توضیح ۱۲ فایده برای فلسفه ورزی گفت: آموزش و پرورش ما باید از ابتدا فلسفه ورزی را به ما بیاموزد البته زندگی به این شکل سخت است. من با اصالت اقتصادی که برخی سوسیالیست ها می گویند و با اصالت سیاستی که لیبرال ها می گویند، موافق نیستم. من قایل به اصالت فرهنگ هستم و معتقدم که یگانه مشکل جامعه ما یا علت العلل مشکلات ما مشکل فرهنگی است. یعنی تا زمانی که استدلال گرا نباشیم، مشکلات مان رفع نمی شود. اگر استدلال ورزی را به معنای فلسفه ورزی بدانیم، در می یابیم که اساتید فلسفه ما لزوما چنین نیستند. یعنی هیچ کدام از ویژگی هایی که برای فلسفه ورزی گفتم درباره شان صدق نمی کند. بنابراین ما نیاز به معلمان فلسفه نداریم، بلکه نیاز به انسان هایی داریم که فلسفه ورزی شان شخصی شان باشد. فلسفه شغل و حرفه شان نباشد و از طریق آن به ثروت و جاه و مقام و مناصب دانشگاهی نرسند، بلکه با فلسفه زندگی کنند. اگر همه ۷۵ میلیون چنین زندگی می کردیم، از پنج عاملی که در ابتدا گفتم، نجات می یافتیم. امیدوارم همه ما واقعا طالبان حقیقت باشیم و تا جایی که می توانیم دست از این مراد نکشیم.

در این درسگفتار (که از زمان آن بی اطلاعم و مکان آن ظاهرا موسسه در راه حق بوده است) ایشان سه هدف را پی می گیرند: ۱.طرح مباحث فلسفه اخلاق ۲.آموزش اصطلاحات فلسفه اخلاق در زبان انگلیسی ۳.آموزش نکات ترجمه. مجموعه فایلهایی که من در اختیار داشتم شامل ۳۱ فایل می باشد که از شماره ۱ تا ۴۰ نامگذاری شده است و شماره‌های ۱۵، ۱۶، ۲۹، ۳۰ در این مجموعه وجود نداشت و شماره های ۶، ۷، ۸، ۹، ۱۰، نیز به این درسگفتار بی ربط بود. اضافه کردن WKF اول فایلها از من است. این مجموعه تنها شامل فصل اول و حدود ۶۰% درصد فصل دوم می باشد که آنهم به دلیل گفته شده جاافتادگی دارد. از فحوای جلسه آخر نیز به نظر می‌رسد که این جلسات ادامه داشته است. همه اینها گفته شد به این امید که کسی فایلهای جاافتاده و نیز ادامه آن را دراختیار داشته باشد و در اختیار ما هم بگذارد؛ دو امیدی که من یاد ندارم به وقوع پیوسته باشد! صدانت

انتظار زندگی بی درد و رنج برای هیچ انسانی امکان پذیر نیست. اما می‌توان راه‌هایی را در پیش گرفت که زندگی با درد و رنج کمتری استمرار و ادامه پیدا کند. استاد مصطفی ملکیان در درس‌‌گفتارهای اخلاق کاربردی به بیان نکاتی پرداخته‌اند که عمل به آن‌ها می‌تواند امکان زیستنی بهتر، با درد و رنج کمتر را فراهم آورد. «اخلاق کاربردی» شاخه‌ای از اخلاق است که به امور ملموس و محسوس زندگی می‌پردازد؛ در درس‌های اخلاق کاربردی به نظریات، مکاتب، مسالک و نظام‌های بزرگ اخلاقی و نقاط قوت و ضعف نظام‌های اخلاقی پرداخته نمی‌شود، بلکه چکیده‌ مباحثی عرضه می‌شود که در اخلاق، کما بیش مورد وفاق واقع شده است؛ اخلاق کاربردی تطبیق مباحث اخلاقی با مسائل محسوس و ملموس زندگی است.

مسئلۀ پژوهش حاضر بررسی انتقادی خوانش مصطفی ملکیان از مفهوم اصیل‌بودن است. برای این منظور، نخست کوشیده‌ایم آرای ملکیان در‌بارۀ این مفهوم را در آثار وی واکاوی کنیم و بیان وی را در این زمینه تشریح نماییم. آن‌گاه در ادامه با ابتنا بر دیدگاه چارلز تیلور، فیلسوف کانادایی، به عنوان خوانشی موجّه از پدیدۀ اصالت که به هر دو بُعد فردی و اجتماعی اصیل‌بودن توجه دارد، دیدگاه‌‌های مصطفی ملکیان را تحلیل و نقادی کرده‌ایم تا زمینۀ التفاتِ انتقادی به دیدگاه‌‌های مطرح در این حوزه ایجاد گردد. روش این پژوهش در تحلیل دیدگاه ملکیان، روش تحلیل مفهومی است و در نقادی وی نیز به دو شیوۀ نقد درونی و بیرونی بدان پرداخته‌ایم. کاستی‌‌های قابل توجه در دیدگاه ملکیان عبارت‌اند از: «بی‌‌بهره‌‌گی از نگاه تاریخی»، «درهم‌آمیزی مرزهای معنایی مفاهیم» و «نادیده‌ گرفتن ابعاد اجتماعی اصیل‌بودن».