آثار مرتبط با شخصیت ها | کتابخانه مجازی الفبا

یکی از مسائل مهمّ امروزی فلسفه دین که با دانش‌های زبان‌شناسی، کلام و تفسیر گره خورده است، مسئله‌ی «زبان دین» یا «زبان دینی» است. در عصر حاضر متفکران غربی نوعاً با طرح نظریه‎هایی چون نمادانگاری، کارکردگرایی، تمثیل‌انگاری، و اسطوره‌پنداری زبان دینی را غیر شناختاری و فاقد بار معرفتی دانسته‌اند. در این میان، پل تیلیخ (1886 ـ 1965)، متکلم مسیحی آلمانی‌ـ امریکایی، زبان دین را نمادین می‌داند. از نگاه وی، دین همان شناخت امر متعالی و پیوند قلبی با اوست و چون امر متعالی نامحدود و دست‌نایافتنی است گزاره‎های دینی نمی‎توانند با زبان عادی از آن سخن بگویند و ناچار زبان دین زبان نمادین خواهد بود. در مقالۀ حاضر، پس از تبیین و تحلیل دقیق نظریۀ نمادین پل تیلیخ، از چالش‌های فراوان این نظریه سخن گفته شده است؛ ابهام مفهومی، ابهام در نتایج، تناقض میان نظریه و عملکرد صاحب آن، خلط میان نماد و زبان نمادین، خلط مفهوم و مصداق وجود الهی، و به‌ویژه غیر معرفت‌بخش بودن گزاره‎های دینی از جملۀ این چالش‏هاست. افزون بر این، تفاوت‎ها به لحاظ بستر، آموزه‌ها، چالش‏ها، و راهکارها ‎میان فضای «کتاب مقدس» و «الهیات مسیحی» از یک سو و «قرآن» و «الهیات اسلامی» از سوی دیگر چنان عمیق و اساسی است که به فرض کارآمدی نظریۀ تیلیخ در الهیات مسیحی نمی‌تواند در ساحت قرآن کارایی داشته باشد.

چکیده ماشینی : این کتاب به بررسی این موضوع می‌پردازد که چگونه الهیات نظام‌مند پل تیلیش، با تمرکز بر مفاهیم هستی و عقل، می‌تواند برای حیوانات غیرانسان مفید باشد، در حالی که همچنین تحلیل می‌کند که چگونه گرفتن حساب مناسب از حیوانات غیرانسان می‌تواند بسیار سودمند باشد. نویسنده اول بدن نظام تیلیش را با بررسی عقل و وحی، زندگی و روح و تاریخ و ملکوت خدا توضیح می دهد. بخش دوم به تحلیل انتقادی مفاهیم تیلیشی و کفایت آنها در رابطه با حیوانات غیرانسانی می پردازد و به موضوعاتی مانند مفهوم «عقل فنی» تیلیچ و وحدت چند بعدی زندگی می پردازد. نویسنده با بحث در مورد مفاهیم مثبت در الهیات سیستماتیک تیلیش با توجه به حیوانات غیرانسان و خلقت، از جمله مفهوم نجات جهانی و تفسیر تیلیش از حیوانات غیرانسان و سقوط در پیدایش، به پایان می‌رسد.

چکیده ماشینی : از زمان تولد سینما در پایان قرن نوزدهم، دین و فیلم در هم تنیده شده اند. داستان عیسی و دیگر روایت‌های مذهبی موضوع برخی از اولین تولیدات سینمایی بوده و این رابطه تا به امروز ادامه داشته است. ازدیاد اخیر متون، کنفرانس ها و دوره های آموزشی شاهدی بر علاقه رو به رشد دانشگاهی به رابطه دین و فیلم است. در این مطالعه، جاناتان برانت این امکان را بررسی می‌کند که حتی فیلم‌های فاقد موضوع مذهبی ممکن است تأثیر مذهبی بر بینندگان خود بگذارند، یعنی امکان مکاشفه از طریق فیلم. کتاب با خواندن الهیات وحی از طریق فرهنگ پل تیلیش آغاز می شود و با یک پروژه تحقیقاتی کیفی ادامه می یابد که این گزارش نظری را در تجارب گروهی از تماشاگران فیلم قرار می دهد. تحقیقات تجربی در آمریکای لاتین انجام می‌شود، جایی که معمای فکری و پرسش‌های پژوهشی مرکزی که این پایان‌نامه را هدایت می‌کنند، پدید آمدند و توسعه یافتند. برانت تحقیقات نظری و تجربی را ترکیب می‌کند تا بینش‌های تازه‌ای در مورد نحوه عملکرد و تأثیرگذاری فیلم بر بینندگان ارائه دهد و همچنین دیدگاهی غیرعادی در مورد نقاط قوت و ضعف الهیات وحی تیلیش ارائه می‌کند که به نظر می‌رسد بر نجات و شفا تمرکز دارد. قدرت مکاشفه به جای محتوای ارتباطی آن. پایه‌گذاری نظریه توسط داده‌های تجربی منجر به درک بیشتر حساسیت الهیات تیلیچ نسبت به منحصر به فرد بودن هر رویارویی بین فیلم و بیننده می‌شود و همچنین داده‌ها برداشت جدیدی از پتانسیل وحیانی فیلم را نشان می‌دهد که به جامعه به جای فرد و به تمرین زندگی پایدار به جای تجربه لحظه ای. برانت دلیل می‌کند که گزارش تیلیش دقیقاً به دلیل توجه پدیدارشناسانه آن به تجربه واقعی زندگی، به ویژه تجربه خود تیلیش، از قدرت هنر، حساس و قانع‌کننده است. با این حال، برانت همچنین پیشنهاد می‌کند که شناسایی پیوند قوی‌تر از آنچه تیلیش اجازه می‌دهد بین موضوع اثر هنری، محتوای وحی و تأثیر وحی مفید باشد.

ترجمه ماشینی: این نسخه تک جلدی نسخه پشت جلد کتاب الهیات سیستماتیک تیلیچ است که در سه جلد در طول دو دهه منتشر شد. تیلیش، در مجموعه‌ای از الهیات سیستماتیک، به مشکل کلی معنا و بی‌معنای در دوران مدرن می‌پردازد. الاهیات تیلیش که در اواسط قرن بیستم نوشته شده است، بسیار متاثر از تحولات فکری فلسفه های اواخر قرن نوزدهم/اوایل قرن بیستم، از جمله مکاتب فکری مانند پدیدارشناسی (هوسرل، هایدگر، و غیره) و همچنین اگزیستانسیالیسم و ​​در مسائل خاصی مانند "مرگ خدا" گمانه زنی های فلسفی/الهیاتی. الهیات تیلیش همچنین به طور قابل توجهی تحت تأثیر (همانطور تحولات فکری که او بخشی از آن بود) رویدادهای تاریخی بزرگتری مانند جنگ جهانی اول و دوم است. تیلیش، اهل آلمان، در جنگ خندق جنگ جهانی اول، که در آن به عنوان کشیش خدمت می کرد، بی معنی را از نزدیک دید. او همچنین مشکلاتی را در ظهور حزب نازی، نه فقط برای مسائل سیاسی و فرهنگی، بلکه در مسائل الهیاتی (مانند بت پرستی دولت نسبت به خدا) می دید. تیلیش که در طول ظهور قدرت نازی از آلمان خارج شده بود، باقیمانده دوران حرفه ای خود را به تدریس در دانشگاه ها و حوزه های علمیه در ایالات متحده گذراند. این جلد اول از کار اصلی او در الهیات سیستماتیک در سال 1950 تولید شد، زمانی که او در مدرسه الهیات اتحادیه در شهر نیویورک اقامت داشت، که توسط دوست و همکارش الهیات راینهولد نیبور به آنجا کشیده شد. در بخش اول، تیلیش منابع الهیات را همانطور که می بیند - کتاب مقدس (هم متن و هم وقایع پشت متن)، تاریخ کلیسا و سنت، و سنت ها و تاریخ دین در جهان گسترده تر، مورد بحث قرار می دهد. تیلیچ با دیدن تجربه به‌عنوان منبع مشکل دارد، اما ترجیح می‌دهد این موضوع به‌عنوان رسانه‌ای که از طریق آن منابع درک و تحلیل می‌شوند، به‌طور مناسب‌تر دیده شود. تیلیش هنجارها و ماهیت عقلانی الهیات سیستماتیک را معرفی می کند - تیلیش از بسیاری جهات برای فیلسوفانی نوشته می شود که اعتبار الهیات را در دنیای مدرن نادیده گرفته اند. او با تأکید بر جنبه های عقلی و منطقی در نظام خود، وزن بیشتری در آن جامعه دارد. تیلیش همچنین روش معروف خود را برای همبستگی توسعه می دهد، یک سیستم دیالکتیکی درگیر شدن بین موقعیت زمانی و ابدی در یک فرآیند مداوم. تیلیش جنبه‌های مختلف و رابطه عقل و وحی را بررسی می‌کند، از جمله روش‌های تلاش برای معنا بخشیدن به وحی‌ها به شیوه‌ای عقلانی، از جمله آنچه که وحی نهایی را تشکیل می‌دهد. از اینجا، تیلیچ به ساخت‌های هستی‌شناختی خود ادامه می‌دهد - یکی از کلیدهای الهیات کلی تیلیش در اینجا موجود است، که در آن خدا «زمینه وجود» است. برخی تیلیچ را به بی خدا بودن اگزیستانسیال متهم کرده اند، زیرا شنیده اند که تیلیش ادعا می کند که خدا وجود ندارد - در حالی که درست است که برای تیلیش، خدا وجود ندارد، درست نیست که خدا وجود ندارد. تیلیش اصطلاح «وجود» را «آنچه آفریده می‌شود» تعریف می‌کند، و چون خدا موجود مخلوق نیست، خدا نمی‌تواند وجود داشته باشد. بلکه خدا چیزی بزرگتر است، چیزی عمیقتر - زمینه وجودی. خدا همچنین تنها «نگرانی نهایی» مناسب (یکی دیگر از عناصر کلیدی در الهیات تیلیش) می شود - این مفهوم در این جلد نیز توسعه یافته است. بخش دوم در درجه اول مسیح شناسی تیلیش است. تیلیش بخش کوچکی دارد که جلد دوم را به جلد اول ربط می دهد و برخی نکات اصلی را از بخش اول بازگو می کند، اما خیلی سریع به مفاهیم هستی/اگزیستانسیالیسم و ​​الهیات مسیحی می پردازد و از آنجا مفاهیم گناه و بیگانگی انسان را توسعه می دهد. صحنه برای مسیح و نجات / رستگاری در وجود جدید مسیح). از نظر تیلیش، مسئله اصلی عصر، مسئله معناست، و مسیح، به عنوان موجودی جدید، معنادار است، که دارای یکتایی و جهانی بودن است، اما نه به روش های الهیاتی معمولی مسیحی. بخش سوم تیلیش به موضوعاتی از زندگی در روح می پردازد، اینکه چگونه ساختارهای کلامی او از خدا به عنوان نگرانی نهایی و زمینه وجود، که از طریق بیگانگی و رستگاری بشریت از طریق مسیح به عنوان موجود جدید ترجمه شده است، می تواند بر زندگی خود ما تأثیر بگذارد. تیلیش ایده های خودشکوفایی و خلاقیت خود، حضور معنوی در ایمان و عشق، حضور معنوی که در موقعیت های تاریخی متجلی می شود و ابهامات مختلف را توسعه می دهد. این یک نقطه عالی برای بحث در مورد موضوعات جزمی مانند تثلیث گرایی است، ساختاری مشکل ساز حتی برای عقلانی ترین و سنتی ترین الهیات. تیلیش با بحث در مورد آخرت‌شناسی، ایده «آخر زمان» (که با رمان‌های «چپ پشت» اشتباه گرفته نشود) و اینکه چگونه ملکوت خدا در واقعیت گذشته و حال حاضر است، به پایان می‌رسد. این همچنین به موضوعاتی مانند جاودانگی و ابدیت می‌پردازد - تیلیش بیان می‌کند که مسیحیت به طور سنتی مشارکت فردی در زندگی ابدی را بر حسب جاودانگی و رستاخیز می‌دید، اما در واقع جاودانگی یک اصطلاح کتاب مقدسی نیست - این یک ایده افلاطونی است که توسط مسیحیان مورد توجه قرار گرفته است. کلیسا الاهیات تیلیش در مجلدات نوشته شده بود: جلد اول در سال 1950، جلد دوم در 1957 و جلد سوم در سال 1963، چند سال قبل از مرگ تیلیش در 1965. روی هم رفته، این الهیات نشان دهنده یک نیروی الهیات عمده در قرن بیستم است، و یکی که موظف است همچنان برای نسل‌های بعدی تأثیر بگذارد

ترجمه ماشینی: تلاش برای نشان دادن بعد مذهبی در بسیاری از حوزه های خاص فعالیت فرهنگی انسان.