آثار مرتبط با شخصیت ها | کتابخانه مجازی الفبا

چکیده ماشینی : هانا آرنت را یکی از مهم ترین فیلسوفان سیاسی قرن بیستم می دانند. آثار گسترده‌اش که به خاطر شرح پیش پاافتادگی شر معروف است، موضوعاتی مانند توتالیتاریسم، هولوکاست، بی‌ملیتی و حقوق بشر، انقلاب‌ها و جنبش‌های دموکراتیک، و چالش‌های مختلف جامعه تکنولوژیک مدرن را بررسی می‌کرد. سال‌های اخیر شاهد قدردانی فزاینده‌ای از رابطه پیچیده او با منابع الهیاتی، به‌ویژه آگوستین، موضوع پایان‌نامه دکترای او و متفکری بود که او در طول زندگی‌اش با او سر و کار داشت. این کتاب بررسی می‌کند که چگونه تعاملات انتقادی و سازنده آرنت با الهیات به افکار گسترده‌تر او و نیز بحث‌های پر جنب و جوشی که کار او در الهیات مسیحی معاصر در مورد موضوعاتی مانند شر، سنت، عشق، کنش سیاسی و زندگی ذهن برانگیخته است، می‌پردازد. هانا آرنت و الهیات، یک تحقیق بین‌رشته‌ای منحصربه‌فرد که مطالعات آرنت، فلسفه سیاسی، و الهیات مسیحی را پیوند می‌زند، بررسی می‌کند که چگونه بینش‌ها و تحریکات این روشنفکر عمومی می‌تواند به تنظیم یک دستور کار الهیات سازنده برای قرن بیست و یکم کمک کند.

ترجمه ماشینی : این پایان نامه به طور گسترده به عرفان های ادعایی و چگونگی درک کلیسای کاتولیک روم از آنها از نظر الهیاتی و برخورد عملی با آنها مربوط می شود. در بررسی پویایی قدرت در کار وقتی فردی ادعا می‌کند که با خدا گفتگو می‌کند، فرآیند بسیار خاصی را شناسایی می‌کنم، یعنی تحقیر فعال، و این را با استفاده از نمونه‌هایی که از نوشته‌های عارفان ادعا شده مختلف گرفته شده است، نشان می‌دهم. من استدلال می‌کنم که مجموعه‌ای از افراد وجود دارند - افرادی که به طور فعال تحقیر شده‌اند - که نقش بسیار خاصی را در کلیسای کاتولیک روم ایفا می‌کنند و این نقش به رسمیت شناخته نشده است. من در ادامه روشی را پیشنهاد می کنم که در آن بتوان آنها را به خاطر نقشی که بازی می کنند درک کرد و به آنها احترام گذاشت. برای انجام این کار، از الگوهای فلسفی خاصی از فهم هانا آرنت و جولیا کریستوا استفاده می کنم. من آرزو دارم که درک عمیق‌تر و پیچیده‌تری از ماهیت ستم نهادینه‌شده را تشویق کنم، و یک مدل بازسازی‌کننده برای اینکه چگونه کسانی که با افراد بالقوه مشکل‌ساز در جوامع مواجه می‌شوند، ممکن است به شیوه‌ای غیر سرکوبگرانه کار کنند و با آنها تعامل داشته باشند، ارائه دهم. این پایان نامه اثری از الهیات کاتولیک است، زیرا یک استدلال الهیات و فلسفی برای به رسمیت شناختن نقش خاصی که افراد خاصی در حفظ ساختار و تعریف کلیسای کاتولیک ایفا می کنند ارائه می دهد. اما به عنوان یک اثر فلسفی سیاسی نیز در نظر گرفته شده است. هم آرنت و هم کریستوا، که من از نوشته‌هایشان به عنوان دریچه‌ای برای بررسی پدیده‌ای خاص در جوامع مذهبی استفاده می‌کنم، نظریه‌پردازان سنت فلسفه سیاسی هستند و قصد من این است که کاربرد مدل‌های آنها را گسترش دهم.

ترجمه ماشینی: هانا آرنت را یکی از مهم ترین فیلسوفان سیاسی قرن بیستم می دانند. آثار گسترده‌اش که به خاطر شرح پیش پاافتادگی شر معروف است، موضوعاتی مانند توتالیتاریسم، هولوکاست، بی‌ملیتی و حقوق بشر، انقلاب‌ها و جنبش‌های دموکراتیک، و چالش‌های مختلف جامعه تکنولوژیک مدرن را بررسی می‌کرد. سال‌های اخیر شاهد قدردانی فزاینده‌ای از رابطه پیچیده او با منابع الهیاتی، به‌ویژه آگوستین، موضوع پایان‌نامه دکترای او و متفکری بود که او در طول زندگی‌اش با او درگیر بود. این کتاب بررسی می‌کند که چگونه تعاملات انتقادی و سازنده آرنت با الهیات به افکار گسترده‌تر او و نیز بحث‌های پر جنب و جوشی که کار او در الهیات مسیحی معاصر در مورد موضوعاتی مانند شر، سنت، عشق، کنش سیاسی و زندگی ذهن برانگیخته است، می‌پردازد. هانا آرنت و الهیات، یک تحقیق بین‌رشته‌ای منحصربه‌فرد که مطالعات آرنت، فلسفه سیاسی و الهیات مسیحی را پیوند می‌زند، بررسی می‌کند که چگونه بینش‌ها و تحریکات این روشنفکر عمومی می‌تواند به تنظیم یک دستور کار الهیات سازنده برای قرن بیست و یکم کمک کند.

این کتاب شرح زندگی و آرای "هانا آرنت" داشنمند علوم سیاسی قرن بیستم است. به تصریح نگارنده: "از لحاظ روش‌شناختی، در سه زمینه‌ی اصلی، برداشت فلسفی از آثار آنت بر برداشت سیاسی غلبه می‌کنند". نخست این که او در سرتاسر زندگی‌اش بنا بر روحیه و طبیعت، بیش‌تر به هگل گرایش داشت تا به مارکس. در آثار هگل، علاوه بر آن که فلسفه با فهم همراه است، این فهم مهمی است که ذهن و عین را به طرزی دیالکتیکی به هم می‌آمیزد. کاری که به هدف آرنت در تقریبا همه‌ی آثارش، نزدیک است. دوم آن که چنین برداشتی بیش از برداشت‌هایی که به بعد سیاسی آثار آرنت نظر دارند، می‌تواند جنبه‌ی پدیدارشناختی (یا به قول خودش فلسفه‌ی اگزیستانس) را در کار او آشکار کند. سوم آن که چنین برداشتی، متضمن وحدت هدفمند‌تری در مجموعه‌ی کار آرنت است: این که او در مواجهه با معایب و فجایع سیاسی و اخلاقی قرن بیستم تلاش می‌کرد به سکویی دست یابد که از آن‌جا بتواند، آن‌چه را بر سر ما آمده است، درک کند. (پروژه‌ی تفکر درباره‌ی آن‌چه را بر سر ما آمده است، درک کند. (پروژه‌ی تفکر درباره‌ی آن‌چه انجام می‌دهیم)، استقلال‌ رأیی را که لازمه‌ی این امر است و نیز خصوصیات لازم برای اسناد مسئولیت و داوری کردن را دریابد. از لحاظ ماهوی به گمان من پروژه‌ی آرنت، شکستی قهرمانانه بود. البته او سر نخ‌های فلسفی برای یافتن پاسخ‌های مناسب به این معضلات در اختیار ما نهاد. تاکید داشت که پاسخ‌ها باید خاص و مشخص باشند. از لحاظ اخلاقی، دستوری و تجویزی باشند و نه صرفا آن‌چه اوضاع و احوال، اقتضا می‌کند و در چارچوب تکامل تفکر و جامعه‌ی غربی با معنی و معقول باشند او هرگز این الزامات متعارفی را به طور کامل در ترکیبی جامعه با یک دیگر آشتی ندارد و معلوم نیست که در صورت اتمام حیات ذهن نیز موفق به انجام چنین کاری می‌شد. با این حال، برداشت من بر اساس این اثر ناتمامی است که پس از مرگ او به چاپ رسید. معتقدم که آثار پیشین آرنت به رغم اهمیتشان، در کار او جنبه‌ی مقدماتی داشتند: "سرچشمه‌های توتالیتاریسم" از پیش‌زمینه‌های تاریخی و اجتماعی بحران عمده‌ی قرن بیستم سخن می‌گوید؛ وضع بشر حیات فعال را (که موضوع اصلی کتاب است) به طرزی نقادانه از حیات متامل مشکف می‌کند؛ انقلاب ضرورت‌گریز از آن فشارهای اجتماعی را نشان می‌دهد که منجر به شکست انقلاب فرانسه و روسیه و مهم‌تر از همه از این حیث "آیشمان در اورشلیم" که به امری بنیادی می‌پردازد یعنی درباره‌ی شرایط داوری عمل انسان در شدیدترین و سخت‌ترین قضایا، کندوکاو می‌کند. "حیات ذهن" خود به سه جلد تقسیم شده است، تفکر، اراده و داوری در خصوص ساختار مجموعه آثار آرنت و ماحصل تجربه‌های او در زندگی نیز صادق است. این برداشت به دید من، تعبیری هم‌دلانه و توام با حسن نیت از مساله‌ی تغییر موضوع در آثار اوست. تغییری که دستاوردهای برگزیده‌ی هریک از کتاب‌های پیشین را حفظ می‌کند. این برداشت‌ ما را همراه آرنت به قلمروی متافیزیک و معرفت‌شناسی می‌برد.

این کتابچه ترجمه‌ای است از "ON ARENDT" اثر "پاتریشا آلتبرند جانسون" که اینک با ترجمه‌ی "خشایار دیهیمی" به طبع رسیده است و نگارنده طی آن زندگی و اندیشه‌ی "هانا آرنت" از فیلسوفان سیاسی معاصر را بازگو کرده است. بر این اساس گفته شده که آرنت از دو تن از فیلسوفان یعنی "اوگستینوس" و "هایدگر" تاثیر پذیرفته است. وی مفاهیمی چون "پدیدارشناسی" و "مفهوم‌زدایی" را از هایدگر وام گرفته است. نگارنده معتقد است که: "آثار آرنت، الهام‌بخش تاملات بیش‌تری در زمینه‌ی توتالیتاریسم و بوروکراسی، در زمینه‌ی موقعیت‌های سیاسی و چگونه فهم کردن این موقعیت‌ها و در زمینه‌ی مربوط به ساختار سیاسی شده است. آثار او کسانی را واداشته است به پرسش از رابطه‌ی اقتصاد و آزادی بپردازند و شاید مهم‌تر از همه، اندیشه‌ی او سبب بازاندیشی در معنای مفاهیمی چون اقتدار (فرمانروایی)، قدرت، و زور شده است". نگارنده در ادامه می‌افزاید: "مهم‌ترین مساله‌ی اخلاقی که آرنت پیش کشید، مساله‌ی ماهیت شر بود. مسائل مربوط به ریشه‌های شر و تاثیر شر بر زندگی، بخش اعظم اندیشه‌های او را شکل بخشیده‌اند. اما آثار آرنت، مسائل اخلاقی جدی دیگری را هم پیش می‌کشند. اگر تحلیل او درست باشد، دیگر نمی‌توان اخلاق را در وهله‌ی نخست، پیروی از یک سلسله قواعد یا اصول دانست و در این مقام به آن پرداخت. به عکس باید اخلاق را به تفکر و عمل در موقعیت‌های خاصی ربط داد که از دل درک ما از زیسته‌هایمان و از امیدمان به آینده برمی‌آیند. اخلاقیات او متاثر از اخلاقیات اگزیستانسیالیستی است".