آثار مرتبط با شخصیت ها | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : در دموکراسی معقول، سیمون چمبرز سیاست گفتمانی الهام گرفته از کار یورگن هابرماس را توصیف، توضیح و دفاع می کند. چمبرز علاوه بر مقایسه ایده‌های هابرماس با سایر نظریه‌های لیبرال غیرکانتی به نثری روشن و قابل دسترس، دیدگاه‌های خود را در مورد نقش گفتمان و اهمیت آن در دموکراسی‌های لیبرال توسعه می‌دهد. چمبرز با یک سوال فریبنده ساده شروع می‌کند - «چرا صحبت کردن بهتر از جنگیدن است؟» - چمبرز توضیح می‌دهد که چگونه ایده صحبت کردن دیدگاهی غنی و قانع‌کننده از اخلاق، عقلانیت و ثبات سیاسی ارائه می‌کند. او گفت‌وگو را راهی برای احترام گذاشتن مردم به یکدیگر به‌عنوان عوامل اخلاقی، راهی برای دستیابی به راه‌حل‌های معقول و مشروع برای اختلافات، و راهی برای بازتولید و تقویت تفاهم‌های مشترک می‌داند. در جریان این بحث، او از اخلاق جهانی گرایی مدرن، عقلانیت ارتباطی، و آنچه که «فرهنگ سیاسی گفتمانی» می نامد، دفاع می کند، مفهومی که قدرت سیاسی گفتمان و مشورت را نه چندان در نهادهای تصمیم گیری دموکراتیک قرار می دهد. نوع گفتگوهایی که در اطراف این نهادها انجام می شود. چمبرز استدلال می‌کند که در حالی که گفتمان و مشورت نمی‌تواند جایگزین رای‌گیری، چانه‌زنی یا سازش شود، حفظ یک گفتگوی اخلاقی پس‌زمینه که در آن فعالیت‌های دیگر لنگر انداخته شود، مهم است. چمبرز به عنوان یک مطالعه موردی گسترده، گفتگو در مورد حقوق زبان را که بیش از بیست سال است در کبک در حال انجام است، بررسی می کند. او نشان می‌دهد که فرهنگ گفتگو نیروی مثبت و قدرتمندی در حل برخی از اختلافات بین دو جامعه زبانی در آنجا ثابت کرده است.

ترجمه ماشینی : یورگن هابرماس در مقالات اخیر خود بارها به عنوان منتقد برجسته طبیعت گرایی و علم گرایی ظاهر می شود. او می‌خواهد عقل ارتباطی را از تقلیل به عقل ابزاری بدون عقب ماندن از پیش‌فرض‌های آنچه او تفکر پسا متافیزیکی می‌نامد محافظت کند. به این ترتیب او طبیعت گرایی ضعیف یا نرم خود را توسعه می دهد که در مرکز آن مفهوم جهان حیات قرار دارد. اثر حاضر اندیشه‌ای از پیتر دیوز را برمی‌گیرد و تنش بین طبیعت‌گرایی و ضد طبیعت‌گرایی را در یورگن هابرماس دنبال می‌کند. این امر به ویژه در رابطه نامشخص بین اصطلاحات طبیعت و محیط زندگی مشهود است. نویسنده: والتر امانوئل سیمون، متولد 1984 در آفنباخ آم ماین، الهیات و فلسفه کاتولیک را در مونستر، رم و فرانکفورت آمین تحصیل کرد. وی در سال ۲۰۱۴ با این پایان نامه دکترای خود را از دانشگاه یوهان ولفگانگ گوته فرانکفورت آم ماین دریافت کرد. فیل دکتری.

ترجمه ماشینی : هابرماس در نوشته های اخیر خود درباره دین و سکولاریزاسیون، عقل را به چالش کشیده است تا رابطه آن با تجربه دینی را روشن کند و ادیان را در گفتگوی سازنده مشارکت دهد. با توجه به چالش‌های جهانی پیش روی بشر، هیچ چیز خطرناک‌تر از امتناع از برقراری ارتباط نیست که امروزه در اشکال مختلف بنیادگرایی مذهبی و ایدئولوژیک با آن مواجه هستیم. هابرماس استدلال می‌کند که برای شرکت در این گفتگو، دو شرط باید رعایت شود: دین باید این را بپذیرد. اقتدار عقل سکولار به عنوان نتایج خطاپذیر علوم و برابری گرایی جهانی در حقوق و اخلاق؛ و برعکس، عقل سکولار نباید خود را قاضی در مورد حقایق ایمان قرار دهد. این استدلال تا حدی به عنوان واکنشی به مفهوم رابطه بین ایمان و عقل که توسط پاپ بندیکت شانزدهم در سخنرانی سال 2006 خود در رگنسبورگ صورت‌بندی شد، توسعه یافت. در سال 2007 هابرماس مناظره‌ای را تحت عنوان "آگاهی از آنچه گم شده است" انجام داد. فیلسوفان مدرسه یسوعی برای فلسفه در مونیخ. این مجلد شامل مقاله هابرماس، مشارکت‌های طرفین او و پاسخ هابرماس به آنها است. خواندن آن برای هر کسی که می خواهد یکی از فوری ترین و غیر قابل حل ترین مسائل زمان ما را درک کند، ضروری خواهد بود.