آثار مرتبط با شخصیت ها | کتابخانه مجازی الفبا

عقلانیت یکی از عناصر اصلی مدرنیته به شمار میرود. هابرماس ازجمله متفکران حلقة انتقادی فرانکفورت است که درواقع، عقلانیت انتقادی را سوار بر عقلانیت ارتباطی میداند. راهکاری که او برای رهایی از تنگناهای مدرنیته ارائه میدهد، عقلانیت ارتباطی است. اما معیار رهایی و ارتباط آزاد او در عقلانیت ارتباطی بنابر محدودیت های معرفتی او نمیتواند چیزی جز فرهنگ عمومی یا عقل عرفی باشد؛ چراکه دست او از معیارهای عقل قدسی که بالاترین مراتب عقل است، خالی است و نمیتواند براساس عقل عملی معیارهای ارزشی و هنجاری براساس بالاترین ارزش ها و آرمان های انسانی ارائه دهد. در مکتب اسلام هم اگر ما نتوانیم بر پایة تعالیم وحی معیاری فراتر از عقل عرفی ارائه دهیم، ناچاریم همان معیارهای مورد نظر هابرماس را برای رهایی از این تنگناها بپذیریم. در این نوشتار ما با استفاده از مبانی معرفتی و هستیشناختی اسلام و براساس روش شناسی بنیادین، به نقد مبنایی نظریة کنش ارتباطی هابرماس میپردازیم و با نگاهی به مبانی نظریة او درصددیم ببینیم این نظریه در دیدگاه اسلام چه جایگاهی میتواند داشته باشد. به عبارتی دیگر، آیا از نظر اسلام معیارهایی که هابرماس در تفکر انتقادی خود از طریق کنش ارتباطی برای رهایی ارائه میدهد، پذیرفته اند یا نه.

ترجمه ماشینی : این یک مطالعه در فلسفه علوم اجتماعی است. این به شکل یک نقد تطبیقی از سه رویکرد معاصر است: فلسفه زبان معمولی، هرمنوتیک و نظریه انتقادی، که در اینجا به ترتیب توسط لودویگ ویتگنشتاین، پل ریکور و یورگن هابرماس ارائه شده است. بخش اول به شرح دیدگاه‌های این نویسندگان و سنت‌هایی که به آن تعلق دارند اختصاص دارد. رشته وحدت‌بخش آن دغدغه مشترک آنها با زبان است، دغدغه‌ای که با این وجود تفاوت‌های مهم رویکردی را آشکار می‌کند. زیرا در حالی که فیلسوفان زبان معمولی تمایل دارند فعالیت زبانی را به عنوان هدف نهایی تحقیق در نظر بگیرند، هم ریکور و هم هابرماس آن را رسانه ای می دانند که به ابعاد اساسی تر تجربه انسانی و جهان اجتماعی خیانت می کند. بخش دوم شرح را با تحلیل انتقادی مضامین اصلی آن تکمیل می‌کند: مفهوم‌سازی کنش، روش‌شناسی تفسیر، و نظریه مرجع و حقیقت. نویسنده از بسیاری از جنبه های کار ریکور و هابرماس، مانند تأکید بر قدرت و ایدئولوژی، استراتژی تفسیر عمیق، و پیوند بین اجماع و حقیقت دفاع می کند. اما او استدلال می کند که کمبودها و ابهامات جدی در کار آنها وجود دارد. او راه‌حل‌هایی برای این دشواری‌ها پیشنهاد می‌کند و با طرحی از یک نظریه انتقادی و منطقی موجه برای تفسیر کنش به پایان می‌رسد - هرمنوتیک انتقادی.

ترجمه ماشینی : ایده فلسفه در زمان وحشت، ساعاتی پس از حملات 11 سپتامبر متولد شد و تنها چند هفته بعد زمانی که جیوانا بورادوری با یورگن هابرماس و ژاک دریدا در نیویورک سیتی در مصاحبه‌های جداگانه برای ارزیابی اهمیت آن نشست، محقق شد. مخرب ترین اقدام تروریستی که تاکنون انجام شده است. این کتاب نشان‌دهنده برخورد بی‌سابقه‌ای بین دو تن از تأثیرگذارترین متفکران عصر ماست، زیرا در اینجا، برای اولین بار، هابرماس و دریدا بر تضاد متقابل خود غلبه می‌کنند و توافق می‌کنند که در کنار هم ظاهر شوند. همانطور که این دو فیلسوف آنچه را که ما فکر می‌کنیم درباره تروریسم می‌دانیم، جدا می‌کنند و دوباره سرهم می‌کنند، از لفاظی‌های آشنای اجتماعی و سیاسی که به طور فزاینده‌ای بین خیر و شر دو قطبی شده است، جدا می‌شوند. در این روند، ما دو تا از بزرگترین عقلای قرن را در حال کار تماشا می کنیم.