آثار مرتبط با شخصیت ها | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : یورگن هابرماس به دنبال دفاع از روشنگری و همراه با آن یک برداشت «ماکید»، «بی محدود» از عقل در برابر نقد پست مدرن عقل از یک سو، و علیه به اصطلاح علم گرایی (که شامل عقل گرایی انتقادی و بخش بزرگی از فلسفه تحلیلی) از سوی دیگر. اعتراض او به اولی این است که خود متناقض است و از نظر سیاسی شکست خورده است. اعتراض او به دومی این است که به لطف معیاری از عقلانیت برگرفته از علوم طبیعی یا مفهوم وبر از عقلانیت هدفمند، مسائل هنجاری را به تصمیمات غیرعقلانی واگذار می کند. هابرماس می خواهد جایگزینی ارائه دهد و سعی دارد نظریه ای در مورد کنش ارتباطی ایجاد کند که بتواند مبانی هنجاری یک نظریه انتقادی جامعه را روشن کند و همچنین چارچوب نظری مثمر ثمری را برای تحقیقات اجتماعی تجربی ارائه دهد. این پژوهش، تحلیلی جامع و مفصل و نقدی مستمر بر نظام فلسفی هابرماس از زمان دوران پراگماتیستی او در دهه هفتاد است. این به طور واضح و دقیق زنجیره طولانی استدلال هابرماس را به تصویر می کشد که از تحلیل کنش های گفتاری به نظریه گفتمانی قانون و دولت قانون اساسی دموکراتیک منتهی می شود. در طول مسیر، این مطالعه، از جمله، نظریه کنش ارتباطی هابرماس، عمل شناسی استعلایی و جهانی و استدلال از «تضادهای اجرایی»، اخلاق گفتمان، نظریه اجماع حقیقت، ایده های هابرماس در مورد روانشناسی رشد، آسیب شناسی های ارتباطی و تکامل اجتماعی، نظریه نظم اجتماعی او، تحلیل تنش‌های بین نظام و جهان زندگی، نظریه مدرنیته و نظریه دموکراسی مشورتی او. برای همه دانشجویان هابرماس این مطالعه ضروری خواهد بود.

کتاب انگلیسی : در کتاب بین حقایق و هنجارها، جیرجن هابرماس مفاهیم حقوقی و سیاسی نظریه کنش ارتباطی خود (1981) را بررسی می‌کند و پروژه‌ای را که با انتشار کتاب «تحول ساختاری حوزه عمومی» در سال 1962 اعلام کرده بود، به ثمر رساند. سهم عمده‌ای در بحث‌های اخیر درباره حاکمیت قانون و امکانات دموکراسی در جوامع فراصنعتی دارد، اما بسیار بیشتر است. مقدمه‌ی ویلیام رهگ ماهیت خاص کار را به اختصار نشان می‌دهد و اشاره می‌کند که مفهومی جامع و جامعه‌شناختی ارائه می‌کند. قانون و حقوق اساسی، گزارشی هنجاری از حاکمیت قانون و دولت قانون اساسی، تلاشی برای پل زدن رویکردهای هنجاری و تجربی به دموکراسی، و شرحی از زمینه اجتماعی مورد نیاز برای دموکراسی. در نهایت، کار این بحث‌ها را با پیشنهادی جسورانه برای پارادایم جدید حقوقی که فراتر از دوگانگی‌هایی است که نظریه سیاسی مدرن را از ابتدای پیدایش آن تحت تأثیر قرار داده است و هنوز زیربنای مناقشات کنونی بین به اصطلاح لیبرال‌ها و جمهوری‌خواهان مدنی است، تنظیم می‌کند. شامل یک پس‌نسخه نوشته شده در سال 1994 است که این استدلال را با توجه به استقبال اولیه‌اش بازگو می‌کند، و دو ضمیمه، که تحولات کلیدی قبل از کتاب را پوشش می‌دهد. هابرماس خود فعالانه در ترجمه مشارکت داشت و متن را در صورت لزوم برای دسترسی بیشتر به آن تطبیق داد

ترجمه ماشینی : اول، به عنوان زیربنای نظری نظریه کنش ارتباطی او، عنصری حیاتی در نظریه جامعه او عمل می کند. دوم، به بحث فلسفی مداوم در مورد مسائل مربوط به معنا، حقیقت، عقلانیت و عمل کمک می کند. هابرماس از ابعاد «پراگماتیک» زبان به معنای آنهایی است که به طور خاص به کاربرد جملات در گفته ها مربوط می شوند. او روشن می‌سازد که «رسمی» را باید به معنایی تساهل‌آمیز درک کرد تا به بازسازی عقلانی شهود یا شایستگی‌های کلی اشاره کند. بنابراین، هدف عمل شناسی رسمی، بازسازی نظام مند دانش زبانی شهودی موضوعات شایسته است، همانطور که در شیوه های ارتباطی روزمره استفاده می شود. بنابراین، برنامه او را می توان از عمل شناسی تجربی - برای مثال، زبان شناسی اجتماعی - که عمدتاً به موقعیت های خاص استفاده می کند، متمایز کرد. این گلچین برای اولین بار، با ترجمه اصلاح شده یا جدید، ده مقاله را گرد هم می آورد که دغدغه های اصلی برنامه هابرماس را در عمل شناسی رسمی ارائه می کند. هدف آن انتقال حسی از هدف کلی تحقیقات زبانی او و در عین حال آشنا کردن خواننده با جزئیات خاص آنها، به ویژه با نظریات او در مورد معنا، حقیقت، عقلانیت و عمل است.

ترجمه ماشینی : "نزدیک به سه دهه است که جامعه روشنفکری در کشورهای غربی تحت طلسم قلم پربار یورگن هابرماس قرار گرفته است. حتی وقتی با بالاترین استانداردهای حرفه ای یا آکادمیک سنجیده شود، کار هابرماس پدیده ای شگرف است که عملاً در زمان ما بی نظیر است." در این شرایط، هم مبتدیان و هم تازه‌کاران باید از تلاشی برای ارائه گزارش یا خلاصه‌ای منسجم از بنای نظری گسترده هابرماس استقبال کنند؛ لذت و قدردانی به‌ویژه در جایی که تلاش موفقیت‌آمیز و حتی درخشان اجرا می‌شود - مانند مورد توماس - قوی خواهد بود. مطالعه مک کارتی." —فرد آر دال مایر، مطالعات انسانی"توماس مک کارتی مطالعه ای قابل توجه و استادانه در مورد یورگن هابرماس نوشته است... او تسلط کاملی بر تمام نوشته های هابرماس، از جمله دست نوشته های منتشر نشده به نمایش می گذارد. و فاصله انتقادی... در مورد تعدادی از مسائل حیاتی، مک کارتی نسبت به خود هابرماس در مورد عواقب و پیامدها بسیار قانع‌تر و درک‌تر است.» - ریچارد جی. برنشتاین، مروری بر سیاست "مک کارتی شرحی از ایده های هابرماس ارائه می دهد که هم به ویژگی سیستماتیک آنها و هم به روند توسعه آنها حساس است. این ارائه دلسوزانه ای است که جامع و دقیق است..." - جولیوس سنسات، بررسی فلسفی

ترجمه ماشینی : این مقالات انتقادی در مورد سهم عمده جیرجن هابرماس در نظریه جامعه‌شناختی، نظریه کنش ارتباطی، راهنمای ضروری برای هر کسی است که تلاش می‌کند آن کار بزرگ، دشوار و مهم را درک کند. مقدمه ویراستاران تاریخچه استقبال از اثر را دنبال می کند و موضوعات اصلی را که بحث بر آنها متمرکز شده است را مشخص می کند: مفهوم عقلانیت ارتباطی. نظریه کنش مبتنی بر تشخیص عقل ارتباطی از ابزاری. مفهومی دو سطحی از جامعه که پارادایم‌های جهان زندگی و سیستم را ادغام می‌کند. و نظریه انتقادی مدرنیته به منظور تشخیص آسیب شناسی های اجتماعی جامعه معاصر. مشارکت کنندگان: جفری الکساندر. یوهان پی آرناسون. یوهانس برگر. G?nter Dux. جیرجن هابرماس. هانس جواس. هانس پیتر کرگر. توماس مک کارتی. هربرت شن دلباخ. مارتین سیل. چارلز تیلور.

ترجمه ماشینی : این کتاب استدلال می‌کند که نظریه انتقادی Jrgen Habermas را می‌توان با گنجاندن درک وسیع‌تری از خیال و تخیل به عنوان بخشی از مفهوم عقلانیت ارتباطی و آسیب‌شناسی ارتباطی، به‌طور مؤثری توسعه داد. با توجه به اینکه معنا هم از نظر زبانی و هم از نظر اجرایی تولید می شود، مک کندریک استدلال می کند که میل و خیال باید به عنوان جنبه های سازنده روابط بین الاذهانی در نظر گرفته شوند. هدف او نشان دادن این است که نظریه اجتماعی هابرماسی ممکن است با در نظر گرفتن این ویژگی های زندگی عملی، پیوندهای قطع شده فزاینده خود را با نظریه انتقادی اولیه مکتب فرانکفورت به طور قابل قبولی تجدید کند، و به این ترتیب همزمان موضوع رهایی بخش تقریباً فراموش شده را در کار قبلی او دوباره روشن کند. و تجدید قوا بر تأکید بر نقد معاصر عقل. این مطالعه ابتکاری جدید برای کسانی که بر نوشته‌های اولیه هابرماس، نوشته‌های مکتب فرانکفورت، و رابطه بین نظریه انتقادی، هرمنوتیک و روانکاوی تمرکز دارند، جالب خواهد بود.