آثار مرتبط با شخصیت ها | کتابخانه مجازی الفبا

این اثر دریدا مجموعه ای از نه سخنرانی در اکول نرمال در فاصله سالهای 1976 تا 1977 است . موضوع نظریه و عمل در این کتاب بیش از همه مرتبط است با مباحثی از مارکسیسم و به ویژه تفسیر اثر گذار لویی آلتوسر. پرسش های بسیار دریدار از آلتوسر و دیگر متفکران در این کتاب معطوف به بر هم زدن تمایز نظر و عمل است.

کتاب "کناره های فلسفه" تا قسمت عمده‌ای حول ایده انسجام استعاری اندیشه فلسفی به عنوان تکرار فیزیک شکل می‌گیرد، به تعبیری متافیزیک به نحو استعاری از فیزیک استفاده می‌کند تا به خود انسجام ببخشد. اگر چه که متافیزیک می‌بایست خود را چیزی مبتنی بر مفاهیم در نظر بگیرد یا دقیق‌تر صرفا باید در حد ایده‌ها مرکزیت بیابد اما همواره از استعاره‌های فیزیکی بهره می‌برد تا استمرار حضور خود را تضمین کند. دریدا در ادامه با تفاوتی که ما بین اسطوره و مفهوم قائل می‌شود این ایده را ابراز می‌کند که متافیزیک اسطوره‌شناسی سفید پوستان است، یعنی اسطوره‌هایی که توسط مردان سفید پوست عمل آمده است همان فرهنگی که عقلانی و با غیاب اسطوره از اندیشه‌اش تعریف می‌شود. در اینجا دریدا برای ساختار شکنی ، در صدد رفتن به ناخودآگاه فلسفه است یعنی فضایی که انسجام ما قبل فهم فلسفه در آن‌جا رخ می‌دهد. (البته باید توجه داشت که این افکار دریدا در بطن اندیشه پست‌مدرن مطرح می‌شود و نقدهای بسیاری نیز بر اندیشه پست‌مدرن توسط برخی متفکران و فلاسفه بزرگ صورت گرفته است.)

ترجمه ماشینی: ژاک دریدا که پس از فروپاشی دیوار برلین و در چارچوب نقد "نظم نوین جهانی" که مرگ مارکس و مارکسیسم را اعلام می کند، نوشته شده است، "طیف شناسی" مارکس را می خواند -- وسواس او با ارواح، ارواح و ارواح. دریدا استدلال می‌کند که بیش از یک روح مارکس وجود دارد و این وظیفه وارثان اوست - ما همه وارثان مارکس هستیم - که میراث‌های ممکن، ارواح ممکن را غربال کنند و یکی را دوباره تأیید کنند و نه دیگری را. او فراتر از انکار کر کننده مارکس امروز است، انکار او تلاشی برای از بین بردن روح مارکس است. «اشباح مارکس» نشان دهنده اولین اثر مهم فیلسوف مشهور ژاک دریدا درباره مارکس و ورود قطعی او به فلسفه اجتماعی و سیاسی است.

ژان ژاک دریدا از جمله فیلسوفان تاثیرگذاری است که به آرشیو توجه داشته است. وی در کتابش با عنوان «تب آرشیو»، آرشیو را مکانی توصیف می­کند که در آن‌جا اندیشه با مادیّت گره می­خورد، با این حال وی هم‌چنان به دنبال این است که با تحلیل­های ساختارشکنانه­ از «آرشیو»، معنای جدیدی برای این مفهومِ گسترده خلق کند. آرشیو صرفا یک مفهوم است، تصوری است که در قالب واژه­ای برای چیزی ... به کار می­رود، ما هیچ مفهومی از آن نداریم. عبارت «هیچ مفهومی نداریم» می­تواند آرشیو را از فهمی که شدیدا متاثر از ریشه‌های لغت­‌شناختی‌اش در واژه یونان باستان و واژه لاتینی آرکیویوم(یا آرکیوم) است، برهاند. دریدا در بررسی­های ریشه‌شناختی‌­اش کشف می­کند که «آرخه» به معنای «مکان شروع» مشتمل بر دو اصل است: در مفهوم هستی‌­شناختی‌اش به معنای مکانِ «آغاز» («جایی که چیزها آغاز می‌شوند») است، در حالی­که در مفهوم قانونی‌اش به معنای مکانِ «قانون» («جایی که مردان و خدایان فرمان می­‌رانند») است. بنابراین اصطلاح آرشیو بر ظهور فرامین طبیعی و ساختگی دلالت دارد. دریدا سپس این‌گونه ادامه می­دهد که «آرکیونِ» یونانی- که «آرخه» را مستقیما به «آرکیویوم» لاتینی ربط می‌دهد- جایگاه اختصاصی «حاکمان» در یونان باستان بوده است. «حاکمان» قضاتِ ارشد دولت بودند که از اسناد مهم دولتی پاسبانی می­کردند. بنابراین «آرخیون» مکانی خصوصی با وظایفی عمومی محسوب می‌شد. لذا اصطلاح لاتینی «آرکیوم» به مفهوم قانونیِ «آرخه» که به نهادینه کردن قانون اطلاق می­شد، بر می‌گردد. (از وبلاگ فلسفه آرشیو نوشته علی قدیمی)