آثار مرتبط با شخصیت ها | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : در این مطالعه قدرتمند جدید، ادوارد بارینگ، ژاک دریدا، یکی از تأثیرگذارترین و در عین حال بحث‌برانگیزترین روشنفکران قرن بیستم را روشن می‌کند. دریدا جوان و فلسفه فرانسوی با خواندن دریدا از منظر تاریخی و استفاده از منابع آرشیوی جدید، نشان می‌دهد که چگونه اندیشه دریدا در فضای متضاد زندگی روشنفکری فرانسه پس از جنگ به وجود آمد و در پاسخ به اگزیستانسیالیسم سارتری، فلسفه دینی و ساختارگرایی شکل گرفت. پایگاه خود را در ?cole Normale Sup?rieure پیدا کرد. بارینگ در تاریخ جنبش‌های فلسفی و مؤسسات آکادمیک فرانسه پس از جنگ، پرتره‌ای از جامعه‌ای را ترسیم می‌کند که بین اومانیسم و ضد انسان‌گرایی گیر افتاده است و تفسیری کاملاً جدید از پیدایش ساختارشکنی و یکی از پر جنب و جوش‌ترین لحظات فکری ارائه می‌کند.

ترجمه ماشینی : نمونه و برگزیده مطالعه ترکیبی از فلسفه های ژاک دریدا (1930-2004) و فرانتس روزنزوایگ (1886-1929) است که این سؤال را بررسی می کند: چگونه می توانیم امکان فلسفه و جهان گرایی در تفکر را توضیح دهیم، بدون انکار این همه. تفکر نیز اصطلاحی و خاص است؟ این کتاب علاقه دریدا به این موضوع را دنبال می کند، به ویژه بر کار او در مورد "ملیت فلسفی" و بینش او تأکید می کند که فلسفه به گونه ای خاص توسط مصادیق "ملی" خاص خود به چالش کشیده می شود و برعکس، گفتارهایی که به یک ملیت استناد می کنند، یک جاه طلبی فلسفی را تشکیل می دهند. ادعای «نمونه بودن» این کتاب با در نظر گرفتن خوانش‌های دریدا از نویسندگان آلمانی-یهودی و علاقه مداوم او به مسائل یهودیت، فلسفه او را با فلسفه فرانتس روزنزوایگ که نظریه‌ای درباره یهودیت ایجاد کرد که انتخاب برای آن ضروری است و برگزیدگی را در یک «نمونه‌گرا» درک می‌کند، جفت می‌کند. این احساس به عنوان سازنده فردیت انسان و همچنین نقش یهودیان در تاریخ جهانی بشریت است.

ترجمه ماشینی : دریدا و آینده هنرهای لیبرال این ادعای دریدی را برجسته می کند که دانشگاه باید «بدون شرط» وجود داشته باشد - به عنوان سنگر آزادی فکری و فعالیت اپوزیسیون که وظیفه آن زیر سوال بردن جریان اصلی جامعه است. دریدا استدلال می‌کرد که تنها در صورتی که حیات ذهنی از نفوذ بیش از حد شرکت و کنترل سیاسی دور بماند، می‌توانیم مطمئن باشیم که اصول اساسی دموکراسی در همان جوامعی که ادعای دفاع از اصول دموکراتیک را دارند مورد احترام قرار می‌گیرد. این مجموعه شامل یازده مقاله است که از دانشمندان بین‌المللی که در علوم انسانی و اجتماعی کار می‌کنند، استخراج شده است و یک مورد کاملاً مستدل و جامع برای اهمیت تفکر دریدی در هنرهای لیبرال امروزی ارائه می‌کند. هر مقاله که توسط متخصصان در زمینه‌های فلسفه، ادبیات، تاریخ، جامعه‌شناسی، جغرافیا، علوم سیاسی، مطالعات حیوانات و مطالعات جنسیتی نوشته شده است، سهم ساختارشکنی در رشته خود را نشان می‌دهد و توضیح می‌دهد که چگونه به زنده نگه داشتن مأموریت «بی قید و شرط» و ضد و نقیض کمک می‌کند. دانشگاه. این کتاب یک اصلاح قوی و متقاعد کننده برای حمله فعلی به هنرهای لیبرال ارائه می دهد.

حیوانات بیشتر از اینکه متفاوت باشند به انسان نزدیک هستند. آن‌ها در واقع مانند انسان متولد می‌شوند، تولیدمثل می‌کنند و می‌میرند، آن‌ها مانند انسان‌ها زبان مخصوص به خود را دارند که به آن‌ها امکان می‌دهد با یکدیگر و همچنین با انسان‌ها ارتباط برقرار کنند.مثلاً رنج یا شادی خود را بیان می‌کنند. بنابراین ناآگاهی از این شباهت‌ها تنها حالتی است که انسان برای انکار حیوانیت خود و توجیه ناشنوایی که در مواجهه با آسیب‌پذیری حیوانات از خود نشان می‌دهد، نوع دیگر آسیب‌پذیری است.

ترجمه ماشینی: ساختارشکنی و پراگماتیسم دو مورد از تأثیرات فکری عمده در صحنه نظری معاصر را تشکیل می دهند. تأثیراتی که در آثار ژاک دریدا و ریچارد رورتی به چشم می خورد. هم پراگماتیسم رورتی که پیامدهای تحولات پس از جنگ را در فلسفه آنگلو-آمریکایی ترسیم می‌کند و هم ساختارشکنی دریدی که تأثیر واج‌شناختی و هایدگری را بر سنت قاره‌ای گسترش می‌دهد و با مشکل مواجه می‌کند، تاکنون عموماً به‌عنوان بازی‌های زبانی فلسفی متقابل تلقی می‌شدند. هدف این جلد این است که ساختارشکنی و پراگماتیسم را به رویارویی انتقادی با یکدیگر از طریق برپایی مناظره بین دریدا و رورتی، که خود بر اساس بحث‌هایی که در کالج بین‌المللی فلسفه پاریس در سال 1993 انجام شد، وارد کند. زمینه این بحث فراهم شده است. در مقالات مقدماتی سیمون کریچلی و ارنستو لاکلائو منتشر شد و بقیه جلد پاسخ های دریدا و رورتی به کار یکدیگر را ثبت می کند. Chantal Mouffe در مقدمه ای مفید، مروری بر خطرات این بحث ارائه می دهد.

ترجمه ماشینی: "دریدا و آینده هنرهای لیبرال بر این ادعای دریدی تأکید می کند که دانشگاه باید "بدون قید" وجود داشته باشد - به عنوان سنگری از آزادی فکری و فعالیت اپوزیسیون که وظیفه آن زیر سوال بردن جریان اصلی جامعه است. دریدا استدلال می کند که تنها در صورتی که زندگی ذهن از نفوذ بیش از حد شرکت ها و کنترل سیاسی دور نگه داشته می شود.