مرور درختی موضوعات | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: درک اینکه چگونه فرهنگ های متنی قرون وسطی با میراث دوران باستان (انتقال و ترجمه) درگیر می شوند، بستگی به این دارد که دریافت یک کنش فرهنگی خلاقانه (تحول) است. این مقالات بر مردم، جوامع و مؤسساتی تمرکز می‌کنند که کار انتقال، ترجمه و تبدیل را انجام می‌دادند - «عامل‌ها». موضوع از پزشکی تا نجوم، ادبیات تا جادو را در بر می گیرد، در حالی که زمینه فرهنگی جوامع اسلامی و یهودی و همچنین بیزانس و غرب لاتین را در بر می گیرد. آنچه این مطالعات را متحد می کند توجه آنها به چالش های روش شناختی و مفهومی تفکر در مورد عاملیت است. هر عاملی با یک دستور کار عمل نمی کرد و گاهی اوقات دستور کار بر اساس نیازهای فوری یا ملاحظات مذهبی انجام می شد که در عین اینکه برای بازیگران الزام آور است، اما برای ما مبهم تر است. اینکه می گویند یک متن برای انتقال یا ترجمه «در دسترس» می شود به چه معناست؟ و چرا برخی از متون، پس از انتقال، در محیط جدید خود موفق نمی شوند؟ بنابراین، این مجموعه به یک «بوم‌شناسی» پیچیده‌تر انتقال اشاره می‌کند، که در آن نه تنها افراد و تیم‌های افراد، بلکه فضاهای اجتماعی و فرهنگ‌های محلی نیز به عنوان عوامل خلاقیت فرهنگی عمل می‌کنند.

ترجمه ماشینی: بحث در مورد اینکه چه زمانی قرون وسطی به پایان رسید و دوران مدرن آغاز شد، از دیرباز جزء اصلی ادبیات تاریخی بوده است. به منظور پیشبرد این بحث، و روشن کردن مفاهیم رویکرد طولانی مدت به تاریخ اصلاحات، این مجموعه مجموعه ای از مقالات را ارائه می دهد که به شکاف قرون وسطایی-مدرن می پردازد. دربرگیرنده طیف وسیعی از موضوعات - شامل تاریخ حقوقی، اجتماعی، فرهنگی، الهیاتی و سیاسی - این جلد سوالات اساسی در مورد اینکه ما چگونه تاریخ را در نظر می گیریم، و آنچه مورخان می توانند از همکارانی که در زمینه های دیگر کار می کنند بیاموزند را مطرح می کند. هر لینک آشکار هر مقاله با تمرکز بر مفهوم شکاف قرون وسطایی-مدرن - به ویژه رابطه قرون وسطی و اصلاحات - به بررسی چگونگی برخورد یک قرون وسطایی با موضوع یا موضوع خاصی می پردازد که توجه محققان اصلاح طلب را نیز به خود جلب کرده است. با انجام این کار، بر این واقعیت تأکید می‌کند که هم قرون وسطایی‌ها و هم مدرنیست‌ها اغلب درگیر پر کردن شکاف قرون وسطایی-مدرن هستند، اما تمایل دارند پل‌های موازی بسازند که بین دو نقطه شروع ختم می‌شوند اما لزوماً به هم نمی‌رسند. در نتیجه، این حجم، مفروضات مربوط به دوره‌بندی دقیق تاریخ را به چالش می‌کشد و نشان می‌دهد که یک رویکرد انعطاف‌پذیرتر بینش‌های تاریخی جالبی را به همراه خواهد داشت.

ترجمه ماشینی: یهودیت، تصوف و پیروان تقوای مصر قرون وسطی به ظهور خارق‌العاده و حیات درونی جنبش پرهیزگاری مصر در نیمه اول قرن سیزدهم می‌پردازد. تعامل خلاقانه با فرهنگ غالب اسلامی همیشه وجود داشت، حتی در صورت ناگفته. الیشا راس-فیشبن توجه را به زیرمتن صوفیانه تقوای یهودی جلب می کند، در حالی که تلاش می کند سنتز معنوی و تجدید مذهبی آن را به مجموعه ای از محاسبات سیاسی تقلیل ندهد. در نهایت، هیچ اصطلاح یا مفهوم واحدی نمی تواند به طور کامل به بیان خلاقانه پرهیزگاری بپردازد که جامعه یهودی را چنان متحرک کرد و آثار خود را در دست نوشته ها و قطعات متعددی از مصر قرون وسطی بر جای گذاشت. Russ-Fishbane بررسی دقیقی از منابع تقوا را بر اساس شرایط خاص خود ارائه می دهد و تا آنجا که ممکن است از تعاریف و برداشت های خود استفاده می کند. جامعه یهودی در مصر قرن سیزدهم، بازنگری پویای جامعه ای محترم از متون و سنت های بنیادین آن، حتی هویت و نهادهای آن، که در پرتو کامل محیط اسلامی آن دیده و بازنگری می شود، منعکس می کند. میراث تاریخی این سنتز دینی به یکباره به قلمرو فرهنگ یهودی، با همه تنوع و پویایی آن، و نیز به مدار معنوی گسترده تر تمدن اسلامی تعلق دارد.

ترجمه ماشینی: آیا کارهای خوب باید پاداش داده شود و خطاکاران مجازات شوند؟ آیا اگر خداوند در مجازات و پاداش کوتاهی کند ستمگر خواهد بود؟ و چه چیزی در مورد اعمال خوب یا بد و هویت اخلاقی وجود دارد که ممکن است چنین ضروریاتی را ایجاد کند؟ اینها برخی از سؤالات دینی و فلسفی حیاتی بود که متکلمان معتزلی قرن هشتم و نهم و جانشینان پیچیده آنها سعی در پاسخگویی به آن داشتند و به یک موقعیت اخلاقی متمایز و یکی از برجسته ترین و بحث برانگیزترین گرایش های فکری در اسلام قرون وسطی منجر شد. معتزله دیدگاهی نسبت به اخلاق ایجاد کردند که وجه تمایز آن عبارت بود از عینیت گرایی اخلاقی سخت و نقش تعیین کننده ای که برای عقل در شناخت حقایق اخلاقی قائل بود. محور این دیدگاه اخلاقی، مفهوم بیابانی اخلاقی، و پیامدهای خوب و بد - پاداش یا مجازات - است که از طریق اعمال یک فرد مستحق است. کارگزاران اخلاقی و بیابان‌هایشان اولین مطالعه‌ای است که در قالب کتاب در مورد این موضوع محوری در اخلاق معتزله انجام می‌شود و تلاشی برای دست‌وپنجه نرم کردن با پرسش‌های فلسفی است که این موضوع مطرح می‌کند. در عين حال، پرسش از شيوه‌هايي است كه خوانندگان امروزي كه با علاقه‌اي فلسفي به انديشه اسلامي قرون وسطي مي‌رسند، به دنبال خواندن و گفتگو با كلام معتزلي هستند. عوامل اخلاقی و بیابان‌های آنها چالش‌ها و پاداش‌های مربوط به پیگیری مکالمه درست را در درزهای بین دغدغه‌های مدرن و قرون وسطایی دنبال می‌کند.

ترجمه ماشینی: منطق دانان قرون وسطی بسیار فراتر از منطق ارسطو پیشرفت کردند و این کتاب نشان می دهد که این پیشروی تا چه حد آنها را در دو حوزه مرکزی برد. بروادی بر کارهای برخی از شخصیت های بزرگ قرن چهاردهم، از جمله والتر برلی، ویلیام اوکام، جان بوریدان، آلبرت ساکسونی و پل ونیز تمرکز می کند و به نظریه های آنها در مورد شرایط صدق و شرایط اعتبار می پردازد. او نشان می دهد که چه مقدار از آنچه که منطق قرن بیستم به نظر می رسد مشخصاً از مدت ها پیش آشنا بوده است. برودی متن خود را برای این ویرایش دوم به طور گسترده اصلاح کرده است، در حالی که شخصیت نسخه اول را حفظ کرده است. اکنون گزارش های کامل تری از مفروضات، زمینه های عمدی، و قیاس قرون وسطایی وجود دارد، و نتیجه گیری به طور قابل ملاحظه ای گسترش یافته است.

ترجمه ماشینی: این جلد شامل مجموعه مقالات اولین جلسه گروه مطالعاتی ابن سینا است. هر یک از مقالات جدیدترین نتایج تحقیق را در موضوع مربوطه خود ارائه می کند. این نتیجه‌گیری‌ها شامل بینش‌های جدیدی در مورد بازنگری ابن سینا از ارسطو و فلوطین، حوزه‌های خاص نظریه‌های روان‌شناسی و متافیزیک، تعامل فکری او با متکلمان دوره خود، زمینه‌های تاریخی و اجتماعی که ابن سینا در آن کار می‌کرد، و دریافت اندیشه‌های او در میان سریانی‌ها است. نویسندگان نویسندگی، در میان فیلسوفان متأخر اشراقی و در فلسفه مشائی شیعی. این بینش‌ها از تفاسیر جدید از مجموعه موجود او گرفته تا نظریه‌های قانع‌کننده در مورد عوامل مؤثر در نوآوری‌های فلسفی او را شامل می‌شود. در بسیاری از موارد، این مقالات شواهد متنی تا به حال بررسی نشده ای را ارائه می دهند که به روش شناسی جدید در مطالعات ابن سینا و به طور کلی فلسفه عربی-اسلامی کمک زیادی می کند.

ترجمه ماشینی: این کتاب توسط پروفسور جان مک گینس، استاد فلسفه در دانشگاه میسوری، سنت لوئیس تالیف و ارائه شده است. مترجم متون عربی به انگلیسی پروفسور دیوید اس. رایسمن استاد اندیشه عربی-اسلامی در دانشگاه ایلینوی در شیکاگو است. ناظر کل کتاب از همان ابتدا چنین می گوید: در اواخر قرن دوم هجری، صحنه فرهنگی اسلام کاملاً در تصرف علم کلام بود، جایی که متفکران به بحث های زیادی در مورد وحدانیت خداوند، صفات او و ... مشغول بودند. معنی اسماء و چیزهایی که در قرآن آمده، جبر و انتخاب، ایمان و گناه، گناه، نجات اخروی، حجیت و مشروعیت آن و غیره. بنابراین، چه چیزی برای فلسفه ای که ورود به دنیای عربی-اسلامی را به تأخیر نمی اندازد، باقی می ماند؟ در کنار هیچ چیز. با این حال، قوی خواهد آمد و جایگاه واقعی خود را اشغال خواهد کرد. بلکه برای چندین قرن متوالی شکوفا خواهد شد تا اینکه با ورود جهان اسلام به دوره طولانی انحطاط، متوقف شود، بمیرد و فرو بریزد. نکته عجیب این است که از بیرون وارد دنیای عربی-اسلامی خواهد شد و حتی از یک دنیای بت پرست خارجی، دنیای یونانی یا یونانی. به همین دلیل فقها همواره به آن اعتراض می کنند و آن را به دلیل برآمده از فرهنگ بت پرستی، غیر مشروع یا غیر مشروع می دانند. سپس مؤلف می افزاید: در واقع، وضعیت فلسفه در جهان اسلام مشابه جهان مسیحیت در آغازین آن است. در آنجا نیز متکلمان بر وجود فلسفه اتفاق نظر داشتند و آن را به دلیل برآمده از فرهنگ یونان، بیگانه و کافر می دانستند. در واقع، پس از ترجمه کتاب های خارجی از یونانی به عربی، که در بیشتر موارد از زبان سریانی گذشت، فلسفه در بافت عربی-اسلامی ظهور کرد. اما کتاب های زیادی نیز از فارسی، هندی یا سانسکریت ترجمه شده است. بدین ترتیب یک کتابخانه علمی و فلسفی به دو زبان سریانی و عربی تشکیل شد و مسلمان در صورت تمایل می توانست از آن مشورت و مشاهده کند. در این زمینه باید توجه داشت که زبان عربی از اواخر قرن اول هجری/7م به عنوان زبان رسمی امپراتوری عربی-اسلامی تبدیل شد. این به تصمیم خلیفه اموی عبدالملک بن مروان بود. بنابراین در اداره رسمی دولت جایگزین فارسی و بیزانس (یا یونانی) شد. اولین کتاب های ترجمه شده عمدتاً کتاب های علمی، پزشکی و نجومی بودند. برخلاف تصور مردم، نهضت ترجمه در عصر بنی امیه آغاز شد، نه عباسیان، هرچند در عصر اینان، به ویژه در زمان مأمون، به اوج خود رسید. پس ترجمه کتب خارجی به عربی قبل از نیمه قرن دوم هجری - قرن هشتم میلادی آغاز شد. سپس در زمان خلفای اولیه عباسی، به ویژه المنصور (754-775م)، هارون الرشید (786-809)، و مأمون (813-833) با قدرت بسیار بیشتری ادامه یافت. بنابراین، کتابهای علمی اولین ترجمه بودند، اما بعدها کتابهای فلسفی دنبال شد. مترجمان اول ابتدا از یونانی به سریانی و سپس از سریانی به عربی ترجمه کردند. اما بعداً مستقیماً از یونانی به عربی ترجمه شدند بدون اینکه لزوماً از زبان سریانی استفاده کنند. اما بیشتر ترجمه ها از سریانی به عربی انجام می شد زیرا بیشتر کتاب های یونانی قبلاً به سریانی ترجمه شده بود. از آنجایی که زبان سریانی با گذشت زمان اهمیت خود را از دست داد، دیگر کتاب‌های یونانی را به آن ترجمه نمی‌کنند. زبان عربی به تدریج جایگزین آن به عنوان بزرگترین زبان اندیشه، فرهنگ و تمدن در آن زمان شد. مترجمان بزرگ دو قرن کار کردند: از اواخر قرن هشتم میلادی تا پایان قرن دهم. اکثر آنها در چند زمینه تخصص داشتند، نه فقط در یک زمینه. به عنوان مثال، حنین بن اسحاق نه تنها کتاب های فلسفه، بلکه کتاب های پزشکی را نیز ترجمه می کرد. و قسطی بن لقا همزمان به ترجمه کتابهای فلسفه و ریاضیات می پرداخت. سپس مؤلف می افزاید و می گوید: لازم به ذکر است که یکی از نخستین کسانی که نثر عربی را شکل داد، یعنی ابن مقفع، نه تنها کتاب معروف کلیله و دمنه را از فارسی ترجمه کرد، بلکه چندین کتاب منطق ارسطو را ترجمه کرد و بدین ترتیب تشکیل داد. اولین فرهنگ مفهومی یا فلسفی در زبان عربی. آنها قبلاً دارای چندین ترجمه از منطق ارسطو بودند، اما به زبان سریانی. اکنون ترجمه های عربی همان کتاب را بر او محدود کرده اند و همه آثار ارسطو را جز کتاب سیاست ترجمه کردند. اما کتاب‌های یونانی دیگری را ترجمه کردند و به ارسطو نسبت دادند، بدون اینکه او نویسنده باشد. آنها همچنین بسیاری از آثار افلاطون را ترجمه کردند. از جمله کتاب هایی که ترجمه شده و به اشتباه به ارسطو نسبت داده شده است، به کتاب: الهیات ارسطو یا الهیات ارسطو تالس اشاره می کنیم. در واقع برای ارسطو نیست، بلکه برای شاگرد افلاطون به نام فلوطین است. به هر حال، بسیار ترجمه کردند و برخی از این ترجمه ها به دست ما رسیده و برخی دیگر در راه گم شده اند، اما کتب قدیمی تاریخ و ادبیات به آنها اشاره کرده اند. مورخان عقیده دارند که الکندی اولین فیلسوف عرب به معنای واقعی کلمه است. نام کامل او ابویوسف یعقوب بن اسحاق کندی است که در اواخر قرن دوم به دنیا آمد و در حدود سال 256 هجری قمری متوفی شد: یعنی زندگی نیکو داشت. با این حال، آثار متعدد او، چه در زمینه فلسفه و چه در زمینه علم، تنها به صورت جزئی به دست ما رسیده است. به این معنی که بسیاری از آن در طول راه گم شدند. می گویند بیش از دویست کتاب نوشته است، اما فقط یک پنجم آن یعنی چهل کتاب به دست ما رسیده است. پژوهشگران بر این باورند که وی به نفع معتزله موضع گرفته است، زیرا از نظر او مکتب اسلامی به عقل و فلسفه نزدیک است. معروف است که در آن زمان بین فرقه های مختلف اسلامی درگیری ها در جریان بود. او یک کتاب کامل در مورد ارسطو نوشت که کتاب سیستماتیکی است که او برای اندیشه عرب از خود به جای گذاشته است. او معتقد بود که تسلط بر ریاضیات و منطق برای ورود به فلسفه ضروری است. به جز قسمت اول، فقط قسمت اول از نویسنده اش باقی مانده است. الکندی فلسفه را این گونه تعریف می کرد: علم است که به ما می آموزد که چه چیزی درست است تا در جهت درست عمل کنیم. الکندی اولین کسی بود که در نوشته های خود از واژه های فیلسوف و فیلسوف استفاده کرد. آنها تا کنون باقی مانده اند و پس از او گسترش یافته اند. در مورد دومین فیلسوف بزرگ عرب پس از کندی، او البته فارابی است. او تقریباً در سالی به دنیا آمد که کندی درگذشت. او از الکندی به عنوان یک فیلسوف مهمتر است، اما شاید مهم ترین فیلسوف عرب و مسلمان بود. به همین دلیل او را معلم دوم پس از ارسطو، معلم اول نامیدند. فارابی در دوره‌ای از ناآرامی و آشفتگی به سر می‌برد، زیرا امپراتوری عربی-اسلامی شروع به تجزیه و انشعاب به حکومت‌ها و دولت‌های متخاصم کرده بود. اما این امر مانع از آن نشد که او بزرگترین فیلسوف زبان عربی شود.

ترجمه ماشینی: این کتاب راهگشا یکی از مهم‌ترین کتاب‌هایی بود که آموزه‌های میمونیدس را، آن‌گونه که آثار منتشر شده‌ی فراوان او نشان می‌داد، به‌عنوان یک مجموعه واحد ارائه می‌کرد، و بدین‌ترتیب، رنسانسی را در مطالعه این محقق برجسته به وجود آورد. نویسنده ، کشیش ابراهیم کوهن ، در مقدمه اصلی خود اظهار می دارد که "روحی که ذهن [میمونیدس] را تحریک می کند و در نوشته های او نفوذ می کند ، اکنون به اندازه گذشته مورد نیاز است." انتشارات مطالعات آکادمیک مفتخر است که این اثر مهم را بار دیگر به صورت چاپی در دسترس قرار دهد.

ترجمه ماشینی: مطالعه بنور یک گزارش ارسطویی سیستماتیک از فلسفه دین میمونید ارائه می‌کند که آرمان‌های یهودیت خاخام را با حساسیت‌های یک فیلسوف یهودی قرون وسطی سازگار می‌کند، به طور منسجمی کار او را یکپارچه می‌کند و نشان می‌دهد که کجای تاریخ رادیکالیسم و ​​رادیکالیسم چالش‌انگیز میمونیدس را نشان می‌دهد. فلسفه دین پرستش قلب سهم میمونید در درک دعا را بررسی می کند و آن را در پس زمینه دو مفهوم متضاد بررسی می کند - گفتگو و تفکر. نویسنده استدلال می کند که میمونید عناصر اساسی این مفاهیم را با بینش های خود ادغام می کند تا یک مفهوم میانجی از دعا را ایجاد کند - تصوری که سازنده یک جهان بینی است.