مرور درختی موضوعات | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : آیا تاریخ معنای قابل تشخیص تولید می کند؟ آیا مبارزات انسانی قابل درک است؟ این پرسش‌ها نقطه شروع جلد دوم کتاب نقد عقل دیالکتیکی سارتر را تشکیل می‌دهند. این اثر آموزشی که در سال 1958 پیش‌نویس شد و در سال 1985 در فرانسه منتشر شد، اولین بار در سال 1991 به زبان انگلیسی ظاهر شد و اکنون با مقدمه‌ای جدید توسط فردریک جیمسون دوباره ظاهر می‌شود. چارچوب نظری جلد دوم، بسط منطقی چارچوب قبلی است. مانند جلد اول، سارتر با حرکت از ساده به پیچیده پیش می رود: از مبارزه انفرادی (از طریق مطالعه ادراکی در مورد بوکس) به مبارزه زیر گروه ها در قالب گروهی سازمان یافته و در نهایت به مبارزه اجتماعی، با تحلیل گسترده ای از انقلاب بلشویکی کتاب با تأکید مجدد قوی بر عقل دیالکتیکی به پایان می رسد: دیالکتیک به عنوان «آنچه واقعاً در عمل تقلیل ناپذیر است».

ترجمه ماشینی : لندن، نیویورک: ورسو، 1991. - x + 467 p. هدف رسمی سارتر تثبیت فهم دیالکتیکی خود تاریخ بود، به عنوان آنچه او آن را «تمام سازی بدون توتالیزر» نامید. اما، در عین حال، نگرانی اساسی او ساختار مبارزه طبقاتی و سرنوشت جنبش‌های توده‌ای شورش مردمی، از انقلاب فرانسه در پایان قرن هجدهم تا انقلاب‌های روسیه و چین در قرن بیستم بود: صعود آنها، تثبیت، تحجر و زوال، در جهانی که هنوز هم به شدت تحت سلطه کمبود است. جلد دوم نقد عقل دیالکتیکی سارتر در سال 1958 پیش نویس شد و در سال 1985 در فرانسه منتشر شد، اولین بار در سال 1991 به زبان انگلیسی منتشر شد. مانند جلد اول، سارتر ادامه می دهد حرکت از ساده به پیچیده: از مبارزه انفرادی (از طریق مطالعه ادراکی بوکس) به مبارزه زیر گروه ها در قالب گروهی سازمان یافته و در نهایت به مبارزه اجتماعی، با تحلیلی گسترده از انقلاب بلشویکی. کتاب با تأکید مجدد قوی بر عقل دیالکتیکی به پایان می رسد: دیالکتیک به عنوان «آنچه واقعاً در عمل تقلیل ناپذیر است». ISBN 1844673952

ترجمه ماشینی : گالیمار، 1985. - 473 ص. خود سارتر به این ترتیب این نقد عقل دیالکتیکی را ارائه کرد: «آیا حقیقتی برای انسان وجود دارد؟ هیچ کس - حتی تجربه گرایان - تا به حال نظم ساده افکار ما را - هر چه که باشد - عقل نامیده است. برای یک «خردگرا»، این نظم باید نظم هستی را بازتولید یا تشکیل دهد. بنابراین عقل رابطه معینی بین معرفت و هستی است. از این منظر، اگر رابطه بین کلی‌سازی تاریخی و حقیقت کلی‌سازی باید وجود داشته باشد و اگر این رابطه حرکتی مضاعف در معرفت و هستی باشد، این رابطه متحرک را دلیل نامید. بنابراین هدف تحقیق من این خواهد بود که ثابت کنم آیا دلیل اثبات گرایانه علوم طبیعی همان چیزی است که ما در توسعه انسان شناسی می یابیم یا اینکه دانش و درک انسان توسط انسان نه تنها شامل روش های خاص، بلکه دلیل جدیدی است. این است که بگوییم یک رابطه جدید بین فکر و موضوع آن است. به عبارت دیگر، آیا دلیل دیالکتیکی وجود دارد؟