مرور درختی موضوعات | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: بررسی اجمالی: ژان پیر فیلیو در کتاب نگران‌کننده و به موقع خود، استراتژی‌ها و تاکتیک‌های به کار گرفته‌شده توسط حکومت‌های خودکامه خاورمیانه، بالاتر از همه کشورهای سوریه، مصر، یمن و الجزایر را آشکار می‌کند که برای سرکوب قیام‌های دموکراتیک انقلاب عربی تلاش کردند.

ترجمه ماشینی: این کتاب بیان مجدد قابل توجهی از نظریه سکولاریزاسیون را ارائه می دهد و دین را به عنوان رو به زوال با پیشرفت "امنیت وجودی" از طریق مدرن سازی و توسعه انسانی ارائه می دهد. در طول راه، این استدلال به طرز جالبی با یافته‌های تجربی قوی «نظریه اقتصادهای دینی» استارک و فینکه در تضاد است، به گونه‌ای که پاسخی از آنها می‌طلبد. نقاط قوت (و شاید ضعف کتاب، از برخی جهات) دیدگاه فراملی و داده های نظرسنجی آن است که در جامعه شناسی دین بسیار نادر است (اگرچه برخی نسبت به قابل اعتماد بودن بررسی ارزش های جهانی شک دارند) و تلاش آن برای انجام جدی آزمون تجربی فرضیه های استنباط شده از نظریه های مهم. این کتاب از بسیاری جهات مهم است، اما توجه داشته باشید که با تعدادی نقص ظاهری نیز به خطر می‌افتد: 1. این کتاب عمدتاً از داده‌های مقطعی برای طرح ادعاهایی درباره تغییرات تاریخی استفاده می‌کند. 2. شاید به اشتباه تأثیرات همگروهی را به جای تأثیرات سنی در تحلیل های نسلی خود فرض می کند. 3. در واقع حتی به طور مستقیم متغیر کلیدی خود یعنی امنیت وجودی را اندازه گیری نمی کند، بلکه بر معیارها و استنباط های غیرمستقیم تکیه می کند. 4. از لحاظ نظری مکانیسم‌های روان‌شناختی اجتماعی را که منجر به افزایش امنیت وجودی به سوی سکولاریزه شدن می‌شود، به خوبی توسعه نمی‌دهد، و خواننده را وا می‌دارد تا ارتباطاتی را که این اتفاق را می‌سازد تصور کند. 5. انواع عمده جوامع مورد تجزیه و تحلیل نیز به شدت با انواع مختلف ادیان همبستگی دارند (پساصنعتی به شدت پروتستان، کشاورزی به شدت غیرمسیحی است)، که تحلیل همیشه به خوبی آنها را کنترل نمی کند. 6. بر «عمومی توده ای» ملل مختلف، با تکیه بر ابزارهای حساب شده ملی، با توجه اندک به تنوع و پیچیدگی بالقوه مهم در مواردی که برای بحث کلی اهمیت دارند، تمرکز می کند. 7. ما دلایل بسیار خوبی برای شک داریم که معیارهای نظرسنجی مورد استفاده واقعاً در تمام سنت‌های دینی تجزیه‌وتحلیل‌شده به خوبی کار می‌کنند - به عنوان مثال، آیا یک سؤال نظرسنجی در مورد حضور در کلیسا یا نماز واقعاً می‌تواند مقایسه بین مثلاً بنیادگرایی آلاباما، شینتوئیسم ژاپنی و هندی را تسهیل کند. هندوئیسم؟ - در واقع ابزارهای بسیار صریح 8. کتاب از لحاظ نظری اهمیت فرهنگ را تشخیص می دهد، اما به سختی به فرهنگ در تحلیل خود اشاره می کند، به جز ایجاد متغیرهای ساختگی رگرسیون برای انواع مذهبی مختلف، که به سختی به تحلیل فرهنگی توجه می کند - فرض می شود اینها محدودیت های انجام است. تحقیق از یک آزمایشگاه کامپیوتر 9. برخی از نوشته ها نشان دهنده عدم آشنایی واقعی با دین به عنوان یک پدیده انسانی فی نفسه است (به عنوان مثال، صفحه 241 در مورد "کلیساهای انجیلی بنیادگرا" صحبت می کند، که هر کسی که تاریخ دینی آمریکا را می داند باید آن را بداند منطقی نیست) . 10. پیوند قوی دین با ناامنی وجودی، حداقل برای این خواننده تقلیل گرایانه و دو بعدی به نظر می رسد. نویسندگان برخی از این مشکلات را تشخیص می دهند، اما شناخت آنها آنها را برطرف نمی کند. بنابراین، کتاب دارای نقص‌های بالقوه قابل توجهی است، اما من فکر می‌کنم همچنان صدای مهمی در بحث‌های جاری است و بنابراین هنوز ارزش خواندن دارد. با وجود نقص‌های آن، بسیاری از همبستگی‌های تجربی ارائه شده واقعاً چشمگیر هستند و نیاز به توضیح دارند. و شواهد تجربی در مورد جوامع پس از شوروی و اسلام و دموکراسی بسیار جالب است. شخص مشتاقانه منتظر پاسخ استارک و فینکه به حمله این کتاب به پارادایم/نظریه آنها است.

ترجمه ماشینی: این کتاب به این موضوع نظری می‌پردازد که چگونه یک دموکراسی می‌تواند از خود در برابر کسانی که می‌خواهند آن را برانداز یا ویران کنند، بدون نیاز به اتخاذ اقداماتی که بر اصول اساسی ایده دموکراتیک، مانند حقوق بشر، آزادی بیان، تضعیف می‌کند، دفاع کند. و آزادی تشکیل سازمان های سیاسی. در این کتاب چارچوب‌های نهادی و اجتماعی در بحث «پارادوکس» گنجانده شده است تا پاسخی به این سؤال ارائه شود: آیا مسیر طلایی وجود دارد که بتواند بین نیاز سیاست دموکراتیک برای دفاع از خود و در عین حال آشتی دهد. ، مسئولیت حفظ و پاسداری از حقوق اساسی شهروندان خود را حفظ کند؟

ترجمه ماشینی: ریشه‌های ترس‌های ضد نسبی‌گرایی معاصر را در لفاظی‌های ضدمدرن کلیسای کاتولیک دنبال می‌کند و نوعی از نسبی‌گرایی فلسفی را برای جوامع مدرن و کثرت‌گرا نجات می‌دهد.

ترجمه ماشینی: حکومت نظامی اندونزی در سال 1998 فروپاشید و این ترس را برانگیخت که درگیری های اقتصادی، مذهبی و سیاسی هرگونه انتقال دموکراتیک را پیچیده کند. با این حال، از سال 2006، هر سال، پرجمعیت ترین کشور مسلمان جهان نمرات بالایی از سازمان های بین المللی رتبه بندی دموکراسی دریافت کرده است. در این مجلد، دانشمندان علوم سیاسی، علمای دین، نظریه پردازان حقوقی و مردم شناسان، نظریه و عمل انتقال دموکراتیک اندونزی و توانایی آن را برای خدمت به عنوان الگویی برای سایر کشورهای مسلمان بررسی می کنند. آنها نمونه اندونزی را با سناریوهای مشابه در شیلی، اسپانیا، هند و تونس و همچنین با انتقال ناموفق یوگسلاوی، مصر و ایران مقایسه می کنند. مقاله‌ها رابطه‌ی بین دین و سیاست و راه‌هایی را بررسی می‌کنند که در آن مسلمانان حتی قبل از وقوع تغییر از دموکراسی حمایت می‌کنند، و توضیح می‌دهند که چگونه سیاست‌های نوآورانه مانع از ایجاد اختلال در تکامل دموکراتیک اندونزی توسط گروه‌های نظامی مخالف، فعالان مذهبی خشونت‌طلب و جدایی‌طلب شد. این مجموعه با بحث در مورد «کثرت گرایی حقوقی» در حال ظهور اندونزی و اینکه کدام یک از اشکال آن ناقض حقوق و حمایت از حقوق هستند، به پایان می رسد.

ترجمه ماشینی: مجموعه ای قطعی که توسط یکی از مقامات برجسته جهان در مورد پوپولیسم ویرایش شده است. پوپولیسم سؤالات ناخوشایندی را در مورد اشکال مدرن دموکراسی ایجاد می کند. اغلب نمایانگر چهره زشت مردم است. این نه عالی ترین شکل دموکراسی است و نه دشمن آن. بلکه آینه‌ای است که دموکراسی می‌تواند خود، زگیل‌ها و همه چیز را در کشفی از خود و آنچه که فاقد آن است در نظر بگیرد. مقالاتی با تعدادی از مطالعات موردی سفارشی ویژه در مورد سیاست پوپولیستی.

ترجمه ماشینی: محمد عابد الجابری یکی از تأثیرگذارترین فیلسوفان سیاسی در خاورمیانه معاصر است. او که عقل‌گرای منتقد در سنت آوین سینا و آوروئس است، بر میراث سیاسی و فرهنگی متمایز جهان عرب تأکید می‌کند و در عین حال گفتمان‌های فلسفی را که برای پنهان کردن کسری دموکراتیک آن به کار رفته‌اند را رد می‌کند. این جلد برای اولین بار مخاطبان انگلیسی زبان را با نوشته هایی آشنا می کند که تأثیر عمده ای بر اندیشه سیاسی عرب داشته است. این مقالات با دامنه وسیع و در عین حال متمرکز بر جزئیات، مفاهیمی مانند دموکراسی، قانون، و حقوق بشر را مورد بازجویی قرار می‌دهند و به چگونگی به کارگیری آنها در تاریخ جهان عرب می‌پردازند و نشان می‌دهند که آنها بر اساس بافت سیاسی و اجتماعی تعیین می‌شوند. نه بر اساس دکترین اسلامی. جابری استدلال می کند که برای توسعه جوامع دموکراتیک که در آن حقوق بشر رعایت می شود، جهان عرب نمی تواند به سادگی بر متون و سنت های قدیمی تکیه کند. همچنین نمی تواند الگوهای دموکراتیک را از غرب وارد کند. در عوض، او می‌گوید، باید یک سنت جدید توسط خود اعراب امروزی بنا به شرایط خودشان شکل بگیرد.