جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: این عنوان مقدمه ای است بر تأثیر عقاید کانت بر الهیات و پاسخ از الهیات. به طور گسترده تأیید می شود که فلسفه کانت تأثیر عمده ای بر الهیات داشته است. با این حال، به دلیل گستردگی و پیچیدگی نظام فلسفی کانت، الهی‌دانان و اخلاق‌شناسان معاصر تمایل دارند از نوشته‌های واقعی او دوری کنند و غالباً درک نادرستی از ایده‌های اصلی او درباره عقل، اخلاق و دین نشان می‌دهند. اندرسون و بل قصد دارند کانت را دوباره در دسترس نسل های جدید دانشجویان قرار دهند و دانشگاهیان قرن بیست و یکم را برای بازگشت به عقلانیت روشنگری به چالش بکشند. «کانت و الهیات» در کتاب «نقد عقل محض، مبانی متافیزیک اخلاق و نقد عقل عملی» و همچنین «دین در مرزهای عقل صرف» کانت نگاهی تازه به آزادی، شر و خودمختاری انسان دارد. و «پاسخی به سؤال: روشنگری چیست؟»، نشان می‌دهد که چگونه این متون اصلی می‌توانند بحث‌ها را درباره طیفی از موضوعات از جمله رستگاری، برزخ، مناسک و نقش عقل برای دینداران امروزی آگاه کنند. مجموعه «فلسفه و الهیات» به فیلسوفان اصلی می پردازد و ارتباط آنها با اندیشه الهیات و نیز پاسخ الهیات را بررسی می کند.

ترجمه ماشینی : در اوایل قرن بیستم، بسیاری از فیلسوفان شروع به رد رویکردهای کانتی و هگلی در مورد مسئله خدا و فلسفه دین کردند. پس از آن چالش این بود که روش جدیدی برای صحبت درباره خدا در فلسفه بدون نیاز به بازگشت به گزارش‌های پیشامدرن تدوین کنیم. این متفکران اهمیت حفظ بینش مدرنیته را در عین توجه به نقد رمانتیک و پسا رمانتیک مدرنیسم به عنوان یک اقدام یک طرفه یا بیش از حد عقل گرایانه می دانستند. این پایان نامه به دنبال ارائه تصویری جامع از رویکردهای فرانتس روزنزوایگ و مارتین هایدگر در بازاندیشی این پرسش است که فلسفه چگونه باید پیش برود، به ویژه در پرتو پدیده های دینی. قرار دادن روزنزوایگ و هایدگر در گفتگو به درک بیشتر ما از هر دو شخصیت کمک می کند، به ویژه تا آنجا که اندیشه روزنزوایگ ممکن است به عنوان اصلاحی برای کاستی های احتمالی هایدگر بعدی مورد استفاده قرار گیرد. بسیاری از محققان استدلال کرده‌اند که چیزی در اندیشه دینی هایدگر مشکل‌ساز است، اما روزنزوایگ به‌عنوان یک منبع اصلاحی مهم تقریباً به‌طور کامل نادیده گرفته شده است. هم گزارش جامع روزنزوایگ از پدیده‌های اساسی وجود انسان و هم روش دستوری او برای صورت‌بندی این گزارش، در بسیاری از بینش‌های هایدگر مشترک هستند، اما تا آنجا که روزنزوایگ قادر است به شیوه‌ای متقن‌تر به این موضوع بپردازد، از آنها پیشی می‌گیرد. رویکرد روزنزوایگ به نشان دادن این نکته کمک می‌کند که تاکید هایدگر بالغ بر وحی الهی به نفع خودافشایی هستی و «فرار خدایان» در نهایت رویکردی بسیار گزینشی به پدیده‌های مورد بحث، و از نظر تاریخی بسیار محدود است. تمرکز بر اندیشه آلمانی و بت پرست یونانی. بنابراین، بیان روزنزوایگ از آنچه که او آن را رویداد عینی تاریخی وحی الهی می‌داند، و شکل زندگی که از آن حاصل می‌شود، موضعی است که هایدگر باید آن را جدی بگیرد. گفتار اندیشی فلسفی روزنزوایگ در خدمت بیان وحی عینی زندگی شده کتاب مقدس است، به گونه ای که نمونه مفیدی از آنچه هایدگر در تلاش های بالغ خود برای فراتر رفتن از زبان متافیزیکی سنتی به آن پی می برد، ارائه می دهد.

ترجمه ماشینی : این تحقیق با تمرکز بر نظریه تجربه دینی مورد ادعای هیک، عناصر کانتی و ویتگنشتاینی فرضیه او را برای کاهش تنش بین جنبه‌های متافیزیکی و معرفت‌شناختی آن بررسی می‌کند. از آنجایی که فرضیه هیک مبتنی بر آموزه‌های ادیان در گروه زبان‌های هندواروپایی است، این تحقیق آن سنت‌ها را از خارج از این گروه برای بازنگری در معیار آن معرفی می‌کند. این دو تلاش ناگزیر نیازمند مدلی اصلاح شده از فرضیه هیک هستند. هم فرضیه هیک و هم مدل پالایش شده، درک خاصی از مفهوم دین را منعکس می کنند. در این میان هر سنت دینی نیز ابعاد گوناگون خود را بروز می دهد. در نتیجه این تحقیق نشان می‌دهد که آرمان دین را می‌توان از حیث ایده وحدت کارکردی در نظر گرفت و به‌عنوان اصل تنظیم‌کننده برای هدایت هر مدل از کثرت‌گرایی دینی در نظر گرفت که در صورت مواجهه با «ناهنجاری‌های» قابل تعدیل است. پدیده‌های دینی -- این الگو را می‌توان در پرتو گزاره کنفوسیوس نشان داد که «لی یکی است اما مظاهر آن انسان است.

فلسفه‌ی حقوق یکی از علائق اصلی مطالعاتی کانت به شمار می‌آید و او حتی پیش از طرح فلسفه‌ی انتقادی به آن پرداخته بوده است. لیکن برای مطالعه‌ی مفصل‌تر آراء او در این زمینه باید به «متافیزیک اخلاق» مراجعه کرد. شاید مهم‌ترین مسئله در تفسیر این اثر پیوند میان اخلاق و حق باشد. ساختار این اثر، عبارات موجود در آن و موضع‌گیرهای دیگر کانت در آثار پیشینش مانند «بنیاد متافیزیک اخلاق» و «نقد عقل عملی» دریافت رویکرد کانت درباره‌ی این پیوند را با دشواری‌هایی روبه‌رو کرده است. در این میان می‌توان برحسب آنکه «الزام اخلاقی» جزئی از مفهوم حق است یا خیر، مفسران کانت را به دو دسته‌ی باورمندانِ به وابستگی حق به اخلاق (آموزه‌ی وابستگی) یا مخالفانِ این وابستگی (آموزه‌ی ناوابستگی) تقسیم کرد. از بین این دو مکتب، مکتب وابستگی رویکرد رایج‌تر و همخوان‌تر با ساختار «متافیزیک اخلاق» است. هواداران آن کوشیده‌اند از طریق یافتن بنیادی مشترک برای هر دو حوزه‌ی اتیک و حقوق از آن دفاع کنند. بدین ترتیب، هوفه امرِ مطلقِ عام، کرستینگ و گایر آزادی و پائر اشتودا فرمول قلمروی غایات را به‌عنوان اصل برین عقل عملی پیشنهاد داده‌اند. سورین بائیازو نیز با جدا کردن اعتبار عینی و ذهنی قواعد حقوقی، تلاش کرده است به انتقادهای ویلاشک به‌عنوان مهم‌ترین مدافع نظریه‌ی ناوابستگی پاسخ دهد. این مقاله می-کوشد با بررسی انتقادی نامدارترین چهره‌های این جریان، همچنین بیانِ تعارض‌های متنی «متافیزیک اخلاق»، نشان دهد که هیچ‌کدام از آنان نمی‌توانند تفسیری آنچنان یکدست از فلسفه حق کانت ارائه دهند که بتواند به همه تعارض‌های نام برده پاسخ دهد.

ترجمه ماشینی: کانت فعالانه با این مسئله مبارزه می کند که چگونه می توان کنش خلاق خدا را در رابطه با آزادی انسان تصور کرد. او به این دیدگاه می رسد که آزادی انسان تنها در صورتی می تواند محفوظ بماند که خداوند به طرق خاصی از جهان خلقت کناره گیری کند. دو رکن فلسفه بالغ کانت - ایده آلیسم استعلایی و آزادی - تا حدی به دلیل نیاز کانت به ارائه راه حلی برای مشکل الهیاتی خود شکل گرفته و انگیزه یافته است. سنت الهیات قرون وسطایی و اوایل مدرن، فعل الهی را بر خلاف عمل هیچ موجود مخلوقی تصور می کند. وقتی مخلوق عمل می کند، خداوند مستقیماً باعث این عمل می شود، اما بدون اینکه از آزادی مخلوق کاسته شود. کانت صراحتاً این گزارش از توافق الهی و انسانی را مورد بحث قرار می دهد و آن را رد می کند. این رد پیامدهای قابل توجه و شگفت‌انگیزی برای فلسفه گسترده‌تر کانت دارد و ادعاهای غیرقابل درک در فلسفه انتقادی او را توضیح می‌دهد. کریستوفر جی. اینسول با درگیر شدن با طیف وسیعی از متون کانت از سال 1749 تا اوایل دهه 1800، مطالعه ای قطعی در تاریخ ایده ها ارائه می دهد. بسیاری از این متون تا به امروز در مطالعات کانت مورد توجه اندکی بوده یا اصلاً مورد توجه قرار نگرفته اند. Insole اندیشه کانت را در ارتباط با مواضع متعدد تاریخی و سنتی قرار می دهد و این مواضع را با درگیری نزدیک با بحث های اخیر در فلسفه تحلیلی و الهیات سیستماتیک روشن می کند. کانت وقتی با دشواری ارتباط آزادی الهی و انسانی دست و پنجه نرم می کند، بی وقفه صادق است. این مطالعه، مبارزه و میراث الهیات کانت، به قلب مشکل در دریافت مدرن آنچه سنت مسیحی در مورد آزادی انسان تأیید کرده است، می رود. به این ترتیب، کتاب یکی از خطوط گسل تعریف کننده در الهیات و فلسفه مدرن را روشن می کند.

ترجمه ماشینی : این پایان نامه استدلال می کند که دین کانت در مرزهای عقل صرف (1793) ممکن است برای مسائل مربوط به تغییرات اقلیمی به کار رود. این تز از تفسیر جیمز دی سانسو از فلسفه دین کانت (2011، 2012) استفاده می کند، که استدلال می کند که متن کلیدی کانت در مورد دین، بینشی اجتماعی و سیاسی را منتقل می کند. این پایان نامه هم به جهان بینی سنتی مذهبی و هم به جنبش های سیاسی سکولار درگیر در سیاست آب و هوا می پردازد. این سازمان نیاز به ارزیابی اخلاقی واکنش‌های در حال تکامل این تشکل‌های اجتماعی به بحران آب و هوا را مورد بحث قرار می‌دهد. شکست (تا به امروز) سنت های دینی در رسیدگی مناسب به بحران آب و هوا، و دلایل احتمالی آن، مورد توجه قرار گرفته است. نمونه‌هایی از شکل‌گیری‌های اجتماعی، ایدئولوژی‌ها، و پاسخ‌های دینی مورد بررسی شامل مصرف‌گرایی، الهیات محیطی، انکار تغییرات آب و هوایی با انگیزه مذهبی و الاهیات غیرقانونی، و همچنین جنبش عدالت جوی سکولار است. کانت منشأ بسیاری از مشکلات ما را در قدرت انتخاب و تعیین کننده اخلاق می داند. از این نظر، نظام اخلاقی او از تعبیر نئومارکسیستی «نظام‌های قدرت» متمایز است. تئوری آنچه دی سانسو از آن به عنوان «بازنمایی های مشترک» شناخت «فراحساس» یاد می کند، برای درک پویایی باورها که تشکیلات پیچیده اجتماعی و سیاسی را نشان می دهد مفید است. فلسفه دین کانت ممکن است برای کسانی که تلاش می‌کنند بفهمند چگونه ادیان و ایدئولوژی‌های سیاسی که نمادها و آرمان‌های قدرتمندی را به کار می‌گیرند، در آشکار شدن رویدادهای تاریخی نقش دارند، ارزشمند باشد.

ترجمه ماشینی: هدف این پایان نامه ارائه گزارشی از دیدگاه کانت درباره خودآگاهی است. من از منظر فلسفه کانت به این پرسش‌ها پاسخ می‌دهم که خودآگاهی چه ویژگی‌هایی دارد و چگونه در ایجاد دانش مشارکت دارد. من استدلال می کنم که دیدگاه کانت در مورد خودآگاهی در دو خط استدلال توسعه یافته است. در مورد اول، خودآگاهی با توضیح اینکه چگونه مقولات لزوماً با موضوعات تجربه مطابقت دارند محدود می شود. تفکر - تجلی خودآگاهی برتر - تا آنجا که مقولات رابطه ای بین بازنمایی ها و ابژه های آن برقرار می کنند عینی نشان داده می شود. این نکته به توضیح ویژگی اصلی دیدگاه کانت درباره خودآگاهی کمک می کند: خودکفایی آن. خودآگاهی به دلیل امکانش به معیارهای تجربی برای شناسایی موضوع تجربه نیاز ندارد. خط دوم استدلال مربوط به این است که مقولات در کارشان چه شرایطی دارند. کانت از این نظر مدعی است که ادراک استعلایی زمینه پیشینی همه مفاهیم است و این موضوع مفهوم سوژه استعلایی را در بر می گیرد. من نشان می‌دهم که ادراک استعلایی، در لباس سوژه استعلایی، آن زمینه است که جنبه عملکردی حرکات یک عامل جسمانی را ممکن می‌سازد. با این حال، این عامل باید جسمانی در نظر گرفته شود، و تا کنون حرکات او توانایی توسعه تکنیک های لازم برای قضاوت اشیاء مستقل موجود را نشان می دهد. این مطالعه با پس زمینه دکارت گرایی و تجربه گرایی کلاسیک انجام شده است. ادعاهایی که از تحلیل کانت از ادراک استعلایی در دو خط استدلال به دست می‌آیند، به فرد اجازه می‌دهد در نهایت، این نکته کانت را روشن کند که پیشینیان او خودآگاهی را با خودشناسی اشتباه می‌گیرند.