جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

بیان ضرورت وجود دین با تکیه بر وجه عملگرایانه ی آن از جمله شیوه های ایجاد ارتباط میان فلسفه و دین است. کانت به عنوان یکی از برجسته ترین فیلسوفان مدرن در مقابل نگاه نظری به دین با تاکید بر وجه عملی آن، دین را در امتداد اخلاق بررسی و با برشمردن وجوه مختلف ادیان آنها را تفکیک نموده و در نهایت با تکیه بر غیرشناختی، اعتدالی و عملی بودن دین معتقد است دین واقعی در رفتار، عمل و اجرای قوانین اخلاقی است . ابن سینا نیز به عنوان یکی از برجسته ترین فیلسوفان مسلمان در بسیاری از آثارش با تاکید بر جنبه ی عملیاتی دین در جامعه آن را به عنوان عنصری اساسی در حفظ عدالت ، انسجام و هماهنگی در جامعه و روابط اجتماعی تلقی و آن را تحقق عینی فیضی می داند که از جانب خداوند به نبی رسیده و ایشان آن را بر مردم ابلاغ نموده تا بدان وسیله هم سعادت دنیوی و هم سعادت اخروی را برای آنان تضمین کند جستار پیش رو در نظر دارد با نگاهی تحلیلی- توصیفی با تکیه بر وجوه برجسته ی عملی دین در تفکر کانت و ابن سینا به تبیین دیدگاه آنان در این حوزه پرداخته و وجوه اشتراک و افتراق آنان را در این حوزه معرفی نماید.

در این مقاله، دیدگاه کانت درباره مابعدالطبیعه بررسی شده است. پس از بیان معانی لغوی و اصطلاحی واژه مابعدالطبیعه در اندیشه ارسطو، به نظام های مختلف مابعدالطبیعی از افلاطون تا دکارت و پیروان او اشاره شده است. سپس معانی مابعدالطبیعه در فلسفه کانت بررسی شده و جنبه های مثبت و منفی آن در فلسفه او مورد بحث قرار گرفته است. مقاله به این نتیجه می رسد که کانت مابعدالطبیعه به معنی سنتی کلمه (یعنی علم نظری یقینی به خدا و جهان و نفس) را (تحت تاثیر اندیشه هیوم) نفی می کند؛ اما مابعدالطبیعه به معنای پشتیبان نظری علم تجربی را می پذیرد و برای موضوعات مطرح در مابعدالطبیعه سنتی نیز نقش نظام بخش در نظر می گیرد. او اذعان به وجود عینی موضوعات مطرح در مابعدالطبیعه سنتی را برای عرصه عقل عملی نگه می دارد.

ایمانوئل کانت با محدودساختن تمامیت دین در حوزه اخلاق، قرائتی عرفی شده از دین ارائه کرده و معتقد است که نیاز انسان ها به داشتن سلوک اخلاقی، آنان را متوجه دین و خدا کرده است. ایشان با نگاهی تک بعدی، ابعاد شریعتی، کلامی، مناسکی و... را در بعد اخلاقی دین جمع کرده و قلمروی دین را به شکل چشم گیری محدود کرده است. در دین اخلاقی کانت، پرستش، الهیات، مناسک و کلیسا جایی ندارد و این، به معنای فروکاهی جایگاه دین یا به تعبیری، «عرفی شدن دین» است. در این مقاله ضمن تبیین اندیشه های اخلاقی کانت، عناصری را بررسی می کنیم که در نظام فکری او به عرفی شدن دین یا افول دین از جایگاه حقیقی خود منجر شده است.

ترجمه ماشینی : در دهه های اخیر، محققان بودایی کاوش جدی در ابعاد نظری اخلاق بودایی را آغاز کرده اند. با این حال، به دلیل تنوع اعلامیه های اخلاقی که در متون و تفاسیر سنتی یافت می شود، تدوین یک نظریه کاملاً قابل قبول از اخلاق بودایی دشوار بوده است. با کار با تحلیل‌های متنی قانون بودایی پالی و دانشمندان اخیر بودیسم، استدلال‌هایی را برای تلقی اخلاق اولیه بودایی به‌عنوان ماهیت گسترده کانتی (دئونتولوژیک) ارائه می‌کنم. روش شناسی از نویسندگان قبلی در اخلاق بودایی و اخلاق دینی تطبیقی ​​با تمرکز بر اخلاق فلسفی و مطالعات تاریخی و متنی پیروی می کند. در ساخت چارچوبی از اخلاق بودایی، این اثر از منابع باستانی، در درجه اول قانون پالی بودایی، و همچنین آثار فلسفی و تاریخی مفسران و محققان قبلی بودایی استناد می‌کند. ساختار مشابهی از اخلاق امانوئل کانت (1724 - 1804) اساساً بر اساس نوشته‌های اخیر هم در مورد فلسفه و زندگی کانت و هم برای منابع چاپی انگلیسی انتقادی آثار اولیه کانت است. منحصربه‌فرد بودن این اثر در بحث اخلاق بودایی در چارچوب نظریات آن درباره ماهیت و کیهان‌شناسی انسانی و ثانیاً در ارزیابی مجدد اندیشه کانتی به عنوان گفتگوی مشروع برای محققان اخلاق بودایی است. این دیدگاه کانتی، هنگامی که با بینش های به دست آمده از اخلاق فضیلت و دیدگاه های نتیجه گرایانه ترکیب می شود، درک کامل تری از اخلاق بودایی ارائه می دهد. یافته‌ها نشان می‌دهند که اخلاق بودایی ممکن است نه تنها بسیاری از نقاط قوت را ادعا کند، بلکه از همان ضعف‌هایی رنج می‌برد که نظریه اخلاقی دین‌شناختی کانتی است.

کانت هر سه مسئلۀ اساسی فلسفه را به مسئله‌ای یگانه و نهایی (انسان چیست؟) بازمی‌گرداند و حلّ آن را بر عهدۀ انسان‌شناسی فلسفی می‌گذارد. باری، اگر از این دید در مهم‌ترین اثر فلسفی کانت، یعنی نقادی عقل محض نظر کنیم، جای شگفتی است که این پرسش، دست ‌کم با این صورت‌بندی، از آن غایب است؛ البته، اقتضای فلسفۀ استعلایی همین است که این پرسش، بدین صورت ماهوی اساساً در آن قابل طرح نباشد؛ چراکه سیر فکر استعلایی سرانجام به سوژه منتهی می‌شود و نه انسان. اما به‌رغم خوانش هایدگر از کانت، نباید گمان کرد که وی پرسش از ذات انسان را سرانجام در جهت تثبیت یک متافیزیک سوبژکتیویته به جریان می‌اندازد. آموزۀ وحدتِ استعلاییِ ادراکِ نفسانی کانت، نه‌تنها بیانگر یک نظریۀ متافیزیکی بر محور سوژه نیست، بلکه صورت‌بندی دیدگاه کلی انسان‌شناختی کانت است در بستر فلسفۀ استعلایی و در چارچوب عقل نظری، که صورت متکامل آن در انسان‌شناسی اخلاقی او تبلور یافته است. هستۀ مرکزی این دیدگاه انسان‌شناختی را موقعِ دوگانۀ انسان در کیهان تشکیل می‌دهد، که بر حسب آن می‌توان تنش میان مرکزیت و هم‌زمان، حاشیه‌ای‌بودن موقع او نسبت به جهان را در فروکاستْ‌ناپذیری‌اش بیان کرد. این دیدگاه انسان‌شناختی کانت را از جهت دوگانگی فروکاست‌ناپذیر نهفته در آن، «تنش انسان‌شناختی» می‌نامیم.

یکی از سه رکن تشکیل دهندة تمامی مابعدالطبیعه‌های کلاسیک، نظریة نفس است. کانت در کنار نفس، جهان و خدا را نیز به‌عنوان دیگر ارکان مابعدالطبیعة استعلایی معرفی کرده و نسبت سازوار آن‌ها با یکدیگر را به‌مثابه رئوس «علم فلسفه» در نقد سوم تبیین کرده است. به‌عقیده وی برای نیل به چنین مطلوبی، لازم است هر یک از این سه رکن در چارچوب فلسفه نقدی مورد تحلیل قرار گیرند تا بدین طریق گره‌های تاریخی مابعدالطبیعة سنتی باز شود و فلسفه بتواند همچون دانش‌های متقنی چون ریاضیات و فیزیک حرکت رو به پیشرفت داشته باشد. وی در بخش دیالکتیک استعلایی نقد عقل محض، ذیل قیاسی حملی دعاوی متعاطیان مابعدالطبیعه به خصوص صورتبندی‌هایی که دکارت در آثار خود ارائه کرده را در چهار مغالطة معروف بررسی کرده و چرایی عقیم بودن آن‌ها را نشان داده است. این نوشتار درصدد است علاوه‌بر تقریر رویکرد متعاطیان سنتی مابعدالطبیعه در خلال دو بحث جدی کانت در باب نفس- یکی به‌عنوان شرط شناخت و دیگری به‌عنوان بخشی از مابعدالطبیعة سنتی و مغالطات مضمر در آن- نشان دهد چگونه نفس به عنوان یکی از ارکان «علم فلسفه» و نظام کامل فلسفی در فلسفة نقادی کانت صورتبندی شده و برای این صورتبندی چگونه باید از نفس‌شناسی دکارتی رد شد.

ترجمه ماشینی: به گفته جان رالز، مفهوم عدالت با جامعه ارتباط مستقیم دارد. جامعه ساختاری نیست که بتوان بدون مفهوم عدالت به درستی تأسیس کرد. عدالت یک ضرورت برای عملکرد این ساختار است. برای رالز، اطمینان از عادلانه بودن وضعیت اجتماعی به عنوان هدف اصلی در نظر گرفته می شود. می توان اثر کانت را در مبانی ایده عدالت رالز مشاهده کرد. کانت در اصل به عنوان راهنمای رالز در نظر گرفته می شود. ایده رالز از عدالت در مورد استدلال فراگیر است. رالز از مفاهیمی مانند حالت اولیه، حجاب جهل، اصول عدالت، اجماع همپوشانی در جریان شکل گیری ایده عدالت استفاده می کند. در کنار این مفاهیم، ​​نگاه رالز به عدالت مبتنی بر مبنایی نظری است. اندیشه عدالت شکل گرفته در چارچوب این بنیاد، نظمی معتبر برای همه افراد ایجاد می کند. نظم توسط عوامل تعیین کننده ای که رالز مطرح می کند و افراد جامعه شکل می گیرد. به این معنا، رالز از منظری شبیه به قرارداد اجتماعی به عدالت پرداخت. ایده رالز از عدالت با اصول عدالت عینی می شود. اصول عدالت دارای شمولیتی است که برای افراد اعمال می شود و فرصت های برابر را برای همه فراهم می کند. رالز می خواهد با تعیین شرایط عدالت از ابتدا از مشکلات احتمالی که ممکن است در آینده رخ دهد جلوگیری کند. رالز می خواهد عدالت سیاسی را پس از پایه گذاری جامعه تضمین کند. در بستر شکل گیری اندیشه عدالت، اجماع همپوشانی و عدالت به مثابه انصاف در اینجا پدیدار می شود. در این متن سعی شده است که ارکان اصلی نظریه عدالت رالز آشکار شود. در این زمینه شرایط شکل گیری اندیشه عدالت بررسی می شود. در فصل آخر به مشکلات اصول عدالت و نقد هابرماس پرداخته شده است.

ترجمه ماشینی : ظهور عقل محض: نظام مندی در فلسفه انتقادی کانت - فلسفه انتقادی کانت به صراحت می خواهد نظام مند باشد. اینکه آیا به این آرزو دست می یابد یا نه، سوال دیگری است. کانت در مقایسه عقل محض با بدن سازمان یافته، نقد عقل محض را کاملاً تا حداقل عناصر کامل می‌طلبد و این کامل بودن یا نظام‌مندی را امری از همه یا هیچ می‌داند. او حتی از نقد به عنوان نظامی از ظهور عقل محض صحبت می کند، یعنی یک کل ارگانیک یا سیستمی از غایات ممکن که عقل ناب کاملاً خارج از خود تولید و سازمان می دهد. با این وجود، مدل اپی ژنتیکی سیستماتیک، که زیربنای فلسفه انتقادی است، در پیکره کانت مدفون باقی مانده است. نه کانت و نه هیچ یک از مفسران فلسفه انتقادی روشن نمی‌کنند که چرا و چگونه عقل ناب خود را به‌عنوان یک سیستم عامل مستقل یا کل اهداف ممکن تولید و سازمان‌دهی می‌کند. آنها همچنین توضیح نمی دهند که این مفهوم اپی ژنتیکی از سیستماتیک چه چیزی را برای عملکرد عقل نظری، عقل عملی و قدرت قضاوت به همراه دارد. این پایان نامه با ارائه تفسیری اپی ژنتیکی از نقد عقل محض از دریچه آموزه استعلایی روش، به بررسی سیستماتیک بودن عقل محض در فلسفه انتقادی کانت می پردازد. استدلال می‌کند که در معنای اولیه‌اش، نقد عقل محض، اپی‌زایی روش‌شناختی، یعنی خودسازی و خودسازمان‌دهی، عقل ناب به‌عنوان یک سیستم ارگانیک یا کلیت جنینی از غایات ممکن است. پایان نامه با بحث در مورد موارد زیر ادامه می یابد: 1) چه چیزی عقل محض را برمی انگیزد تا خود را به عنوان یک سیستم یا کل اهداف ممکن ایجاد کند. 2) چگونه عقل ناب خود را به عنوان یک کل از اهداف ممکن تولید می کند. 3) چگونه عقل ناب این کل را به اجزای ارگانیک می سازد. و 4) چگونه خودسازی و خودسازمانی عقل ناب، جدول احکام را به نحوی متعالی نظام مند می کند.

ترجمه ماشینی : هدف این پژوهش، بازگرداندن فضیلت، آنچنان که در عمل آشکار می‌شود، با ایجاد استقلال مفهومی و ارزشی برای عمل فضیلت‌آمیز از فاعلیت فضیلت‌آمیز از یک سو، و از سوی دیگر عمل واجب اخلاقی، جایگاهی محوری در نظریه اخلاقی به دست می‌آورد. یک دیدگاه ارسطویی، به جای یک دیدگاه کانتی یا نتیجه‌گرا، به عنوان دیدگاه مناسب برای مطالعه کنش فضیلت‌آمیز ظاهر می‌شود. با این حال، این مطالعه در تأکید بر اعمال، به جای کیفیت کارگزاران، با اخلاق ارسطو، و نیز با بیشتر نوشته‌های معاصر در مورد اخلاق فضیلت تفاوت دارد. برای ایجاد استقلال مفهومی کنش فضیلت‌آمیز، نسبت به فاعلیت فضیلت‌آمیز، من اولویت خود فضیلت را مطرح می‌کنم و عمل فضیلت‌آمیز را در درجه دوم فضیلت قرار می‌دهم و از آن مطلع می‌شوم. یک عمل در صورتی که خوب و مناسب باشد به فضیلت آگاه می شود. فعل خوب عملی است که هدف آن خیر باشد، در صورتی که هدف از عمل نه نیت فاعل باشد و نه نتیجه بالفعل یا احتمالی آن عمل، بلکه نتیجه ای که یک فرد عاقل دلیلی برای استنباط آن داشته باشد، نتیجه مورد نظر است. عمل عمل فضیلت‌آمیز، چنان که تعریف شده است، ارزش دارد و صرفاً بیان فضیلت یا انگیزه‌های خوب عامل نیست. از این رو، ارزش عمل صالح از فضیلت فاعل یا ارزش انگیزه های او ناشی نمی شود. من عمل فضیلت را از عمل واجب اخلاقی به سه طریق تشخیص می دهم: (1) با نشان دادن عدم تناسب برخی از اعمال واجب، که شرط لازم برای فضیلت است. (2) با نشان دادن اینکه تعریف من از عمل فضیلت‌آمیز، مفهوم فضیلت را از مفاهیم واجب خاص، نافله و وظیفه ناقص متمایز می‌کند. (3) با این استدلال که دیدگاه اخلاقی مناسب برای تحلیل ماهیت عمل فضیلت‌آمیز واقعاً متمایز از دیدگاه اخلاقی است که به نظریه‌های مدرن تعهد می‌پردازد. در بررسی حدود وجوب، با طرح ملاک عدم واجب بودن در افعال و با ارائه چهار نمونه از اعمالی که با توجه به این معیارها، غیر واجب هستند، استدلال می کنم که افعالی از نظر اخلاقی حسنه و غیر واجب است. ، اما با فضیلت و اخلاق هستند.

ترجمه ماشینی : در پایان نامه خود متعهد شدم که رابطه بین اخلاق و هنر (زیبایی شناسی) را از طریق تحلیل رابطه بین فلسفه کانت و شعر والاس استیونز بررسی کنم. من در تحلیل خود بر مفاهیم استعاره، که در اشعار استیونز تجسم یافته است، و چیز در خود، که توسط کانت در پیشبرد نقد عقل محض تصور می شود، تمرکز می کنم. من استدلال می‌کنم که، تا زمانی که متوجه نشویم که شیء فی نفسه استعاره‌ای از وضعیت انسانی است و آن استعاره شامل و بیان کننده بازنمایی چیزهایی است که نه پدیده‌های طبیعی، بلکه به معنای انسان بودن را توصیف می‌کند. در تقابل‌های دوگانه‌ای که غالباً گریبان‌گیر مطالعات مدرن اخلاق و هنر می‌شود: تضادها، برای مثال، بین حقیقت و تصاویر آن، خوب و زیبا، روح و جسم، و مفهوم و محتوا. هدف من در غلبه بر این دوگانگی هاست که نشان دهم که هم فلسفه کانت و هم شعر استیونز اخلاقی و زیباشناختی هستند. بنابراین، در تلاش برای نشان دادن رابطه بین فلسفه کانت و شعر استیونز، در طول مطالعه خود بر تفاوت اساسی بین فلسفه و شعر یونان باستان، از یک سو، و مفاهیم و تصاویر کتاب مقدس، از طرف دیگر تأکید می کنم. دیگر. زیرا من استدلال می‌کنم که تنها زمانی که واقعاً درک کنیم که فلسفه کانت و شعر استیونز منشأ کتاب مقدسی دارند، هم از نظر هستی‌شناختی و هم از نظر تاریخی، در موقعیتی قرار می‌گیریم که رابطه اساسی بین اخلاق و هنر در مدرنیته را توضیح دهیم. . در مجموع، از طریق تجزیه و تحلیل آثار کانت و استیونز، من متعهد می شوم که نشان دهم، همانطور که اعمال اخلاقی ما باید خلاقانه باشد تا واقعاً اخلاقی باشد، آفرینش های هنری ما نیز باید بنیادی ترین ارزش های اخلاقی ما را درگیر کنند. تا آنها واقعا خلاق باشند