جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

کانت و هگل هر دو معتقدند که مسیحیت از دل نظام اخلاقی یهودیت برخواسته است و هر دو سعی می­کنند که اصول جزمی دین مسیحیت را به واسطه تعبیری عقلانی در فلسفه­شان جای دهند. اما هگل با تمایز مستدلی که بین طرق اندیشه دینی و فلسفی قائل شده، فلسفه دینش در قیاس با کانت از عمق بیشتری برخوردار است. کانت دین مسیحیت را به عنوان یک دین وحیانی با دو لحاظ ممکن طرح می­کند. یکی به عنوان دین طبیعی و دیگری به عنوان دین تعلیم­شده. از طرف دیگر نگاهی که هگل در برن به مسیحیت دارد، همان دین تعلیم­شده کانت است؛ به این معنا که اصول اعتقادی لوازمی دارند که با عقل قابل شناخت نیستند. تلقی هگل از مسیحیت در فرانکفورت را می­توان با دین طبیعی کانت تطبیق داد، به شرط آنکه لفظ عشق را در آثار این دوره هگل تعبیر دیگری از مفهوم عقل در فلسفه کانت بدانیم؛ به این معنا که برای هر دو وجهی بنیادی قائل شویم که خود به خود موجه و پایه و اساس دیگر تعالیم هستند و هر دو محتوای اخلاق را از قالب شرع به در می­آورند و خودمحرک می­­شوند. مقاله حاضر با روش تحلیلی- توصیفی به این بررسی تطبیقی می­پردازد.

در این مقاله سعی داریم نشان دهیم که فلسفه های معاصر و جریان های فلسفی اصلی آن ریشه در اندیشه های فیلسوفان شاخص مدرن دارد و نفوذ این فیلسوفان کماکان با فراز و نشیب هایی هنوز در قرن حاضر نیز قابل فهم است هرچند نقدهای کوبنده ای به فلسفه های مدرن از جانب فیلسوفان معاصر صورت گرفته است. در این نوشته به نقش اندیشه های فلسفی کانت، هگل، نیچه، مارکس، داروین در تکوین فلسفه های معاصر مثل پساختارگرایی، اگزیستانسیالیسم، پدیدارشناسی و پراگماتیسم آمریکایی به طور خلاصه اشاره می کنیم. فهم مبانی فلسفی فلسفه های معاصر مستقیماً در ارتباط با مبانی فلسفی فیلسوفان مذکور قابل فهم است. می توانیم در سه محور نقش این فیلسوفان در فلسفه های معاصر را ارزیابی کنیم. نخست به می توان به جنبه های تاریخ گرایانه تفکر این فیلسوفان و استقبال معاصرین از چنین نگرشی اشاره کرد. تقریباً اکثر فیلسوفان تأثیرگذار بر فلسفه معاصر در این نوشتار در فلسفه های به نقش زمان و تاریخ اشاره کرده اند و در این میان هگل به عنوان شاخص ترین فیلسوف تاریخ گرا فضایی برای تفکر تاریخ گرایی در روزگار ما گشوده است. دوم این که این فیلسوفان بانفوذ مدرن مورد

در این مقاله با تحلیل معنای جوهر در اندیشه فیلسوفان تجربی و به­ویژه هیوم نشان خواهیم داد که نفی جوهر چه تاثیری در شکل­گیری نظریه معرفت و شیء فی نفسه کانت داشته است. کانت برای حل معضل شناخت از یک طرف جوهر به­معنایی که هیوم مورد انکار قرار می دهد را به شی فی نفسه تبدیل می­کند، و از این طریق می­کوشد تا اساس مستحکمی برای پدیدارها فراهم سازد، و فلسفه خود را از غلطیدن در ورطه ایده­آلیسم مطلق رهایی بخشد؛ از طرف دیگر با انقلاب کپرنیکی جوهر را به یکی از مقولات و تعینات فاعل شناسا مبدل می­سازد، و از این طریق نقش اساسی و مهم آن را در تشکیل شناسایی حفظ می­کند و مسیر مطابقت عین را با ذهن هموار می­سازد. بنابراین کانت به یک معنا جوهر در نزد پیشینیان را حفظ می­کند ولی هیچ نقش معرفتی برای آن قائل نیست. اما می­کوشد تا به معنایی دیگر نقش معرفتی جوهر را حفظ کند.

کتاب «کانت برای معماران» نوشته دایان مورگان، کتابی درباره این است که چگونه می توان ایده های فلسفی امانوئل کانت را در زمینه معماری به کار برد. مورگان کتابش با ارائه مقدمه ای قابل فهم از فلسفه امانوئل کانت آغاز می کند. او مفاهیم کلیدی فلسفۀ کانت، مانند امر مقوله ای، تمایز بین جهان پدیده و پدیداری و دیدگاه های کانت در مورد زیبایی شناسی و اخلاق را توضیح می دهد. این دانش بنیادی زمینه را برای درک اینکه چگونه ایده‌های کانت می‌تواند به معماری مرتبط باشد، فراهم می‌کند. موضوع فصل اول کتاب معماری به مثابۀ استعاره است. مورگان نشان می دهد که چگونه کانت اغلب از تصاویر معماری برای نشان دادن ایده های فلسفی خود استفاده می کند. برای مثال، کانت فلسفه انتقادی خود را ساختن «خانه ای امن» برای دانش بشری توصیف می کرد و آن را در مقابل متافیزیک نظری قرار می داد که آن را به ساختن «قلعه هایی در آسمان» تشبیه می کرد. پس از این، مورگان ابعاد اخلاقی معماری را از طریق دریچه کانتی بررسی می کند. او بحث می کند که چگونه معماران، به عنوان خالقان محیط اطراف ما، مسئولیت دارند تا مفاهیم اخلاقی طرح های خود را در نظر بگیرند که شامل تفکر در مورد چگونگی تأثیر ساختمان ها بر رفاه ساکنان و جامعه است. تأکید کانت بر انسان به‌عنوان هدف فی نفسه، نه به‌عنوان وسیله‌ای برای رسیدن به هدف، در اینجا اهمیت ویژه‌ای دارد. این کتاب همچنین به زیبایی‌شناسی کانت، به‌ویژه مفاهیم امر زیبا و امر متعالی او می‌پردازد. نویسنده در این فصل نقش تناسب، هارمونی و عملکرد را در دستیابی به برتری زیبایی شناسی در معماری مورد بحث قرار داده است. در نهایت، نویسنده به مفهوم جهان وطنی کانت پرداخته است. معماران باید با در نظر گرفتن تأثیرات زیست محیطی و اجتماعی کارشان در مقیاس جهانی، دیدگاهی جهان وطنی اتخاذ کنند که شامل طراحی ساختمان هایی است که پایدار، کم مصرف و با در نظر گرفتن منابع محدود سیاره زمین باشند.