جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : در نیچه و دوستی، ویلو ورکرک گزارشی جدید و تحریک‌آمیز از فلسفه نیچه ارائه می‌کند که او را به عنوان یک متفکر آگونیست که با موضوعات عشق و دوستی سروکار دارد معرفی می‌کند. او استدلال می‌کند که چالش‌های نیچه با اصول دریافت‌شده دوستی از ارسطو تا کانت، منابعی را برای تقویت تفکر ما درباره دوستی امروز ارائه می‌کند. ورکرک از طریق بررسی متون روح آزاد خود، انسان، بیش از حد انسان، سپیده دم و علم همجنس گرا همراه با چنین گفت زرتشت و فراتر از خیر و شر، جنبه های کلیدی تفکر نیچه در مورد دوستی، عشق، «زن»، خود، غلبه بر خود، فضیلت را باز می کند. و شخصیت او زن‌ستیزی نیچه را زیر سوال می‌برد، اما همچنین پتانسیل رهایی‌بخش نوشته‌های او را از طریق گفتگوی او با متفکران پست مدرن، فمینیست و تراجنسیتی در نظر می‌گیرد. این کتاب علاقه به ابعاد اخلاقی، درمانی و سیاسی فلسفه نیچه را زنده می کند.

ترجمه ماشینی : سیاست جدیدی برای فلسفه: دیدگاه‌هایی درباره افلاطون، نیچه و اشتراوس، خوانش‌های دقیقی از آثار کلیدی فلسفی شخصیت‌های برجسته از سنت‌های فکری کلاسیک و مدرن ارائه می‌کند: پروتاگوراس، آیسخولوس، گزنفون، افلاطون، نیچه و لئو اشتراوس. این گروه بین المللی از محققین با الهام از دانش لارنس لمپرت، به بررسی مسائل مربوط به ماهیت یا هویت فیلسوف می پردازند. فصل‌ها به موضوعاتی از کارمیدهای افلاطون، سه‌گانه پرومته آیسخولوس، هیرو یا تیرانیکوس گزنفون، زرتشت چنین گفت نیچه و اکسه همو، افلاطون نیچه، اینکه آیا نیچه خود را به عنوان یک علم مدرن می‌پندارد، آیا نیچه خود را یک علم مدرن می‌پندارد، چه نیچه خود را یک علم مدرن می‌پندارد، «هیرو یا تیرانیکوس» گزنفون می‌پردازد. از تصویر نیمروز در مرکز قسمت چهارم زرتشت نیچه، ارزیابی مجدد وقفه نیچه جوان از طلسم شوپنهاور، تاریخ دراماتیک گفتگو ارائه شده در جمهوری افلاطون، روایت لئو اشتراوس از گسست مدرن از سیاست کلاسیک فلسفه و محیط زیست نیچه این کتاب همچنین شامل مصاحبه ای با لارنس لمپرت است.

ترجمه ماشینی : این مقدمه مهم جدید برای آثار فلسفی نیچه، چارچوبی عالی برای درک دغدغه های اصلی نوشته های فلسفی و فرهنگی او در اختیار خوانندگان قرار می دهد. این نشان می‌دهد که چگونه ایده‌های نیچه تأثیر عمیقی بر فلسفه اروپایی داشته است و چرا در سال‌های اخیر، نیچه‌شناسی به میدان نبرد بین سنت‌های تحلیلی و قاره‌ای بر سر روش فلسفی تبدیل شده است. این کتاب به سه بخش تقسیم شده است. در بخش اول، نویسنده به بحث از اخلاق، دین و نیهیلیسم می پردازد تا نشان دهد چرا نیچه برخی مولفه ها را رد می کند. ادامه مطلب... چکیده: این مقدمه مهم جدید برای آثار فلسفی نیچه، چارچوبی عالی برای درک دغدغه های اصلی نوشته های فلسفی و فرهنگی او در اختیار خوانندگان قرار می دهد. این نشان می‌دهد که چگونه ایده‌های نیچه تأثیر عمیقی بر فلسفه اروپایی داشته است و چرا در سال‌های اخیر، نیچه‌شناسی به میدان نبرد بین سنت‌های تحلیلی و قاره‌ای بر سر روش فلسفی تبدیل شده است. این کتاب به سه بخش تقسیم شده است. در بخش اول، نویسنده به بحث از اخلاق، دین و نیهیلیسم می پردازد تا نشان دهد چرا نیچه برخی مولفه ها را رد می کند.

ترجمه ماشینی : نیچه بی شک یکی از اصیل ترین و تأثیرگذارترین متفکران تاریخ فلسفه است. نیچه با ایده هایی مانند فرامرد، اراده به قدرت، عود ابدی و دیدگاه گرایی، ما را به چالش می کشد تا درک کنیم که چگونه جهان را می شناسیم و درک می کنیم، و معنای انسان بودن چیست. علاوه بر این، او در آثار خود نه تنها با فیلسوفان بزرگ قبلی و اندیشه های آنها دست و پنجه نرم می کند، بلکه معنای انجام فلسفه را نیز زیر سوال می برد و باز تعریف می کند. نیچه و فیلسوفان برای اولین بار قصد دارد رابطه نیچه را با مهم ترین اسلاف خود به طور صریح بررسی کند. این مجموعه شامل مقالات بسیاری از دانشمندان برجسته نیچه، از جمله کیت آنسل-پیرسون، دانیل کانوی، تریسی بی استرانگ، گری شاپیرو، بابت بابیچ، مارک اندرسون، و پل اس. لوب است. این نویسندگان عالی در مورد تعامل نیچه با شخصیت هایی مانند افلاطون، ارسطو، کانت، سقراط، هیوم، شوپنهاور، امرسون، روسو و بودا بحث می کنند. هرکسی که به نیچه یا به طور کلی تاریخ فلسفه علاقه مند باشد، در این جلد علاقه زیادی پیدا خواهد کرد.

ترجمه ماشینی : این جلد با تحلیل اهمیت شادی، خنده و نشاط در اندیشه نیچه، به موضوعی می پردازد که در ادبیات ثانویه بررسی نشده است. با کاوش در جنبه‌های متفاوت این احساسات مرتبط، بینش جدیدی در مورد ایده‌های کلیدی او فراهم می‌کند. مشارکت کنندگان - در میان آنها فیلسوفان و دانشمندان علوم سیاسی - اهمیت این احساسات را برای آشکار کردن پیامدهای سیاسی پتانسیل مثبت آنها و نقش گسترده تر آنها در اهداف فلسفی نیچه نشان می دهند. اینها عبارتند از اینکه چگونه روحیه شادی آور نیچه به غلبه روح آزاد او بر نفس، تلاش برای ارزش گذاری مجدد همه ارزش ها و چشم انداز دگرگونی در نهایت بشریت می پردازد. در میان موضوعات دیگر، محققان شادی مشترک و Übermensch، یادگیری خندیدن به خود، شوخی‌های شوپنهاور، شادابی پاسکال و زیبایی‌شناسی واژگون‌کننده جنبش دادا را ارزیابی می‌کنند. این جلد با تأمل بر تأکید نیچه بر شادی و خنده، متفکری را آشکار می کند که به دور از اینکه کاریکاتوری از نیهیلیسم ناامیدکننده باشد، در واقع قهرمان تا آن زمان ناشناخته یک سیاست آزادیبخش بدیل است.

ترجمه ماشینی : نوشته های نیچه تامل های معاصر زیادی را در مورد رابطه بین فلسفه و هنر شکل داده است. این کتاب تعدادی از مشارکت‌کنندگان برجسته را گرد هم می‌آورد تا شرح زیبایی‌شناختی او را از منشأ و غایات فلسفه بررسی کند. آنها درباره قدرت دگرگون‌کننده‌ای که نیچه به فعالیت زیبایی‌شناختی نسبت می‌دهد، از جمله توجیه زیبایی‌شناختی وجود و آمیختگی آن از هستی اجتماعی و شخصی، بحث می‌کنند و آزمایش‌های او را با «سیاست زیبایی‌شناختی» و سیاسی‌سازی زیبایی‌شناسی بررسی می‌کنند. مقالات آنها با هم زمینه را برای بحث های آینده در مورد رابطه متقابل بین هنر، فلسفه و ارزش فراهم کردند.

ترجمه ماشینی : فیلسوفان تقریباً همیشه موضوع تجدید نظر را به حاشیه رشته خود واگذار کرده اند، اگر اصلاً در مورد آن فکر کرده باشند. این کتاب مدعی است که اعمال بازنگری در پروژه فلسفی محوری و ضروری هستند و فلسفه باید اساساً به عنوان تمرین بازخوانی و بازنویسی تفسیر شود. این کتاب عمدتاً بر تفسیر بسیار تأثیرگذار هایدگر از نیچه متمرکز است، که در سخنرانی‌های دهه‌های 1930 و 1940 انجام شد و در سال 1961 منتشر شد. نویسنده از نزدیک ابزارهای بلاغی را تجزیه و تحلیل می‌کند که توسط هایدگر تفکر نیچه را در یک تاریخ گسترده‌تر از متافیزیک خود قرار می‌دهد. تفسیر مجدد خود به عنوان قرائت «درست» آن تاریخ است. نویسنده استدلال می‌کند که پروژه تجدیدنظرطلبانه هایدگر، متن فلسفی را به‌عنوان پارالیپسیس بازنویسی می‌کند، نوع خاصی از بیان کنایه‌آمیز که وقتی «به‌درستی» توسط بازخوان‌کننده فلسفی دریافت شود، آنچه را که متن نگفته و نمی‌توانست بیان کند، بیان می‌کند. مطالعه چنین تجدیدنظرطلبی پارالیپتیکی در چارچوب قانون فلسفی، راه جدیدی برای درک تاریخمندی اساسی متن فلسفی ارائه می‌دهد، متنی که به‌طور انتقادی از تاریخ تفسیرهای آینده‌اش قابل تشخیص نیست. فلسفه خود بازنگری است، یک عمل بازخوانی عمیقاً تاریخ‌گرایانه، تصاحب مداوم گذشته متنی نامناسب خود. این کتاب علاوه بر اینکه اولین مطالعه منتشر شده از تفسیر هایدگر از نیچه است، آثار هانس رابرت یاوس، هارولد بلوم و دیگر منتقدان تجدیدنظر را نیز بررسی می‌کند. به ویژه، مقالات اولیه رالف والدو امرسون در مورد تاریخ، که هم با تحلیل هایدگر از متافیزیک خوانده می شود و هم علیه آن، نشان می دهد که چرا مداخله تاریخی حاصل از خوانش تجدیدنظرطلبانه نه تنها یک تغییر رسمی و موضوعی گذشته است، بلکه یک اجبار بلاغی بر تفسیر آینده است. گرایش ها هیچ خواننده فلسفی صرفاً کاربر یا قربانی روش‌های تجدیدنظرطلب نیست: در بازخوانی گذشته‌های فلسفی، خواننده همان مکانیسمی است که به وسیله آن چنین گرایش‌های تفسیری برای اولین بار به مشکلات یا افکار درون کانون فلسفی تبدیل می‌شوند.