جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : در نیچه و دوستی، ویلو ورکرک گزارشی جدید و تحریک‌آمیز از فلسفه نیچه ارائه می‌کند که او را به عنوان یک متفکر آگونیست که با موضوعات عشق و دوستی سروکار دارد معرفی می‌کند. او استدلال می‌کند که چالش‌های نیچه با اصول دریافت‌شده دوستی از ارسطو تا کانت، منابعی را برای تقویت تفکر ما درباره دوستی امروز ارائه می‌کند. ورکرک از طریق بررسی متون روح آزاد خود، انسان، بیش از حد انسان، سپیده دم و علم همجنس گرا همراه با چنین گفت زرتشت و فراتر از خیر و شر، جنبه های کلیدی تفکر نیچه در مورد دوستی، عشق، «زن»، خود، غلبه بر خود، فضیلت را باز می کند. و شخصیت او زن‌ستیزی نیچه را زیر سوال می‌برد، اما همچنین پتانسیل رهایی‌بخش نوشته‌های او را از طریق گفتگوی او با متفکران پست مدرن، فمینیست و تراجنسیتی در نظر می‌گیرد. این کتاب علاقه به ابعاد اخلاقی، درمانی و سیاسی فلسفه نیچه را زنده می کند.

ترجمه ماشینی : اولین مطالعه متمرکز سپیده دم نیچه، با ارائه خوانش دقیق متن توسط دو تن از محققان برجسته در زمینه فلسفه نیچه. منتشر شده در سال 1881، سپیده دم: اندیشه هایی در مورد پیش فرض های اخلاقی، نمایانگر لحظه مهمی در توسعه فلسفه نیچه و گسست او از تفکر فلسفی آلمانی است. اگرچه طلوع از بسیاری جهات پیشگامانه است، اما کم‌ترین مطالعه‌شده در آثار نیچه باقی مانده است. در کتاب طلوع نیچه: فلسفه، اخلاق و شور دانش، کیت آنسل-پیرسون و ربکا بامفورد، نویسندگان، بررسی کاملی از دومین سه گانه به اصطلاح «روح آزاد» نیچه ارائه می دهند. این کتاب منحصربه‌فرد به بررسی فلسفه نیچه در زمان نگارش سپیده دم می‌پردازد و در مورد ارتباط مدرن مضامینی مانند ترس، خرافات، وحشت، و تعصب اخلاقی و مذهبی بحث می‌کند. نویسندگان پیوندهای داون را با حوزه‌های کلیدی تحقیق فلسفی، مانند «هنر خوب زیستن»، شک‌گرایی و طبیعت‌گرایی برجسته می‌کنند. کتاب با معرفی سپیده دم و بحث در مورد چگونگی خواندن نیچه، تأثیرات ادبی و فلسفی او، رابطه او با فلسفه آلمانی و تلاش های او برای پیشبرد فلسفه «روح آزاد» آغاز می شود. بحث‌های بعدی به طیف گسترده‌ای از موضوعات مرتبط با سپیده‌دم، از جمله پیش‌فرض‌های اخلاق عرفی، نفرت از خود، تفکر آزادانه، و پذیرش علم و اشتیاق دانش می‌پردازد. این کتاب با ارائه تعاملی زنده و تخیلی با متن نیچه: اهمیت متنی که اغلب نادیده گرفته شده است از نوشته های میانی نیچه را برجسته می کند. کمپین نیچه علیه اخلاق عرفی را بررسی می کند. درباره پاسخ نیچه به ایده های کلیدی روشنگری بحث می کند. مانند هیچ کتاب دیگری در این زمینه، طلوع نیچه: فلسفه، اخلاق، و شور دانش برای دانشجویان، مربیان، و دانش پژوهان فلسفه، و همچنین خوانندگان عمومی علاقه مند به نیچه، خواندنی ضروری است. نوشته های میانی او

ترجمه ماشینی : این کتاب به بررسی نقش شوخ طبعی در زندگی خوب می پردازد، به ویژه آن گونه که سه روشنفکر برجسته فرانسوی که تحت تأثیر اندیشه نیچه قرار گرفته اند: ژرژ باتای، ژیل دلوز و کلمان روزه مورد بحث قرار گرفته است. لیدیا امیر با بحث در مورد استقبال نیچه در فرانسه شروع می کند و توضیح می دهد که چرا و چگونه او در آکادمی فرانسه به عنوان "فیلسوف خنده" شناخته شد. هر یک از سه فصل بعدی بر اهمیت شوخ طبعی و خنده در زندگی خوب که توسط باتای، دلوز و روزت حمایت می شود، تمرکز دارد. این فصل ها همچنین به بررسی رابطه پیچیده بین کمیک و تراژیک و طنز و خنده تا کنایه، طنز و تمسخر می پردازند. میراث فلسفه خنده نیچه سهم ارزشمندی در کار تفسیری اخیر انجام شده در مورد باتای و دلوز دارد و مقدمه بیشتری را با روست نسبتاً ناشناخته ارائه می دهد. این کتاب فلسفه های این سه متفکر، ارتباط آنها با نیچه، و در مجموع، نقش مهمی را که طنز در فلسفه ایفا می کند، روشن می کند.

ترجمه ماشینی : توماس اچ. بروجر، گرگ و میش بت‌ها (1888) نیچه را مورد بازبینی قرار می‌دهد و آن را اثری غنی و محرک می‌داند که فلسفه متاخر نیچه، به‌ویژه کار بزرگ ناتمام او، «تجدید ارزش‌گذاری همه ارزش‌ها» را در بر می‌گیرد و خلاصه می‌کند. بروجر با بررسی مضامین و هدف «گرگ و میش بت ها» در رابطه با Hauptwerk نیچه، تأثیر عمیق پروژه ارزش ها را بر ساخت آن نشان می دهد، موضوعی که تقریباً توسط تمام مفسران قبلی نادیده گرفته شده است. این کتاب بیشتر از آنچه نیچه می خواند و همچنین تأثیرات روی او را در زمان نوشتن این متن نشان می دهد و تفسیر جامعی را ارائه می دهد که دانش زبان آلمانی و انگلیسی را بررسی می کند. تحلیل‌های دقیق زیربنای اخلاقی، مذهبی و علمی متن، تفسیر جدیدی را ممکن می‌سازد که ریشه در فلسفه اصلی پروژه دارد و دانش بیشتری در مورد ارزیابی مجدد همه ارزش‌ها و همچنین آخرین اندیشه و موقعیت فلسفی نیچه به دست می‌دهد.

ترجمه ماشینی : مدیون فکری فوکو به نیچه در نوشته های او آشکار است، اما ماهیت دقیق، میزان و تفاوت های ظریف آن بدهی به ندرت مورد بررسی قرار می گیرد. به نظر می‌رسد خود فوکو گاهی ادعا می‌کند که رویکردش اساساً نیچه‌ای است، و گاهی اصرار دارد که به منزله گسست رادیکال از نیچه است. این جلد اولین جلد در نوع خود است که رابطه بین این دو متفکر را در مورد عناصر فرهنگ معاصر که در آن علایق مشترک داشتند، از جمله ماهیت زندگی در دنیای مدرن، فلسفه به عنوان یک شیوه زندگی، و روش‌هایی که ما در آن به اشتراک می‌گذاریم، ارائه می‌کند. باید درباره فیلسوفان دیگر بخواند و بنویسد. نویسندگان مشارکت کننده از چهره های برجسته مطالعات فوکو و نیچه هستند و مشارکت آنها منعکس کننده تنوع رویکردهای ممکن در کنار آمدن با رابطه فوکو-نیچه است. نقاط خاص مقایسه شامل برداشت های متفاوت فوکو و نیچه از مرگ خدا است. هنر و زیبایی شناسی؛ قدرت؛ نوشتن و تألیف؛ سیاست و جامعه؛ تاریخ ایده ها؛ تبارشناسی و باستان شناسی؛ و تکامل دانش

ترجمه ماشینی : فیلسوفان تقریباً همیشه موضوع تجدید نظر را به حاشیه رشته خود واگذار کرده اند، اگر اصلاً در مورد آن فکر کرده باشند. این کتاب مدعی است که اعمال بازنگری در پروژه فلسفی محوری و ضروری هستند و فلسفه باید اساساً به عنوان تمرین بازخوانی و بازنویسی تفسیر شود. این کتاب عمدتاً بر تفسیر بسیار تأثیرگذار هایدگر از نیچه متمرکز است، که در سخنرانی‌های دهه‌های 1930 و 1940 انجام شد و در سال 1961 منتشر شد. نویسنده از نزدیک ابزارهای بلاغی را تجزیه و تحلیل می‌کند که توسط هایدگر تفکر نیچه را در یک تاریخ گسترده‌تر از متافیزیک خود قرار می‌دهد. تفسیر مجدد خود به عنوان قرائت «درست» آن تاریخ است. نویسنده استدلال می‌کند که پروژه تجدیدنظرطلبانه هایدگر، متن فلسفی را به‌عنوان پارالیپسیس بازنویسی می‌کند، نوع خاصی از بیان کنایه‌آمیز که وقتی «به‌درستی» توسط بازخوان‌کننده فلسفی دریافت شود، آنچه را که متن نگفته و نمی‌توانست بیان کند، بیان می‌کند. مطالعه چنین تجدیدنظرطلبی پارالیپتیکی در چارچوب قانون فلسفی، راه جدیدی برای درک تاریخمندی اساسی متن فلسفی ارائه می‌دهد، متنی که به‌طور انتقادی از تاریخ تفسیرهای آینده‌اش قابل تشخیص نیست. فلسفه خود بازنگری است، یک عمل بازخوانی عمیقاً تاریخ‌گرایانه، تصاحب مداوم گذشته متنی نامناسب خود. این کتاب علاوه بر اینکه اولین مطالعه منتشر شده از تفسیر هایدگر از نیچه است، آثار هانس رابرت یاوس، هارولد بلوم و دیگر منتقدان تجدیدنظر را نیز بررسی می‌کند. به ویژه، مقالات اولیه رالف والدو امرسون در مورد تاریخ، که هم با تحلیل هایدگر از متافیزیک خوانده می شود و هم علیه آن، نشان می دهد که چرا مداخله تاریخی حاصل از خوانش تجدیدنظرطلبانه نه تنها یک تغییر رسمی و موضوعی گذشته است، بلکه یک اجبار بلاغی بر تفسیر آینده است. گرایش ها هیچ خواننده فلسفی صرفاً کاربر یا قربانی روش‌های تجدیدنظرطلب نیست: در بازخوانی گذشته‌های فلسفی، خواننده همان مکانیسمی است که به وسیله آن چنین گرایش‌های تفسیری برای اولین بار به مشکلات یا افکار درون کانون فلسفی تبدیل می‌شوند.

ترجمه ماشینی : سیاست جدیدی برای فلسفه: دیدگاه‌هایی درباره افلاطون، نیچه و اشتراوس، خوانش‌های دقیقی از آثار کلیدی فلسفی شخصیت‌های برجسته از سنت‌های فکری کلاسیک و مدرن ارائه می‌کند: پروتاگوراس، آیسخولوس، گزنفون، افلاطون، نیچه و لئو اشتراوس. این گروه بین المللی از محققین با الهام از دانش لارنس لمپرت، به بررسی مسائل مربوط به ماهیت یا هویت فیلسوف می پردازند. فصل‌ها به موضوعاتی از کارمیدهای افلاطون، سه‌گانه پرومته آیسخولوس، هیرو یا تیرانیکوس گزنفون، زرتشت چنین گفت نیچه و اکسه همو، افلاطون نیچه، اینکه آیا نیچه خود را به عنوان یک علم مدرن می‌پندارد، آیا نیچه خود را یک علم مدرن می‌پندارد، چه نیچه خود را یک علم مدرن می‌پندارد، «هیرو یا تیرانیکوس» گزنفون می‌پردازد. از تصویر نیمروز در مرکز قسمت چهارم زرتشت نیچه، ارزیابی مجدد وقفه نیچه جوان از طلسم شوپنهاور، تاریخ دراماتیک گفتگو ارائه شده در جمهوری افلاطون، روایت لئو اشتراوس از گسست مدرن از سیاست کلاسیک فلسفه و محیط زیست نیچه این کتاب همچنین شامل مصاحبه ای با لارنس لمپرت است.