جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : با توجه به اینکه کانت شواهد کلاسیک وجود خدا را به طور معروف «از بین برد»، شاید تعجب آور نباشد که فلسفه دین کریستین ولف، که اینها را در بر می گیرد، کمتر از مثلاً فلسفه اخلاقی او مورد توجه قرار گرفته است. در واقع، Theologia naturalis ولف اخیراً به عنوان نمونه‌ای برجسته از به اصطلاح «روشنگری معتدل» به تصویر کشیده شده است، زیرا ولف تلاش کرد تا فلسفه‌ای را توسعه دهد که نظامی از الهیات عقلانی و همچنین توجیهی برای وحی مسیحی ارائه کند. علاوه بر این، او به صراحت به طرفداران «روشنگری رادیکال» حمله کرد. از سوی دیگر، خود وولف توسط معاصرانش به عنوان دشمن دین مسیحی، پیرو متفکران بدنامی مانند اسپینوزا یا هابز مورد حمله قرار گرفت. همچنین، با توجه به درخواست نسبتاً شدید وولف برای روشنگری، به نظر می رسد تلاش برای توجیه کامل وحی در تضاد است. سؤالی که در این وضعیت مطرح می شود این است که آیا موضع مثبت وولف در مورد دین مسیحی با عقل گرایی خودمختار او سازگار است یا خیر. این جنبه کنجکاو و به ظاهر متناقض فلسفه ولف، که تفاسیر مختلف بر آن گواهی می دهد، مستلزم بررسی دقیق عناصر مربوط به فلسفه او است. بنابراین، این مطالعه بر مفاهیم ولف از الهیات طبیعی و دین طبیعی تمرکز می کند، بنابراین به این سوال پاسخ می دهد که چگونه ولف می خواست در به کارگیری روش فلسفی خود در الهیات مسیحی موفق شود و در عین حال استفاده نامحدود از عقل را تضمین کند و دین مسیحی را بی ضرر رها کند. با توجه به اینکه وولف متهم به نفی معجزات کتاب مقدس و الغای دین طبیعی و وحیانی شده است، این پژوهش در چهار فصل به اثبات معجزات وی، رابطه دین و اخلاق طبیعی، نقد اسپینوزیسم و ​​اثبات حقیقت وی می پردازد. از دین مبین کلید کارهای وولف، یا به نظر من، تلاش او برای توجیه دین مکشوف به عنوان وسیله ای برای هدایت مسیحیان به lex naturalis است. از یک سو، ادله او به نفع دین وحیانی، منافاتی با مطالبه روش فلسفی او ندارد، حتی اگر مخالفان او به درستی اینها را بزرگترین خطر برای مرجعیت دین وحی بدانند. از سوی دیگر نشان خواهم داد که ولف مسیحیت را به دلایل صرفاً عذرخواهی توجیه نکرد.

ترجمه ماشینی : پایان نامه من به بررسی سیاست هابز در پرتو برداشت او از روش علمی می پردازد. پژوهشی که به این دو مؤلفه اندیشه هابز اختصاص یافته است، یعنی شرح روش علمی و فلسفه سیاسی او، عمدتاً جدا از یکدیگر وجود داشته است. با خواندن سیاست او از دریچه گزارش او از روش علمی، من دو مجموعه تحقیقاتی در مورد هابز را با هم می‌آورم و با این کار، گزارشی منحصر به فرد از فلسفه سیاسی او ارائه می‌دهم. وقتی به فلسفه سیاسی هابز به روشی که من پیشنهاد می‌کنم برخورد می‌شود، آنچه که می‌بینیم دفاع ساده از مطلق‌گرایی استبدادی نیست، بلکه در عوض یک نظریه سیاسی بسیار مترقی‌تر است، نظریه‌ای که حول قدرت دموکراتیک «مردم» به‌عنوان یک نظریه سیاسی سازنده ساختار یافته است.

ترجمه ماشینی : افلاطون، ژان ژاک روسو، توماس هابز، رنه دکارت، جان لاک، دیوید هیوم، لودویگ ویتگنشتاین، گیلبرت رایل، امانوئل کانت و مارکی دو ساد چه اشتراکاتی دارند؟ در طول قرن‌ها و - وقتی صحبت از افلاطون به میان می‌آید - هزاره‌ها، آن‌ها شخصیت‌های کلیدی فلسفه غرب هستند که ایده‌های واقعیت، دانش، هستی، وضعیت طبیعت و اخلاق را مورد بحث قرار داده‌اند، ایده‌هایی که در رمان‌های آنجلا کارتر نقش محوری دارند. در این پایان نامه، من کارتر را به عنوان یک (د)فیلسوف معرفی می‌کنم و استدلال می‌کنم که او نظریه‌های محوری فلسفه غرب را واسازی می‌کند و در عین حال بر روی همان مفاهیم فلسفه می‌کند و صدای زنانه‌ای را در این رشته به شدت آندرومحور کمک می‌کند. با انجام این کار، من اولین بحث عمیق از بینامتنیت فلسفی کارتر را به نقد کارتر، فراتر از ارجاعات صریح کارتر که تا به امروز توسط محققان کارتر تصدیق شده است، سهیم می کنم. اگرچه این یک موضوع اصلی است، اما اصالت استدلال من با ارجاعات من تقویت می شود. t) مطالب آرشیوی که مجموعه مقالات آنجلا کارتر را تشکیل می دهد. این پایان نامه بر اساس تعامل کارتر با طیف متفکران غربی فوق الذکر، با تمرکز بر تأثیر افلاطون بر قهرمانان و شروران (1969)، ماشین های آرزوی جهنمی دکتر هافمن (1972) و مصائب حوای جدید (1977) در فصل اول تنظیم شده است. ، در حالی که فصل دوم به تحلیل کارتر از استدلال های هابز و روسو در قهرمانان و تبهکاران اختصاص دارد. در فصل سوم، دکارت (در رابطه با دکتر هافمن)، لاک (در مقابل رقص سایه، 1966، شب جدید، و شب‌هایی در سیرک، 1984) و هیوم، با ارجاع به چندین برداشت (1968) و عشق (نوشته 1969، انتشار 1971). تأثیر ویتگنشتاین و رایل بر دوران دکتر هافمن و کارتر در ژاپن در فصل چهارم بررسی شده است. فصل پنجم و آخر بر کارتر و فلسفه اخلاق تمرکز دارد و به کانت و ساد توجه ویژه ای می کند و در مورد رقص سایه، چندین برداشت و عشق، و همچنین دکتر هافمن و زن سادی (1979) بحث می کند.

ترجمه ماشینی : هدف این پایان نامه بازیابی ارتباط هیوم با فایده گرایی است. استدلال می‌شود که هیوم به بهترین وجه به عنوان یک فایده‌گرای محافظه‌کار تفسیر می‌شود، و این به عنوان اصلاحی برای رویکردهای اخیر در پژوهش هیوم است. امروزه این دیدگاه که هیوم یکی از بنیانگذاران فایده گرایی مدرن است با دو دیدگاه تضعیف شده است: یکی هیوم را قراردادی قراردادگرا که پیرو هابز است می بیند، دیگری هیوم را در روشنگری اسکاتلند می داند و بر شباهت او با هاچسون تأکید می کند. این تز منکر این نیست که فلسفه سیاسی هیوم تحت تأثیر این فیلسوفان است. در عوض، به این دلیل است که این دیدگاه ها به عنوان ارائه گزارشی جامع از هیوم در نظر گرفته می شوند که هدف این تز به چالش کشیدن آنهاست. آنچه برای مطالعات هیوم معاصر حیاتی است، تفسیر متعادل‌تر از هیوم است، و این را می‌توان در رویکرد سنتی یافت که هیوم را یک فایده‌گرا می‌داند. این تز بدیع است زیرا اگرچه رویکردی سنتی را بازیابی می‌کند، اما با نشان دادن اینکه نگرانی اواخر قرن بیستم برای اجتناب از دیدن همه چیز از چشم سودگرایی، عناصر سودگرایانه واقعی فلسفه سیاسی هیوم را پنهان کرده است، آن را به بحث معاصر مرتبط می‌کند. تجدید علاقه به مشکلات فایده گرایی بخشی از میراث نظریه سیاسی پسا راولزی است. فیلسوفانی مانند گوتیه و بری که این تز مورد انتقاد قرار می‌گیرد، هر دو از رالز در به حاشیه راندن سهم فایده‌گرایی در لیبرالیسم پیروی می‌کنند. برای محققان، اگر قرار است فلسفه سیاسی هیوم تضمین شود، باید تفسیر سنتی هیوم را رد کرد، بنابراین آنها آن را بر اساس قرارداد اجتماعی یافتند. این پایان نامه آنها را به دو دلیل به چالش می کشد. اول، نشان می دهد که شباهت های بیشتری باید بین هیوم و لاک شناسایی شود. دوم، استدلال می‌کند که هیوم به بهترین شکل تفسیر می‌شود که مکتبی را که بورک و سیدگویک جانشین آن شدند، تأسیس کرد، که تأثیری بر فایده‌گرایی و بحث‌های فلسفی معاصر دارد.

بهره‌گیری از مبانی انسان‌شناختی قرآنی برای علوم انسانی در تولید علم دینی، نقش اساسی دارد. نظریه‌های مختلف معرفتی و علمی، بر اساس مبانی هستی‌شناختی، انسان‌شناختی، معرفت-شناختی، روش‌شناختی و... بیان گردیده است. علوم انسانی بر پیش‌فرض‌های انسان‌شناختی خاصی استوار است و نظریه‌هایی که در این علوم پیشنهاد می‌شود مستقیم یا غیرمستقیم مبتنی بر این پیش-فرض‌ها است. بر این اساس، جهت‌گیری دیدگاه‌ها و نظریات یک شخصیت علمی به مبانی انسان-شناختی او وابسته و در ارتباط است. به طوری که تغییر در مبانی و پیش‌فرض‌های او موجب تغییر در نظریه‌های وی خواهد شد. یکی از نظریات مهم در حوزه‌ی علوم اجتماعی و سیاسی نظریه قرارداد اجتماعی است که با رویکردهای مختلفی از سوی اندیشمندانی همچون توماس هابز، جان لاک و ژان ژاک روسو ارائه گردیده است. هر یک از دانشمندان مذکور در ارائه نظریه خود دارای مبانی و پیش‌فرض‌های انسان‌شناسانه‌ای هستند که نیازمند تحلیل و بررسی می‌باشند. مسأله اصلی در این تحقیق آن است که اولاً مبانی انسان‌شناختی هابز، لاک و روسو چیست و چه تأثیری در نظریه‌ی ‌قرارداد اجتماعی آن‌ها دارد و ثانیاً اگر مبانی انسان‌شناختی آن‌ها را تغییر داده و به جای آن-ها مبانی انسان‌شناختی قرآنی را قرار دهیم چه تغییری در محتوای نظریه قرارداد اجتماعی پدید می-آید؟ علاوه بر این آیا می‌توان با کاربست مبانی انسان‌شناختی قرآنی در نظریه قرارداد اجتماعی به نظریه قرارداد اجتماعی با رویکرد اسلامی دست یافت؟ هابز، لاک و روسو نگاه های متفاوتی به انسان دارند و نظریه پردازی آنها در حوزه قرارداد اجتماعی مبتنی بر همین برداشت آنها از انسان است. با تغییر در مبانی انسان‌شناختی آن‌ها و جایگزین کردن مبانی انسان‌شناختی قرآنی در نظریه تغییراتی پدید می‌آید و نظریه جدید مبتنی بر وحی حاصل خواهد شد. از جمله اینکه که انسان‌ها برای حفظ و تعالی امور مادی و معنوی خود و همچنین تضمین سعادت خویش با قرار اجتماعی قدرت را در اختیار فردی قرار می‌دهند که نسبت به وضع قوانین صالح و سازگار با موازین دینی و الهی و هم‌سو با فطرت انسانی از سایر انسان‌ها آگاه‌تر است و با ایجاد زمینه رشد انسان‌ها فطرت ملکوتی آن‌ها را به فعلیت می‌رساند. این تحقیق بر اساس روش توصیفی- تحلیلی با استناد به منابع کتابخانه‌ای نگاشته شده است.

ترجمه ماشینی : در این پایان نامه به ماهیت و کاربرد نظریه های تخیل توسط پروتستان ها بویژه انگلیسی ها در طول قرن شانزدهم و اوایل قرن هفدهم می پردازم. من چهار مشاهدات مهم را انجام می دهم. اول، من استدلال می‌کنم که با وجود پیشرفت در آناتومی و کشف مجدد منابع کلاسیک جدید، درمان‌های فلسفی پروتستان انگلیسی در مورد تخیل عمدتاً با سنت مکتبی و قرون وسطایی پیشین پیوسته بود. دوم، من استدلال می‌کنم که پروتستان‌های انگلیسی یک گفتمان الهیات متمایز (اما نه اصیل) را توسعه دادند که تأثیرات سقوط بر تخیل انسان را بازتاب می‌داد. ثالثاً، من استدلال می‌کنم که علی‌رغم تعهد قوی به جبر، پروتستان‌های انگلیسی به هیچ وجه امکان روش‌های خاص انسانی برای بهبود تخیل سقوط کرده را رد نکردند. در نهایت، من ادعا می‌کنم که این تأمل الهیاتی درباره تخیل سقوط کرده گسترده بود و حتی به گفتمان‌های غیر الهیاتی، مانند نوشته‌های سکولار (اسماً) در مورد فلسفه طبیعی، اخلاق و سیاست رنگ می‌افزاید. من این استدلال ها را در سه بخش بزرگ بررسی می کنم. اول، من عمدتاً تأملات فلسفی را در مورد ماهیت تخیل، بررسی آثار در سنت ارسطویی scientia de anima و همچنین پزشکی مدرن اولیه در نظر می‌گیرم. من همچنین به احیای نظریه های باستانی رواقی در مورد تخیل و مروجین اولیه مدرن آنها می پردازم. در نهایت، این بخش را با بررسی فلسفه فرانسیس بیکن پایان می دهم. در بخش دوم به ملاحظات کلامی می پردازم. من ابتدا در مورد ارتباط بین بت پرستی و تخیل موجود در الهیات پروتستان و منابع آن در مکتب و موارد مشابه در کلیسای کاتولیک ضد اصلاحات بحث می کنم. سپس گزارش بدبینانه تخیل را معرفی می کنم که در گفتمان پروتستان انگلیسی برجسته است.

ترجمه ماشینی : این تز این بحث را ارائه می دهد که در الهیات، فلسفه سیاسی و شعر جان میلتون رابطه ای ناشناخته بین اتوپیایی و هزاره گرایی وجود دارد. این مطالعه این رابطه را به عنوان هزاره اتوپیایی تعریف می‌کند که از طریق آن ارزش‌های اتوپیایی کنترل و تنظیم آینده‌ای شیلایی را تضمین می‌کند. در مجموعه‌ای از فصل‌های مقایسه‌ای، این پایان‌نامه نشان می‌دهد که چگونه هزاره‌گرایی آرمان‌شهری میلتون می‌تواند در درون آن قرار گیرد و چگونه از طریق چشم‌انداز فکری، سیاسی و رادیکال انگلستان در اواسط قرن هفدهم توسعه می‌یابد. این مطالعه الهیات و فلسفه سیاسی میلتون را در کنار روشنفکران و شخصیت های رادیکال معاصر، مانند ساموئل هارتلب، جیمز هرینگتون، توماس هابز، مارکامونت ندهام، و جرارد وینستانلی، تحلیل می کند. همچنین در نظر می گیرد که چگونه ایده های اتوپیایی و هزاره ای آثار منثور میلتون در شعر حماسی او منعکس شده است. در انجام این کار، مطالعه مشاهده می‌کند که چگونه از دست دادن تدریجی ایمان میلتون به مردم انگلیسی، فرمول‌های آرمان‌شهری را به امید تضمین تحقق آخرت‌شناسی او تشویق می‌کند. سرخوردگی فزاینده میلتون از مردم با نخبه گرایی رو به رشد او همزمان است: از اوایل دهه 1640 تا پایان عمرش، او ایمان خود را به کسانی که معتقد بود قادر به تحقق هزاره هستند در افراد کمتر و کمتری قرار داد. برخلاف جامعه مطالعه‌گر لندن در آرئوپاگیتیکا در سال 1644، تا سال 1671، میلتون افراد کامل و منتخب را ایده‌آل می‌کند که می‌تواند آرزوی آن‌ها را داشته باشد، اگر نه افرادی که خود را با آن‌ها می‌شناسد. هزاره اتوپیایی میلتون، بردبار و در عین حال نخبه گرا، غیرمتعارف و در عین حال محافظه کار، تغییرات پویای چشم انداز سیاسی و فکری اواسط قرن هفدهم را رمزگذاری می کند.

ترجمه ماشینی : هدف او از این رساله، دولت و دین در فلسفه حق هگل، بررسی موضوع دولت سکولار مدرن و رابطه آن با دین در فلسفه G.W.F. هگل است. پیش از پرداختن به این متفکر، دو مفهوم دیگر از رابطه دولت و دین، یعنی مفهوم توماس هابز و جان لاک، به اختصار معرفی می شود. این دو پیشینیان هگل در اندیشه سیاسی مدرن، هر دو پیش فرض های تجربی یکسانی دارند. آنها با این وجود به نتایج کاملاً متفاوتی در مورد امکان تساهل مذهبی و رابطه دولت و کلیسا می رسند. فلسفه سیاسی هگل نمایانگر دیدگاهی بدیل درباره ماهیت دولت سکولار و رابطه آن با دین به هر دوی این نمایندگان نظریه قرارداد اجتماعی دولت است. مسئله رابطه دولت و دین که در بخش اصلی این اثر مورد توجه قرار خواهد گرفت، با توجه به مفهوم آزادی هگل مورد بحث قرار خواهد گرفت. همین مفهوم است که هم پیوند متقابل و هم ضرورت تمایز بین این دو تجلی روح یعنی دین و دولت را نشان می دهد و تنشی را که بین آنها باقی می ماند توضیح می دهد

ترجمه ماشینی : این پایان نامه به بررسی رابطه بین توماس هابز و دئیسم انگلیسی می پردازد. به دنبال نشان دادن این است که کار هابز تأثیر قابل توجهی بر دئیست‌های بعدی، یعنی چارلز بلونت، جان تولند، متیو تیندال و آنتونی کالینز داشته است. این تز نشان می‌دهد که این دئیست‌ها تحت تأثیر برخی از ایده‌های ضدروحانی مشخصاً هابزی، مانند نقد کتاب مقدسی، ماتریالیسم و ​​جبرگرایی او، شکاکیت او نسبت به وحی کنونی، و غیره بودند. دئیست‌ها که با شکل مشابهی از ضد روحانیت انگیزه داشتند، در هابز متحدی بسیار مدبر یافتند. علاوه بر این، این پایان نامه بررسی می کند که چگونه برخی از ایده های سیاسی هابز بر دئیست ها تأثیر گذاشته است: به ویژه نگرانی های او در مورد نقش خطرناکی که منافع کشیش در جامعه ایفا می کند و بی ثباتی که آنها ایجاد می کنند. بنابراین، این تز استدلال می کند که هابز را می توان به عنوان یک تأثیر عمده بر دئیسم انگلیسی در نظر گرفت. ثانیاً، بررسی مفاهیم هابز از خدا و عقل را ارائه می دهد. این نشان می‌دهد که در حالی که گزارش‌های هابز از خدا و عقل چندلایه و در مواقعی شاید توسعه نیافته بود، اما حاوی عناصر مهمی بود که مواضع بعدی دئیست‌ها را پیش‌بینی می‌کرد. در نهایت، این تز استدلال می‌کند که برای هابز، پتانسیل عقلانی نوع بشر که توسط خدا کاشته شده است، می‌تواند زمانی که صلح و امنیت تضمین شود، پرورش داده و تحقق یابد. بنابراین، این تز تلاش می‌کند تا برخی از جنبه‌های آرمان‌شهری‌تر اندیشه هابز را بازیابی کند. این نتیجه می‌گیرد که هم هابز و هم دئیست‌ها بخشی از یک پروژه روشنگری بودند، اما هدفی که علیه دین نبود. آنها کوشیدند عقل طبیعی را از تاریکی روحانیون فاسد و آموزه های دروغین آنها رها کنند: این یک روشنگری ضد روحانی بود که تا حدی توسط هابز آغاز شد و به طور قابل توجهی توسط دئیست ها توسعه یافت.

ترجمه ماشینی : این پایان نامه به بررسی رابطه انضباطی بین فلسفه طبیعی (مطالعه طبیعت یا بدن) و الهیات (مطالعه امر الهی) در انگلستان قرن هفدهم می پردازد. رشته های مدرن اولیه دو کارکرد اساسی داشتند. اول، آنها قواعد و مرزهای استدلال را تعیین کردند - بنابراین دانش در چارچوب های انضباطی مشروعیت یافت و قابل فهم شد. و ثانیاً، رشته‌ها آموزش و پرورش را ساختار می‌دهند، دانش را به گونه‌ای تقسیم می‌کنند که بتوان آن را مطالعه و آموزش داد. این نقش دوگانه به این معنی بود که رشته ها ساختارهای معرفتی و اجتماعی بودند. آنها از عناصر مختلفی تشکیل شده بودند و در نتیجه به طرق مختلف با یکدیگر ارتباط داشتند. به این ترتیب، رقابت پذیری دانش مدرن اولیه در رقابت پذیری رشته ها - محتوا و مرزهای آنها منعکس شد. فرانسیس بیکن، توماس وایت، هنری مور و جان لاک به ترتیب محور چهار فصل هستند، با جوزف گلانویل، توماس هابز، دیگر خدایان کمبریج، و انواع نویسندگان مکتبی قرون وسطایی که زمینه، مقایسه و تقویت را ارائه می دهند. این مطالعات موردی، مقطعی از اندیشه و باور قرن هفدهمی را ارائه می‌کند. آنها منافع حرفه ای و نهادی متفاوتی را در بر می گیرند و مجموعه ای از مواضع فلسفی، کلامی و مذهبی را نمایندگی می کنند. با این وجود، هر یک از آنها به شیوه‌های مختلف و تأثیرات متفاوت، رابطه بین فلسفه طبیعی و الهیات را در مرکز تلاش‌های فکری خود قرار می‌دهند. آنها با هم نشان می‌دهند که در انگلستان قرن هفدهم، فلسفه طبیعی و الهیات در نوسان بودند، و رابطه انضباطی آنها پیچیده بود و درجاتی از همپوشانی و بیگانگی را به دنبال داشت. در درجه اول، فلسفه طبیعی و الهیات به بررسی ماهیت و ساختار جهان پرداختند و با هم رابطه بین اجزای سازنده آن - طبیعی و الهی - را تعیین کردند. با این حال، آنها همچنین گستره قوای شناختی انسان را منعکس می‌کردند، و مشخص می‌کردند که کدام بخش از جهان قابل شناخت است، و زمینه‌ها و درجات مناسبی از یقین و اعتقاد را مشخص می‌کرد. بنابراین، هر دو رشته، و رابطه آنها با یکدیگر، به بحث های گسترده در مورد، حقیقت، یقین و نظر کمک کرد. این به نوبه خود دستورالعمل های هنجاری را ایجاد کرد. تا حدودی درستی یا نادرستی عقیده و رفتار با تعاریف خاص و رابطه بین فلسفه طبیعی و الهیات مشخص می شد. در نتیجه، جایگاه انسان در جهان - رابطه او با طبیعت، خدا و همنوعانش - از طریق این رشته ها مثلث بندی شد.