جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : این مطالعه به منظور درک بهتر رابطه بین معرفت شناسی الهیاتی، انسان شناسی و اخلاق در تفسیر کتاب مقدس دزیدریوس اراسموس و جان کالوین، پذیرش گفتار پولس در مورد حماقت در قرنتیان اول را در کنار دیگر متون مسیحی پولس بررسی می کند. گفتار پولس در مورد رابطه بین حماقت و حکمت، علیرغم باروری بالقوه آن برای ایجاد هر گونه کاربرد جالب در چندین حوزه از فلسفه و الهیات، در تاریخ تفسیر مورد توجه اندکی قرار گرفته است. در قرن شانزدهم، این متون در زمینه الهیات کتاب مقدس انسانگرایانه مورد توجه قرار می گیرند که عمل کنندگان آن، به عنوان یک قاعده، خود را در حال ارائه شکلی ضد نظری از روش الهیاتی می دانند که در تضاد با اجداد مکتبی آنهاست. بنابراین، حماقت خدا، که به گفته پولس، خردمندتر از خرد انسان هاست، در دستان اراسموس و کالوین که سازه های متناقض پولس را در خدمت حمله به اشکال بیش از حد گمانه زنی مسیحی به کار می گیرند، اهمیت تازه ای پیدا می کند. الاهیاتی که به سمت ابهام گرایش دارند و در نتیجه برای افراد عادی غیر قابل دسترس می شوند. علاوه بر این، هم اراسموس و هم کالوین زمان زیادی را در آثار تفسیری خود درباره قرنتیان اول صرف پرداختن به مشکل فصاحت مسیحی می کنند که از ادعای پولس مبنی بر موعظه انجیلی کاملاً ساده ناشی می شود. در این رابطه، هر دو مفسر برای بازگشت به سادگی موعظه پولسی، که البته در اصل از فروتنی مسیح الگوبرداری شده است، استدلال می کنند. تفاسیر اراسموس و کالوین از این بخش از نامه پل، علاوه بر این، شیوه جدیدی از تفکر در مورد چشم اندازهای پذیرش اراسموس و کالوین از الهیات رتوریکا ارائه می کند - اصطلاحی که توسط مورخ فلسفه رنسانس چارلز ترینکهاوس برای توصیف این روند ابداع شده است. الاهیات اومانیستی عمدتاً ایتالیایی) برای حمایت از نوعی گفتمان الهیاتی که به اصطلاح بیشتر از متقاعد کردن مغز به دنبال حرکت دادن قلب است. از این منظر، من استدلال می‌کنم که اراسموس و کالوین را می‌توان در یک محیط فکری قرار داد و درک کامل‌تر آن‌ها از سادگی پولیس ممکن است به عنوان مرحله جدیدی در توسعه الهیات رتوریکا تلقی شود. در نهایت، این مطالعه تأثیری را که اراسموس - عمدتاً حاشیه‌نویسی‌ها و نقل‌قول‌های عهد جدید، بلکه سایر آثار الهیات او - بر تفسیرهای کتاب مقدس کالوین و به طور کلی‌تر الاهیات او داشته است، تحلیل می‌کند. این رابطه ای است که مدت هاست در میان محققان کالوین مورد غفلت قرار گرفته است، علیرغم این واقعیت که کالوین بارها و بارها به صراحت با اراسموس در تفسیرهای NT خود درگیر است، و علیرغم این واقعیت که "انسان گرایی" او به طور گسترده ای شناخته شده است. می‌توان کالوین را پیروی از اراسموس دید، نه تنها در برخی از نتایج فلسفی، بلکه همانطور که سعی خواهم کرد نشان دهم، در حمایت از نوع خاصی از روش الهیاتی که به حماقت صلیب مربوط می‌شود (و نه تنها در مورد اول قرنطینه). 1-4، بلکه فیل 2:6f.

ترجمه ماشینی : در این پایان نامه به ماهیت و کاربرد نظریه های تخیل توسط پروتستان ها بویژه انگلیسی ها در طول قرن شانزدهم و اوایل قرن هفدهم می پردازم. من چهار مشاهدات مهم را انجام می دهم. اول، من استدلال می‌کنم که با وجود پیشرفت در آناتومی و کشف مجدد منابع کلاسیک جدید، درمان‌های فلسفی پروتستان انگلیسی در مورد تخیل عمدتاً با سنت مکتبی و قرون وسطایی پیشین پیوسته بود. دوم، من استدلال می‌کنم که پروتستان‌های انگلیسی یک گفتمان الهیات متمایز (اما نه اصیل) را توسعه دادند که تأثیرات سقوط بر تخیل انسان را بازتاب می‌داد. ثالثاً، من استدلال می‌کنم که علی‌رغم تعهد قوی به جبر، پروتستان‌های انگلیسی به هیچ وجه امکان روش‌های خاص انسانی برای بهبود تخیل سقوط کرده را رد نکردند. در نهایت، من ادعا می‌کنم که این تأمل الهیاتی درباره تخیل سقوط کرده گسترده بود و حتی به گفتمان‌های غیر الهیاتی، مانند نوشته‌های سکولار (اسماً) در مورد فلسفه طبیعی، اخلاق و سیاست رنگ می‌افزاید. من این استدلال ها را در سه بخش بزرگ بررسی می کنم. اول، من عمدتاً تأملات فلسفی را در مورد ماهیت تخیل، بررسی آثار در سنت ارسطویی scientia de anima و همچنین پزشکی مدرن اولیه در نظر می‌گیرم. من همچنین به احیای نظریه های باستانی رواقی در مورد تخیل و مروجین اولیه مدرن آنها می پردازم. در نهایت، این بخش را با بررسی فلسفه فرانسیس بیکن پایان می دهم. در بخش دوم به ملاحظات کلامی می پردازم. من ابتدا در مورد ارتباط بین بت پرستی و تخیل موجود در الهیات پروتستان و منابع آن در مکتب و موارد مشابه در کلیسای کاتولیک ضد اصلاحات بحث می کنم. سپس گزارش بدبینانه تخیل را معرفی می کنم که در گفتمان پروتستان انگلیسی برجسته است.

ترجمه ماشینی : این پایان نامه با مطالعه دقیق متون اولیه به این سوال پاسخ می دهد که آیا جان کالوین و توماس آکویناس نظریه مشترکی درباره قانون طبیعی دارند یا خیر. کالوین و آکویناس هر دو از واژگان مشترک قانون طبیعی استفاده می کنند که از دوران باستان به ارث رسیده است. آنها هر دو از نظم طبیعی هنجاری اخلاقی صحبت می کنند و هنگام بحث در مورد سؤالات عملی به طبیعت به عنوان یک معیار ارزشی اخلاقی متوسل می شوند. در حالی که آنها واژگان مشترکی از قانون طبیعی دارند، با این حال، مشخص نیست که آیا این موضوع توسط مجموعه ای از مفروضات الهیات مشترک وجود دارد یا اینکه آیا کالوین و آکویناس دیدگاه های متفاوتی از قانون طبیعی دارند که منعکس کننده تفاوت های الهیات عمده بین مسیحیت اصلاح شده و مسیحیت کاتولیک رومی است. . ادبیات موجود سوالاتی را در مورد سازگاری اندیشه کالوین درباره قانون طبیعی با اندیشه آکویناس مطرح می کند، اما به اندازه کافی کاوش نمی کند. در حال حاضر هیچ مطالعه کاملی از اندیشه کالوین در مورد قانون طبیعی وجود ندارد، اما با مقایسه کالوین با آکویناس، به جای مطالعه او به تنهایی، امیدوارم بتوان ویژگی های رویکرد او را راحت تر شناسایی کرد. استدلال این تز این است که کالوین و آکویناس یک دیدگاه مشترک از قانون طبیعی دارند. برای اثبات این نتیجه، من زمینه‌های اختلاف نظر آشکار بین آکویناس و کالوین را که با مرور ادبیات تطبیقی ​​موجود شناسایی کرده‌ام، بررسی می‌کنم. این اختلاف نظرها به نقشی که قانون طبیعی در الهیات سیستماتیک ایفا می کند، رابطه بین قانون طبیعی و وجدان، رابطه بین قانون طبیعی و دکالوگ، تأثیرات ناخوشایند گناه، و وضعیت اخلاقی تمایلات طبیعی مربوط می شود. من استدلال می‌کنم که در هر مورد، تفاوت‌های ظاهری توافق عمیق‌تری را بین آکویناس و کالوین پنهان می‌کنند که زمانی واضح‌تر می‌شود که طیف وسیع‌تری از متون اولیه تحت بررسی دقیق‌تری نسبت به آنچه تاکنون بوده است، شود.

ترجمه ماشینی : در سال 1563، انتشار کاتشیسم هایدلبرگ نشان دهنده تبدیل راینلند پالاتینات به دژی برای دین اصلاحات بود. با این حال، بلافاصله پس از آن، کلیسای پالاتینات افزایش شدیدا نگران کننده ای را در محبوبیت ضد تثلیث تجربه کرد. برای مخالفان لوتری و کاتولیک خود، این تحول یک ارتباط سمی را بین الهیات اصلاح‌شده و اصول تثلیث ستیزی آشکار کرد. برای مثال، در اوایل سال 1565، استانیسلاوس هوسیوس، کاردینال کاتولیک، به طور ناشناس استدلال کرد که اصل اصلاح شده sola scriptura از کتاب مقدس که بدعت گذاران را وادار به رد آموزه تثلیث کرده بود، به این دلیل که هیچ کجا به صراحت در کتاب مقدس توجیه نشده بود، قابل تشخیص نیست. متن هفت سال بعد، الاهیدان آواره ایتالیایی و استاد هایدلبرگ، جیرولامو زانچی، در کتاب De Tribus Elohim (1572) با این استدلال مخالفت کرد. این نقطه عطف عظیم این بحران الهیات اولیه در هایدلبرگ با این استدلال که آموزه تثلیث به صراحت در نام های الهی عبری یهوه و الوهیم تعلیم داده شده بود، با کتاب مقدس ضد تثلیث گرایان اولیه مخالفت کرد. سال بعد، دی تریبوس الوهیم از دربار کاتولیک در وین امتیاز امپراتوری دریافت کرد، تمایزی که تقریباً برای یک متن الهیات اصلاح‌شده ناشناخته بود. استدلال سانچی سپس به طور گسترده در نمادهای حاشیه ای کتاب بسیار تأثیرگذار Biblia Sacra از فرانسیسکو یونیوس و ایمانوئل ترملیوس منتشر شد و پس از آن تبدیل به عنصر اصلی رد تثلیث گرایی شد. با این حال، بسیاری از همکاران اصلاح‌طلب خود او اطمینان داشتند که الهیات تثلیثی در عبری عهد عتیق گنجانده شده است. آثار تفسیری جان کالوین به صراحت این استدلال را رد کرده بود. و الهی‌دانانی مانند دیوید پارئوس (همکار جوان‌تر زانکی در هایدلبرگ) و یوهانس دروسیوس، عبری‌شناس هلندی، قرائت تاریخی- دستوری تری از عهد عتیق را ترجیح دادند و خواندن زانکی از نام الوهیم را با وجود این خطر که ممکن است فدای دفاع ارزشمندی در برابر تثلیث‌ستیزی شود، رد کردند. با پیچیده‌تر کردن تصویر، جدل‌شناس لوتری، آگیدیوس هونیوس، در کتاب Calvinus Iudaizans (1593) استدلال‌های سانچی را علیه کالوین مطرح کرد. این تنوع پاسخ‌ها به استدلال سانچی، تنوع مفروضات مربوط به ماهیت متن کتاب مقدس در کلیسای اصلاح‌شده را نشان می‌دهد، که در تضاد با این تصور است که جهان اصلاح‌طلب در عصر «اعتراف‌گیری» به طور فزاینده‌ای همگن می‌شد یا آثار جان کالوین در این دوره به سنگ محک معتبر اصلاحات ارتدوکس تبدیل شد.

ترجمه ماشینی: آیا خدای کالوین چشمه برکت است یا ظالمی زورگو؟ آیا دیدگاه کالوین نسبت به خدا قهری است و جایی برای رستگاری انسان به عنوان انسان باقی نمی گذارد؟ اینها سؤالات همیشگی در مورد الهیات کالوین است که توسط الهیات هدایایی مانند جان میلبنک، گراهام وارد و استفان وب جان تازه ای به آنها بخشیده است. جی. تاد بیلینگز با کاوش در الهیات کالوین مبنی بر «مشارکت در مسیح» به این سؤالات می پردازد. او استدلال می کند که الهیات «مشارکت» کالوین جایگاه مثبتی به انسان می دهد، به گونه ای که فیض به جای نابودی طبیعت، طبیعت را برآورده می کند. اتحاد متمایز خدا و بشریت در خلقت و رستگاری. الاهیات تثلیثی کالوین به دیدگاه او در مورد دعا، مقدسات، شریعت، و دستورات کلیسایی و مدنی گسترش می یابد. در پرتو دکترین مشارکت کالوین، بیلینگز نقدهای کالوین را در بحث هدایا مجدداً مطرح می‌کند و امکانات جدیدی را برای الهیات معاصر، الهیات جهان‌شناسی، و همچنین پژوهش کالوین باز می‌کند.

ترجمه ماشینی: "تفسیر کتاب مقدس چه نقشی در ساخت الهیات ایفا می کند؟ دیوید گیبسون در خواندن فرمان به بررسی تفسیر انتخاب در جان کالوین و کارل بارت می پردازد و رابطه بین انتخاب و مسیحیت را در اندیشه آنها در نظر می گیرد. او استدلال می کند که هم برای کالوین و هم برای کالوین و بارت دکترین آنها در مورد انتخاب و لنگرهای تفسیری آن از نظر مسیحی شکل می‌گیرد، اما به روش‌های بسیار متفاوتی. انتخاب اسرائیل و کلیسا. سپس این تمایز با نشان دادن اینکه چگونه شکل هرمنوتیکی متناظر دارد توسعه می یابد: مسیحیت گسترده (کالوین) و مسیحیت شدید (بارث). با تمرکز بر دریافت متون کتاب مقدس، خواندن فرمان توجه را به مبانی تفسیری نادیده گرفته شده کالوین دکترین انتخاب، و کمک تازه ای به بحث های جاری در مورد انتخابات در اندیشه بارت می کند. نتیجه مطالعه ای است که برای محققان کتاب مقدس و همچنین متکلمان تاریخی و سیستماتیک به طور یکسان مورد علاقه خواهد بود. "

ترجمه ماشینی: گستره و دامنه الهیات جان کالوینیس به ندرت جامع تر از این کتاب ارائه شده است. این تجزیه و تحلیل ایده های کالوینیس را روشن می کند و به تنظیم آنها در چارچوب زمان خود کمک می کند.

حجت الاسلام والمسلمین دکتر رضا برنجکار، رییس انجمن کلام حوزه در دومین نشست از نخستین روز مدرسه زمستانی کلام امامیه به تبیین موضوع «نظریه های فطرت بنیاد» پرداخت. وی معنای فطرت را امر غیر اکتسابی یا اکتسابی روشن و بی نیاز از تحلیل و بررسی های پیچیده، فطرت محل بحث از نوع فطرت معرفتی دانست نه فطرت گرایشی. وی در ادامه به بیان تاریخچه دیدگاه های باب فطری معرفتی از گذشته تا عصر حاضر پرداخت و نظریات سقراط، افلاطون، ارسطو، دکارت، ابن سینا، شیخ حر عاملی، سیدبن طاووس، مدرسه کوفه، مدرسه قم، مدرسه بغداد و مدرسه حله را به صورت اجمال در این باب بررسی کرد. حجت الاسلام والمسلمین دکتر برنجکار اظهار داشت: در بین متلکمان اسلامی، براساس گزارش هایی که از مدرسه کوفه می بینیم، معرفت فطری را معرفت اضطراری می نامند به این معنا که ما مضطر هستیم به دانش معرفه الله و خداوند این معرفت را در دون ما قرار داده و اکتسابی نیست. شاهد بر این مطلب ادعای اشعری است بر این که جمهور امامیه قائل بودند معرفه الله و بلکه همه معارف مضطر است و استدلال در آن نقشی ندارد. وی افزود: البته در این میان هشام بن حکم و ابو محمد نظری مخالف با جمهور متکلمان امامیه دارند. رییس انجمن کلام حوزه خاطرنشان کرد: در مدرسه قم نیز مرحوم کلینی و صدوق قائل به اضطرار هستند و عام ذر را مطرح می کنند اما از شیخ مفید به بعد اضطرار کنارگذاشته و معرفت اکتسابی مطرح شد. در مدرسه بغداد و حله نیز این اضطرار دیگر مطرح نیست، اما در خراسان دوباره احیاء می شود. فطرت در قرآن و روایات وی نیز گفت: قرآن و روایات خداشناسی را امری مجهول که نیاز به استدلال و کشف داشته باشد مطرح نمی کنند. نه اینکه عقل توان اثبات نداشته باشد، بلکه به این معنا که راه منحصر به استدلال نیست، زیرا فطرت داریم و «کل مولود یولد علی الفطره». حجت الاسلام والمسلمین دکتر برنجکار اضافه کرد: بحث معرفت فطری در دو مقام قابل طرح است، نخست این که معرفت در چه موقفی به انسان داده شده است؟ پاسخ در آیات و روایات اشاره به عالم ذر دارد. دوم «چیستی ویژگی های معرفت»؛ معرفت است یا گرایش؟ آیات و روایات فطرت را تفسیر به گرایش از قبیل خداشناسی و خداجویی نکرده، بلکه تفسیر به معرفت می کنند. و چنین که برخی گفته اند معرفت مبهم نیست، بلکه در لسان روایات می بینیم اتفاقا معرفت صریح است و شدت دارد، چون از جنس معاینه و دمیدن مطرح شده است و این معاینه به معنای دیدن یا چشم نیست که علاوه حکایت از شناخت شدید دارد. و فطری بودن معرفت همیشه به این معنا نیست که به آن توجه وجود دارد، بلکه نیاز به تذکر همیشه وجود دارد و ارسال رسل به همین منظور است. تذکر به معرفت نیز از طریق مختلف اتفاق می افتد: نخست «استدلالات عقلی» و دیگری «از راه اسمائ و صفات». وی در ادامه به ویژگی های معرفت فطری پرداخت و بیان کرد: ویژی های معرفت فطری عبارتند از: معرفت فطری شدید است؛ لذا تعابیری مثل معاینه در روایات برای معرفت ذکر شده است این معرفت به قلب معروف است نه عقل معرفت فطری معرفت اساسی است و بقیه معرفت ها به ابن معرفت مربوط اند.