جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : این جلد شامل مکاتباتی است که در طی سالهای 1954 تا 1978 بین فیلسوف مارکسیست-اومانیست و فمینیست رایا دونایفسکایا (1910-1987) و فیلسوف مارکسیست هگلی و نظریه پرداز اجتماعی هربرت مارکوزه (1898-1979) و روانشناس (فروم و منتقد اجتماعی E190) می باشد. -80). این مبادلات نگرانی‌های عمیقاً مارکسیستی و اومانیستی این نظریه‌پردازان را نشان می‌دهد و همچنین تفاوت‌های مهم آنها را در مورد موضوعات کلیدی در فلسفه، سیاست و روان‌شناسی در دهه‌های پرتلاطم دهه‌های 1950، 1960 و 1970 برجسته می‌کند. بخش اول. مکاتبات دونایفسکایا-مارکوزه، 1954-1978: نامه های اولیه: بحث در مورد دیالکتیک مارکسیستی و ایده مطلق هگل. مارکسیسم و آزادی دونایفسکایا و فراتر از آن. در مورد فناوری و کار در آستانه مرد تک بعدی مارکوزه. مکاتبات بعدی: در طول دوره چپ جدید پایان یافت -- قسمت دوم. مکاتبات دونایفسکایا-فرم، 1959-1978: نامه های اولیه: در مورد مفهوم انسان فروم مارکس و سمپوزیوم اومانیسم سوسیالیستی او. گفتگو درباره مارکوزه، درباره اگزیستانسیالیسم و اومانیسم سوسیالیستی در اروپای شرقی. درباره هگل، مارکسیسم و مکتب فرانکفورت در دوره فلسفه و انقلاب دونایفسکایا. نامه های پایانی: در مورد نظریه انتقادی و روزا لوکزامبورگ، جنسیت و انقلاب.

ترجمه ماشینی : این کتاب یکی از قدیمی ترین مشکلات در درک آنچه هگل در تلاش بود انجام دهد را بررسی می کند. جایگاه منطق در نظام هگلی چیست؟ یعنی هگل رابطه بین «اندیشه ناب» و خاستگاه یا کاربردهای آن را در بسیاری از اشکال تجربه ما چگونه می دید؟ رویکرد جدیدی برای این سوال قدیمی اتخاذ شده است. این کتاب شرح هگر را در مورد آنچه که او به عنوان پرمصرف‌ترین «تصویر» تفکر ناب می‌دانست، یعنی روشی که ما فکر خود را در زبان می‌یابیم و روشی که حقایق فلسفی در گفتار دینی بیان می‌شود، مطالعه خواهد کرد. پیشگفتار مشکل و رویکرد را نشان خواهد داد. مقدمه سه اثر اخیر در مورد هگل را بررسی می‌کند و نشان می‌دهد که چگونه مطالعه‌ای را که در اینجا پیشنهاد شده است، دعوت می‌کنند. از همه خرد، زمانی بود که هگل به عنوان منبع خوانده می شد، همچنین زمانی که او را فقط به عنوان یک مناسبت تمسخر می دانستند. هر دو در حال حاضر گذشته است. نگرش متافیزیکدانان محتاط تر و مخالفان پذیراتر است. هر یک از طرفین آمادگی بیشتری دارند تا به کسانی که جایگاه مطمئنی در تاریخ فلسفه دارند، اجازه دهند تا خودشان صحبت کنند و دستاوردها و محدودیت های خود را آشکار کنند. در این فضا دلیل خاصی از هر دو طرف برای مطالعه هگه وجود دارد. هیچ کس چنین ادعاهای افراطی در مورد تفکر متافیزیکی نداشته و آن را به طور گسترده و سیستماتیک توسعه نداده است. هیچ کس در نقد چنین اندیشه ای بیش از این از آیندگان مطالبه نکرده است.