جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : این کتاب در سال 1968 نوشته شد و در سال 1969 در دانشکده فلسفه دانشگاه فریبورگ (سوئیس) به عنوان پایان نامه دکترا دفاع شد. اصل نفی مضاعف و اصل وسط منتفی، معانیی که فهم آنها مشکل است. خواننده بیهوده به دنبال موقعیت فلسفی نویسنده خواهد بود. بنابراین، چند کلمه در مورد مقاصدی که مؤلف را به مطالعه و تبیین اندیشه هگل برانگیخت، بی‌جا نیست. در اوایل دهه شصت، زمانی که خود را با تاریخ فلسفه مارکسیستی مشغول می کردم، دریافتم که نمایندگان سنت منطقی- پوزیتیویستی در به کارگیری اصل مرزبندی تنها نیستند. آنهایی که از سنت مارکسیستی دیالکتیکی بودند نیز از چنین اصلی ("جنبش خود") به عنوان پایه یک فلسفه علمی و به عنوان وسیله ای برای تعیین حدود ایده های غیر علمی استفاده می کردند. هدف من درک روشنی از این اصل بود تا بتوانم قضاوت کنم که آیا و تا چه اندازه با مبانی روش تحلیلی مطابقت دارد یا خیر. در این تلاش من با دو مشکل مواجه شدم: (1) آنچه را که باید با «روش تحلیلی» فهمید، نمی‌توان به طور واضح مشخص کرد.

ترجمه ماشینی : چهل سال پس از ساخت، این تفسیر مجدد از پدیدارشناسی روح هگل که مدت ها در انتظار آن بودیم، سهم برجسته ای از یکی از شناخته شده ترین و تأثیرگذارترین فیلسوفان جهان به فلسفه است. در این اثر مورد انتظار، رابرت براندوم بازگویی کاملاً جدیدی از ماجراجویی خردگرایانه رمانتیک ایده‌ها را ارائه می‌دهد که کلاسیک هگل به نام پدیدارشناسی روح است. براندوم با پیوند سنت‌های تحلیلی، قاره‌ای و تاریخی نشان می‌دهد که چگونه شیوه‌های تفکر غالب در فلسفه معاصر توسط هگل به چالش کشیده می‌شود. روح اعتماد درباره تغییر تاریخی عظیم در زندگی نوع بشر است که ظهور مدرنیته را تشکیل می دهد. کانت در نقدهای خود از تمایز بین اینکه اشیاء فی نفسه هستند و چگونه برای ما ظاهر می شوند صحبت می کند. هگل تمایز کانت را آشکار ساختن آنچه که جهان باستان و مدرن را از هم جدا می کند، می داند. در دنیای باستان، وضعیت‌های هنجاری - قضاوت در مورد آنچه باید باشد - برای بیان حقایق عینی اتخاذ می‌شد. در دنیای مدرن، این قضاوت ها بر اساس نگرش ها - مواضع ذهنی تعیین می شوند. هگل از دیدگاهی حمایت می‌کند که هر دوی این رویکردها را ترکیب می‌کند، که براندوم آن را «ایده‌آلیسم عینی» می‌نامد: واقعیتی عینی وجود دارد، اما ما نمی‌توانیم آن را بدون درک نحوه اندیشیدن درباره آن معنا کنیم. بر اساس رویکرد هگل، ما تنها زمانی عامل می شویم که توسط سایر کارگزاران چنین شود. این بدان معناست که وضعیت‌های هنجاری مانند تعهد، مسئولیت و اختیار توسط شیوه‌های اجتماعی به رسمیت شناختن متقابل ایجاد می‌شوند. براندوم استدلال می کند که وقتی نگرش های شناختی خودآگاه ما شکل رادیکال بزرگواری و اعتمادی را که هگل توصیف می کند به خود بگیرد، می توانیم بر مدرنیته آشفته غلبه کنیم و وارد عصر جدیدی از روح شویم.

ترجمه ماشینی : جلد---نصف عنوان---عنوان-مسئله دایره گرایی - "1 حد شناخت" - "2 حد عمل" - "قسمت دوم: پل" - "3 معمای پدیدارشناسی روح" - "4 تاریخ از نظر مفهومی درک شده است" " -- "بخش سوم: پیش شرطهای نهادی" -- "5 معقول بودن آنچه هست" -- "6 اقتدار، مشروطیت، عدالت" -- "7 هگل و انترناسیونالیسم" -- "نتیجه گیری" -- "کتابشناسی؛ این کتاب" با شجاعت خداباوری عقلانی هگل را به مرکز اندیشه خود باز می گرداند و بدین وسیله اصالت کامل هگل را در مورد مسائل معاصر در نظریه سیاسی به کار می برد.

ترجمه ماشینی : Nathan Rotenstreich، 1914-1993، استاد فلسفه در دانشگاه عبری اورشلیم بود. او رئیس این دانشگاه و معاون آکادمی علوم و علوم انسانی اسرائیل بود. برخی از مقالات معروف او عبارتند از: بین گذشته و حال، روح و انسان، سنت و واقعیت، و فلسفه یهود در دوران مدرن. به همراه س.ح. برگمان سه نقد کانت را به عبری ترجمه کرد.

ترجمه ماشینی : هگل و عدالت جهانی جزئیات مربوط به اندیشه G.W.F. هگل برای بحث های آکادمیک رو به رشد در مورد موضوع عدالت جهانی. برخلاف این دیدگاه متعارف که هگل برای ارائه این بحث ها چندان سازنده ندارد، این مجموعه با تکیه بر تخصص هگل شناسان برجسته و نظریه پردازان سیاسی و اجتماعی شناخته شده بین المللی، سهم خود هگل و روش «دیالکتیکی» او را در تحلیل توضیح می دهد. و درک طیف وسیعی از موضوعات مرتبط با مفهوم عدالت جهانی، بسیار گسترده تفسیر شده است. این موضوعات شامل حقوق بشر جهانی، جهان‌وطن‌گرایی، و عدالت جهانی، فراملیت‌گرایی، حقوق بین‌الملل، بین‌فرهنگی جهانی، فقر جهانی، شهروندی جهان‌وطنی، حکومت جهانی، حوزه عمومی جهانی، اخلاق جهانی، و مفهوم جهانی هویت جمعی است. همچنین توجه به ارزش روایت هگل از به رسمیت شناختن متقابل برای تحلیل مضامین در عدالت جهانی، هم در رابطه با سیاست شناخت در سطح جهانی و هم شرایط برای توضیح کلی از روابط مردم و افراد در شرایط جهانی شدن، می شود. در بررسی این موضوعات و موضوعات مرتبط، نویسندگان این کتاب مرتباً هگل را با دیگرانی که در گفتمان عدالت جهانی مشارکت داشته‌اند، از جمله کانت، مارکس، رالز، هابرماس، سینگر، پوگ، نوسبوم، آپیا و دیوید میلر مقایسه می‌کنند.

ترجمه ماشینی : ارائه تفسیری بر مقدمه کتاب راهنمای هگل در مورد فلسفه حق، از لحاظ آموزشی و همچنین فلسفی اهمیت دارد. با توجه به این واقعیت که متن اندیشه فیلسوف بزرگ و دشوار را به شیوه‌ای غیر دقیق و «بیرونی» برای ما به ارمغان می‌آورد، برای معرفی دانش‌آموزان به دنیای تفکر مناسب است. با این حال، انجام این کار بدون تکمیل توضیحی بسیار دشوار است. تحلیل و نکاتی برای مطالعه بیشتر در اینجا ضروری است که هم با آمیختن دیدگاه‌های سیاسی و فلسفی و هم پیش‌فرض‌های فلسفی که این پیشگفتار سرشار است. اهمیت فلسفی تفسیر متن هگل را می توان تا حدی در نقل قول بی وقفه مقدمه در ادبیات فلسفه هگل برای توجیه تفاسیر بسیار متفاوت و متضاد یافت. تا زمانی که متخصصان در مورد معنای مقدمه فلسفه حق توافق نداشته باشند، هرکسی که بخواهد آن را توضیح دهد نمی تواند از مشارکت خود در بحث فلسفی مربوط به ماهیت و محتوای کار هگل اجتناب کند.

ترجمه ماشینی : دو قرن پس از آن که کارل فون کلاوزویتس نوشت «درباره جنگ»، قفسه‌های کالج‌های نظامی در سراسر جهان را می‌پوشاند و حتی در مخفیگاه القاعده ظاهر می‌شود. اگرچه بسیاری از اصطلاحات رایج در مورد این موضوع را شکل داده است، در مورد جنگ توسط بسیاری به عنوان یک "مه متافیزیکی" شناخته شده است، اما به سختی خوانده می شود. در جنگ به عنوان پارادوکس، یوری کورمیر با توضیح زیربنای فلسفی این اثر نمادین، مه را از بین می برد. کورمیر با ساختن تبارشناسی تئوری جنگ دیالکتیکی و ادغام هگل با کلاوزویتز به عنوان یکی از بنیانگذاران این روش، منطق مشترکی را کشف می کند که دکترین های جنگی و اخلاقیات جنگ مدرن را شکل داده است. او توضیح می دهد که چگونه هگل و کلاوزویتز بر روی روش همگرایی کردند، اما با این وجود به اخلاق و دکترین های نظامی متضاد رسیدند. در نهایت، کورمیر به دنبال محدودیت‌های تئوری جنگ دیالکتیکی است و پارادوکس‌های بزرگ‌تری را که روش آشکار می‌کند بررسی می‌کند: آیا نظریه‌های به اصطلاح «عقلانی» جنگ می‌توانند تحت فشار گزاره‌های غیرمنطقی، مانند حملات گرگ تنها، منطق دایره‌ای «جنگی برای پایان دادن به همه جنگ‌ها» یا حماقت آشکار ویرانی متقابل؟ از زمان جنگ جهانی دوم، مفسران جنگ را منسوخ توصیف کرده اند. War as Paradox استدلال می‌کند که نظریه جنگ دیالکتیکی ممکن است کلید درک این باشد که چرا، با وجود این، ادامه دارد.