جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : این یک مطالعه قابل توجه و به موقع در مورد نظریه اجتماعی هگل است - در سال های اخیر علاقه مجدد محققان به هگل افزایش یافته است. از دهه 1960، جنبش‌های رهایی‌بخش «چپ جدید» ادعا کرده‌اند که زنان، اقلیت‌های قومی، همجنس‌گرایان و لزبین‌ها و سایر گروه‌ها تحت ستم قرار دارند. برخی از نظریه پردازان لیبرال مطالبات خود را برای برابری به عنوان مواردی برای تحمل و تضمین رفتار برابر با فرهنگ ها و تصورات خوب از طریق قانون می دانند. با این حال، خیلی بیشتر درگیر است. همچنین مفاهیمی از تفاوت‌های هویتی در خطر هستند که به شیوه‌های اجتماعی اطلاع‌رسانی می‌کنند و نابرابری‌هایی را تداوم می‌بخشند که خارج از دسترس قانون‌گذاری هستند. این کتاب یک رویکرد جایگزین برای سیاست لیبرال تفاوت را ترسیم می کند. Sybol Anderson با ساختن تعریفی از ستم شروع می کند که از منظر لیبرال، ویژگی های برجسته آن را روشن می کند. اندرسون با افشای محدودیت‌های تحمل به‌عنوان یک پاسخ، فراتر از آن می‌رود تا مفهومی قابل قبول از شناخت را پیدا کند. نظریه شناخت هگل منبعی ضروری در این تلاش است. اندرسون، برخلاف منتقدان اخیر به رسمیت شناختن هگل، نتیجه می گیرد که نظریه هگل می تواند با موفقیت دولت های لیبرال مدرن را به سمت دستیابی به برابری اجتماعی هدایت کند.

ترجمه ماشینی : این به ضعف زمانه ما تعلق دارد که نمی توانیم عظمت، بی اندازه ادعاهای روح بشری را تحمل کنیم، در برابر آنها احساس له شدن کنیم، و از آنها بی حال بگریزیم. (سخنرانی های هگل در تاریخ فلسفه، ج 2، ص 10) آیا امروزه آشکارتر می شود که متفکران دوران پس از هگل قادر به تحمل عظمت، بی اندازه ادعاهای انسان نبوده اند. روح'؟ آیا عصر ما دوران فلسفه «دلسوخته» است؟ این جلد به مناسبت 200 سال از انتشار «پدیدارشناسی روح» به این سؤالات از طریق رویارویی مجدد با اندیشه هگل می پردازد. این کتاب شامل مشارکت‌هایی از: H. S. Harris، John W. Burbidge، Paul Redding، Angelica Nuzzo، David Grey Carlson، Simon Lumsden، Karin de Boer، David Rose، Andrew Haas، Toula Nicolacopoulos، George Vassilacopoulos، Jorge Armando Reyes Escobar، Maria J است. بینتی، وندل کیسنر، پل اشتون و رابرت سینربرینک.

ترجمه ماشینی : گرچه ژرژ باتای اغلب به عنوان شخصیتی باطنی که حواشی تاریک اندیشه قرن بیستم را اشغال می کند، پیشروی محوری برای نسلی از متفکران پساساختارگرا و پست مدرن - از جمله بودریار، دریدا، فوکو، لاکان و لیوتار- بود. یکشنبه منفی گسترده ترین بررسی انگلیسی زبان را در مورد برخورد انتقادی باتای از اندیشه هگل ارائه می دهد که بر مفاهیم ذهنیت، میل، خودآگاهی، دانش و تجربه الهی تمرکز دارد. این کتاب تمام نوشته‌های باتای را در بر می‌گیرد و حتی مبهم‌ترین متون را با حوصله مرور می‌کند. نویسنده توضیح می‌دهد که چگونه مفهوم باتای از خودآگاهی از هگل سرچشمه می‌گیرد و جایگزینی برای آن است. این کتاب با افشای ریشه‌های تأثیرگذارترین مفاهیم باتای، در سراسر فلسفه حرکت می‌کند و شامل تأملاتی در مورد انسان‌شناسی، اقتصاد، نقد فرهنگی، شعر، اروتیسم، عرفان و دین می‌شود.

ترجمه ماشینی : سوزان باک مورس در این اثر راهگشا، پیوندهای جدیدی بین تاریخ، نابرابری، تضاد اجتماعی و رهایی انسان ترسیم می کند. هگل، هائیتی و تاریخ جهانی تفسیری اساسی از دیالکتیک ارباب-برده هگل ارائه می‌کند و به راهی برای رهایی عمل نظری انتقادی از زندان بحث‌های خود اشاره می‌کند. باک مورس با تاریخی سازی اندیشه گئورگ ویلهلم فردریش هگل و اقدامات انجام شده در انقلاب هائیتی، ارتباطات شگفت انگیز بین این دو را بررسی می کند و ما را به چالش می کشد تا مرزهای تخیل تاریخی خود را گسترش دهیم. او درمی‌یابد که در ناپیوستگی‌های جریان تاریخی، لبه‌های تجربه‌ی انسانی، و پیوندهای غیرمنتظره‌ی بین فرهنگ‌ها است که امکان فراتر رفتن از محدودیت‌ها کشف می‌شود. این درخشش‌های وضوح است که با وجود تفاوت‌های فرهنگی، پتانسیل درک را باز می‌کند. آنچه باک مورس پیشنهاد می‌کند معادل یک «اومانیسم جدید» است، چیزی که فراتر از مفاهیم ایدئولوژیک معمول چنین عبارتی است و یک بی‌طرفی رادیکال را در بر می‌گیرد که بر نفوذپذیری فضای بین طرف‌های مخالف و در حین رسیدن به یک انسانیت مشترک پافشاری می‌کند.

ترجمه ماشینی: بیت ویس در این پژوهش، تحلیلی انتقادی از نظریه‌های تاریخ هنر هگل ارائه می‌کند. هگل، مشابه فلسفه تاریخ خود، تاریخ هنر را در قالب دیالکتیکی می‌نگریست: هنر غربی با خاستگاهش در خاور نزدیک باستان، در یونان کلاسیک به اوج خود رسید، اما افول خود را در دوره هلنیستی آغاز کرد. با این حال، همانطور که Wyss بیان می کند، هنر نابودی برنامه ریزی شده خود را رد می کند. او بعد سیاسی این تضاد را برجسته می کند و پیامدهای نظریه هایی را نشان می دهد که هنر را تابع اراده حاکمیت مطلق می کنند.

چکیده ماشینی: در این تحلیل دقیق تاریخی، لوئر خوانش‌های سنتی را به چالش می‌کشد که دو تن از مهم‌ترین متفکران ایده‌آلیسم آلمانی را به کاریکاتورهای متضاد تقلیل داده‌اند: هگل، نظام‌گرای سازش‌ناپذیر که نسبت به تازگی و اقتضای زندگی انسانی نابینا است و شلینگ، متفکر پروتایی که به هر نوع شارلاتانگری شبه علمی کشیده شده است. این کتاب با گردآوری پژوهش‌های اخیری که به‌تازگی به مرکزیت شلینگ در سرنگونی متافیزیک و گشودگی هگل در برابر تنوع و نوآوری پی می‌برد، نشان می‌دهد که می‌توان هر دو متفکر را به عنوان مشارکت‌کننده در پروژه کانتی برای نشان دادن ضرورت مطلق و محدودیت‌های آن خواند. دلیل. لوئر در خوانش متونی که زندگی هر متفکری را در بر می‌گیرد نشان می‌دهد که جان بخشیدن به بسیاری از پرشورترین آثار هگل و شلینگ، تشخیص آن‌ها از نیاز نه به قانون‌گذاری عقل و نه به سرنگونی آن، بلکه به «تعلیق» آن است. تمایل مادام‌العمر آنها برای بازنگری در تعاریف عقل و گزارش‌هایشان از نقش آن در فلسفه، به این بحث‌ها سرزندگی و عمقی می‌بخشد که تعداد کمی در تاریخ فلسفه می‌توانند با آن برابری کنند.