جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : فلسفه هگل اغلب با دایره‌ای از محافل مقایسه شده است: یک مارپیچ صعودی برای طرفدارانش، اما یک گرداب برای منتقدان. این استعاره منعکس کننده ادعای هگل برای ارائه مفهومی از عقل فلسفی است که آنقدر جامع است که همه دیگران را به عنوان اشکال جزئی خود در بر می گیرد. این ادعایی است که نویسنده درباره هگل را با مشکلات عجیبی روبرو می کند. به نظر می‌رسد که انتقاد همیشه می‌تواند دور از ذهن باشد. انتقاد از نظام را می توان به نقد درون نظام تبدیل کرد. مایکل روزن قبل از ارائه راه حلی بدیع و چالش برانگیز برای مسئله گشودگی هگل در برابر نقد، مسائل فلسفی مربوط به تفسیر تاریخی را مورد بحث قرار می دهد. او استدلال می‌کند که برخلاف نظر دریافت شده، فلسفه هگل از یک مفهوم جهانی و بدون پیش فرض از عقلانیت استفاده نمی‌کند. بلکه اصالت هگل در این است که نظام خود را بر مفهومی خاص و آشکارا عرفانی از تجربه فلسفی بنا کند. این تجربه - هگل آن را "اندیشه ناب" می نامد - بنیادی است. اندیشه ناب، استدلال نظری را قابل درک می کند و از این رو، زیربنای ادعای عقلانیت کل سیستم است. نتیجه گیری دکتر روزن این است که تمام تلاش ها برای بازپروری هگل بر اساس سوء تفاهم است. هنگامی که به پوسته نظری-عرفانی خود بازگردانده می شود، هسته غیرمنطقی مفاهیم هگل آشکار می شود.

ترجمه ماشینی : «ویلیام بریستو کتاب فوق‌العاده‌ای نوشته است که هم در مطالعه هگل و کانت و هم در بحث‌های کنونی مضامین هگلی و کانتی در معرفت‌شناسی سهم قابل توجهی دارد.»--پل فرانک، نتردام نقدهای فلسفی ویلیام اف. بریستو مطالعه اصیل و روشنگر پدیدارشناسی روح هگل بسیار تأثیرگذار، اما به شدت دشوار. هگل روش این اثر را «راهی از ناامیدی» توصیف می‌کند، به این معنا که خواننده‌ای که تحقیق آن را انجام می‌دهد باید از طریق آن تجربه از دست دادن خود را باز کند. در حالی که بُعد وجودی کار هگل اغلب یا نادیده گرفته شده یا به عنوان تزیینات عاشقانه در نظر گرفته شده است، بریستو استدلال می کند که این بُعد مرکزی به تلاش هگل برای تحقق یک جاه طلبی معرفت شناختی تعلق دارد. کانت با نقد عقل محض، مطالبه معرفتی جدیدی را در رابطه با معرفت عقلانی بیان کرد و روش جدیدی را برای پاسخگویی به این خواسته ارائه کرد. بریستو ایراد هگل به فلسفه انتقادی کانت را بازسازی می کند که بر اساس آن روش کانت برای برآوردن تقاضای معرفت شناختی نقد فلسفی، ذهنیت گرایی را پیش فرض می گیرد، یعنی محدود کردن دانش ما را به چیزهایی که صرفاً برای ما هستند، پیش فرض می گیرد. در حالی که هگل در نوشته‌های اولیه‌اش ینا، پروژه انتقادی کانت را به‌کلی بر این اساس رد می‌کند، او متوجه می‌شود که خواسته معرفت‌شناختی بیان شده در پروژه کانت باید برآورده شود. بریستو استدلال می کند که روش هگل در پدیدارشناسی روح به عنوان تلاش او برای پاسخگویی به تقاضای معرفت شناختی نقد کانتی بدون پیش فرض ذهنیت گرایی شکل می گیرد. کلید دگرگونی رویه انتقادی کانت توسط هگل، که به موجب آن باید از سوبژکتیویسم اجتناب شود، دقیقاً بعد وجودی یا خود دگرگونی نقد هگل است، یعنی گشودگی موضوع انتقادی برای دگرگون شدن از طریق رویه معرفتی.

ترجمه ماشینی : این کتاب اصیل و چالش برانگیز بازنگری اساسی در ارزیابی های سنتی هگل را ارائه می دهد. گیلیان رز استدلال می کند که خاستگاه های کلاسیک جامعه شناسی غیر مارکسیستی و مارکسیستی معاصر بر پارادایم نئوکانتی استوار است و اندیشه هگل محدودیت های این پارادایم و مشکلات روش گرایی و اخلاق گرایی در روش جامعه شناختی را پیش بینی و نقد می کند. آثار اصلی بالغ هگل در پرتو نوشته‌های رادیکال اولیه او توضیح داده می‌شوند. از این منظر غیرمعمول، دکتر رز نشان می‌دهد که گفتمان نظری هگل انتقادی قدرتمند از روابط مالکیت و قانون بورژوایی، از هنر و دین به‌عنوان نادرست و از وارونگی‌ها و پایان فرهنگ است. این کتاب با بحث در مورد پایان فلسفه، تکرار جامعه شناسی و فرهنگ و سرنوشت مارکسیسم به پایان می رسد.

ترجمه ماشینی : علم منطق هگل کمتر از پدیدارشناسی روح او مورد توجه قرار گرفته است، اما خود هگل آن را بالاترین دستاورد فلسفی و ستون فقرات نظامش می دانست. کتاب حاضر بر این دشوارترین آثار منتشر شده هگل تمرکز دارد. Béatrice Longuenesse تحلیل دقیقی از موضوعات اصلی ارائه می دهد، از جمله بحث هایی در مورد معنای هگل از «منطق دیالکتیکی»، نقش و معنای «تضاد» در فلسفه هگل، و توجیه هگل برای این جمله تحریک آمیز که «آنچه بالفعل است، عقلانی است، عقلانی است بالفعل است». او هم بدهی هگل و هم واکنش جدلی او به کانت را بررسی می‌کند و با جزئیات فراوان نشان می‌دهد که چگونه طرح منطق «دیالکتیکی» او را تنها در پرتو ارتباط آن با منطق «استعلایی» کانت می‌توان درک کرد. این کتاب برای هر کسی که به فلسفه هگل و تأثیر آن بر بحث فلسفی معاصر علاقه دارد، جذاب خواهد بود.

ترجمه ماشینی : "خواندن هگل به اندازه کافی دشوار است که هر تلاشی برای فهمیدن او می تواند قدردانی علاقه مند به او را به همراه داشته باشد. کار چارلز تیلور به ویژه برای من در این زمینه مفید بوده است. بیزر در اینجا واضح ترین شرح از تعداد انگشت شماری از هگل را نوشته است. مضامین مشخصی که من (در مواجهه نسبتاً محدودم با ادبیات هگل) با آنها مواجه شده‌ام، نقطه قوت او قرار دادن هگل (و دیگر ایده‌آلیست‌های آلمانی) در بافت محیط فکری بی‌واسطه‌شان، از کانت تا بسیاری از کانتی‌های فراموش‌شده و پس از آن است. کانتی‌ها و ضدکانتی‌ها از طریق رمانتیک‌های آلمانی تا ایده‌آلیست‌ها. این بسیار آموزنده است، و او موفق می‌شود ارجاعات رمزگونه در آثار هگل به ایده‌های پیشینیان و معاصرانش را بشکند. هگل در حال حاضر از چه جنبه هایی مرتبط است -- در واقع، او برعکس عمل می کند و خواننده را در پایان کتابش با درک بسیار بهتری از نحوه انطباق هگل با تاریخ فکری رها می کند، اما متعجب است که چرا این دانش باید موضوع."

ترجمه ماشینی : مارک ویلیام روش در اولین ارزیابی و نقد نظریه تراژدی و کمدی هگل به هر زبانی به نقاط قوت و ضعف مواضع هگل اشاره می کند و در عین حال نظریه ای بدیع از هر دو ژانر ارائه می دهد. این کتاب همراه با بحث‌های نظری خود، به شیوه‌ای سرگرم‌کننده و تحریک‌آمیز، تفسیرهایی را درباره مجموعه‌ای از آثار هنری، از درام یونان تا سینمای معاصر آمریکا، با تمرکز ویژه بر درام مدرن اروپا و به‌ویژه آلمان، در هم می‌پیوندد. آنچه از این مطالعه برمی‌آید، نه تنها تصویر واضح‌تری از نقاط قوت و ضعف هگل است، بلکه مطالعه‌ای بدیع از تراژدی و کمدی است که همراه با دیگر آثار کلاسیک مدرن مانند آثار پیتر زوندی و نورتروپ فرای مورد مطالعه قرار خواهد گرفت.