جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : هگل در تأثیرگذارترین فصل مهم‌ترین اثر فلسفی‌اش، یعنی پدیدارشناسی روح، این ادعاهای محوری و خلع سلاح‌کننده را مطرح می‌کند که «خودآگاهی خود میل است» و این که «ارضاء» خود را تنها در خودآگاهی دیگری به دست می‌آورد. هگل در مورد خودآگاهی، تفسیر جدیدی از این ادعاهای انقلابی ارائه می‌کند که ریشه‌های آن‌ها را در فلسفه کانت جستجو می‌کند و ارتباط مستمر آنها را با تفکر معاصر نشان می‌دهد. همانطور که رابرت پیپین نشان می دهد، هگل استدلال می کند که ما باید روایت کانت از ماهیت خودآگاه آگاهی را به عنوان ادعایی در فلسفه عملی درک کنیم، و بنابراین ما به دیدگاه های کاملاً متفاوتی از احساسات انسانی، شرایط شناخت ما از جهان، و ماهیت اجتماعی ذهنیت و هنجارگرایی. پیپین توضیح می‌دهد که چرا این فصل از پدیدارشناسی هگل را باید به‌عنوان پایه‌ی فلسفه قاره‌ای بسیار متأخر و سنت‌های مارکسیستی، نئومارکسیستی و نظریه انتقادی در نظر گرفت. او همچنین تفسیر خود از اظهارات هگل را با تفاسیر تأثیرگذار فصلی که فیلسوفان جان مک داول و رابرت براندوم ارائه کرده‌اند، مقایسه می‌کند.

ترجمه ماشینی : تیلور (علوم انسانی و دین، کالج ویلیامز، ماساچوست) این دو فیلسوف را بر اساس این تصور که تمام فلسفه مدرن بین قطب های اندیشه آنها قرار دارد، تجدید نظر می کند. او یک مقدمه جدید به نسخه اصلی 1980 اضافه کرده است.

ترجمه ماشینی : هوش متحجر اولین درمان جامع فلسفه طبیعت هگل را ارائه می‌کند و جایگاه مرکزی آن را در سیستم او بررسی می‌کند، از جمله ارتباط آن با منطق، فلسفه ذهن، و اندیشه اخلاقی و سیاسی او. این موضوع ارتباط معاصر رویکرد هگل به طبیعت، به ویژه با توجه به مسائل زیست محیطی را برجسته می کند. آلیسون استون با به چالش کشیدن دیدگاه استاندارد مبنی بر اینکه هگل طبیعت را نسبت به ذهن و فرهنگ بی‌ارزش می‌کند، نگرانی عمیقی را برای مسحور کردن دوباره جهان طبیعی که کل پروژه فلسفی او را فرا گرفته است، آشکار می‌کند. این کتاب که به زبانی روشن و غیر فنی نوشته شده است، همچنین مقدمه ای انتقادی بر متافیزیک هگل ارائه می دهد.

ترجمه ماشینی : این به ضعف زمانه ما تعلق دارد که نمی توانیم عظمت، بی اندازه ادعاهای روح بشری را تحمل کنیم، در برابر آنها احساس له شدن کنیم، و از آنها بی حال بگریزیم. (سخنرانی های هگل در تاریخ فلسفه، ج 2، ص 10) آیا امروزه آشکارتر می شود که متفکران دوران پس از هگل قادر به تحمل عظمت، بی اندازه ادعاهای انسان نبوده اند. روح'؟ آیا عصر ما دوران فلسفه «دلسوخته» است؟ این جلد به مناسبت 200 سال از انتشار «پدیدارشناسی روح» به این سؤالات از طریق رویارویی مجدد با اندیشه هگل می پردازد. این کتاب شامل مشارکت‌هایی از: H. S. Harris، John W. Burbidge، Paul Redding، Angelica Nuzzo، David Grey Carlson، Simon Lumsden، Karin de Boer، David Rose، Andrew Haas، Toula Nicolacopoulos، George Vassilacopoulos، Jorge Armando Reyes Escobar، Maria J است. بینتی، وندل کیسنر، پل اشتون و رابرت سینربرینک.

ترجمه ماشینی : هگل پس از دریدا بینشی بسیار مورد نیاز را نه تنها در مورد اهمیت هگل و اهمیت کار دریدا در مورد هگل، بلکه همچنین مبانی تفکر پست مدرن و ساختارشکنی ارائه می دهد. خواندن این کتاب برای همه کسانی که امروزه با کار دریدا و هگل درگیر هستند و هر کسی که به دنبال بینشی در مورد برخی از موضوعات اساسی اما نادیده گرفته شده ساختارشکنی است، ضروری خواهد بود.

ترجمه ماشینی: بیت ویس در این پژوهش، تحلیلی انتقادی از نظریه‌های تاریخ هنر هگل ارائه می‌کند. هگل، مشابه فلسفه تاریخ خود، تاریخ هنر را در قالب دیالکتیکی می‌نگریست: هنر غربی با خاستگاهش در خاور نزدیک باستان، در یونان کلاسیک به اوج خود رسید، اما افول خود را در دوره هلنیستی آغاز کرد. با این حال، همانطور که Wyss بیان می کند، هنر نابودی برنامه ریزی شده خود را رد می کند. او بعد سیاسی این تضاد را برجسته می کند و پیامدهای نظریه هایی را نشان می دهد که هنر را تابع اراده حاکمیت مطلق می کنند.