جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : فلسفه هگل اغلب با دایره‌ای از محافل مقایسه شده است: یک مارپیچ صعودی برای طرفدارانش، اما یک گرداب برای منتقدان. این استعاره منعکس کننده ادعای هگل برای ارائه مفهومی از عقل فلسفی است که آنقدر جامع است که همه دیگران را به عنوان اشکال جزئی خود در بر می گیرد. این ادعایی است که نویسنده درباره هگل را با مشکلات عجیبی روبرو می کند. به نظر می‌رسد که انتقاد همیشه می‌تواند دور از ذهن باشد. انتقاد از نظام را می توان به نقد درون نظام تبدیل کرد. مایکل روزن قبل از ارائه راه حلی بدیع و چالش برانگیز برای مسئله گشودگی هگل در برابر نقد، مسائل فلسفی مربوط به تفسیر تاریخی را مورد بحث قرار می دهد. او استدلال می‌کند که برخلاف نظر دریافت شده، فلسفه هگل از یک مفهوم جهانی و بدون پیش فرض از عقلانیت استفاده نمی‌کند. بلکه اصالت هگل در این است که نظام خود را بر مفهومی خاص و آشکارا عرفانی از تجربه فلسفی بنا کند. این تجربه - هگل آن را "اندیشه ناب" می نامد - بنیادی است. اندیشه ناب، استدلال نظری را قابل درک می کند و از این رو، زیربنای ادعای عقلانیت کل سیستم است. نتیجه گیری دکتر روزن این است که تمام تلاش ها برای بازپروری هگل بر اساس سوء تفاهم است. هنگامی که به پوسته نظری-عرفانی خود بازگردانده می شود، هسته غیرمنطقی مفاهیم هگل آشکار می شود.

ترجمه ماشینی : این جلد به مطالعه تاریخ فلسفه هگل از زوایای مختلف می پردازد، در حالی که تمرکز بر «سخنرانی های تاریخ فلسفه» هگل برلین (1819-1831) است که برای دانشجویان ارائه شد و بعداً منتشر شد. سخنرانی ها اساساً به چیستی فلسفه می پردازند - به اصطلاح، فلسفه فلسفه. مشارکت کنندگان به بسیاری از موضوعات مهم و موضوعی می پردازند، از جمله: بحث درباره ایده کلی هگل از تاریخ فلسفه؛ برخورد او با فیلسوفان مختلف و دیدگاه های فلسفی از سنت تاریخی; و نقش سیستم فلسفی خود هگل به عنوان نقطه اوج در توسعه فلسفه از نظر تاریخی. این مجموعه منحصربه‌فرد تحلیل‌های دقیق و تحریک‌کننده‌ای را در زمینه‌ای از مطالعات ارائه می‌کند که تا کنون آنچنان که شایسته است مورد توجه قرار نگرفته است.

ترجمه ماشینی : مناظرات بر سر «پایان هنر» تمایل دارد تا آثار هگل در مورد خود هنر را مبهم کند. بنجامین راتر این مطالعه را با دفاع از ضروری بودن هنر در برابر برداشت هگل از مدرنیته آغاز می کند. او سپس به دنبال جهت دهی مجدد بحث به سمت ارزش های متمایز نقاشی، شعر و رمان است. او با دقت در چهار سلسله سخنرانی هگل در مورد زیبایی‌شناسی، امکانات بیانی خاص هر رسانه را شناسایی می‌کند. بنابراین، صحنه‌های ژانر هلندی، زندگی روزمره را با جلوه‌ای از سرزندگی زنده می‌کنند. استعاره زبان را از نثر رها می کند. و اشعار گوته روال پیش پا افتاده عشق را با تخیل و شوخ طبعی زنده می کند. مطالعه مهم راتر دیدگاه هگل را نه تنها در مورد هنر مدرن بلکه در مورد زندگی مدرن بازسازی می کند و برای فیلسوفان، نظریه پردازان ادبی و مورخان هنر به طور یکسان جذاب خواهد بود.

ترجمه ماشینی : تاریخ فلسفه قاره ای اغلب به عنوان دو مکتب اصلی در نظر گرفته می شود: ایده آلیسم آلمانی و پدیدارشناسی/اگزیستانسیالیسم. این دو مکتب اغلب در کنار هم قرار می گیرند تا تفاوت های رادیکال ادعایی آنها را برجسته کنند. یک دیدگاه رایج وجود دارد که یک گسست ناگهانی در قرن نوزدهم اتفاق افتاد که منجر به رد تحقیرآمیز ایده‌آلیسم در تمام اشکال آن شد. این گسست اغلب در گذار از هگل به کی یرکگور است. بنابراین تاریخ فلسفه در نیمه اول قرن نوزدهم به عنوان تقابلی بزرگ بین نظام عقل گرایانه بیش از حد هگل و نقدهای ویرانگر فلسفه هستی کی یرکگور به آن خوانده می شود. هدف این اثر تضعیف این دیدگاه رایج در مورد گسست رادیکال بین ایده آلیسم و اگزیستانسیالیسم با استفاده از یک سری مطالعات دقیق در قسمت های خاص تفکر اروپایی است. در کل، این کتاب نشان دهنده تلاش مهمی برای نشان دادن سایه طولانی کانت و هگل بر تاریخ بعدی فلسفه اروپایی است.