جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : در حالی که فلسفه سیاسی هگل در سمت چپ توسط دموکرات های جمهوری خواه و در سمت راست توسط مرتجعین فئودالی مورد حمله قرار گرفته است، مدافعان او او را یک اصلاح طلب لیبرال می دانند، یک میانه رو که در مورد توسعه یک جامعه بازار آزاد در چارچوب یک قانون اساسی تثبیت کننده نظریه پردازی می کند. حالت. این دیدگاه میانه رو از پایان جنگ جهانی دوم برتری یافت و هگل را در سنت لیبرال ثبت کرد. در این کتاب، رناتو کریستی استدلال می‌کند که هگل مانند اصلاح‌طلبان لیبرال پروس زمان خود متعهد بود که دامنه اقتصاد آزاد را گسترش دهد و همزمان تضمین کند که عمل اجتماعی آزادی ذهنی ثبات و نظم سیاسی را به خطر نمی‌اندازد. هگل با آگاهی از اینکه سیستم مزیت متقابل نتوانست اعضای جامعه مدنی را ادغام کند و ناهماهنگی های اجتماعی عمیق ریشه کن نمی شود، دیدگاه های دکترینرهای لیبرال فرانسوی را پذیرفت که با حمایت از ادعای حاکمیت لویی هجدهم به دنبال تحقق اصول انقلاب فرانسه بودند. اصل سلطنتی جای تعجب نیست که هگل از منشور فرانسه در ژوئن 1814 به عنوان چراغ آزادی استقبال کرد. هدف از تأیید اصل سلطنتی جلوگیری از به دست آوردن کنترل دولت توسط افراد اتمیزه شده جامعه مدنی از طریق توسل به حاکمیت مردمی بود. این امر اکثر تفاسیر متعارف نظریه هگل از دولت را به چالش می کشد و آن را بیش از حد معمول به انتهای محافظه کار-اقتدارگرای طیف سیاسی نزدیک می کند.

ترجمه ماشینی : جنبش آرمان‌گرای آمریکایی در سال 1858 در سنت لوئیس، میسوری آغاز شد و با پیوستن زنان و تأثیرگذاری بر توسعه آن، تأثیرگذارتر شد. سوزان الیزابت بلو به عنوان یک مربی و نظریه پرداز آموزشی که اولین برنامه مهدکودک عمومی را در آمریکا (1873-1884) پایه گذاری کرد، به خوبی شناخته شده بود. آنا سی. براکت یک نظریه پرداز فمینیست و آموزشی و اولین مدیر زن یک مدرسه متوسطه (مدرسه عادی سنت لوئیس، 1863-1863) بود. گریس سی بیب منتقد ادبی فمینیست و اولین رئیس زن در دانشگاه میسوری، کلمبیا (1878-1884) بود. ایده آلیسم آمریکایی در دهه 1880 با تأسیس مدرسه فلسفه کنکورد در ماساچوست شکل جدیدی به خود گرفت. الن ام میچل در این جنبش در سنت لوئیس و کنکورد شرکت کرد. او یکی از اولین زنانی بود که در یک کالج مشترک (دانشگاه دنور، 1890-1892) به تدریس فلسفه پرداخت. لوسیا ایمز مید، ماریتا کیز و الیزا ساندرلند در کنکورد به جنبش پیوستند. لوسیا ایمز مید در اوایل قرن بیستم یک نظریه‌پرداز صلح‌طلب اصلی شد. کیس و ساندرلند جزو اولین زنانی بودند که موفق به کسب مدرک دکترا شدند. در فلسفه (دانشگاه میشیگان، 1891، 1892). کیز در مورد نوع دوستی سیاسی نوشت و با میچل تمایز تدریس در یک موسسه آموزشی مختلط را به اشتراک گذاشت (کالج باتلر، 1896-1899). اینها اولین زنان آمریکایی بودند که به عنوان یک گروه وارد فلسفه شدند و آن سالها را بین فیلسوف دانشگاهی آماتور، فراحرفه ای و حرفه ای پل زدند. کتاب جدید دوروتی راجرز سرانجام به آنها توجهی را که شایسته آن هستند می دهد.

ترجمه ماشینی : این کتاب اولین بررسی کامل را به زبان انگلیسی درباره ایده آزادی هگل ارائه می‌کند - نظریه او در مورد آزادی چیست و شرح او از زمینه‌های اجتماعی و سیاسی که در آن این آزادی توسعه، تحقق و تداوم یافته است. آزادی ارزشی است که هگل بسیار آن را تحسین می کرد و مفهوم اصلی سازمان دهنده فلسفه اجتماعی اوست.

ترجمه ماشینی : «ویلیام بریستو کتاب فوق‌العاده‌ای نوشته است که هم در مطالعه هگل و کانت و هم در بحث‌های کنونی مضامین هگلی و کانتی در معرفت‌شناسی سهم قابل توجهی دارد.»--پل فرانک، نتردام نقدهای فلسفی ویلیام اف. بریستو مطالعه اصیل و روشنگر پدیدارشناسی روح هگل بسیار تأثیرگذار، اما به شدت دشوار. هگل روش این اثر را «راهی از ناامیدی» توصیف می‌کند، به این معنا که خواننده‌ای که تحقیق آن را انجام می‌دهد باید از طریق آن تجربه از دست دادن خود را باز کند. در حالی که بُعد وجودی کار هگل اغلب یا نادیده گرفته شده یا به عنوان تزیینات عاشقانه در نظر گرفته شده است، بریستو استدلال می کند که این بُعد مرکزی به تلاش هگل برای تحقق یک جاه طلبی معرفت شناختی تعلق دارد. کانت با نقد عقل محض، مطالبه معرفتی جدیدی را در رابطه با معرفت عقلانی بیان کرد و روش جدیدی را برای پاسخگویی به این خواسته ارائه کرد. بریستو ایراد هگل به فلسفه انتقادی کانت را بازسازی می کند که بر اساس آن روش کانت برای برآوردن تقاضای معرفت شناختی نقد فلسفی، ذهنیت گرایی را پیش فرض می گیرد، یعنی محدود کردن دانش ما را به چیزهایی که صرفاً برای ما هستند، پیش فرض می گیرد. در حالی که هگل در نوشته‌های اولیه‌اش ینا، پروژه انتقادی کانت را به‌کلی بر این اساس رد می‌کند، او متوجه می‌شود که خواسته معرفت‌شناختی بیان شده در پروژه کانت باید برآورده شود. بریستو استدلال می کند که روش هگل در پدیدارشناسی روح به عنوان تلاش او برای پاسخگویی به تقاضای معرفت شناختی نقد کانتی بدون پیش فرض ذهنیت گرایی شکل می گیرد. کلید دگرگونی رویه انتقادی کانت توسط هگل، که به موجب آن باید از سوبژکتیویسم اجتناب شود، دقیقاً بعد وجودی یا خود دگرگونی نقد هگل است، یعنی گشودگی موضوع انتقادی برای دگرگون شدن از طریق رویه معرفتی.

ترجمه ماشینی : این یک تک نگاری جدید مهم است که زیبایی شناسی هگل را با فلسفه های دین و تاریخ و به ویژه فلسفه حق او مرتبط می کند. «هنر، اسطوره و جامعه در زیبایی شناسی هگل» به رونوشت های دانشجویی سخنرانی های هگل در مورد زیبایی شناسی، که برخی از آنها هرگز منتشر نشده اند و هیچ کدام به انگلیسی ترجمه نشده اند، باز می گردد تا به طور سیستماتیک زیبایی شناسی هگل را با فلسفه های او مرتبط کند. دین و تاریخ و به ویژه فلسفه حق او. دیوید جیمز این ایده را توسعه می دهد که این رونوشت ها نشان می دهد که هگل در درجه اول به درک هنر به عنوان یک پدیده تاریخی و از نظر کارکرد آن در تاریخ بشر، به طور خاص، به نقش آن در زندگی اخلاقی مردم علاقه مند بود. بنابراین، این کتاب ارزیابی مجدد کاملی از زیبایی‌شناسی هگل و رابطه آن با نظریه روح عینی او ارائه می‌کند، و راه‌هایی را که دیدگاه‌های هگل در مورد این موضوع در تأملات او درباره تاریخ و اشکال مختلف زندگی اخلاقی تثبیت می‌شود، آشکار می‌کند.

ترجمه ماشینی : مارک ویلیام روش در اولین ارزیابی و نقد نظریه تراژدی و کمدی هگل به هر زبانی به نقاط قوت و ضعف مواضع هگل اشاره می کند و در عین حال نظریه ای بدیع از هر دو ژانر ارائه می دهد. این کتاب همراه با بحث‌های نظری خود، به شیوه‌ای سرگرم‌کننده و تحریک‌آمیز، تفسیرهایی را درباره مجموعه‌ای از آثار هنری، از درام یونان تا سینمای معاصر آمریکا، با تمرکز ویژه بر درام مدرن اروپا و به‌ویژه آلمان، در هم می‌پیوندد. آنچه از این مطالعه برمی‌آید، نه تنها تصویر واضح‌تری از نقاط قوت و ضعف هگل است، بلکه مطالعه‌ای بدیع از تراژدی و کمدی است که همراه با دیگر آثار کلاسیک مدرن مانند آثار پیتر زوندی و نورتروپ فرای مورد مطالعه قرار خواهد گرفت.