جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : این تاریخچه بسیار بدیع از ایده ها تأثیر هگل بر فلسفه فرانسه از دهه 1920 تا کنون را در نظر می گیرد. همانطور که روایت روشن باگ روشن می‌کند، تأثیر هگل بر فلسفه فرانسه عمیق بوده است و می‌توان آن را در تمام جنبش‌های فکری و متفکران اصلی فرانسه در طول قرن بیستم از ژان وال، سارتر و باتای گرفته تا فوکو، دلوز و دریدا ردیابی کرد. باو بر ایده هگل در مورد «آگاهی ناخشنود» تمرکز می‌کند و گزارش جسورانه جدیدی از دریافت اولیه هگل در تاریخ روشنفکری فرانسه ارائه می‌کند.

ترجمه ماشینی : این کتاب اصیل و چالش برانگیز بازنگری اساسی در ارزیابی های سنتی هگل را ارائه می دهد. گیلیان رز استدلال می کند که خاستگاه های کلاسیک جامعه شناسی غیر مارکسیستی و مارکسیستی معاصر بر پارادایم نئوکانتی استوار است و اندیشه هگل محدودیت های این پارادایم و مشکلات روش گرایی و اخلاق گرایی در روش جامعه شناختی را پیش بینی و نقد می کند. آثار اصلی بالغ هگل در پرتو نوشته‌های رادیکال اولیه او توضیح داده می‌شوند. از این منظر غیرمعمول، دکتر رز نشان می‌دهد که گفتمان نظری هگل انتقادی قدرتمند از روابط مالکیت و قانون بورژوایی، از هنر و دین به‌عنوان نادرست و از وارونگی‌ها و پایان فرهنگ است. این کتاب با بحث در مورد پایان فلسفه، تکرار جامعه شناسی و فرهنگ و سرنوشت مارکسیسم به پایان می رسد.

ترجمه ماشینی : علم منطق هگل کمتر از پدیدارشناسی روح او مورد توجه قرار گرفته است، اما خود هگل آن را بالاترین دستاورد فلسفی و ستون فقرات نظامش می دانست. کتاب حاضر بر این دشوارترین آثار منتشر شده هگل تمرکز دارد. Béatrice Longuenesse تحلیل دقیقی از موضوعات اصلی ارائه می دهد، از جمله بحث هایی در مورد معنای هگل از «منطق دیالکتیکی»، نقش و معنای «تضاد» در فلسفه هگل، و توجیه هگل برای این جمله تحریک آمیز که «آنچه بالفعل است، عقلانی است، عقلانی است بالفعل است». او هم بدهی هگل و هم واکنش جدلی او به کانت را بررسی می‌کند و با جزئیات فراوان نشان می‌دهد که چگونه طرح منطق «دیالکتیکی» او را تنها در پرتو ارتباط آن با منطق «استعلایی» کانت می‌توان درک کرد. این کتاب برای هر کسی که به فلسفه هگل و تأثیر آن بر بحث فلسفی معاصر علاقه دارد، جذاب خواهد بود.

ترجمه ماشینی : ابعاد دیالکتیک هگل اهمیت معرفت شناختی دیالکتیک هگلی را در وسیع ترین معنای آن بررسی می کند. در فلسفه مدرن، ایده آلیسم آلمانی، به ویژه هگل، گفته می شود که گام های نوآورانه قابل توجهی در بازتعریف معنا، دامنه و کاربرد دیالکتیک برداشته است. در واقع، این دیالکتیک است که هسته اصلی موضع هگل را تشکیل می دهد، با این حال این حوزه ای از اندیشه اوست که علی رغم افزایش علاقه به فلسفه هگل در سال های اخیر، به طور گسترده توسط ادبیات موجود نادیده گرفته شده است. این کتاب یک تیم بین‌المللی از مشارکت‌کنندگان متخصص را در یک بحث دیرینه درباره دیالکتیک هگل گرد هم می‌آورد. دوازده مقاله سفارشی ویژه به وظیفه معنا بخشیدن و استفاده از دیالکتیک هگل می پردازند که نه تنها به دلایل تاریخی و هرمنوتیکی، بلکه برای دلایل عمل گرا نیز اساسی است. پاسخ رضایت‌بخش به این چالش، این قدرت را دارد که میراث هگل را در بحث کنونی روشن کند. این مقالات دیالکتیک را در چارچوب ایده آلیسم آلمانی با روشنگری روشنی از مشکلاتی که دیالکتیک هگل برای حل آنها فراخوانده شده است قرار می دهد.

ترجمه ماشینی : این مجموعه آثار مهم اخیر فیلسوفان آلمانی در مورد شخصیت های اصلی سنت فلسفی آلمان را به زبان انگلیسی در دسترس قرار می دهد. این مجلدها دیدگاه‌هایی انتقادی درباره فیلسوفان با اهمیت زیادی برای جامعه فلسفی انگلیسی-آمریکایی ارائه می‌دهند - دیدگاه‌هایی که به جز تعداد انگشت شماری از نویسندگان فلسفه آلمان، عمدتاً نادیده گرفته شده‌اند. این مجموعه در ترجمه، بهترین دانش پژوهی زبان آلمانی پس از جنگ را در مورد فلسفه اجتماعی و سیاسی هگل، با تمرکز بر عناصر فلسفه حق، گرد هم می آورد.

ترجمه ماشینی : "خواندن هگل به اندازه کافی دشوار است که هر تلاشی برای فهمیدن او می تواند قدردانی علاقه مند به او را به همراه داشته باشد. کار چارلز تیلور به ویژه برای من در این زمینه مفید بوده است. بیزر در اینجا واضح ترین شرح از تعداد انگشت شماری از هگل را نوشته است. مضامین مشخصی که من (در مواجهه نسبتاً محدودم با ادبیات هگل) با آنها مواجه شده‌ام، نقطه قوت او قرار دادن هگل (و دیگر ایده‌آلیست‌های آلمانی) در بافت محیط فکری بی‌واسطه‌شان، از کانت تا بسیاری از کانتی‌های فراموش‌شده و پس از آن است. کانتی‌ها و ضدکانتی‌ها از طریق رمانتیک‌های آلمانی تا ایده‌آلیست‌ها. این بسیار آموزنده است، و او موفق می‌شود ارجاعات رمزگونه در آثار هگل به ایده‌های پیشینیان و معاصرانش را بشکند. هگل در حال حاضر از چه جنبه هایی مرتبط است -- در واقع، او برعکس عمل می کند و خواننده را در پایان کتابش با درک بسیار بهتری از نحوه انطباق هگل با تاریخ فکری رها می کند، اما متعجب است که چرا این دانش باید موضوع."